Quantcast
Connect with us

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η παραλία της Ραψάνης: Μνήμες, αφηγήσεις και ιστορία

Γράφει ο Κώστας Παπακοσμάς

Επιμένουμε να προσδοκούμε το καλοκαίρι, και μαζί του ξεδιπλώνουμε κομμάτια από το παρελθόν της πόλης μας – αυτή τη φορά, μέσα από τη μαρτυρία των κατοίκων, την ιστορία της παραλίας «Ραψάνη».

Η φωτογραφία που δημοσιεύω τραβήχτηκε τον Αύγουστο του 1941 και αποτυπώνει μια άλλη εποχή. Τότε, η περιοχή δεν ήταν γνωστή ως Ραψάνη, αλλά ως «Φάληρο», όνομα που δόθηκε από το ομώνυμο κοσμικό κέντρο της εποχής, το οποίο στέγαζε επίσης το Δημοτικό Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας.

Από τη Ραψάνη Λάρισας… στην Καβάλα

Μεταπολεμικά, δύο χωροφύλακες από το χωριό Ραψάνη της Λάρισας, οι οποίοι υπηρέτησαν στην Καβάλα και επέλεξαν να παραμείνουν στην πόλη και μετά τη συνταξιοδότησή τους, άνοιξαν μια μικρή ψαροταβέρνα δίπλα στην ακτή. Το όνομα «Ραψάνη» που έδωσαν στο μαγαζί τους, καθιερώθηκε με τα χρόνια για ολόκληρη την περιοχή.

Η ακτή, τα λουτρά και το Ναυτικό Μουσείο

Η παραλία της Ραψάνης ήταν πάντα προσβάσιμη για τις γύρω συνοικίες, προσφέροντας μια όαση δροσιάς τα καλοκαίρια. Το δεύτερο κτίριο από τα αριστερά της φωτογραφίας, όπου σήμερα στεγάζεται το Ναυτικό Μουσείο, ήταν τότε τα Λουτρά «Τερμεντζή», με θαλάσσια θερμά λουτρά για ποικίλες παθήσεις.

Στο βάθος διακρίνονται οι Αποθήκες ξυλείας Αποστολόπουλου, το σπίτι του αξέχαστου Αλέκου Δημόπουλου, η συνοικία της Αγίας Παρασκευής, και το στρατιωτικό κτίριο μέσα στο σημερινό στρατόπεδο «Καρακώστα».

Οι μνήμες των συμπολιτών μας

Ηλίας Τσαούσης: Μας υπενθυμίζει τη μεγάλη διάβρωση της ακτογραμμής, ένα φαινόμενο ορατό σε όλο τον νομό. Η παλιά φωτογραφία δείχνει την αμμουδιά με εντυπωσιακό πλάτος σε σχέση με σήμερα.

Ηλίας Φέσσας: Θυμάται τις προηγούμενες ονομασίες της παραλίας: «Μπανιέρες» και στη συνέχεια «Νεραΐδα», με είσοδο μια δραχμή και παροχές όπως ντους, φύλαξη ρούχων και παιχνίδια θάλασσας από τον μπάρμπα Κώστα.

Δημήτρης Χατζηχρήστου: Αναφέρει ότι από τον θείο του, μουσικό της εποχής, έμαθε για την προϊστορία της Ραψάνης και το πώς καθιερώθηκε η ονομασία από τους χωροφύλακες. Μας δίνει και μία επιπλέον πληροφορία: υπήρξε και «χειμερινή Ραψάνη», πιθανότατα σε στοά της Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Λεόντιος Πετμεζάς: Μοιράζεται ότι ο πατέρας του, γεννημένος στην περιοχή, την αποκαλούσε πάντα «μπανιέρες».

Νομικές ρυθμίσεις και αστικός χαρακτήρας

Από την έρευνά μου προκύπτει πως με Νομοθετικό Διάταγμα του 1928, απαγορεύτηκε η ανέγερση καπναποθηκών στο παραλιακό μέτωπο από το Φάληρο έως το Παγοποιείο. Ο χώρος είχε χαρακτηριστεί «τόπος περιπάτου» για τους Καβαλιώτες. Η σημερινή οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης είχε τότε το όνομα «Μάρνης», με χαρακτήρα λεωφόρου.

Και ένα ακόμα καρνάγιο με ιστορία

Ελευθέριος Παπαγιαννάκης: Μας θυμίζει το μεγάλο καρνάγιο του μάστρο Μιχάλη Μοσχάτου, του Συμιακού – μια ακόμα πτυχή της παράκτιας ζωής της πόλης.

