ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αναδρομική εφαρμογή ηπιότερων προστίμων στις εκκρεμείς υποθέσεις

Με την απόφασή του 2402/2016 το ΣτΕ, έκρινε ότι στις περιπτώσεις που φορολογικές κυρώσεις γίνονται ηπιότερες (με νεότερες νομοθετικές ρυθμίσεις) υπάρχει τεκμήριο αναδρομικής εφαρμογής του νέου ηπιότερου νόμου και επί εκκρεμών υποθέσεων την περίοδο που δεν ίσχυαν οι ηπιότερες κυρώσεις. Τεκμήριο το οποίο μόνο με σαφή αντίθετη διάταξη δύναται να ανατραπεί.

Η υπόθεση παραπέμφθηκε σε επταμελή σύνθεση του ΣτΕ, και η νέα κρίση αναμένεται με ενδιαφέρον.

ΣτΕ 2402/2016 (Παραπομπή σε επταμελή σύνθεση)

Αρχές επιβολής κυρώσεων – Αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης (φορολογικής) κύρωσης – παραπομπή στην επταμελή σύνθεση.

Το σκεπτικό του ΣτΕ
Με τις αποφάσεις ΣτΕ 2460/1981 και ΣτΕ 1525/1955 του Συμβουλίου της Επικρατείας, τις οποίες επικαλείται η αναιρεσείουσα στην δίκη, κρίθηκε ότι κύριος σκοπός των διατάξεων των φορολογικών νόμων, με τις οποίες επβάλλεται πρόσθετος φόρος ή προσαύξηση σε βάρος του παραλείποντος την υποβολή της φορολογικής δηλώσεως ή του υποβάλλοντος εκπρόθεσμη ή ανακριβή δήλωση είναι ο, επ’ απειλή οικονομικής κυρώσεως, εξαναγκασμός σε ταχεία και ακριβή συμμόρφωση προς τη σχετική υποχρέωσή του.

Όταν, όμως, ο νομοθέτης, μεταβάλλοντας αντιλήψεις, κρίνει ότι ο σκοπός αυτός δύναται να επιτευχθεί με ηπιότερα μέσα, τότε ελέγχεται όχι μόνον ως άσκοπη και αδικαιολόγητη, αλλά και ως αντίθετη κατ’ αρχήν προς τη νεότερη νομοθετική βούληση η επιβολή των παλαιοτέρων αυστηρότερων κυρώσεων, οι οποίες υπερβάλλουν το μέτρο, το οποίο ήδη κρίνεται από τον νομοθέτη ως αναγκαίο.

Στις περιπτώσεις αυτές ειδικώς, κατ’ εξαίρεση του γενικού κανόνα περί μη αναδρομικότητας του νόμου υπάρχει τεκμήριο αναδρομικής εφαρμογής του νέου ηπιότερου νόμου και επί εκκρεμών υποθέσεων τεκμήριο το οποίο μόνο με σαφή αντίθετη διάταξη δύναται να ανατραπεί (βλ και ΣτΕ 2672/1984).

Ήδη δε, με την απόφαση Στε 2031/2013 του Δικαστηρίου, κρίθηκε ότι η αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης, ως προς την επιβολή κυρώσεων, διατάξεως έχει συνταγματική βάση, ως απορρέουσα από την αρχή της αναλογικότητας. Εξάλλου, με την απόφαση ΣτΕ 459/2013 Ολομ., κρίθηκε ότι η πιο πάνω αρχή δεν έχει εν πάση περιπτώσει έδαφος εφαρμογής όταν η μεταγενέστερη ηπιότερη νομοθετική ρύθμιση υπαγορεύθηκε όχι από μεταβολή «επί το επιεικέστερον» των σχετικών αξιολογήσεων του νομοθέτη, αλλά από άλλους λόγους.

