ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Τι δείχνουν τα διεθνή δεδομένα για τα ορυχεία χρυσού στη Θράκη

Το περιβαλλοντικό ατύχημα στο ορυχείο χρυσού-χαλκού στο Mount Polley του Καναδά (διαβάστε εδώ) καταδεικνύει την απειλή που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα τα εξορυκτικά σχέδια που προωθεί η κυβέρνηση. Γιατί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τα ορυχεία χρυσού στη Θράκη (Πέραμα Έβρου, Σάπες Ροδόπης) βασίζονται σε αναληθή ή πλήρως ψευδή στοιχεία, επισημαίνει ο υφηγητής του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας – Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, δρ ΚυριάκοςΑρίκας.

Όπως τονίζει ο δρ Κ. Αρίκας, η «Eldorado Gold» και οι θυγατρικές της «Χρυσωρυχεία Θράκης» (Πέραμα) και «Μεταλλευτική Θράκης» (Σάπες) αναφέρουν στις ΜΠΕ ότι μία βροχόπτωση που μπορεί να καταστρέψει τα προβλεπόμενα αναχώματα/φράγματα συμβαίνει μία φορά στα 10.000 χρόνια. Αυτό είναι «παραμύθι», λέει. Κι επικαλείται στατιστική (Chronology of major tailings dam failures: www.wise-uranium.org/mdaf.html) που καταγράφει 95 ατυχήματα (τα κυριότερα) σε φράγματα διαφόρων μεταλλείων ανά τον κόσμο τα τελευταία 52 χρόνια (1961-2013). «Η θραύση του φράγματος στο Mount Polley αποτελεί τη δεύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στο τρέχον έτος και δεν γνωρίζουμε τι εκπλήξεις θα έχουμε μέχρι το τέλος του 2014», τονίζει.

Η «Eldorado Gold» ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει πιθανότητα καταστροφικής αστοχίας φραγμάτων της και διαρροής μεταλλευτικών τελμάτων διότι θα εφαρμόσει την «ξηρή απόθεση».

Η απάτη της «ξηρής απόθεσης» μεταλλευτικών τελμάτων

Η λεκάνη απόθεσης του Mount Polley στον Καναδά, που έσπασε τα
αναχώματα στις αρχές Αυγούστου λόγω των έντονων βροχοπτώσεων

Σύμφωνα με το νέο σχέδιο (2011) της «Χρυσωρυχεία Θράκης» (ΧΘ), διαχείρισης και εγκατάστασης απόθεσης τελμάτων στο Πέραμα, ο πολφός του τέλματος από τη μεταλλουργική επεξεργασία κυάνωσης θα μεταφέρεται σε πυκνωτή και φιλτροπρέσα και στη συνέχεια στο χώρο απόθεσης τελμάτων σαν σφιχτή λάσπη με υγρασία 15%-20%.

Η εταιρεία προπαγανδίζει την αφυδάτωση του πολφού τέλματος με φιλτροπρέσα και μιλάει για ανακύκλωση νερού και για «αφυγραμένο» τέλμα (filter cake). Αλλά η πληροφόρηση για τη λειτουργία του συστήματος είναι ουσιαστικά μηδενική. Η ΜΠΕ της «ΧΘ» αφιερώνει για τη διαδικασία αυτή ένα κεφάλαιο (κεφ. 5.3.9) με τετριμμένο κείμενο 9 σειρών και για την περιγραφή και λειτουργία της φιλτροπρέσας μόνο δύο(!) σειρές. Για μια πολύπλοκη επεξεργασία που για 8-9 χρόνια θα επεξεργάζεται 23-26 εκατ. τόνους πολφού τοξικού τέλματος. Προκαλούνται λοιπόν αμφιβολίες για τη σωστή διεκπεραίωση της αφυδάτωσης του πολφού τέλματος καθημερινής παραγωγής 8.000 τόνων. Επίσης υπάρχουν αμφιβολίες ότι στη μαζική αυτή διεργασία το τέλμα θα συμπιέζεται στο 85% σε στερεά. Η εταιρεία μιλάει πότε για 15% πότε για 15%-20% υγρασία -ενώ στην πράξη θα υπερβαίνει το 30%.