Η παραλία της Ραψάνης δεν είναι απλώς ένας τόπος για μπάνιο· είναι ένας χώρος φορτισμένος με μνήμες, ιστορίες και εικόνες μιας Καβάλας που αλλάζει, αλλά δεν ξεχνά. Όσο για τα πρόσωπα της φωτογραφίας; Σύντομα, περισσότερες λεπτομέρειες…

Η γνώση είναι για να μοιράζεται.

Click to comment

Απάντηση

ΑΠΟΨΕΙΣ

Μια παλιά καρτ-ποστάλ, ένα Νοσοκομείο και μια άγνωστη ιστορία της Καβάλας

Γράφει ο Κώστας Παπακοσμάς

Πριν από τρία χρόνια είχα την τιμή να μιλήσω στην έναρξη του 14ου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας Νοσηλευτών (ΕΝΕΝ), που πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή, καθώς στην εναρκτήρια τελετή μετέφερα στους συνέδρους την ιστορική, πολιτιστική και κοινωνική διαδρομή της πόλης μας – με ιδιαίτερη αναφορά στην ιατρική και νοσηλευτική ιστορία του τόπου.

Μπορεί η πανδημία να άλλαξε δραστικά τη ζωή μας από το 2020 και μετά, ωστόσο, προκάλεσε και «άλματα» στον τομέα της ψηφιακής πρόσβασης και εκπαίδευσης. Πανεπιστήμια, μουσεία και πολιτιστικοί οργανισμοί άνοιξαν τα ηλεκτρονικά τους αρχεία στο ευρύ κοινό. Μέσα από αυτή την αναζήτηση, ήρθα σε επαφή με τον ψηφιακό κατάλογο φωτογραφιών του ETH Ζυρίχης – του πανεπιστημίου που ιδρύθηκε το 1855 ως κέντρο καινοτομίας στην Ελβετία.

Ανάμεσα στις πολλές φωτογραφίες από την Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα, ξεχώρισε μία: μια καρτ-ποστάλ από την Καβάλα, ταχυδρομημένη τον Ιούλιο του 1904. Απεικονίζει τη συνοικία της Αγίας Βαρβάρας – γνωστή τότε ως «Χαμιδιέ» – και συγκεκριμένα το Οθωμανικό νοσοκομείο «Γιουρεμπά». Μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1913, στον ίδιο χώρο ιδρύθηκε ο «Ευαγγελισμός» από την Ελληνορθόδοξη κοινότητα, ενώ αργότερα η λειτουργία του μεταφέρθηκε στην περιοχή του σημερινού πολιτιστικού κέντρου «Πυθαγόρας».

Η πολύτιμη φίλη και ιστορική ερευνήτρια Ιωάννα Μουσικούδη, από τη Μασσαλία, συνέβαλε καθοριστικά στην τεκμηρίωση της ιστορίας αυτής. Στο τελευταίο της βιβλίο, που θα παρουσιαστεί στις 5 Ιουλίου στο Δημοτικό Ναυτικό Μουσείο Καβάλας, αναφέρεται σε αυτήν την καρτ-ποστάλ και στον αποστολέα της: τον Δ. Αναστασιάδη.

Ο Αναστασιάδης, παρότι στη λεζάντα σημειώνει «Διεθνές Νοσοκομείο Καβάλας», αναφέρεται κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και κάνει λόγο για μια πλατεία που «αξίζει κανείς να επισκεφτεί», χωρίς να την κατονομάζει – προφανώς ο παραλήπτης γνώριζε.

Η ιστορία αυτής της καρτ-ποστάλ αποκαλύπτει πολύ περισσότερα από όσα φαίνονται με την πρώτη ματιά. Ο ίδιος ο αποστολέας φαίνεται πως είχε στείλει και άλλες καρτ-ποστάλ με σχόλια, ενώ υπάρχουν και τεκμήρια της αλληλογραφίας του με τον σπουδαίο ζωγράφο Κωνσταντίνο Παρθένη.

Μικρά κομμάτια μιας ιστορίας που αξίζει να διατηρούμε ζωντανή και να συνεχίσουμε να ανακαλύπτουμε. Μνήμες, εικόνες και πρόσωπα, κρυμμένα στο χρόνο, που συνθέτουν το πολύχρωμο ψηφιδωτό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

DNews Widget
Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

Καβάλα, 1950: Όταν έμπαινε ο θεμέλιος λίθος στον “Πυθαγόρα”

γράφει ο Κώστας Παπακοσμάς

Η 8η Ιουνίου 1950 αποτελεί σταθμό για την ιστορία της Καβάλας. Ήταν η ημέρα που τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος για τη δημιουργία της Τεχνικής Σχολής Μηχανικών «Ο Πυθαγόρας» στην οδό 7ης Μεραρχίας, στην περιοχή Φαλήρου. Ένα όνειρο δεκαετιών άρχιζε να γίνεται πραγματικότητα, χάρη στην επιμονή και το όραμα αξιόλογων Καβαλιωτών που δούλεψαν για ένα καλύτερο αύριο για τη νεολαία της πόλης.

Το ξεκίνημα της Σχολής

Η ίδρυση της σχολής ήταν καρπός κοινής προσπάθειας του Δήμου Καβάλας και του Επιμελητηρίου, σε μια δύσκολη μεταπολεμική περίοδο. Η λειτουργία της ξεκίνησε επισήμως τον Ιανουάριο του 1947, ενώ η διοικούσα επιτροπή περιλάμβανε εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής. Οι πρώτοι μαθητές φορούσαν στολές που ράφτηκαν στο κατάστημα Κριτσίλα και παρέλαυναν με υπερηφάνεια στις δημόσιες εκδηλώσεις.

Τα μαθήματα γίνονταν απογευματινές ώρες, αφού οι περισσότεροι φοιτητές εργάζονταν το πρωί σε τοπικά εργαστήρια και βιοτεχνίες. Ήταν μια σχολή με έμφαση στη χειρωνακτική τέχνη και την πρακτική κατάρτιση, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη τεχνιτών και επαγγελματιών που άφησαν το αποτύπωμά τους στην πρόοδο της πόλης.

Μνήμες αποφοίτων και πολιτών

Η ανάρτηση μου για τη σχολή προκάλεσε έντονη συγκίνηση και πλήθος αναμνήσεων από παλιούς αποφοίτους και συμπολίτες:

  • Ο Γιάννης Τζατζάρης σχολίασε πως η σχολή πρέπει να επαναλειτουργήσει με το ίδιο αντικείμενο, λόγω έλλειψης τεχνιτών σήμερα. Συμφώνησα, επισημαίνοντας πως δυστυχώς η ελληνική κοινωνία απομάκρυνε τα παιδιά από τις τέχνες, τις οποίες πια υπηρετούν κυρίως μετανάστες.

  • Ο Νικόλαος Κουτσουρέλιας θυμήθηκε τη δική του φοίτηση από το 1969 ως το 1973.

  • Ο Γιώργος Χαρπαντίδης μετέφερε μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον βουλευτή του Σουηδικού Κοινοβουλίου, Νικόλαο Παπαδόπουλο, του οποίου ο πατέρας είχε πρωτοστατήσει στην ίδρυση της σχολής.

  • Ο Χαράλαμπος Τσουρουκίδης έθεσε ερώτημα για πιθανή σύνδεση του σημείου θεμελίωσης της σχολής με την αρχαία Εγνατία Οδό, μια υπόθεση που προκαλεί ιδιαίτερο αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον.

Παρακαταθήκη για το μέλλον

Η Τεχνική Σχολή “Ο Πυθαγόρας” δεν ήταν απλώς ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα. Ήταν ένα κύτταρο ανάπτυξης, τεχνικής κατάρτισης και δημιουργίας. Ήταν ένας φάρος γνώσης για τους νέους της Καβάλας, που τους εξόπλιζε με δεξιότητες και επαγγελματική αξιοπρέπεια.

Οι παλιές φωτογραφίες και οι μαρτυρίες των συμπολιτών μας, που με εμπιστεύονται τα πολύτιμα αυτά τεκμήρια της τοπικής μας ιστορίας, αξίζουν να εκτεθούν και να διατηρηθούν. Είναι η συλλογική μας μνήμη και οφείλουμε να τη μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Αυτός ο τόπος δικαιούται ένα μέλλον που θα τιμά την ιστορία του. Ένα μέλλον που δεν θα ξεχνά, αλλά θα εμπνέεται από το παρελθόν.

Η ανάρτηση αυτή είναι φόρος τιμής σε όλους εκείνους που συνέβαλαν στη δημιουργία και λειτουργία της Τεχνικής Σχολής Πυθαγόρας, αλλά και στους αποφοίτους της, που στήριξαν και στηρίζουν την τοπική κοινωνία με το έργο τους.