Η υπόθεση
Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ο επιβληθείς, κατ’ άρθρο 1 του ν. 2523/1997, σε βάρος της αναιρεσείουσας πρόσθετος φόρος, λόγω υποβολής ανακριβούς δήλωσης, ανέρχεται σε 602.090 ευρώ, ήτοι ανέρχεται σε ποσοστό 181% του επιβληθέντος κυρίου φόρου (334.494 ευρώ). Περαιτέρω, όπως προκύπτει από την εισηγητική έκθεση επί του άρθρου 24 του ν. 3296/2004, η μείωση των ποσοστών του πρόσθετου φόρου που επιβάλλεται στους φορολογούμενους στις περιπτώσεις, μεταξύ άλλων, ανακριβούς δήλωσης, θεσπίσθηκε λόγω «της γενικότερης μείωσης των επιτοκίων της αγοράς, η οποία πρέπει να συμβαδίζει με την επιβολή διοικητικών κυρώσεων στους φορολογικούς παραβάτες» και επομένως, δεν υπαγορεύθηκε από μεταβολή «επί το επιεικέστερον» των σχετικών αξιολογήσεων του νομοθέτη, με συνέπεια να μην έχει έδαφος εφαρμογής στην περίπτωση αυτή η αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης, ως προς την επιβολή κυρώσεων, διατάξεως. Υπό τα δεδομένα αυτά, το προβαλλόμενο από την αναιρεσείουσα νομικό ζήτημα το σχετικό με την ερμηνεία της πιο πάνω γενικής αρχής δεν είναι κρίσιμο για την επίλυση της ενώπιον του Δικαστηρίου αγομένης διαφοράς εν σχέσει προς τους νόμους 3220/2004 και 3296/2004, ως προς μεν τον πρώτο διότι ο επιβληθείς στην αναιρεσείουσα πρόσθετος φόρος είναι πάντως κατά το ποσοστό αυτού κατώτερος του προβλεπομένου στον νόμο αυτόν ανωτάτου ορίου, ως προς δε τον δεύτερο γιατί η ηπιότερη μεταχείριση που θεσπίζει δεν οφείλεται, κατά τα προλεχθέντα, σε αντίστοιχη αξιολόγηση της παράβασης, ώστε να καταλαμβάνει την επίδικη περίπτωση.
Επομένως, ο σχετικός προς θεμελίωση του παραδεκτού ως άνω ισχυρισμός της αναιρεσείουσας προβάλλεται, κατά τα σκέλη του αυτά, αλυσιτελώς και είναι, ως εκ τούτου, απορριπτέος. Περαιτέρω, όμως, εν σχέσει προς τον ν. 3943/2011, δοθέντος ότι από τις προπαρασκευαστικές εργασίες του, δεν προκύπτει ότι η ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 26 [κατά την οποία, σύμφωνα με τα αναφερθέντα στην προηγούμενη σκέψη, το ποσοστό πρόσθετου φόρου σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υπερβεί το εκατόν είκοσι τοις εκατό (120%) για την υποβολή ανακριβούς δήλωσης, του φόρου την πληρωμή του οποίου θα απέφευγε ο υπόχρεος] υπαγορεύθηκε από λόγους μη σχετιζόμενους με την νεότερη αξιολόγηση από τον νομοθέτη της βαρύτητας της οικείας παραβάσεως και επομένως, έχει στην περίπτωση αυτή εφαρμογή η αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης κυρώσεως, το Τμήμα φέρεται προς την άποψη ότι ο ίδιος ως άνω ισχυρισμός για τη θεμελίωση του παραδεκτού του κατά τα ανωτέρω προβαλλομένου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται λυσιτελώς και βασίμως όσον αφορά στον ν. 3943/2011.

