Η Ένωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών για τους εργαζόμενους:

Μετά το σπάσιμο του αμετάθετου, την κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας με την επιβολή επιφυλακών ακόμη και για προληπτικούς λόγους, τώρα προλειαίνεται το έδαφος για τον περιορισμό των κανονικών αδειών κατά την αντιπυρική περίοδο.

Τινάζεται στον αέρα ο οικογενειακός προγραμματισμός χιλιάδων πυροσβεστών για να καλυφθούν τα τεράστια κενά του Π.Σ.!

Ως Ε.Α.Κ.Π. σε μία περίοδο γενικευμένης επίθεσης στα δικαιώματα και της κατακτήσεις των εργαζομένων και στο Π.Σ., πιστεύουμε ότι το καλύτερο όπλο για κάθε έναν είναι, αφού συνειδητοποιήσει σε ποια θέση βρίσκεται, να προσπαθήσει να κατανοήσει το εργασιακό του περιβάλλον, δηλαδή τα δικαιώματα του και τον τρόπο που θα πρέπει να τα υπερασπιστεί

Από τα τελευταία δικαιώματα που μας έχουν απομείνει είναι οι άδειες και τα ρεπό μας. 

Ανήσυχοι παρατηρούμε όμως ότι η διαταγή 40964 Φ.204.6 από 31/7/2023 του Α.Π.Σ. με ΘΕΜΑ: «Άρση ανάκλησης-αναστολής κανονικών αδειών για το σύνολο του Ένστολου Προσωπικούτου Πυροσβεστικού Σώματος», στην παράγραφο 2 αναφέρει: «Επισημαίνεται ότι οι άδειες θα χορηγούνται μετά από αίτηση του υπαλλήλου, σύμφωνα μετον προγραμματισμό του έτους 2023, αφού προηγηθεί θετική εισήγηση του προϊσταμένου τηςΥπηρεσίας, στην οποία υπηρετεί, λαμβάνοντας μέριμνα, ώστε να διασφαλίζεται σε κάθεπερίπτωση η ομαλή λειτουργία της Υπηρεσίας και η κάλυψη των έκτακτων αναγκών, λόγωαντιπυρικής περιόδου».

Αυτό εκ πρώτης όψεως είναι η τυπική λογική διαδικασία που έτσι κι αλλιώς ακολουθείται σε κάθε περίπτωση.

Όμως, σε συνδυασμό με τη χρόνια υποστελέχωση του Π.Σ. προσεγγιστικά κατά 30% και τη δυνατότητα που δίνει το αρ.6 του ν.4662/2020 για εξαιρετικά εύκολη κήρυξη κατάστασης επιφυλακής για τις περισσότερες ημέρες του έτους, με σύνηθες επίπεδο κινδύνου το 3 και το 4 καταδεικνύει την παγιωμένη πλέον τακτική όλων των κυβερνήσεων να δημιουργούν προϋποθέσεις για την κάλυψη των αναγκών του Π.Σ.  από το εναπομείναν προσωπικό.

Για μία ακόμη φορά επιχειρείται η κάλυψη των περίπου 4.000 κενών θέσεων, θυσιάζοντας αυτή την φορά τις καλοκαιρινές άδειες των υπαλλήλων καταστρέφοντας παράλληλα τον οικογενειακό τους προγραμματισμό. 

Ως αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της κατάστασης, οι κατά τόπους διοικήσεις θα αποφασίζουν για την χορήγηση των αδειών σύμφωνα με τις υπηρεσιακές ανάγκες«ώστε να διασφαλίζεται σε κάθεπερίπτωση η ομαλή λειτουργία της Υπηρεσίας».Για τι είδους ομαλή λειτουργία όμως μπορεί να γίνει λόγος έτσι κι αλλιώς με τέτοιες ελλείψεις προσωπικού και την συνεχόμενη καταπόνηση από την υπερεργασία του υπάρχοντος;

Αυτός είναι ο λόγος που ακόμα και τώρα, κατόπιν της προαναφερθείσας διαταγής, αλλά και της υπ’αριθ. 2561 Φ.216.10 από 30/7/2023 του Ε.Σ.Κ.Ε.ΔΙ.Κ. που θέτει γενικά τις υπηρεσίες της επικράτειας από Γενική σε Μερική Επιφυλακή, υπάρχουν περιοχές της χώρας που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, όπου επικρατεί τοπικά Γενική Επιφυλακή και δεν χορηγούνται άδειες στο προσωπικό. Παραμένει δε άγνωστο το πότε τελικά θα χορηγηθούν.

Εύλογες οι διαμαρτυρίες των πυροσβεστών των οποίων γίναμε αποδέκτες διότι όπως φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το μέγεθος της καταστροφής αντίστοιχα δε μπορούμε να αγνοήσουμε το όριο των δυνατοτήτων του ανθρώπινου οργανισμού του πυροσβέστη. Η αποκατάσταση και προετοιμασία των ανθρώπινων και υλικών πόρων για το επόμενο ενδεχόμενο περιστατικό δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από τον  γενικότερο σχεδιασμό.

Η Ε.Α.Κ.Π. πάντα αγωνίζεται για την σωστή και υπεύθυνη πληροφόρηση των εργαζομένων του κλάδου μας. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα προσπαθήσει να αγγίζει με αντίστοιχες αναλύσεις σε εργασιακά θέματα που, ενώ απασχολούν και ταλαιπωρούν το σύνολο των εργαζομένων, με ευθύνη των συνδικαλιστικών οργανώσεων και κυρίως την Ομοσπονδίας, παραμένουν στο απυρόβλητο χωρίς να τα ακουμπούν και κυρίως παραμένουν γόρδιος δεσμός και για τους νεότερους συναδέλφους.

ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους εργαζόμενους στο Π.Σ. Αξιωματικούς, χαμηλόβαθμούς, πενταετής, ΕΜΟΔΕ, εποχικούς να επικοινωνούν με τα στελέχη της Ε.Α.Κ.Π. για όποια τυχόν εργασιακά προβλήματα αντιμετωπίζουν προκειμένου από κοινού να γίνονται προσπάθειες για την αντιμετώπισή τους.

Τονίζουμε όμως ιδιαίτερα ότι μόνο ο δρόμος του οργανωμένου αγώνα είναι αυτός που μπορεί με καταλυτικό και ουσιαστικό τρόπο να δώσει λύσεις στα χρόνια και οξυμένα προβλήματά μας και να βάλει φρένο στην εργασιακό μεσαίωνα που με την βοήθεια όλων των υπολοίπων παρατάξεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι κυβερνήσεις κάθε χρόνο μας σπρώχνουν όλο και πιο βαθιά.