Ένα μέρος του κυανίου και των άλλων χημικών αντιδραστηρίων (μεταδιθειώδες νάτριο, θειικός χαλκός κ.ά.) θα προσροφάται στους κόκκους της στερεάς φάσης ή θα δεσμεύεται στις νέες χημικές ενώσεις. Το δε διάλυμα θα είναι ήδη από τη διαδικασία της εκχύλισης φορτωμένο με τοξικά χημικά στοιχεία. «Αυτό το άκρως τοξικό διάλυμα θα ανακυκλώνει (!!) λοιπόν η εταιρεία;» διερωτάται ο Κ. Αρίκας.

Ύστερα από μερικούς κύκλους ανακύκλωσης, προσθέτει, η υδατική φάση θα μετατρέπεται σε «κοκτέιλ» τοξικών ουσιών. Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί και το ποσοστό της κατώτερης κοκκίωσης του πετρώματος που θα διαπερνά τη φιλτρόπρεσα και θα παραμένει στην (ανακυκλωμένη) υδατική φάση (που έχει δυνατότητα προσρόφησης τοξικών ουσιών και ανεξέλεγκτης δημιουργίας επικίνδυνων χημικών ενώσεων). Πού θα φυλάσσεται/διοχετεύεται αυτή η άκρως τοξική υδατική φάση; Είναι εξωπραγματικό ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου θα χρησιμοποιείται το ίδιο νερό. «Άρα θα πρέπει να ανανεώνεται περιοδικά με αποτέλεσμα να λάβει ετησίως διαστάσεις πολλών εκατοντάδων χιλιάδων κυβικών μέτρων τα οποία αργά ή γρήγορα θα έχουν την τύχη των 10 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων τοξικού νερού που διέρρευσαν στο τραγικό δυστύχημα του Mount Polley;».

Ο υφηγητής του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας – Πετρογραφίας
του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, δρ Κυριάκος Αρίκας

Η «πυραμίδα» μεταλλευτικών τελμάτων στο Πέραμα Έβρου

Το 2011 η «Χ.Θ.» παρουσίασε νέο σχέδιο εγκατάστασης για την απόθεση των μεταλλευτικών τελμάτων: Θα ξεκινήσει με μία λεκάνη που θα περιλαμβάνει το ρέμα Σπαλτζάκ, 500 μ. νότια του οικισμού Περάματος. Το σημείο εκροής του Σπαλτζάκ στο κεντρικό ρέμα «Παλιόρρεμα», απέχει από το Θρακικό Πέλαγος μόνο 3,5 χλμ. Η στέψη της λεκάνης τελμάτων έχει τριγωνικό σχήμα με μήκος πλευρών 900, 750 και 650 μέτρα. Στη νοτιοανατολική πλευρά της, στην κατάντη του ρέματος Σπαλτζάκ, θα ανορθωθεί το κύριο ανάχωμα (φράγμα) ύψους 40 μ. (!) και θα κατασκευαστούν 5 μικρότερα περιφερειακά αναχώματα για την αναχαίτιση επιφανειακών νερών.

Η χωρητικότητα της χαράδρας Σπαλτζάκ επαρκεί για την εναπόθεση μεταλλευτικών τελμάτων 1.800.000 κ.μ. (2.900.000 τόνοι). Για τα υπόλοιπα τέλματα 4.900.000 κ.μ. (7.900.000 τόνοι), η εταιρεία σχεδίασε την πυραμιδοειδή «ανυψωτική επέκταση» του χώρου εναπόθεσης με εσωτερικά αναχώματα ύψους 5 μ. σε 10 επίπεδα. Αυτά θα πατούν επάνω στο υγρό τέλμα! Σύμφωνα με τη ΜΠΕ η πελώρια αυτή «χαβούζα» θα ανυψωθεί από υψόμετρο 195 στα 245. Τελικά θα ξεπροβάλει μια γιγαντιαία «βαθμιδώδης πυραμίδα» από μεταλλευτικά τέλματα και αναχώματα.

