Αλβανία, Κοσσυφοπέδιο, Ρουμανία μαστίζονται από πολιτικές κρίσεις, ενώ τα ανοιχτά μέτωπα σε Κυπριακό και ελληνοτουρκικά περιορίζουν ασφυκτικά τα περιθώρια ελιγμών και… λύσεων.
Κινήσεις στη γεωπολιτική σκακιέρα των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης φαίνεται ότι επιχειρούν ταυτόχρονα Ρωσία, ΗΠΑ και ΕΕ ανεβάζοντας το ρίσκο ανάφλεξης της περιοχής, που χαρακτηρίζεται – όχι τυχαία – πυριτιδαποθήκη. Την ίδια ώρα, η Τουρκία ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί και ο Ταγίπ Ερντογάν παραμένει σε διεθνή απομόνωση παρά την επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ στην Άγκυρα.
Αλληλουχίες γεγονότων, γεωπολιτικές καραμπόλες, παρεμβάσεις υπηρεσιών πληροφοριών και μια σειρά πολιτικών «ατυχημάτων» έχουν δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα εύφλεκτο σκηνικό. Κυβερνήσεις, θεσμικοί και εξωθεσμικοί παίχτες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την αλλαγή σκυτάλης και πολιτικής στις ΗΠΑ καθώς και την αναδιάταξη ισορροπιών στην Ευρώπη για να δημιουργήσουν τετελεσμένα ή να προδιαγράψουν εξελίξεις, δημιουργώντας συνθήκες που μπορεί να αποσταθεροποιήσουν ολόκληρη την περιοχή.
Από το – όχι τυχαίο – ξέσπασμα του αλβανικού εθνικισμού τόσο προς την Ελλάδα όσο και προς το Κοσσυφοπέδιο, την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης στην πΓΔΜ και τους κλυδωνισμούς στη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Ρουμανίας, τα γεγονότα υποδεικνύουν αλλεπάλληλες συγκρούσεις και διαρκώς κλιμακούμενη ένταση.
Την κατάσταση περιπλέκει η αναζωπύρωση της ουκρανικής κρίσης τόσο σε στρατιωτικό όσο και πολιτικό επίπεδο, καθώς ο Πέτρο Ποροσένκο ανακοίνωσε τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος για την είσοδο στο NATO, τη στιγμή που δεν έχουν γίνει οι εκλογές στις διαφιλονικούμενες περιοχές.
Αν σε αυτά συνυπολογιστούν οι εντάσεις στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας, το Κυπριακό, την ανάπτυξη δυνάμεων του NATO στην Ανατολική Ευρώπη και τη συνεργασία Ρωσίας – Ουγγαρίας, τότε η κατάσταση χαρακτηρίζεται οριακή.
