Τα σύγχρονα, «έξυπνα» συστήματα ασφαλείας στο σπίτι έχουν σαφέστατα αναβαθμισμένες δυνατότητες σε σχέση με τα παλιότερα συστήματα συναγερμού. Μας επιτρέπουν να βλέπουμε απευθείας πλάνα από τα σπίτια μας όσο μακριά και αν είμαστε, να μιλάμε με επισκέπτες ακόμα και αν δεν είμαστε εκεί, να λαμβάνουμε ειδοποιήσεις για οτιδήποτε ασυνήθιστο συμβαίνει.

Ωστόσο, αντιμετωπίζουν και αυτά τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν όλες οι συσκευές που είναι συνδεδεμένες στο Internet: μπορούν να παραβιαστούν ηλεκτρονικά. Αυτός ο κίνδυνος ακυρώνει, όμως, την αξία τους; Η απάντηση είναι «όχι», αρκεί βέβαια να έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα και να αναγνωρίζουμε τα σημάδια από τυχόν παραβίαση.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που καθιστούν τα «έξυπνα» συστήματα ασφαλείας και τις «έξυπνες» κάμερες ευάλωτα στο hacking. Κάποιοι απ’ αυτούς εξαρτώνται από τους χρήστες του συστήματος, κάποιοι από το ίδιο το σύστημα και τις προδιαγραφές του. Αυτοί που εξαρτώνται από εμάς είναι:

• Κωδικοί πρόσβασης: Εάν μια εφαρμογή συστήματος ασφαλείας δεν έχει έναν μακρύ, περίπλοκο και μοναδικό κωδικό πρόσβασης, το σύστημα είναι ευάλωτο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι, για λόγους ευκολίας, χρησιμοποιούμε γενικά «απλοϊκούς» κωδικούς (του τύπου «1234»).

• Έλεγχος ταυτότητας δύο παραγόντων: Ακόμη και με ισχυρούς κωδικούς πρόσβασης, οι λογαριασμοί μπορούν να παραβιαστούν εάν δεν έχει ρυθμιστεί αναβαθμισμένος έλεγχος ταυτότητας. Ο έλεγχος ταυτότητας δύο παραγόντων απαιτεί έναν πρόσθετο κωδικό πρόσβασης που αποστέλλεται στο κινητό μας, ενώ ο βιομετρικός έλεγχος ταυτότητας απαιτεί αναγνώριση δακτυλικών αποτυπωμάτων ή προσώπου.

• Χαμένες συσκευές: Οι χαμένες συσκευές ή συσκευές που έχουν κλαπεί (κινητά τηλέφωνα, tablets, laptops) και δεν έχουν κωδικούς πρόσβασης, μπορεί να επιτρέψουν σε αυτούς που θα τα βρουν ή τα έχουν κλέψει εύκολη πρόσβαση στα συστήματα ασφαλείας του σπιτιού -όπως και σε όλα τα προσωπικά μας δεδομένα.

• Προσοχή στο phishing: Είναι η ευκολότερη και πιο κοινή μέθοδος hacking. Αυτός ο τρόπος ηλεκτρονικού «ψαρέματος» γίνεται συνήθως με κάποιο email ή με μήνυμα κειμένου, τα οποία μοιάζουν πολύ με αυτά που στέλνουν κανονικοί οργανισμοί (όπως οι τράπεζες). Με αυτά καλείται ο χρήστης να συνδεθεί για διάφορους λόγους σε έναν ιστότοπο. Όταν οι άνθρωποι κάνουν κλικ στους συνδέσμους αυτούς, οδηγούνται σε ψεύτικες σελίδες, όπου καλούνται να δηλώσουν στοιχεία τους. Αν ξεγελαστούν και το κάνουν, ουσιαστικά αφήνουν τα πάντα στο έλεος των hacker.

Υπάρχουν, όμως, σημάδια που θα πρέπει να μας βάλουν σε υποψίες για το αν το «έξυπνο» σύστημα του σπιτιού μας έχει παραβιαστεί; Η απάντηση είναι «ναι». Μάλιστα, αυτές οι ενδείξεις θα πρέπει να οδηγήσουν σε άμεσο έλεγχο του συστήματος:

• Αν το σύστημα βγάζει ασυνήθιστες ηχητικές ενδείξεις ή κάνει θορύβους.

• Αν οι λυχνίες των καμερών ανάβουν χωρίς λόγο.

• Αν κινούνται ή αλλάζουν χωρίς λόγο κλίση οι κάμερες.

• Αν ο κωδικός πρόσβασης στο σύστημα παύει να λειτουργεί, χωρίς να τον έχει αλλάξει κανένας.

• Αν λάβετε ειδοποίηση ότι κάποιος απέκτησε πρόσβαση στον λογαριασμό από άγνωστη συσκευή.

Τα μέτρα που μπορούμε να λάβουμε συνολικά για να προστατευθούμε από τον κίνδυνο hacking του συστήματος ασφαλείας μας είναι:

• Φτιάχνουμε και χρησιμοποιούμε ισχυρό κωδικό πρόσβασης τόσο στην εφαρμογή του συστήματος ασφαλείας όσο και στο δίκτυο Wi-Fi του σπιτιού μας, τον οποίο δεν κοινοποιούμε πουθενά, με κανέναν τρόπο.

• Χρησιμοποιούμε έλεγχο ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων, ανάλογα με το μοντέλο του συστήματός μας.

• Επιλέγουμε εφαρμογές που χρησιμοποιούν κρυπτογράφηση.

• Χρησιμοποιούμε λογισμικό προστασίας από ιούς (προγράμματα antivirus) για να προστατευθούμε από το phising.

• Χρησιμοποιούμε δίκτυο VPN για να κρυπτογραφήσουμε τη διαδικτυακή μας δραστηριότητα και τις διευθύνσεις IP των συσκευών ασφαλείας του σπιτιού.

• Χρησιμοποιούμε πρωτόκολλα ασφαλείας που κρυπτογραφούν τα δεδομένα μεταξύ του αποστολέα και του χρήστη και βασίζονται σε κλειδιά κρυπτογράφησης. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι ασύρματων πρωτοκόλλων ασφαλείας, με πιο ασφαλές το WPA2.