Διερωτάται κανείς, πώς θα στηριχθεί ένα τέτοιο μεγάλο σύστημα αναχωμάτων σε ασταθή ιζήματα τελμάτων, όταν αυτά με κοκκίωση μερικών μικρών (χιλιοστών του χιλιοστού!!) θα συμπεριφέρονται σαν αργιλικά ιζήματα με τα γνωστά φαινόμενα «θιξοτροπίας» και ρευστότητας σε περίπτωση βροχοπτώσεων, ώστε να δημιουργούν διαρκή προβλήματα στη σταθεροποίηση των αναχωμάτων. «Ένα τέτοιο σύστημα εναπόθεσης τοξικών μεταλλευτικών τελμάτων είναι απαράδεκτο. Διαχρονικά θα εξελιχθεί σίγουρα σε διαρκή πηγή διαρροών τοξικών ουσιών με μεγάλες πιθανότητες, σε μια ασυνήθιστη βροχόπτωση, να σπάσουν τμήματα της “πυραμίδας” και να παρασύρουν σαν “ντόμινο” το πολύπλοκο σύστημα αναχωμάτων και το κύριο φράγμα, με ολέθριες επιπτώσεις στο Παλιόρρεμα, στον παραλιακό χώρο Μεσημβρίας και στο Θρακικό Πέλαγος», τονίζει ο Κ. Αρίκας.

Η προγραμματιζόμενη λεκάνη τελμάτων στις Σάπες

Η «Μεταλλευτική Θράκης» (Μ.Θ.) σχεδίασε για το ορυχείο Σαπών μια γιγαντιαία λεκάνη τελμάτων σε ρέμα που εκρέει στο κεντρικό ρέμα Ζεστόρρεμα, στην τοποθεσία Αλογότοπος, 2 χλμ. βορειοανατολικά των Σαπών. Η μεγάλη έκταση του ρέματος (1.700 μ.) με πολλές διακλαδώσεις στη νότια και νοτιοδυτική πλευρά του, η υψομετρική διαφορά ροής (200 μ.) και η σχετικά μεγάλη επιφάνεια της λεκάνης απορροής (σχεδόν ένα 1 τ.χλμ.) προμηνύουν έντονη ροή μεγάλων ποσοτήτων βρόχινων νερών. Σε ασυνήθιστες βροχοπτώσεις θα δημιουργούνται μεγάλες πιέσεις στην κατάντη του ρέματος που θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα στη θραύση του φράγματος, όπως στο Mount Polley.

Διαρροές και αστοχίες στη γιγαντιαία αυτή λεκάνη τοξικών τελμάτων θα απειλούν το υδρολογικό δίκτυο. Ο καθένας μπορεί να υπολογίσει τι σημαίνει η αναπόφευκτη δυσφήμηση και υποβάθμιση των γεωργικών προϊόντων της περιοχής Σαπών – Κομοτηνής, καθώς και της αλιευτικής και τουριστικής κίνησης στην παραλιακή περιοχή: Αλεξανδρούπολη-Μαρώνεια-Φανάρι/Πόρτο Λάγος. Οι απώλειες απασχόλησης στους βασικούς και παραδοσιακούς αυτούς τομείς δεν συγκρίνονται ούτε κατ’ ελάχιστον με τις λίγες θέσεις εργασίας που υπόσχονται οι εταιρείες, καταλήγει ο Κ. Αρίκας.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Έγραψε ιστορία η NASA | Χτύπησε αστεροειδή για να τον εκτρέψει από την πορεία του

Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες προτού συγκρουστεί με τον αστεροειδή “Δίμορφο”

Η πρόσκρουση επιβεβαιώθηκε: διαστημόπλοιο της NASA (υπηρεσίας διαστήματος των ΗΠΑ) έπεσε εσκεμμένα πάνω σε αστεροειδή με σκοπό να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας, κατά τη διάρκεια αποστολής άνευ προηγουμένου με σκοπό να η ανθρωπότητα να μάθει πώς θα προστατευτεί από δυνητική μελλοντική υπαρξιακή απειλή γι’ αυτή.

Το σκάφος-“καμικάζι”, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης.

Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου.

«Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA.

Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτά. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο.

Θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση.

Αν και ο στόχος είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, αυτή η άσκηση «πλανητικής άμυνας», που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που αστεροειδής εγείρει μια μέρα απειλή να συγκρουστεί με τη Γη.

Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο.

Τρία λεπτά μετά την πρόσκρουση, δορυφόρος μικρού μεγέθους, περίπου όσου έχει κουτί παπουτσιών, που ονομάζεται LICIACube και αφέθηκε από το σκάφος προτού γίνει η σύγκρουση, επρόκειτο να περάσει σε απόσταση 55 χιλιομέτρων από τον αστεροειδή για να συλλέξει εικόνες.

