ΚΟΣΜΟΣ

Γιατί η Καταλονία είναι ο επόμενος πονοκέφαλος της Ευρώπης

του Jon Yeomans

Η περασμένη Παρασκευή δεν σηματοδοτεί μόνο την Εθνική Εορτή της Καταλονίας, αλλά και την αρχή μιας εκλογικής μάχης στην οποία διακυβεύονται πολλά.

Η Καταλονία πηγαίνει στις κάλπες στις 27 Σεπτεμβρίου, στις δεύτερες περιφερειακές εκλογές που θεωρούνται ως η δεύτερη ψηφοφορία για την ανεξαρτησία. Πέρυσι, σε ένα ανεπίσημο δημοψήφισμα, το 80% ψήφισε την αποχώρηση από την Ισπανία, με ποσοστό συμμετοχής 40%. Μια κίνηση για την ανεξαρτησία της Καταλονίας θα μπορούσε να ρίξει την ΕΕ σε μια νέα πολιτική κρίση και να δημιουργήσει χάος στην ισπανική οικονομία, η οποία μόλις εξήλθε από μια μακρά ύφεση.

Η Καταλονία υπήρξε παραδοσιακά η βιομηχανική και οικονομική ατμομηχανή της Ισπανίας, αλλά το αυτονομιστικό κίνημα έχει αυξήσει τη δύναμή του εδώ και δεκαετίες. Ιδού οι λόγοι για τους οποίους η ανεξαρτησία της περιοχής θα μπορούσε να είναι το επόμενο μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης.

Τι συμβαίνει στην Καταλονία;

135 έδρες κρίνονται στο κοινοβούλιο της Καταλονίας στις εκλογές της 27 Σεπτεμβρίου, με την προεκλογική εκστρατεία να έχει ήδη αρχίσει. Το κοινοβούλιο που θα προκύψει θα ψηφίσει επίσης τον πρόεδρο της Καταλονίας. Οι δυνάμεις υπέρ της ανεξαρτησίας αναμένεται να έχουν την πλειοψηφία στις εκλογές – τις τρίτες μέσα σε πέντε χρόνια – αν και το αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν συνασπισμό.

Υπήρξαν διασπάσεις μεταξύ των κομμάτων υπέρ της ανεξαρτησίας, οι οποίες έχουν πλέον καταλήξει σε δύο ομάδες: την «Sí que es pot» (Ναι, μπορούμε) και την «Junts pel Sí» (Μαζί για το Ναι). Η τελευταία περιλαμβάνει το CDC, το πολιτικό κόμμα του σημερινού προέδρου της Καταλονίας (και εμπνευστή των εκλογών) Αρτούρ Μας. Ένας άλλος υποψήφιος του «Junts pel Sí» είναι ο προπονητής της Μπάγερν Μονάχου και πρώην αφεντικό της Μπαρτσελόνα Πεπ Γκουαρντιόλα, αν και ο ίδιος δεν θα αναλάβει τη θέση του σε περίπτωση νίκης. «Όσο περισσότεροι άνθρωποι ψηφίσουν, τόσο το καλύτερο θα είναι για την Καταλονία, για την Ισπανία και για την Ευρώπη», είπε τον Ιούλιο.

Ο Πρόεδρος της Καταλονίας Artur Mas

Γιατί οι Καταλανοί θέλουν ανεξαρτησία;

Η απάντηση σε αυτό πηγαίνει πίσω, τουλάχιστον στο 1469, όταν πέρασε το στέμμα της Αραγονίας και της Καταλονίας σε καστιλιάνικο έλεγχο με το γάμο του Φερδινάρδου της Αραγονίας και της Ισαβέλλας της Καστίλλης. Η Καταλονία ήταν ένα ισχυρό κυρίαρχο κράτος με δικό του κοινοβούλιο μέχρι το 1162, όταν ενοποιήθηκε με την Αραγονία. Αλλά η απορρόφηση της στην Καστίλλη, που διοικείται από τη Μαδρίτη, σηματοδότησε κάτι σαν αντίστροφη κατάληψη. Το καταλανικό κράτος καταργήθηκε επισήμως το 1714. Πολλοί Καταλανοί πιστεύουν ότι ο πολιτισμός, οι παραδόσεις και η γλώσσα τους έχουν διαβρωθεί σταθερά από τότε, φτάνοντας στο ναδίρ υπό την δικτατορία του στρατηγού Φράνκο (1939–1975).