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

Από το USS Charles F. Adams στη Σύγχρονη Άσκηση IMMEDIATE RESPONSE – 25

Γράφει ο Κώστας Παπακοσμάς

Με αφορμή την τελική φάση της στρατιωτικής άσκησης IMMEDIATE RESPONSE – 25 στο Πετροχώρι Ξάνθης, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή επιτελών και στρατιωτικών από επτά χώρες, η μνήμη ταξιδεύει πίσω στο 1966, σε μια άλλη εποχή, όπου το αμερικανικό αντιτορπιλικό USS Charles F. Adams (DDG-2) αγκυροβολούσε στο λιμάνι της Καβάλας.

Η παρουσία του 6ου Αμερικανικού Στόλου στη Μεσόγειο και το Αιγαίο ήταν έντονη. Η άφιξη πλοίων όπως το Charles F. Adams σήμαινε όχι μόνο στρατιωτική παρουσία, αλλά και πολιτιστική επαφή. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Αχιλλέα Σαββόπουλου, που θυμάται την μπάντα του πλοίου να παίζει “γιεγιέδικα” τραγούδια στην πλατεία της Καβάλας, φέρνοντας ένα αέρα κοσμοπολιτισμού στην τοπική κοινωνία.

Το USS Charles F. Adams ήταν το πρώτο πλοίο της ομώνυμης κλάσης αντιτορπιλικών. Πολλά από αυτά, μετά τη θητεία τους στο αμερικανικό ναυτικό, παραχωρήθηκαν ως στρατιωτική βοήθεια στην Ελλάδα, όπου υπηρέτησαν ως Κίμων, Θεμιστοκλής, Νέαρχος και Φορμίων, ενισχύοντας το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό κατά τη δεκαετία του ’90. Όπως σημειώνει ο Γιάννης Αραμπατζής, αυτά τα πλοία προσέφεραν πρωτόγνωρες δυνατότητες στον στόλο, επιτρέποντας την απόσυρση απαρχαιωμένων σκαφών.

Παράλληλα, στις ΗΠΑ, πλοία σαν το Charles F. Adams μετατράπηκαν σε πλωτά μουσεία, χώρους μνήμης και υπερηφάνειας για τους βετεράνους, οι οποίοι εξιστορούν την υπηρεσία τους με συγκίνηση και περηφάνια.

Η νέα στρατηγική εικόνα: Θράκη και συμμαχική ετοιμότητα

Σχεδόν έξι δεκαετίες μετά, η στρατηγική σημασία της Θράκης υπογραμμίστηκε εκ νέου με την άσκηση IMMEDIATE RESPONSE – 25, που εντάσσεται στο πλαίσιο της DEFENDER EUROPE 2025, της μεγαλύτερης συμμαχικής μετακίνησης δυνάμεων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Στην άσκηση συμμετείχαν στρατιωτικές δυνάμεις από Ελλάδα, ΗΠΑ, Βουλγαρία, Ισπανία, Γαλλία, Βόρεια Μακεδονία και Γεωργία, με 2.500 στρατιωτικούς και 26 άρματα μάχης να επιχειρούν επί 15 ημέρες σε διάφορες περιοχές της Θράκης. Το σενάριο περιλάμβανε επιθετικές και αμυντικές επιχειρήσεις, αεροκίνητες αποστολές και συνδυασμένες αντιδράσεις σε πολλαπλές απειλές.

Τη διοργάνωση είχε η ΧΧ Τεθωρακισμένη Μεραρχία, με έδρα την Καβάλα. Ο διοικητής της, υποστράτηγος Ηλίας Κωστάκης, χαρακτήρισε την άσκηση ως ορόσημο συμμαχικής συνεργασίας και εξήρε την επιτυχία της προετοιμασίας για τη φιλοξενία των διεθνών αποστολών.

Η στρατιωτική συνεργασία σήμερα δεν θυμίζει απλώς τη γεωστρατηγική σημασία της περιοχής – αποτελεί και μια ισχυρή υπενθύμιση της Ιστορίας, από τα πλοία που αγκυροβολούσαν στην Καβάλα τη δεκαετία του ’60 έως τις πολυεθνικές δυνάμεις που επιχειρούν στον ίδιο γεωγραφικό χώρο σχεδόν 60 χρόνια μετά.

Continue Reading
Green logo ENA Club with text ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Κατοικία

a house with a green roof and road signs left and right
worker and red cross as logo
text about elections
blue circle with steel construction
timetable

newsletter



Καιρος

Πρωτοσέλιδα

Χρήσιμα

Δρομολόγια Πλοίων από και προς Καβάλα

Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

espa logo

espa_logo_en