Το εγχείρημα παράλληλα επρόκειτο να παρακολουθείται από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb, που επρόκειτο να εντοπίσουν το σύννεφο σκόνης ώστε να μπορέσει να υπολογιστεί η ποσότητα της ύλης που εκτινάχθηκε. Θα επιτραπεί επίσης να κατανοηθεί καλύτερα η σύνθεση του Δίμορφου, που είναι αντιπροσωπευτικός αστεροειδών που απαντώνται συχνά, άρα να αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της μεθόδου.

Το ευρωπαϊκό σκάφος Ήρα, που αναμένεται να εκτοξευτεί το 2024, θα παρατηρήσει από κοντά τον Δίμορφο το 2026, για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις της πρόσκρουσης και να μετρηθεί, για πρώτη φορά, η μάζα του αστεροειδούς.

Οι αστεροειδείς έχουν επιφυλάξει εκπλήξεις για τους επιστήμονες στο παρελθόν. Το 2020, το αμερικανικό σκάφος Osiris-Rex παρεισέφρησε βαθύτερα από ό,τι αναμενόταν στην επιφάνεια του αστεροειδή Μπένου. Η ακριβής σύνθεση του Δίμορφου δεν είναι γνωστή μέχρι στιγμής.

«Αν ο αστεροειδής αντιδράσει στην πρόσκρουση του DART με τρόπο εντελώς απρόβλεπτο, αυτό μπορεί να μας οδηγήσει να επανεξετάσουμε αν η κινητική πρόσκρουση είναι τεχνική που μπορεί να έχει γενική εφαρμογή», επισήμανε ο Τομ Στάτλερ, επιστημονικός επικεφαλής της αποστολής.

Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι εξαλείφθηκαν εξαιτίας της σύγκρουσης αστεροειδούς μεγέθους 10 χιλιομέτρων με τη Γη.

Σχεδόν 30.000 αστεροειδείς κάθε μεγέθους έχουν καταλογογραφηθεί (σχετικά) κοντά στη Γη. Σήμερα, κανένας από τους γνωστούς αστεροειδείς δεν απειλεί τον πλανήτη μας, τουλάχιστον για τα επόμενα 100 χρόνια. Εκτός αν δεν έχει καταγραφεί ακόμα.

Αυτοί που έχουν μέγεθος ενός χιλιομέτρου και πλέον έχουν καταγραφεί πρακτικά όλοι, λένε επιστήμονες. Όμως προσθέτουν ότι δεν είναι καταγεγραμμένο παρά μόλις το 40% των αστεροειδών μεγέθους 140 μέτρων και πλέον, που μπορούν να προκαλέσουν καταστροφή σε μεγάλες περιοχές.

«Το σημαντικότερο καθήκον μας είναι να βρούμε» όσους δεν έχουν εντοπιστεί, τόνισε ο Λίντλι Τζόνσον, ειδικός για την πλανητική άμυνα στη NASA. Όσο συντομότερα βρεθούν, τόσο περισσότερο χρόνο να έχουν οι ειδικοί για να καταρτίσουν σχέδιο άμυνας.

Το πείραμα DART είναι το πρώτο, κρίσιμο βήμα ως προς αυτό, εξηγεί ο κ. Τζόνσον. «Είναι περίοδος που προκαλεί μεγάλο ενθουσιασμό (…) για τη διαστημική ιστορία και ακόμη και για την ιστορία της ανθρωπότητας».

Πηγή: enikos.gr

ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Αστείρευτοι οι θησαυροί των Φιλίππων | Νέα εντυπωσιακά αρχαιολογικά ευρήματα

Ένα πλούσια διακοσμημένο οικοδόμημα, πιθανώς κρήνη, κι ένα εντυπωσιακό άγαλμα που εικονίζει τον Ηρακλή και χρονολογείται στους ρωμαϊκούς χρόνους, αποκαλύφθηκαν κατά τη φετινή ανασκαφική έρευνα στους Φιλίππους.

H ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιεί η ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου στους Φιλίππους, με διευθύντρια της ανασκαφής την καθηγήτρια Ναταλία Πούλου και συνεργάτες τον επίκουρο καθηγητή Αναστάσιο Τάντση και τον ομότιμο καθηγητή Αριστοτέλη Μέντζο, ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022.

Στην ανασκαφή έλαβαν μέρος 24 φοιτητές του ΑΠΘ, ενώ η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από τον τακτικό προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου και την Επιτροπή Ερευνών ΑΠΘ.

