Η πρώτη δημοσκόπηση δίνει στον Κιλιντσάρογλου προβάδισμα 13,6 μονάδων -56,8% έναντι 43,2% του τωρινού προέδρου. «Ακόμη και στη χειρότερη στιγμή του, ο Ερντογάν έχει ένα ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 35 και 40%. Αν περάσουμε στον πραγματικά εκλογικό χώρο, και όσο οι Τούρκοι πλησιάζουν στις κάλπες, το ποσοστό αυτό θα τσιμπήσει», λέει στο Newsbeast ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος.

Ο γνωστός διεθνολόγος, με ειδικότητα στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, και ερευνητής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, αναλύει στο podcast το πορτραίτο του Κεμάλ Κιλιντσάρογλου αλλά και την ιδιαιτερότητα των εκλογών στη γείτονα χώρα. «Ο σεισμός στην Τουρκία είναι ένα γεγονός που μπορεί ν’ αλλάξει καταστάσεις. Η οργή αποτυπώνεται, σε κάποια σημεία, συνολικά και στο πολιτικό σύστημα. Μιλάμε για χιλιάδες δεκάδες νεκρούς, παραγωγική βάση κατεστραμμένη, κυβερνητικά κτήρια. Ένα τεράστιο κόστος. Όποιος είναι ο επόμενος νικητής στις προεδρικές εκλογές στην Τουρκία, θα χρειαστεί υποστήριξη από τη Δύση. Ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει εκ των έσω, σε καμία περίπτωση», σημειώνει ο κύριος Καρατράντος. Την ίδια ώρα, στη Δύση για κάποιους το πρόβλημα είναι ο Ερντογάν και για κάποιους άλλους το πρόβλημα είναι η ίδια η Τουρκία.

Ο Κιλιντσάρογλου μπορεί να έχει αποκλείσεις με τον Ερντογάν, έχει όμως και ομοιότητες. Ειδικά στην εξωτερική πολιτική, κάτι που μας αφορά και μας ενδιαφέρει. «Μην ξεχνάμε πως ο σύγχρονος τουρκικός εθνικισμός βασίζεται στην παρακαταθήκη του Κεμάλ Ατατούρκ. Δηλαδή πως η Τουρκία βγήκε μέσα από έναν πόλεμο, όπου ένας από τους βασικότερους αντιπάλους ήταν η Ελλάδα», εξηγεί ο διεθνολόγος και προσθέτει: «Το DNA του ρεπουμπλικανικού κόμματος, του κεμαλικού κόμματος, έχει στην καρδιά του τον τουρκικό εθνικισμό. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό είναι πως ο πνευματικός πατέρας του Κιλιντσάρογλου είναι ο Μπουλέντ Ετζεβίτ. Ο Μπουλέντ Ετζεβίτ είναι συνδεδεμένος με τον Αττίλα στην Κύπρο, τη χειρότερη στιγμή για τον ελληνισμό. Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι πως η Τουρκία έχει μια δομημένη στρατηγική κουλτούρα. Υπάρχει ο αναθεωρητισμός, δεν έγινε τώρα. Δεν έκανε ο Ερντογάν την Τουρκία αναθεωρητική. Είναι αναθεωρητική εδώ και δεκαετίες. Είναι κράτος που πιστεύει στην σκληρή ισχύ. Σε ό,τι αφορά την ατομική του αντίληψη για την εξωτερική πολιτική και τη στρατιωτική κουλτούρα της Τουρκίας, ο Κιλιντσάρογλου δεν απέχει πολύ από τον πρόεδρο Ερντογάν. Και άλλη μια παράμετρος είναι πως και στο συνασπισμό της αντιπολίτευσης, υπάρχει μέσα το στοιχείο των Γκρίζων Λύκων. Δηλαδή το σκληρό εθνικιστικό κομμάτι της Τουρκίας. Αυτά είναι πράγματα που δεν αλλάζουν σε μία στιγμή και δεν αλλάζουν τόσο εύκολα. Μην ξεχνάμε πως οι κρίσεις, οι πιο δύσκολες στιγμές που έχουν δημιουργηθεί στις σχέσεις Τουρκίας – Ελλάδας, έχουν έρθει με κεμαλικούς. Είτε είναι ο Ετζεβίτ στην Κύπρο, είτε η Τσιλέρ στα Ίμια». Ο κύριος Καρατράντος στέκεται σε ένα ακόμη σημείο: πως η Ελλάδα κατάφερε να διαχειριστεί όλες τις σημαντικές κρίσεις που μας έστησε ο Ερντογάν.

Ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα ενόψει των επικείμενων εκλογών στην Τουρκία, είναι πώς μπορεί να απολέσει την εξουσία ένας πολιτικός που δεν ελέγχει απλά το σύστημα αλλά έχει στήσει εδώ και δύο δεκαετίες το δικό του, κραταιό, μηχανισμό. «Ο πρόεδρος Ερντογάν είναι συνυφασμένος με την εξουσία. Και αυτός και η οικογένειά του. Τα περισσότερα στελέχη της αντιπολίτευσης έχουν εξαγγείλει ότι θα υπάρξει δικαστική δίωξη εναντίον του. Και αν όχι του ίδιου, για τα βασικά μέλη της οικογένειάς του. Κανείς δεν ξέρει ποια είναι η επόμενη μέρα σε μια περίπτωση απώλειας της εξουσίας», λέει ο κύριος Καρατράντος. «Από την άλλη, ο Ερντογάν ελέγχει όλη την οργανωμένη δομή παραγωγής εξουσίας στην Τουρκία. Από τις ένοπλες δυνάμεις, ιδιαίτερα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, αστυνομία, μυστικές υπηρεσίες, τον Τύπο -πάρα πολύ σημαντικό, είναι το βασικό εργαλείο του. Είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει».