ΔΡΑΜΑ
Ένα ευχέλαιο για το Χιονοδρομικό Φαλακρού Δράμας…
Κραυγή αγωνίας για την λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Φαλακρού ακούσαμε το Σάββατο από τον πρόεδρο της ΚΟΙΝ. Σ.ΕΠ «Χιών» Περικλή Προσότσανλη.
Και βέβαια δεν πέσαμε από τα σύννεφα γιατί βλέπουμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Εκεί που πριν λίγους μήνες είπαμε δόξα τω Θεό, φθάσαμε στο βοήθα Παναγιά στην μέση της χιονοδρομικής περιόδου. Άλλη μία φορά η λειτουργία του Κέντρου επαφίεται στις φιλότιμες προσπάθειες και στο πείσμα μερικών ανθρώπων να κρατήσουν ζωντανό το Χιονοδρομικό Κέντρο παρά τις αντιξοότητες και την επιπολαιότητα με την οποία οι ιθύνοντες αυτής της περιφέρειας αντιμετωπίζουν το ζήτημα που έχει να κάνει με την τουριστική προβολή της περιοχής .
Απ’ ότι φαίνεται η τουριστική προβολή τους απασχολεί μόνο σε επίπεδο συμμετοχής σε εκθέσεις τουριστικού περιεχομένου. Με απλά και λίγα λόγια , κάνουμε ταξιδάκια αναψυχής, χωρίς μάλιστα να βάζουμε το χέρι στην τσέπη και από και πέρα τίποτε το ουσιώδες. Ανέξοδα πράγματα!
«Καιροσκοπικά και για εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων λειτούργησε όλα τα χρόνια το χιονοδρομικό κέντρο Φαλακρού» είπε χαρακτηριστικά ο κύριος Προσότσανλης μιλώντας σε δελτίο ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού τονίζοντας ότι η περιφέρεια δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της, καθώς οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι.
Ο πρόεδρος της ΧΙΩΝ εξαπέλυσε τα πυρά του προς πάσα κατεύθυνση με εξαίρεση τον Αντιπεριφερειάρχη Δράμας Γιάννη Ξανθόπουλο, για τις προσπάθειες που κατέβαλε σε επίπεδο περιφέρειας ώστε να λειτουργήσει το Χιονοδρομικό. Αναρωτήθηκε –και ευλόγως- αν το Κέντρο θα είχε την ίδια τύχη και αντιμετώπιση ευρισκόμενο σε άλλον Νομό της Περιφέρειας.
Τα «βόλια» κατευθύνθηκαν τόσο προς τον Περιφερειάρχη, όσο και σε όσους αποφάσισαν κατά καιρούς για το Χιονοδρομικό μέσα από τον θεσμικό ρόλο που κατείχαν. Είναι γεγονός και αδιαμφισβήτητο μάλιστα, ότι ποτέ δεν δόθηκε η απαιτούμενη προσοχή, ποτέ δεν έγινε ένας σοβαρός χειρισμός, ποτέ δεν έγινε μια ουσιαστική προσπάθεια με μακροπρόθεσμο στόχο. να αναδειχθεί αυτό το κομμάτι της Δράμας.
Αυτό που θα μπορούσε να προσελκύσει κόσμο, άρα χρήμα, άρα ανάπτυξη.
Η ιστορία το απέδειξε περίτρανα… Ένα χιονοδρομικό που τον πρώτο χρόνο πλήρους λειτουργίας αξιολογήθηκε – και καμαρώσαμε γι αυτό – ως μεταξύ των 2 πρώτων σε όλη την χώρα, φθίνει συνεχώς και η ύπαρξή του βασίζεται σε «τεχνητές αναπνοές».
Αν τα προβλήματα -που όλοι γνωρίζουν ότι ήταν υπαρκτά- ήταν αξεπέραστα, όφειλαν οι ιθύνοντες να πληροφορήσουν τον κόσμο και να μην του δίδουν περιστασιακά (προεκλογικά) υποσχέσεις. Το κακό είναι ότι οι υποσχέσεις είναι ανέξοδες και η αποδοχή τους μη ανιχνεύσιμη. Ούτε και στην κάλπη …
Μέχρι πότε όμως;