ΥΓΕΙΑ

Πώς οι πολλαπλές λοιμώξεις COVID-19 μπορούν να βλάψουν τον οργανισμό

Με τις επαναμολύνσεις να αυξάνονται, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι κάθε έξαρση αυξάνει τον κίνδυνο ανησυχητικών αποτελεσμάτων, από long COVID έως καρδιακές παθήσεις.

Ο Ziyad Al-Aly παρατήρησε ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς έρχονταν στην κλινική του στο Μιζούρι με αυτό που περιγράφει ως έναν αέρα αήττητου. Ήταν Μάρτιος του 2022 και οι ασθενείς αυτοί είχαν εμβολιαστεί και ενισχυθεί κατά του COVID-19, ενώ είχαν επίσης πρόσφατα αναρρώσει από μια λοίμωξη. Στο μυαλό τους, η συνδυασμένη ανοσία θα τους προστάτευε από περαιτέρω βλάβες.

«Άρχισα να σκέφτομαι, είναι αυτό πραγματικά αλήθεια;» λέει ο Al-Aly, επικεφαλής έρευνας και ανάπτυξης στο Veterans Affairs St. Louis Healthcare System και κλινικός επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο Washington στο St. Louis. Έτσι, στράφηκε στη βάση δεδομένων ιατρικών αρχείων του VA για να το διαπιστώσει.

Ο χρόνος κατέστησε έκτοτε σαφές ότι υπάρχουν ρωγμές στην ασπίδα που δημιουργείται τόσο από τη φυσική ανοσία όσο και από την ανοσία που προκαλείται από τα εμβόλια: Τα ποσοστά επαναμόλυνσης αυξάνονται με την εμφάνιση της πιο μολυσματικής παραλλαγής Omicron, με ορισμένους ανθρώπους να αναφέρουν ακόμη και την τρίτη ή τέταρτη μόλυνσή τους. Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι υποπαραλλαγές Omicron είναι πιο ικανές να αποφεύγουν την προηγούμενη ανοσία.

Αλλά ενώ αυτά τα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι οι επαναμολύνσεις του COVID-19 είναι δυνατές, αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για ασθενείς όπως αυτοί που ο Al-Aly θεραπεύει στην κλινική του;

«Η απάντηση είναι σαφώς ναι», λέει. Τον Ιούνιο, ο Al-Aly δημοσίευσε μια μελέτη, η οποία δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομότιμους, αναλύοντας περισσότερα από 5,6 εκατομμύρια ιατρικά αρχεία βετεράνων του στρατού, τα οποία έδειξαν ότι κάθε νέα λοίμωξη αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου τους από σχεδόν οποιαδήποτε αιτία. Επίσης, ενίσχυε τις πιθανότητες άλλων ανησυχητικών αποτελεσμάτων για την υγεία από διαταραχές της καρδιάς, του αίματος και του εγκεφάλου, καθώς και από ασθένειες όπως ο διαβήτης, η χρόνια κόπωση και το long COVID.

Αλλά ο ίδιος και άλλοι ειδικοί προειδοποιούν ότι παραμένουν πολλά ερωτήματα. Ακόμα δεν καταλαβαίνουμε γιατί οι επαναμολύνσεις συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο αυτών των εκβάσεων υγείας μεταξύ των βετεράνων – ενός πληθυσμού που δεν αντικατοπτρίζει το ευρύτερο κοινό, επειδή έχει τάση προς τους ηλικιωμένους, τους λευκούς και τους άνδρες. Δεν είναι επίσης σαφές εάν οι νεότερες παραλλαγές του COVID-19 είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν σοβαρή νόσο ή πόσος χρόνος χρειάζεται για να εξασθενίσει η ανοσία και να σε αφήσει ευάλωτο σε επαναμόλυνση.

«Όταν τα προσθέτετε όλα αυτά, είναι πολλά άγνωστα πράγματα και αυτό είναι που το κάνει τόσο περίπλοκο», λέει ο Michael Osterholm, διευθυντής του Κέντρου Έρευνας και Πολιτικής για τις Λοιμώδεις Ασθένειες στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. «Το ονομάζω πρόβλημα υπολογισμού των μολυσματικών ασθενειών».