Από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Καταλονία υπήρξε μία από τις 17 αυτόνομες κοινότητες της Ισπανίας. Αλλά οι εκκλήσεις για πλήρη ανεξαρτησία συνέχισαν να αυξάνονται, ιδιαίτερα μετά την οικονομική κατάρρευση του 2007-8 και των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν από τον πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργό Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο και τον συντηρητικό διάδοχό του Μαριάνο Ραχόι.

Ένα από τα κύρια παράπονα των Καταλανών είναι ότι τα φορολογικά έσοδά τους επιδοτούν άλλες περιοχές της Ισπανίας: το 2010, οι Καταλανοί συνεισέφεραν 61,87 δισ. ευρώ σε φόρους και τέλη στην ισπανική κυβέρνηση, αλλά πήραν πίσω μόνο 45,33 δισ. ευρώ. Η καταλανική κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα μπορούσε να ανακτήσει το 8% του ΑΕΠ της, αν δεν έπρεπε να δίνει χρήματα στην ισπανική κυβέρνηση.

Δεν θέλουν όλοι οι Καταλανοί ανεξαρτησία, φυσικά. Φιλοομοσπονδιακά κόμματα περιλαμβάνουν το κόμμα του Ραχόι, το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα (PP), το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Καταλονίας (PSC) και το περιφερειακό παρακλάδι της βασικής κεντροαριστερής αντιπολίτευσης της Ισπανίας PSOE.

Δεν έγινε δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία πέρυσι;

Ναι, και 2,2 εκατομμύρια ψηφοφόροι από τους 5,4 εκατομμύρια ψήφισαν σε ένα ανεπίσημο δημοψήφισμα στις 9 Νοεμβρίου του 2014, με το 80% να τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας. Η κεντρική κυβέρνηση στη Μαδρίτη είχε αγωνιστεί σθεναρά για να μπλοκάρει την ψηφοφορία.

Πολλοί ψηφοφόροι υπέρ της Ένωσης μπορεί να επέλεξαν να απέχουν, δεδομένου του ανεπίσημου χαρακτήρα του δημοψηφίσματος. Ωστόσο, ο Αρτούρ Μας δήλωσε ότι η ψηφοφορία έδειξε πως η Καταλονία είχε «κερδίσει το δικαίωμα στο δημοψήφισμα». Με τη Μαδρίτη να μην υποχωρεί, ζήτησε τον Ιανουάριο πρόωρες περιφερειακές εκλογές για αυτό τον Σεπτέμβρη, ώστε να προσπαθήσει να πιέσει το θέμα.

Τι θα συμβεί αν τα αυτονομιστικά κόμματα έρθουν στην εξουσία;

Εάν το μπλοκ υπέρ της ανεξαρτησίας κατέχει την πλειοψηφία, θα μπορούσε να ξεκινήσει κινήσεις για να προβεί σε επίσημη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας μέσα σε 18 μήνες, όπως η σύνταξη ενός συντάγματος της Καταλονίας. Όσοι τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας έχουν απειλήσει να προβούν σε άμεση διακήρυξη, αν η Μαδρίτη προσπαθήσει να σταματήσει τη διαδικασία.

«Είμαστε απόλυτα σοβαροί γι αυτό και ο καθένας πρέπει να καταλάβει ότι θα το κάνουμε» δηλώνει ο Ραούλ Ρομέβα, υποψήφιος του Junts pel Sí. «Έχουμε δοκιμάσει κάθε άλλο τρόπο, αλλά δεν μας άφησαν. Αυτή είναι η ευκαιρία να κάνουμε αυτό που δεν μπορέσαμε να κάνουμε στις 9 Νοεμβρίου και να λάβουμε μια δημοκρατική εντολή». Ο Μας έχει μιλήσει ανοιχτά για τη δημιουργία «κρατικών δομών» όπως μία νέα φορολογική αρχή, κοινωνική ασφάλιση, μια διπλωματική υπηρεσία, μια κεντρική τράπεζα και ακόμη και μια αμυντική δύναμη. «Θα ήταν αδύνατο να μην έχει η Καταλονία τη δική της αμυντική δομή, ακόμη και αν αυτή θα είναι μικρή», είχε δηλώσει στους FT.