Σύμφωνα με το ΥΠΠΟΑ, αυτή τη χρονιά η ανασκαφή συνεχίστηκε στην ανατολική πλευρά μιας από τις κυριότερες οδούς της πόλης, η οποία στο σημείο αυτό συναντά έναν άλλο κύριο άξονα που διέρχεται βορειότερα.

Το σημείο σύγκλισης των δύο οδών διαμορφώνεται με διεύρυνση (μία πλατεία) στην οποία κυριαρχεί ένα πλούσια διακοσμημένο οικοδόμημα, πιθανώς κρήνη. Το οικοδόμημα έφερε ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό διάκοσμο, θραύσματα του οποίου αποκαλύφθηκαν.

Τον διάκοσμό του συμπλήρωνε εντυπωσιακό άγαλμα των ρωμαϊκών χρόνων (2ος αιώνας μΧ).\

Το άγαλμα, του οποίου το μέγεθος είναι μεγαλύτερο του φυσικού, εικονίζει τον Ηρακλή αγένειο με νεανικό σώμα. Το ρόπαλο, που έχει βρεθεί σε θραύσματα και η λεοντή που κρέμεται από το αριστερό προτεταμένο χέρι πιστοποιούν την ταυτότητα του ήρωα. Επάνω στους βοστρύχους της κόμης φέρει στεφάνι από φύλλα αμπέλου το οποίο συγκρατεί στο πίσω μέρος ταινία, τα άκρα της οποίας καταλήγουν στους ώμους.

Το συγκεκριμένο άγαλμα κοσμούσε ένα οικοδόμημα το οποίο, σύμφωνα με τα ανασκαφικά ευρήματα, χρονολογείται στον 8ο/9ο αιώνα μΧ. Γνωρίζουμε από τις πηγές αλλά και από τα αρχαιολογικά δεδομένα ότι στην Κωνσταντινούπολη αγάλματα κλασικής και ρωμαϊκής περιόδου κοσμούσαν κτίρια και χώρους δημόσιας χρήσης έως την ύστερη βυζαντινή περίοδο. Το εύρημα αυτό καταδεικνύει τον τρόπο διακόσμησης των δημόσιων χώρων στις σημαντικές πόλεις της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και οι Φίλιπποι. Η ανασκαφή θα συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά.

Το εντυπωσιακό άγαλμα του Ηρακλή, ρωμαϊκών χρόνων (2ος αιώνας μΧ). Photo via ANA – MPA

Το συγκεκριμένο άγαλμα κοσμούσε ένα οικοδόμημα το οποίο, σύμφωνα με τα ανασκαφικά ευρήματα, χρονολογείται στον 8ο/9ο αιώνα μΧ. ΑΠΕ – ΜΠΕ

Αποτελέσματα της πανεπιστημιακής ανασκαφής Φιλίππων 2022

Πηγή: με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ

ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Η Ελλάδα μπορεί να γίνει μεταλλευτικό κέντρο | Πολύτιμος χαλκός κι όχι μόνο

Η στρατηγική της Ε.Ε. για τη δραστική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) μέσα από την Πράσινη Συμφωνία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ορυκτές πρώτες ύλες, όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο και το λίθιο. Σε έρευνά του, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας χαρακτηρίζει τον χαλκό ακρογωνιαίο λίθο για όλες τις τεχνολογίες που σχετίζονται με την ηλεκτρική ενέργεια, προβλέποντας ότι τις επόμενες δύο δεκαετίες η ζήτηση σε χαλκό αυξάνεται άνω του 40% και σε σπάνιες γαίες, 60-70% σε νικέλιο και κοβάλτιο και σχεδόν 90% σε λίθιο.

Η Ελλάδα, με το πλούσιο σε ορυκτούς πόρους υπέδαφός της, έχει αποτελέσει ιστορικά σημαντικό μεταλλευτικό κέντρο διεθνώς, με τη βορειοανατολική Χαλκιδική έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες παραγωγής χρυσού σε παγκόσμια κλίμακα και σημείο αναφοράς στην αναπτυξιακή δυναμική της Β. Ελλάδας.