Να τι γνωρίζουν οι επιστήμονες μέχρι στιγμής και πώς προσπαθούν να λύσουν αυτή την πολύπλοκη εξίσωση.

Το φάσμα της ζημιάς από τις επαναμολύνσεις

Οι κίνδυνοι επαναμόλυνσης ποικίλλουν ανάλογα με την ασθένεια. Για ορισμένες, όπως η ιλαρά, ο κίτρινος πυρετός και η ερυθρά, δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας για μια δεύτερη μόλυνση, επειδή μια φορά η ασθένεια ή ο εμβολιασμός παρέχει μακροχρόνια ανοσία. Αυτό συνήθως σας εμποδίζει να επαναμολυνθείτε εξαρχής ή οδηγεί σε τόσο ήπια μόλυνση που είναι απίθανο να την αντιληφθείτε.

Στη συνέχεια, υπάρχουν ασθένειες όπου η ανοσία εξασθενεί με την πάροδο του χρόνου, αφήνοντας ένα άτομο πιο ευάλωτο σε επαναμολύνσεις. Η σοβαρότητα αυτής της επαναμόλυνσης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των υποκείμενων παθήσεων, των αλλαγών στην υγεία του ατόμου που μπορεί να έχουν επιβαρύνει το ανοσοποιητικό του σύστημα, του χρόνου εμβολιασμού και των αλλαγών στον ίδιο τον ιό.

Πάρτε για παράδειγμα τη γρίπη. Ο ιός της γρίπης μεταλλάσσεται τόσο συχνά που μπερδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα – κάθε νέα λοίμωξη είναι σαν να προσβάλλεται από τη γρίπη για πρώτη φορά. «Έτσι, το σώμα σας δεν μπορεί να πει: “Ω, σε έχω ξαναδεί, ξέρω πώς να σε αντιμετωπίσω”», λέει ο Al-Aly.

Κατά κανόνα, ωστόσο, οι επαναμολύνσεις είναι συνήθως ηπιότερες από την πρώτη μόλυνση, λέει ο Laith J. Abu-Raddad, επιδημιολόγος λοιμωδών νοσημάτων στο Weill Cornell Medicine-Qatar. «Είναι απόλυτα λογικό: Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει προετοιμαστεί. Μπορεί να έχουμε συμπτώματα, αλλά η αντίδραση είναι τόσο γρήγορη που τελικά ελέγχει τον πολλαπλασιασμό».

Ο δάγκειος πυρετός αποτελεί μια εξαίρεση. Προκαλεί ένα σπάνιο φαινόμενο κατά το οποίο η ανοσία από μια προηγούμενη μόλυνση μπορεί να λειτουργήσει εναντίον σας, δημιουργώντας αντισώματα που βοηθούν κατά λάθος τον ιό να εισβάλει στα κύτταρα του ξενιστή. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό συμβαίνει με τον SARS-CoV-2 – και αν συνέβαινε αυτό, οι νοσηλείες θα είχαν πιθανότατα εκτοξευθεί στα ύψη αυτή τη στιγμή. Αλλά οι επιστήμονες λένε ότι ήταν σημαντικό να αποκλειστεί αυτό ως ένας από τους δρόμους που θα μπορούσε να ακολουθήσει ο ιός.

Τι λένε τα στοιχεία για τις επαναμολύνσεις του COVID-19

Είναι πλέον σαφές ότι τόσο η φυσική ανοσία όσο και η ανοσία που προέρχεται από το εμβόλιο έναντι του COVID-19 εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου. Αλλά η σοβαρότητα αυτών των επαναμολύνσεων έχει συζητηθεί έντονα.