Και ναι μεν οι υπ’ αριθμ. ΣτΕ 2460/1981 και ΣτΕ 1525/1955 αποφάσεις του Δικαστηρίου, τις οποίες επικαλείται ως αντίθετες η αναιρεσείουσα, δεν συνιστούν καθ’ εαυτές «αντίθετη νομολογία», καθ’ όσον αποφαίνονται ότι το τεκμήριο αναδρομικής εφαρμογής του νέου ηπιότερου νόμου και επί εκκρεμών υποθέσεων δύναται να ανατραπεί με ρητή αντίθετη διάταξη, η αντίθεση, όμως, υπό τα δεδομένα αυτά, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι προβάλλεται και ως προς την προαναφερθείσα 2031/2013 απόφαση του Δικαστηρίου, που αποτελεί τη νομολογιακή εξέλιξη των κριθέντων με τις προαναφερθείσες ΣτΕ 2460/1981 και ΣτΕ 1525/1955 αποφάσεις και με την οποία κρίθηκε, όπως εκτίθεται στη σκέψη 14, αλλά και όπως ισχυρίζεται η αναιρεσείουσα (ανωτ.σκέψη 13) ότι η πιο πάνω αρχή έχει συνταγματική βάση, ως απορρέουσα από την αρχή της αναλογικότητας.
Απόρροια δε της θεμελίωσης της αρχής αυτής στο Σύνταγμα είναι ότι μόνη η ύπαρξη αντίθετης νομοθετικής διάταξης δεν αρκεί για την κάμψη της. Συνεπώς, ο ως άνω λόγος αναιρέσεως θα πρέπει να θεωρηθεί ότι προβάλλεται παραδεκτώς.
Κατά τη γνώμη, όμως, της Παρέδρου Ο.-Μ. Βασιλάκη, εφόσον καμία από τις αποφάσεις που επικαλείται η αναιρεσείουσα (ΣτΕ 2460/1981, ΣτΕ 1525/1955, 120, ΣτΕ 534/2013, 1714, ΣτΕ 3957/2012, ΣτΕ 1524/2010, 1438, 2690, ΣτΕ 2950/2006, 3414, 2586/2004, 100, ΣτΕ 102/2003, ΣτΕ 794/2010) δεν συνιστά καθ’ εαυτήν αντίθετη νομολογία (ενώ άλλωστε, η επικαλούμενη “ΔΕφΑΘ 5263/2014” δεν προσκομίσθηκε κατά την κατάθεση της αιτήσεως), το Δικαστήριο δεν μπορεί να λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη την προαναφερθείσα ΣτΕ 2031/2013 απόφαση για τη θεμελίωση του παραδεκτού του εξεταζομένου λόγου αναιρέσεως. Περαιτέρω, και δεδομένου ότι όπως ήδη αναφέρθηκε, ‘δεν προκύπτει ότι συνέτρεξαν άλλες περιστάσεις που υπαγόρευσαν τη ρύθμιση της παρ. 1 του άρθρου 26 του ν. 3943/2011, η οποία (ρύθμιση), κατ’ αποτέλεσμα, θα πρέπει να αποδοθεί στη μεταβολή των αντιλήψεων του νομοθέτη περί του ότι ο σκοπός επιβολής της σχετικής κύρωσης δύναται να επιτευχθεί με ηπιότερα μέσα, η διάταξη αυτή, η οποία είναι ευμενέστερη από τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 2 του Ν. 2523/1997, ως ίσχυε πριν την αντικατάστασή της, εφαρμόζεται αναδρομικά καταλαμβάνουσα και τις διαπραχθείσες υπό το προϊσχύον καθεστώς παραβάσεις, η δε ορίζουσα το αντίθετο διάταξη της παρ. 2 του ίδιου άρθρου και νόμου είναι ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα ως αντικείμενη στην απορρέουσα από το άρθρο 25 του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας. Επομένως, ο σχετικός λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο πλήσσεται η συναγόμενη από την αναιρεσιβαλλομένη σκέψη περί μη εφαρμογής της πιο πάνω αρχής στην επίδικη περίπτωση, προβάλλεται βασίμως.