Σήμερα, η περιοχή διατηρεί ένα ισχυρό μεταλλευτικό δυναμικό με πάνω από 1 εκατομμύριο τόνους σε αποθέματα χαλκού. Μαζί με τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού, αργύρου και βασικών μετάλλων, όπως ο μόλυβδος και ο ψευδάργυρος, η περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής φιλοξενεί μία βιομηχανική δραστηριότητα που όχι μόνο μπορεί να συμβάλλει καταλυτικά στους ευρωπαϊκούς στόχους για νέες, πράσινες τεχνολογίες, αλλά κατατάσσει την περιοχή στις υψηλότερες θέσεις με το μέσο εισόδημα στη χώρα και στις χαμηλότερες σε ποσοστό ανεργίας.

Ένα σημαντικό ποσοστό του ορυκτού πλούτου της περιοχής εντοπίζεται στα Μεταλλεία Κασσάνδρας που λειτουργεί και αναπτύσσει η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός. Πρόκειται για τη 2η μεγαλύτερη άμεση ξένη επένδυση στη χώρα, με πολλαπλά οφέλη τόσο σε εθνικό, όσο και τοπικό επίπεδο. Συγκεκριμένα στο παγκοσμίου κλάσης πορφυριτικό κοίτασμα στις Σκουριές υπάρχουν βεβαιωμένα αποθέματα 779.000 τόνων χαλκού και 3,8 εκατ. ουγκιών χρυσού που, με την ολοκλήρωση της επένδυσης και την έναρξη παραγωγής του μεταλλείου, θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του εφοδιαστικού κενού σε κρίσιμα μέταλλα, όπως είναι ο χαλκός.

Επιπλέον, η επένδυση έχει τη δυναμική να καταστήσει την Ελλάδα ως την 3η παραγωγό χώρα χρυσού στην Ευρώπη με ετήσια παραγωγή 215.000 ουγκιές χρυσού μαζί με τη Σουηδία (260.421 ουγκιές) και τη Φινλανδία (247.560 ουγκιές) και να συνεισφέρει στην αυτάρκεια και την ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής εφοδιαστικής αλυσίδας, στην κατεύθυνση της απεξάρτησης της Ε.Ε από τρίτες χώρες.

Επενδύσεις με κριτήρια βιωσιμότητας και κοινωνικής ευημερίας

Το νέο επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας προβλέπει πρόσθετες επενδύσεις 1,9 δισ. δολαρίων και τη δημιουργία 3.000 μόνιμων και καλά αμειβόμενων άμεσων θέσεων εργασίας, 2 δισ. ευρώ εκτιμώμενα έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο, περισσότερα από 191 εκ. ευρώ σε έσοδα από μεταλλευτικά τέλη που θα κατευθυνθούν στην τοπική κοινωνία, καθώς και επιπρόσθετες επενδύσεις σε τοπικά έργα κοινωνικής υπευθυνότητας ύψους 80 εκατ. δολαρίων που θα επενδυθούν με τρόπο εμπροσθοβαρή με σκοπό να ενισχύσουν την τοπική ανάπτυξη και οικονομία.

Η υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σύμφωνα με το Στρατηγικό Οδικό Χάρτη που έχει παρουσιάσει η Ελληνικός Χρυσός. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ολοκληρώθηκε με επιτυχία ένα ακόμη ορόσημο για την επένδυση με την υπογραφή εντολής ανάθεσης με ελληνικές τράπεζες για τη σύναψη κοινοπρακτικού δανείου, ύψους 680 εκατ. ευρώ, με το οποίο γίνεται ένα ακόμη καθοριστικό βήμα προς την επανεκκίνηση των κατασκευών στις Σκουριές.

Τα μεταλλευτικά έργα της Ελληνικός Χρυσός έχουν σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη τη διεθνή πρακτική σε θέματα βιωσιμότητας. Προς αυτή την κατεύθυνση, η εταιρεία εφαρμόζει τις Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνολογίες για τη μείωση του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος, με κυριότερη την Ξηρή Απόθεση (αφύγρανση) των μεταλλευτικών καταλοίπων, ενώ παράλληλα εξυγιαίνει επιβαρυμένες περιοχές από πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών και ιδιοκτησιών (στο εν λόγω πρόγραμμα η εταιρεία έχει επενδύσει έως σήμερα περισσότερα από 100 εκ. ευρώ), με στόχο η περιοχή να επιστραφεί συνολικά στην τοπική κοινωνία στην πρότερη φυσική της κατάσταση μετά το πέρας της μεταλλευτικής δραστηριότητας.

ΠΗΓΗ: LIBERAL.GR