Όταν η έκθεση του Al-Aly κυκλοφόρησε τον Ιούνιο, υπήρξε μια αναταραχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τη μελέτη, η οποία φαινόταν να υποδηλώνει ότι οι επαναμολύνσεις είναι πιο σοβαρές από μια πρωτογενή λοίμωξη. Αλλά ο Al-Aly λέει ότι αυτό ήταν μια παρερμηνεία των ευρημάτων του. Ακόμη και αν οι περισσότερες επαναμολύνσεις είναι πιο ήπιες, λέει, θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.

«Το βασικό σημείο εδώ είναι ότι δεν πρόκειται για μηδενικό κίνδυνο», λέει ο Al-Aly. Το παρομοιάζει με τα επακόλουθα μιας πυρκαγιάς σε ένα σπίτι. «Δεν μπορείτε να πείτε στον σύζυγό σας: “Τώρα ξέρω πώς να σβήνω τη φωτιά, οπότε ας βάλουμε ξανά φωτιά στο σπίτι”», λέει. «Ίσως το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι σε θέση να το αντιμετωπίσει. Αλλά ξέρετε τι είναι καλύτερο; Να μην έχετε λοίμωξη από την πρώτη στιγμή».

Ο Abu-Raddad συμφωνεί. Η δική του έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine νωρίτερα αυτό το μήνα, δείχνει ότι οι άνθρωποι που έχουν εμβολιαστεί και είχαν μια προηγούμενη λοίμωξη έχουν περίπου 97% λιγότερες πιθανότητες να πάθουν μια σοβαρή, κρίσιμη ή θανατηφόρα επαναλοίμωξη. Με άλλα λόγια, ο κίνδυνος είναι «πραγματικά, πραγματικά μικρός». Αλλά, λέει, κάθε επόμενη λοίμωξη αυξάνει τον αθροιστικό κίνδυνο ενός ατόμου να υποστεί βλάβη από το COVID-19.

Ο Osterholm λέει ότι περισσότερες μελέτες όπως αυτή του Al-Aly θα βοηθούσαν στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι επαναμολύνσεις μπορεί να επιτείνουν τις βλάβες του COVID-19. Για παράδειγμα, λέει, είναι πιθανό μια λοίμωξη να προκαλέσει μακροχρόνια φλεγμονή στα αιμοφόρα αγγεία που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη θρόμβων αίματος που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυξημένο κίνδυνο για καρδιακές προσβολές ή εγκεφαλικά επεισόδια.

Τι λένε τα στοιχεία για τις επαναμολύνσεις και το long COVID

Ανησυχία προκαλεί επίσης στους επιστήμονες το κατά πόσον κάθε νέα λοίμωξη ενέχει επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης long COVID – μιας μυστηριώδους κατάστασης που συνδέεται με έναν μακρύ κατάλογο ανομοιογενών συμπτωμάτων που μπορεί να διαρκέσει μήνες έως χρόνια μετά την αρχική λοίμωξη. Παρόλο που η αιτία του long COVID παραμένει άγνωστη, οι επιστήμονες ελπίζουν να μάθουν αν η ανοσία παρέχει κάποια προστασία από αυτό.

Μέχρι στιγμής, τα στοιχεία είναι μικτά. Μια μελέτη του Σεπτεμβρίου του 2021 που δημοσιεύθηκε στο The Lancet διαπίστωσε ότι τα άτομα που είχαν λάβει δύο δόσεις των εμβολίων COVID-19 είχαν τις μισές πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα long COVID σε σχέση με άτομα που δεν είχαν εμβολιαστεί – γεγονός που υποδηλώνει ότι τα εμβόλια προστατεύουν κάπως από αυτό. Ωστόσο, μια μελέτη του Μαΐου του 2022, της οποίας συγγραφέας είναι επίσης ο Al-Aly και η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Medicine, υποδηλώνει ότι ο εμβολιασμός μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης μακροχρόνιων συμπτωμάτων COVID κατά περίπου 15%.