Επειδή, κατά τ’ ανωτέρω, μετά την απόρριψη όσων κρίθηκαν απορριπτέα, θα έπρεπε η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και η προσβαλλομένη απόφαση να αναιρεθεί, κατ’αποδοχή του τρίτου λόγου αναιρέσεως, του αναφερομένου στη νομιμότητα του γενομένου εξωλογιστικού προσδιορισμού. Εξ άλλου, αυτοτελώς εξεταζόμενος, θα έπρεπε, κατά τα προεκτεθέντα, να γίνει εν μέρει δεκτός ο πέμπτος λόγος αναιρέσεως, σχετικά με τον πρόσθετο φόρο και να αναιρεθεί, αντιστοίχως, η προσβαλλομένη απόφαση.

Λόγω της σπουδαιότητας όμως των ζητημάτων που αναφέρονται στο παραδεκτό και το βάσιμο των πιο πάνω λόγων αναιρέσεως, το Τμήμα, με την παρούσα πενταμελή σύνθεση, κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει, κατά το αντίστοιχο μέρος, να παραπεμφθεί στην επταμελή σύνθεσή του, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 14 παρ. 5 του π.δ.18/1989, να ορισθεί δε εισηγητής η Πάρεδρος Ο.-Μ. Βασιλάκη και δικάσιμος η 11η Ιανουαρίου 2017 και να κοινοποιηθεί η παρούσα απόφαση στους διαδίκους.

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Νομική Αθηνών: Αντιασφυξιογόνες μάσκες, κόφτη και στυλιάρια βρήκαν οι αστυνομικοί στην κατάληψη του κυλικείου

Επιχειρησιακό κέντρο μέσα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών είχαν στήσει οι καταληψίες, όπως διαπίστωσαν και οι αστυνομικοί που μετείχαν στην επιχείρηση της ΕΛΑΣ που έγινε με την παρουσία εισαγγελέα.

Μέσα στον χώρο του κυλικείου εντοπίστηκαν, μεταξύ άλλων, αντιασφυξιογόνες μάσκες, ένας κόφτης για αλυσίδες, στυλιάρια, κράνη και σπρέι, τα οποία και κατασχέθηκαν από τους αστυνομικούς.

Προσήγαγαν 28 άτομα

Η έφοδος έγινε το πρωί της Τρίτης στο υπό κατάληψη κτήριο το πρωί της Τρίτης. Η επιχείρηση τελείωσε λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι και η Αστυνομία προχώρησε σε 28 προσαγωγές. Μέσα στην κατάληψη εντοπίστηκαν αρκετοί αλλοδαποί.

Αμέσως μετά την επιχείρηση της ΕΛΑΣ, φοιτητές συγκεντρώθηκαν έξω από τη Νομική σχολή και φώναξαν συνθήματα κατά της Αστυνομίας. Μεταξύ των προσαχθέντων βρίσκονται οκτώ γυναίκες από Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία που δεν έχουν καμία σχέση με τη Νομική Σχολή.

Οι 28 προσαγωγές (έχουν προσαχθεί 18 γυναίκες και 10 ανδρες), αναμένεται να μετατραπούν σε συλλήψεις με κατηγορίες για διατάραξη οικειακής ειρήνης, κατά περιπτωση, φθορες και για άλλα αδικήματα.

Φωτογραφίες μέσα από την κατάληψη:

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Ψαλιδίζουν» τις αποδοχές των συνταξιούχων

Δύο είναι οι κόφτες στις συντάξεις που προκαλούν πονοκέφαλο, αντιδράσεις, ακόμη και μειώσεις συντάξεων σε χιλιάδες συνταξιούχους, πολλοί εκ των οποίων δεν θα προλάβουν να «γευτούν» αυξήσεις όσο είναι εν ζωή. Πρόκειται για την προσωπική διαφορά στις παλιές συντάξεις αλλά και την Εισφορά Αλληλεγγύης (ΕΑΣ), ένα ιδιότυπο αδικαιολόγητο φορολογικό «χαράτσι» το οποίο αφορά όσους έχουν κύρια σύνταξη ή άθροισμα κύριων συντάξεων μεγαλύτερο των 1.400 ευρώ.