Τέτοιες κινήσεις θα συναντήσουν τη σφοδρή αντιπολίτευση της Μαδρίτης και θα σημάνουν συναγερμό. «Η καταλανική ανεξαρτησία δεν θα συμβεί ποτέ. Είναι ανοησία» είπε ο Ραχόι.

Ο Ραχόι θα πρέπει να δώσει τη δική του μάχη για να παραμείνει στην εξουσία, με τις γενικές εκλογές στις 20 Δεκεμβρίου. Η στάση του θα είναι σκληρή απέναντι στις αποσχιστικές τάσεις της Καταλονίας. Ακόμη και αν οι αυτονομιστές αποτελέσουν την πλειοψηφία, η ανεξαρτησία δεν είναι κάτι σίγουρο, σύμφωνα με τους αναλυτές της Credit Suisse, οι οποίοι επισημαίνουν μία δημοσκόπηση του Ιουλίου που δείχνει ότι η καταλανική υποστήριξη για την απόσχιση είχε πέσει στο 40%, από 50% πριν από δύο χρόνια. «Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι η αποσχιστική θέρμη αποτελεί απάντηση στη δημοσιονομική λιτότητα. Μεγάλο μέρος της θα καταλαγιάσει αν η κυβέρνηση της Μαδρίτης διαπραγματευτεί ξανά τις ενδοπεριφερειακές μεταφορές χρημάτων με την Καταλονία και η περιφέρεια αποκτήσει περισσότερη φορολογική αυτονομία», λένε.

Καμία τέτοια επαναδιαπραγμάτευση δεν θα συμβεί πριν από τις γενικές εκλογές, στις οποίες ο Μας έχει ορκιστεί να αντιμετωπίσει ως τρίτη ψηφοφορία για την ανεξαρτησία.

Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια ανεξάρτητη Καταλονία;

Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της θα προκαλούσε μια κρίση τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν πολλά πιθανά σενάρια:

Η Καταλονία θα μπορούσε να συνεχίσει ως αυτόνομο κράτος μέσα στην Ισπανία, ενδεχομένως με μεγαλύτερες εξουσίες,
Η Καταλονία θα μπορούσε να γίνει ένα νέο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων με την Ισπανία,
Η Καταλονία θα μπορούσε να γίνει μέρος της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών των χωρών εκτός, όπως η Ελβετία και η Νορβηγία, ή να συνάψει κάποιο είδος διμερούς συμφωνίας με την ΕΕ,
Η Καταλονία θα μπορούσε να εκδιωχθεί από την ΕΕ, με την Ισπανία να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να απομονώσει διεθνώς το αποσχισθέν κράτος.

Θα μπορούσε η Καταλονία να επιβιώσει ως ανεξάρτητο κράτος;

Η απάντηση εξαρτάται σχεδόν εξολοκλήρου από τους όρους του «διαζυγίου» από την Ισπανία. Ένας άσχημος «χωρισμός» φυσικά θα βλάψει την Καταλονία – και την Ισπανία – βραχυπρόθεσμα, αλλά τουλάχιστον μία έκθεση προβλέπει ότι μέχρι το 2030 η περιοχή θα μπορούσε να είναι σε πολύ καλύτερη θέση ως ανεξάρτητο κράτος. Το Κέντρο Διεθνών Σχέσεων της Βαρκελώνης μαζί με το think tank CEPS των Βρυξελλών, αναφέρουν: «Η καταλανική απόσχιση από την Ισπανία είναι ευεργετική για την Καταλονία, σε όλες τις περιπτώσεις που εξετάστηκαν, αντανακλώντας σε μεγάλο βαθμό τις θετικές επιπτώσεις από το τέλος των καθαρών δημοσιονομικών μεταβιβάσεων της Καταλονίας στην υπόλοιπη Ισπανία».

Το ΑΕΠ της Καταλονίας είναι 209 δισ. ευρώ, περίπου στο ίδιο επίπεδο με αυτό της Πορτογαλίας. Αλλά η οικονομία της είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δεχθεί ένα πλήγμα στον απόηχο της διαίρεσης, όπως συνέβη με την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακία για το ως επί το πλείστον φιλικό χωρισμό τους το 1993. Αν διώξουν την Καταλονία από την ΕΕ, θα πρέπει να εισαγάγει ένα νέο νόμισμα, να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος σε ξένο νόμισμα χωρίς πρόσβαση στις αγορές ομολόγων και να έχει περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά της ΕΕ. Θα είναι σε θέση να ζητήσει τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Η Ισπανία θα γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Καταλονίας, αλλά η Μαδρίτη θα μπορούσε να διεκδικήσει κάποια από τα δισεκατομμύρια που θα χάσει από φορολογικά έσοδα από την περιοχή, με την επιβολή δασμών στα καταλανικά αγαθά και υπηρεσίες. Οι ξένοι επενδυτές μπορεί επίσης να διστάσουν να επενδύσουν χρήματα στο νέο κράτος ενώ υπάρχει νομική και πολιτική αστάθεια.

