Στη δεύτερή της φάση έχει περάσει η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, ωστόσο βασικά ζητήματα που αφορούν τη διαδικασία παραμένουν ακόμη ανοικτά. Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη τέσσερα είναι τα κρίσιμα σημεία, οι αδιευκρίνιστες περιοχές που συνιστούν μεγάλα αγκάθια για την επιτυχή ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης.
Το πρώτο και πολύ ουσιαστικό ανοιχτό ζήτημα είναι η άντληση των κεφαλαίων που θα χρειαστούν οι τράπεζες προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθούν από την ελεύθερη αγορά. Με βάση τις πληροφορίες και τις διαρροές αλλά και τις εκτιμήσεις από διεθνείς τραπεζικούς οίκους, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες θα χρειαστούν συνολικά 8 με 10 δισ. ευρώ. Και το ερώτημα που γεννάται είναι πώς θα καταφέρουν οι 4 τράπεζες ταυτόχρονα, στην ίδια χρονική στιγμή δηλαδή, να αναζητήσουν και να αντλήσουν από την ίδια αγορά περίπου 10 δισ. ευρώ. Το ποσό είναι μεγάλο, ιδίως για τράπεζες μιας χώρας με μεγάλο ρίσκο για τους διεθνείς επενδυτές την ώρα τούτη. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί κανείς να προδικάσει ότι το πολιτικό περιβάλλον που θα προκύψει μετά τις εκλογές θα είναι σταθερό. Ευλόγως επομένως διατυπώνονται απόψεις ότι τουλάχιστον η Εθνική Τράπεζα ίσως να μην υποχρεωνόταν σε αύξηση κεφαλαίου αλλά θα μπορούσε να καλυφθεί η κεφαλαιακή της επάρκεια με την πώληση της Finansbank. Το γεγονός τούτο σε συνδυασμό με τη Eurobank, που απευθύνεται σε συγκεκριμένους ξένους επενδυτές, θα χαλάρωνε την αναζήτηση τόσο μεγάλων κεφαλαίων την ίδια χρονική στιγμή.
Ένα ακόμη ζήτημα που απασχολεί σε μεγάλο βαθμό είναι ότι φθάσαμε σχεδόν στο παραπέντε και οι όροι και προϋποθέσεις των αυξήσεων κεφαλαίου δεν έχουν γνωστοποιηθεί. Πέραν του ύψους των κεφαλαίων που θα αναζητηθούν, δεν γνωρίζει ακόμη κανείς πόσα μετρητά και πόσα CoCos θα απαιτηθούν. Για τι ύψους κεφάλαια cash και τι ύψους μετατρέψιμα ομόλογα. Ποια θα είναι η ποσόστωση δηλαδή, μέγεθος κρίσιμο για τις όποιες εξελίξεις.
Υπάρχει και κάτι ακόμη που θεωρείται μείζον και κρίσιμο. Δεν έχει καθοριστεί εάν θα υπάρξουν μπόνους για τους μετόχους. Αν θα δοθούν δηλαδή κίνητρα για τους ιδιώτες προκειμένου να συμμετάσχουν σε αυτές τις μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου, όπως για παράδειγμα τα warrants.Και η ύπαρξη ή όχι warrants, που είχαν προβλεφθεί στην προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση, θεωρείται ζήτημα μείζονος σημασίας. Επιπροσθέτως, μια ακόμη πολύ κρίσιμη παράμετρος είναι, μετά την κατάργηση του 10% των μετοχών το οποίο προβλέπει διοίκηση από ιδιώτες, σε τι ποσοστό η τράπεζα θα διοικηθεί από manager του ιδιωτικού τομέα; Θα απαιτηθεί 30% των μετοχών; Θα απαιτηθεί 50% για να παραμείνει ο έλεγχος σε ιδιωτικά χέρια και να μην περάσει στο κράτος;
Το τελευταίο κρίσιμο ζήτημα που απασχολεί την τραπεζική πιάτσα είναι το θέμα των προνομιούχων μετοχών του δημοσίου. Τι θα γίνει με αυτές; Υπό την οπτική ότι Πειραιώς και Alpha μετά τις τελευταίες αυξήσεις κεφαλαίου κατέβαλαν στο Ελληνικό Δημόσιο τα κεφάλαια που είχε παράσχει και πήραν πίσω τις προνομιούχες μετοχές! Τι θα γίνει λοιπόν τώρα με τις προνομιούχες μετοχές της Εθνικής και της Eurobank, οι οποίες δεν πληρώθηκαν; Η λογική επιλογή είναι να μετατραπούν σε κοινές! Υπάρχουν κάποιοι ωστόσο, ξένοι παρεμπιπτόντως, που διακινούν την ιδέα ότι πρέπει να μηδενιστεί η αξία των προνομιούχων. Αυτό σημαίνει πως το Ελληνικό Δημόσιο θα χάσει γύρω στα 2,3 δισ. Διότι αν συμβεί ό,τι ακούγεται στην πιάτσα, οι μέτοχοι της Alpha και της Πειραιώς θα είναι διπλά χαμένοι, καθώς οι διοικήσεις έπραξαν ως όφειλαν, βάσει της ηθικής τάξης και των χρηστών συναλλακτικών ηθών και κατέβαλαν στο Δημόσιο τα κεφάλαια που τους είχε παράσχει! Και οι μέτοχοι των άλλων δύο τραπεζών όχι μόνο δεν θα έχουν πληρώσει, αλλά θα επωφεληθούν κιόλας από τον μηδενισμό της αξίας των μετοχών του Ελληνικού Δημοσίου.
Τα τέσσερα αυτά ζητήματα έχουν δημιουργήσει ανησυχία στους τραπεζικούς κύκλους, οι οποίοι επισημαίνουν προς όλες τις κατευθύνσεις ότι θα πρέπει να διαφυλαχθεί ο ιδιωτικός χαρακτήρας των τραπεζών και να κλείσουν άμεσα οι εκκρεμότητες που αφορούν τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης.