Την ίδια ώρα η προσωπική διαφορά δεν επιτρέπει σε 770.000 συνταξιούχους σήμερα να καρπωθούν και άλλες μελλοντικές αυξήσεις, μέχρι να μηδενίσουν και εκείνοι την προσωπική διαφορά τους, που λειτουργεί περισσότερο ως κόφτης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα σχεδόν ένας στους τρεις συνταξιούχους του ΕΦΚΑ εξακολουθεί να έχει προσωπική διαφορά, καθώς οι αυξήσεις που δόθηκαν έπειτα από πολλά χρόνια, τόσο το 2023, όσο και το 2024, κατάφεραν να μειώσουν, όχι όμως και να μηδενίσουν, τον αριθμό των κύριων συντάξεων που παραμένουν «παγωμένες».

Ετσι χιλιάδες είναι οι παλιοί συνταξιούχοι που δεν θα κατορθώσουν εν ζωή να δουν μια έστω και μικρή αύξηση στη σύνταξή τους λόγω της προσωπικής διαφοράς την οποία επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο Κατρούγκαλου.

Ωστόσο, σταδιακά και σε βάθος χρόνου, η προσωπική διαφορά εκτιμάται ότι θα μειωθεί σε έναν μεγάλο αριθμό συνταξιούχων. Κι αυτό γιατί οι δύο αυξήσεις που δόθηκαν για πρώτη φορά έπειτα από 12 χρόνια, κατά 7,75% το 2023 και 3% το 2024, έχουν περιορίσει τον αριθμό των συνταξιούχων με προσωπική διαφορά σε 770.000.

Ο αριθμός των συντάξεων με προσωπική διαφορά μειώθηκε μεταξύ Σεπτεμβρίου 2021 και Φεβρουαρίου 2024 από περίπου 1.230.000 σε 770.000. Πρόκειται για τους συνταξιούχους αυτούς που μετά την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου (Ν. 4387/2016) και τον επανυπολογισμό των συντάξεών τους απέκτησαν προσωπική διαφορά, ώστε να μην υποστούν απότομη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου.

Να σημειωθεί ότι η προσωπική διαφορά εξαλείφεται σταδιακά με την αύξηση των συντάξεων, αλλά και μέσω της εφαρμογής των διατάξεων του Νόμου 4670/2020 για την αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης όσων έχουν ασφαλιστικό βίο μεγαλύτερο των τριάντα ετών.

Υπενθυμίζεται πως η προσωπική διαφορά αφορά τους παλαιούς συνταξιούχους που είχαν ήδη συνταξιοδοτηθεί πριν εφαρμοστεί ο νόμος Κατρούγκαλου (4387/2016).

Βάσει του νόμου, η σύνταξή τους επανυπολογίστηκε και στην πλειοψηφία αυτών βγήκε μικρότερη. Προκειμένου να μην περικοπεί όμως, θεσπίστηκε η προσωπική διαφορά που αποτελεί μέρος της σύνταξης, καταβάλλεται κανονικά, αλλά στερεί από τους συνταξιούχους τις ετήσιες αυξήσεις μέχρι να μηδενιστεί με αυτές.

Ανάχωμα

Στο θέμα της αρχιτεκτονικής της ΕΑΣ που χρηματοδοτεί το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) και δημιουργήθηκε ως ανάχωμα του ασφαλιστικού συστήματος απέναντι στις πιέσεις της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού, ο υφυπουργός Εργασίας Πάνος Τσακλόγλου δηλώνει ότι θα πρέπει να γίνει πιο αναλογική, διασφαλίζοντας ότι μετά την καταβολή της εισφοράς το ύψος της σύνταξης δεν θα πέφτει κάτω από το πλαφόν του κλιμακίου επί του οποίου επιβλήθηκε η εισφορά.