Θα μπορούσε μια ανεξάρτητη Καταλονία να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Όπως και με την εκστρατεία για την ανεξαρτησία της Σκωτίας πέρυσι, αυτό είναι ένα αναπάντητο ερώτημα. Η ίδια η κυβέρνηση της Καταλονίας, σε μια μελέτη σχετικά με το πρόβλημα αυτό, αναγνώρισε ότι η ΕΕ θα μπορούσε να αρνηθεί να ξεκινήσει συνομιλίες για την επανένταξή της στην Ένωση, «είτε επειδή θα είναι απρόθυμη να αναγνωρίσει την Καταλονία ως κράτος, είτε επειδή οι διαπραγματεύσεις για την προσχώρηση στην Ένωση θα έχουν μπλοκαριστεί».

Ωστόσο, η έρευνα υπογράμμισε την «εξαιρετικά ευέλικτη και πραγματιστική στάση για την εξεύρεση λύσεων για απρόβλεπτα προβλήματα» της ΕΕ. Φυσικά μια τέτοια επανένταξη στην ΕΕ θα ήταν αντίθετη με τη Μαδρίτη, που θα περίμενε κανείς να υπολογίζει στην υποστήριξη του Βερολίνου. Έτσι, η Άνγκελα Μέρκελ θα μπορούσε να καταλήξει να έχει τον τελευταίο λόγο – κάτι που οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά.

Πηγή: The Telegraph
Μετάφραση: antinews.gr

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΚΟΣΜΟΣ

Τουρκία | Αδύναμη λίρα, εκρηκτικός πληθωρισμός και ο φόβος προσφυγής στο ΔΝΤ

Αν υπάρχει κάποια χώρα η οποία θα μπορούσε να επωφεληθεί από ένα οικονομικό πρόγραμμα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για να σταθεροποιήσει την οικονομία της, δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για άλλη πέραν της Τουρκίας του Ρετζέπ Ερντογάν. Δεν είναι απλώς ότι η Τουρκία έχει πρόβλημα με τον εκτοξευμένο στα ύψη πληθωρισμό και το παραπαίον ισοζύγιο πληρωμών. Είναι ότι η επί σειρά πολλών ετών ασταθής διαχείριση μέσω της ανορθόδοξης πολιτικής του Ερντογάν έχει υπονομεύσει σημαντικά την εσωτερική και διεθνή οικονομική εμπιστοσύνη προς την Τουρκία.

Το ΔΝΤ θα μπορούσε να βοηθήσει την Τουρκία να αποκαταστήσει την οικονομική της σταθερότητα όχι μόνο παρέχοντας τη συναλλαγματική υποστήριξη που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο Ερντογάν. Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στο να σχεδιαστεί ένα συνεκτικό πρόγραμμα οικονομικής σταθεροποίησης, το οποίο φυσικά θα εγκρίνει στη συνέχεια. Με αυτόν τον τρόπο, το ΔΝΤ θα μπορούσε να ενισχύσει την οικονομική εμπιστοσύνη και να λειτουργήσει ως “από μηχανής θεός” που θα επιτρέψει στη χώρα να μπει σε μια καλύτερη οικονομική πορεία.

Θα ήταν χονδροειδής υποτίμηση να πούμε ότι ο Ερντογάν έχει μεγάλο έλλειμμα οικονομικής αξιοπιστίας. Για πολλά χρόνια, προσκολλήθηκε στην εκκεντρική άποψη ότι τα υψηλά επιτόκια δεν ήταν θεραπεία για τον πληθωρισμό, αλλά μάλλον ήταν η αιτία του. Σε μια εποχή που ο υπόλοιπος κόσμος αύξανε τα επιτόκια για να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό, πίεσε την Κεντρική Τράπεζα Τουρκίας (TCMB) να μειώσει τα επιτόκια. Καθιέρωσε επίσης για τον εαυτό του τη φήμη ότι απολύει διοικητές της TCMB, όταν δεν υπακούν στις επιταγές του και είχε την τάση να επιβάλλει τη θέλησή του στο υπουργείο Οικονομικών της χώρας του, όπως υπογραμμίστηκε από τον διορισμό του γαμπρού του, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ως υπουργού Οικονομικών της Τουρκίας. Ως αποτέλεσμα αυτών των ανορθόδοξων πολιτικών, τα τελευταία χρόνια, οι οικονομικές επιδόσεις της Τουρκίας είναι κάτι παραπάνω παρά κακές. Ο πληθωρισμός απογειώθηκε, η οικονομία υπερθερμάνθηκε, η ζήτηση για δολάρια έφτασε στα ύψη, το νόμισμα κατέστη σκουπίδι, τα διεθνή αποθέματα της χώρας εξαντλήθηκαν και οι ξένοι επενδυτές κατευθύνθηκαν προς την έξοδο.

Σίγουρα, τα γεγονότα του περασμένου Ιουνίου ανάγκασαν τον Ερντογάν να κάνει μια πολιτικά ενοχλητική αναστροφή πολιτικής και να υιοθετήσει μια πιο ορθόδοξη νομισματική πολιτική. Ο πληθωρισμός ήταν σε άνοδο, η τουρκική λίρα βρισκόταν στα σχοινιά, η χώρα είχε ένα έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και οι ντόπιοι κατέφυγαν στο δολάριο. Με την πλάτη στον τοίχο, διόρισε μια δυτικών πρακτικών επικεφαλής στην TCMB και έναν γνώριμο στις αγορές υπουργό Οικονομικών, που ήταν σεβαστοί στους οικονομικούς κύκλους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Τους έδωσε επίσης άδεια να ακολουθήσουν μια πιο ορθολογική πορεία οικονομικής πολιτικής.

Από τον Ιούνιο του 2023, η τουρκική κεντρική τράπεζα έχει αυξήσει τα επιτόκια κατά περισσότερες από 40 ποσοστιαίες μονάδες στο σημερινό τους επίπεδο του 50%. Ωστόσο, αυτό δεν έχει ακόμη επηρεάσει τον πληθωρισμό των τιμών και των μισθών. Τους τελευταίους 12 μήνες, ο πληθωρισμός ήταν 67%, πάντα σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία που δημοσιεύει το TÜİK. Τα υψηλά επιτόκια απέτυχαν επίσης να σταθεροποιήσουν το νόμισμα. Από την αρχή του τρέχοντος έτους, η τουρκική λίρα έχει υποχωρήσει πάνω από 7% και τώρα βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό πάνω από τις 30 τουρκικές λίρες στο δολάριο. Όχι πολύ καιρό πριν, από τον Σεπτέμβριο του 2021, η τουρκική λίρα ήταν κάτω από το 10 ανά δολάριο.

Οι προοπτικές ώστε η Τουρκία να σταθεροποιήσει σύντομα τη λίρα, είναι ισχνές. Μπορεί να είναι στο 50%, αλλά τα επιτόκια είναι σημαντικά χαμηλότερα από τον πληθωρισμό σε μια εποχή που η οικονομία εξακολουθεί να φαίνεται ότι υπερθερμαίνεται. Εν τω μεταξύ, η χώρα κινδυνεύει να εισέλθει σε μια σπείρα μισθών-τιμών. Πέραν τούτων πρέπει να υπογραμμιστεί το ότι ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε πρόσφατα κατά 49% ενόψει των δημοτικών εκλογών που πέρασαν.

Μια κανονική χώρα στην οποία θα επικρατούσαν οι οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην Τουρκία, θα απευθυνόταν στο ΔΝΤ για μια συμφωνία stand-by για να μειώσει τον κόπο και τα δεινά της καταπολέμησης του πληθωρισμού και την ενίσχυση του ισοζυγίου πληρωμών. Η ουσία για την Τουρκία είναι ότι αυτό θα ήταν πολιτικά πολύ δύσκολο για τον Ερντογάν, δεδομένης της προηγούμενης έντονης αντίθεσής του σε οποιεσδήποτε συναλλαγές με αυτήν την οργάνωση. Δεν βοηθά επίσης το γεγονός ότι η Τουρκία έχει κακές σχέσεις με τις ΗΠΑ, τον μεγαλύτερο μέτοχο του ΔΝΤ. Και φυσικά θα έκανε κακό στο ίματζ του Ερντογάν, από τη μία, να δηλώνει επί δύο δεκαετίες ότι η Τουρκία δεν έχει ανάγκη τους ξένους και να διατρανώνει το ότι η Τουρκία μπορεί γενικώς να βασίζεται στα δικά της πόδια για να σηκωθεί και, από την άλλη, να προσφεύγει στον μεγαλύτερο χρηματικό οργανισμό της Δύσης για βοήθεια.