«Ωστόσο», σημειώνει, «είναι σημαντικό η όποια προσαρμογή και εξομάλυνση να γίνει με όσο το δυνατό πιο δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, προκειμένου να μη διαταραχθεί ούτε η δημοσιονομική ισορροπία της χώρας, αλλά ούτε και ο προϋπολογισμός του ΑΚΑΓΕ που αφορά χρήματα που προορίζονται για τη νέα γενιά».

Τα στοιχεία της ΕΝΥΠΕΚΚ δείχνουν ότι το 2024 οι συνταξιούχοι θα χάσουν σχεδόν μισό δισ. ευρώ από την εισφορά υπέρ ΕΑΣ, που παρακρατείται από όλες τις κύριες συντάξεις πάνω από 1.400 ευρώ μεικτά (μείωση 3%-14%). Η εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων που θεσπίστηκε από το 2010 είναι η μόνη μνημονιακή κράτηση που διατηρήθηκε και μετά την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου.

Το πρόβλημα που δημιουργεί η ΕΑΣ είναι ότι η κράτηση μηδενίζει σε πολλές περιπτώσεις την αύξηση των συντάξεων. Το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας έχει δεσμευτεί ότι θα αναμορφώσει αυτό το τελευταίο μνημονιακό μέτρο, χωρίς μέχρι τώρα να έχει προχωρήσει σε κάποια ρύθμιση.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Καταργείται το νυχτερινό τιμολόγιο ρεύματος | Πάμε σε μειωμένο μεσημβρινό

Η «επέλαση» των ΑΠΕ, και η κορύφωση της παραγωγής των φωτοβολταϊκών το μεσημέρι, έχει ως συνέπεια εκείνες τις ώρες η αγορά να μπορεί να προσφέρει φθηνό ρεύμα.

Λύση αμοιβαία επωφελή για τους καταναλωτές και τους παραγωγούς ΑΠΕ επεξεργάζεται το ΥΠΕΝ, με την ένταξη μεσημβρινών ωρών στη ζώνη των μειωμένων χρεώσεων του νυχτερινού τιμολογίου. Έτσι, το νυχτερινό τιμολόγιο θα πάψει να είναι πλέον… νυχτερινό, δίνοντας τη δυνατότητα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις να περιορίσουν το ενεργειακό τους κόστος, και αποτελώντας παράλληλα «αντίδοτο» στις περικοπές ΑΠΕ.

Υπενθυμίζεται ότι, στην υφιστάμενη μορφή του, το νυχτερινό τιμολόγιο έχει χειμερινό και θερινό ωράριο. Το χειμερινό ωράριο εκτείνεται από την 1η Νοεμβρίου έως τις 30 Απριλίου. Για τους καταναλωτές στο διασυνδεδεμένο σύστημα, οι μειωμένες χρεώσεις εφαρμόζονται από τις 02:00 έως τις 08:00 και από τις 15:00 έως τις 17:00.

Το θερινό ωράριο ξεκινά από την 1η Μαΐου και λήγει στις 31 Οκτωβρίου. Για την ίδια κατηγορία καταναλωτών, η ζώνη μειωμένων χρεώσεων είναι ενιαία και εκτείνεται από τις 23:00 έως τις 07:00 το πρωί.

Οι συγκεκριμένες ζώνες υπαγορεύτηκαν από διαφορετικά δεδομένα που ίσχυαν στο παρελθόν, όταν στο μίγμα ηλεκτροπαραγωγής ήταν κυρίαρχες οι θερμοηλεκτρικές μονάδες. Έτσι, για την επιλογή τους ελήφθη υπόψη ότι οι χονδρεμπορικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας κορυφώνονταν πέριξ του μεσημεριού. Ως συνέπεια, στόχος ήταν να δοθεί κίνητρο να «μεταφερθεί» μέρος της κατανάλωσης κατά κύριο λόγο αργά το βράδυ.