Όλα αυτά υποδηλώνουν ότι ο Ερντογάν θα αναγκαστεί να προσπαθήσει να σταθεροποιήσει την τουρκική οικονομία χωρίς τη στήριξη του ΔΝΤ. Και αυτό φυσικά θα το πληρώσουν οι Τούρκοι πολίτες που για τον εγωισμό και τη μεγαλομανία του Ερντογάν θα κληθούν να πληρώσουν πολλά και να σηκώσουν ασήκωτα βάρη, πολύ μεγαλύτερα από όσα υπομένει μέχρι τώρα.

capital.gr

ΚΟΣΜΟΣ

Τουρκία: Νέα πρόκληση στο Αιγαίο | Ετοιμάζει τη δική της οριοθέτηση Θαλασσίων Πάρκων

Να ακυρώσει την δημιουργία των θαλάσσιων Πάρκων ή να επιβάλει την συνδιαχείριση κοινών περιβαλλοντικών προγραμμάτων στις περιοχές και της ελληνικής επικράτειας στο Αιγαίο μεθοδεύει η Τουρκία καθώς όπως αποκαλύπτει σήμερα η Σαμπάχ, προετοιμάζει την οριοθέτηση δικών της θαλασσίων Πάρκων στο Αιγαίο.

Μια τέτοια εξέλιξη είναι προφανές ότι θα επηρεάσει το κλίμα σε μια περίοδο που η ελληνοτουρκική προσέγγιση συνεχίζεται κανονικά και μετά την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Αγκυρα φαίνεται να έχει αποκτήσει νεα δυναμική. Η τουρκική εφημερίδα που πρόσκειται στην κυβέρνηση Ερντογάν επικαλούμενη τούρκους αξιωματούχους κάνει λόγο για κίνηση «οφθαλμού έναντι οφθαλμού» στην ελληνική πρωτοβουλία για την ίδρυση Θαλασσίων Πάρκων σε Ιόνιο και Αιγαίο.

Η τουρκική ηγεσία και ο ίδιος ο Ερντογάν έχουν προειδοποιήσει ότι δεν θα αποδεχθούν τετελεσμένα ,ενώ το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών είχε με ανακοίνωση του κάνει λόγο για τετελεσμένα σε νησιά αδιευκρίνιστης κυριαρχίας ή που δεν έχει αποδοθεί η κυριαρχία τους με Διεθνείς Συνθήκες στην Ελλάδα, επαναφέροντας έτσι την θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Το τουρκικό Υπουργείο Αμυνας είχε κάνει λόγο ακόμη και για ανάληψη δράσης προκειμένου να προστατευθούν τα δικαιώματα της Τουρκίας στην «Γαλάζια Πατρίδα».

Η Σαμπάχ επικαλείται Τούρκο αξιωματούχο ο οποιος ενημέρωσε ότι το τουρκικό Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών θα σχεδιάσει επί χάρτη τα τουρκικά θαλάσσια Πάρκα στην περιοχή.

Τα ελληνικά θαλάσσια Πάρκα τα οποία η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχουν δηλώσει κατηγορηματικά ότι θα προχωρήσουν κανονικά προβλέπουν αφού γινει η οριοθέτηση τους την επιτήρηση των κητοειδών και των πτηνών με drones, δορυφόρους και συστήματα ΑΙ ενώ θα προβλέπεται περιορισμός της ανθρώπινής παρουσίας και φυσικά θα απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατασκευή επι των νησίδων και βραχονησίδων.

Η Αθήνα έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν τίθεται θέμα συζήτησης για την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στην επικράτεια της. Στις περιοχές που πρόκειται να καλύψει το Θαλάσσιο Πάρκο του Αιγαίου βρίσκονται περισσότερες από 15 νησίδες και βραχονησίδες τις οποίες η Τουρκία αυθαίρετα και κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών χαρακτηρίζει «γκρίζες ζώνες».

Τουρκική διπλωματική πηγή που επικαλείται η Σαμπάχ δηλώνει ότι «η Άγκυρα δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων για το θέμα ούτε έχει λάβει κανενός είδους διαβούλευση ή προσφορά συνεργασίας. Η κίνηση θεωρείται τετελεσμένο γεγονός».

Σύμφωνα με την εφημερίδα που έχει στενή σχέση με την κυβέρνηση Ερντογάν η «δημιουργία θαλάσσιων πάρκων σε μια τέτοια αμφισβητούμενη περιοχή θα επιδεινώσει την κατάσταση εάν δεν βρεθεί μια φόρμουλα συνεργασίας. Η μονομερής κίνηση της Ελλάδας χωρίς διαβούλευση με την Τουρκία μεταφράζεται σε μετατροπή σε επικράτεια , μέσω της οριοθέτησης και της ρύθμισης της χρήσης των πόρων εντός αυτής της γεωγραφικά καθορισμένης περιοχής».

Το δημοσίευμα προβάλει ως μοναδική λύση την συνεργασία των δυο χωρών για ενα ευαίσθητο περιβαλλοντικό θεμα επικαλούμενο την διασυνοριακή συνεργασία Μαλαισίας και Φιλιππίνων το 1996 για την προστασία της χελώνας στην θάλασσα Σουλού.

Η Τουρκία προφανως απειλώντας και εκβιάζοντας με τετελεσμένα ακόμη και σε περιοχές δυτικά των Δωδεκανήσων θέλει είτε να ακυρώσει το ελληνικό σχέδιο είτε να εξασφαλίσει ότι θα υπάρξει συνδιαχείριση του περιβαλλοντικού αυτού προγράμματος το οποίο όμως αφορά περιοχές ελληνικής κυριαρχίας την οποία αμφισβητεί η Τουρκία.Ειναι σαφές ότι δεν μπορει να υπάρξει συνεργασία τέτοιου είδους όπως την εννοεί η τουρκική πλευρά, οσο υπαρχει αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και ελληνικής κυριαρχίας.

ΚΑΒΑΛΑ

Φόβοι ότι θα αυξηθούν οι νεκροί μετά την κατάρρευση του κτιρίου στη Μαγιόρκα: Αγωνία για τους εγκλωβισμένους

Κτίριο στο οποίο στεγαζόταν μπαρ-εστιατόριο κατέρρευσε χθες (23/5) το βράδυ στη Μαγιόρκα της Ισπανίας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον τέσσερις άνθρωποι να σκοτωθούν και δεκάδες να τραυματιστούν, όπως μετέδωσε το ραδιοφωνικό δίκτυο Cadena SER επικαλούμενο πληροφορίες από την αστυνομία.

Από την κατάρρευση της βεράντας του διωρόφου κτίσματος στη Μαγιόρκα εγκλωβίστηκαν άνθρωποι στο υπόγειο, όπου βρίσκονταν πελάτες και προσωπικό. Σύμφωνα με εκπρόσωπο της τοπικής αστυνομίας, το μπαλκόνι ενδεχομένως να κατέρρευσε λόγω του υπερβολικού βάρους, αλλά τόνισε ότι η ακριβής αιτία ερευνάται ακόμη.

Εκτός από τους επιβεβαιωμένους νεκρούς και τραυματίες, οι Αρχές φοβούνται την ύπαρξη εγκλωβισμένων κάτω από τα ερείπια, καθώς συνεχίζονται οι απελπισμένες επιχειρήσεις διάσωσης.

Συνταρακτική μαρτυρία αυτόπτη

Ο Raul Pursnami, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος μόδας δίπλα στις εγκαταστάσεις, ανέφερε μιλώντας στην El Pais ότι ακούστηκε ένας πολύ δυνατός θόρυβος.

«Έβγαινα από το κατάστημα και όλο το πράγμα (σ.σ. το κτίριο) έπεσε κάτω, είναι κρίμα, θεωρητικά κάθε χρόνο πρέπει να γίνεται επιθεώρηση. Είμαστε σοκαρισμένοι, δεν μπορώ να μιλήσω, ήταν οι γείτονές μου», είπε. Εξήγησε ότι όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα «με πολύ δυνατό θόρυβο, υπήρχε κόσμος που έτρωγε και κόσμος που χόρευε επάνω».

ethnos.gr