Ωστόσο, το «τοπίο» στο χρηματιστήριο ενέργειας έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Η «επέλαση» των ΑΠΕ, και η κορύφωση της παραγωγής των φωτοβολταϊκών το μεσημέρι, έχει ως συνέπεια εκείνες τις ώρες η αγορά να κινείται πολύ συχνά από οριακά πάνω από το μηδέν, έως και σε αρνητικές τιμές. Επομένως, αυτές οι χονδρεμπορικές τιμές θα επιτρέψουν στους προμηθευτές να παράσχουν τιμολόγια με ιδιαίτερα χαμηλές χρεώσεις κατά τις μεσημβρινές ώρες.

Την ίδια στιγμή, η κορύφωση της παραγωγής των φωτοβολταϊκών συχνά υπερβαίνει τη ζήτηση (σε συνδυασμό με τις ενδεχόμενες εξαγωγές). Επομένως, η ενίσχυση της ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια θα μπορούσε να βάλει σε κάποιο βαθμό ανάχωμα στις περικοπές παραγωγής «πράσινης» ενέργειας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΥΠΕΝ ακόμη επεξεργάζεται την προοπτική αλλαγών στο νυχτερινό τιμολόγιο, χωρίς να έχει καταλήξει στις ιδιαίτερες παραμέτρους. Έτσι, δεν έχει ακόμη αποφασιστεί ποιες ώρες του μεσημεριού θα εφαρμόζονται οι μειωμένες χρεώσεις.

Επίσης, δεν έχει καταλήξει αν οι μεσημβρινές ώρες θα προστεθούν στο βραδινό ωράριο που ισχύει αυτή τη στιγμή, ή αν θα αφαιρεθούν πλήρως οι ισχύουσες νυχτερινές ώρες μειωμένων χρεώσεων. Πάντως, η επικρατέστερη εκδοχή είναι να απαλειφθεί η βραδινή ζώνη.

Νυχτερινό τιμολόγιο μπορούν να αποκτήσουν όσοι καταναλωτές έχουν συμβατό μετρητή (διπλής εγγραφής). Για την αλλαγή του ωραρίου μειωμένων χρεώσεων, θα χρειαστεί να γίνει παρέμβαση από τον ΔΕΔΔΗΕ στο σύνολο των υποσταθμών στο δίκτυο διανομής (περίπου 250), ώστε να τροποποιηθούν οι χρόνοι στους οποίους αποστέλλεται ο ηλεκτρικός παλμός που ενεργοποιεί – απενεργοποιεί εναλλάξ την «ωριαία» και τη «νυχτερινή» μέτρηση. Στην πλειονότητα των υποσταθμών, η παρέμβαση θα πρέπει να γίνει επί τόπου από συνεργείο του Διαχειριστή, αν και σε ορισμένους σταθμούς οι αλλαγές μπορούν να γίνουν από απόσταση.

Σε αυτό το πλαίσιο, η αλλαγή του ωραρίου του νυχτερινού τιμολογίου προορίζεται να αποτελέσει μία λύση «γέφυρα», καθώς θα «τρέχει» το roll-out των «έξυπνων» μετρητών. Κάτι που σημαίνει στην πράξη πως θα επιτρέψει σε όποιο νοικοκυριό ή επιχείρηση έχει αναλογικό μετρητή διπλής εγγραφής να αξιοποιήσει από τώρα τα οφέλη στο ενεργειακό κόστος από την υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ, πριν αποκτήσει ψηφιακό «ρολόι» και μπορέσει να «περάσει» σε ένα πορτοκαλί τιμολόγιο.

news247