Εν τω μεταξύ, η πιο πρόσφατη μελέτη του Al-Aly υποδηλώνει ότι το long COVID είναι πιο διαδεδομένo σε άτομα με πολλαπλές λοιμώξεις από ό,τι σε εκείνους που αρρώστησαν μόνο μία φορά. Ο Abu-Raddad επισημαίνει ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η δεύτερη λοίμωξη είναι πιο σοβαρή από την πρώτη – μπορεί απλώς να σημαίνει ότι κάθε νέα λοίμωξη είναι μια ακόμη ευκαιρία για το long COVID να χτυπήσει.

Αλλά οι επιστήμονες πρέπει να μάθουν τι προκαλεί το long COVID πριν αρχίσουν να ασχολούνται με το αν οι επαναμολύνσεις παίζουν ρόλο, λέει ο Benjamin Krishna, μεταδιδακτορικός ερευνητής με ειδίκευση στην ιολογία και την ανοσολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.

Ορισμένοι ερευνητές εικάζουν ότι το long COVID προκαλείται από ιικά σωματίδια που παραμένουν στον οργανισμό και μετά το τέλος της οξείας φάσης της νόσου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι προκαλείται από μια προϋπάρχουσα αυτοάνοση διαταραχή ή ίσως από ένα ανοσοποιητικό σύστημα που δεν επανήλθε σωστά μετά από μια προηγούμενη ασθένεια. Ο Krishna λέει ότι θα εκπλαγεί αν μια δεύτερη λοίμωξη έπαιζε ενισχυτικό ρόλο στην πρόκληση long COVID. Αντίθετα, πιστεύει ότι είναι περισσότερο σαν μια ζαριά.

«Κάθε φορά που ρίχνεις, είναι μια πιθανότητα να πάθεις μια χρόνια ασθένεια κόπωσης», λέει.

Τα μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τις επαναμολύνσεις
Οι επιστήμονες χρειάζονται περισσότερα δεδομένα προτού μπορέσουν να βγάλουν συμπεράσματα σχετικά με τη σοβαρότητα των επαναμολύνσεων του COVID-19. Ο Al-Aly λέει ότι το επόμενο βήμα του είναι να διερευνήσει αν οι παραλλαγές που κυριαρχούν τώρα – BA.4 και BA.5 – είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν σοβαρές επαναμολύνσεις του COVID-19 από άλλες.

Παρόλο που η βάση δεδομένων VA δεν είναι τέλεια, υποστηρίζει ότι το ισχυρό μέγεθός της παρέχει πλεονέκτημα για την αποσαφήνιση των πολλών μεταβλητών που παίζουν ρόλο: Με εκατομμύρια ιατρικούς φακέλους στο αρχείο, θα είναι σε θέση να αναλύσει την επαναμόλυνση σε υποομάδες ατόμων που είχαν, ας πούμε, μόνο την παραλλαγή Delta έναντι των παραλλαγών Omicron. Θα είναι οι BA.4 και BA.5 πραγματικά που αποφεύγουν το εμβόλιο; Θα οδηγήσουν στον ίδιο κίνδυνο μακροχρόνιου COVID; «Αυτά είναι ανοιχτά ερωτήματα που όλοι μας καίγονται να μάθουν», λέει.

Ο Abu-Raddad θα ήθελε επίσης να δει περισσότερες μελέτες που να εξετάζουν τα κλινικά χαρακτηριστικά των επαναμολύνσεων. Ωστόσο, αυτό θα ήταν ένα τεράστιο εγχείρημα. Για να διαπιστωθεί αν οι επαναμολύνσεις προκαλούν σύνθετη βλάβη στον οργανισμό, θα έπρεπε να διενεργηθεί μια ολοκληρωμένη εξέταση κάθε ατόμου μετά από κάθε μόλυνση.

Τελικά οι επιστήμονες θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο. Παρόλο που η πανδημία μπορεί να φαίνεται μεγάλη, στα δυόμισι χρόνια μέχρι στιγμής, ο Krishna επισημαίνει ότι εξακολουθεί να είναι σχετικά μικρό χρονικό διάστημα για να μελετήσει κανείς πώς τα αντισώματα ανταποκρίνονται σε έναν ιό. Σε ενάμιση ακόμη χρόνο, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι οι επαναμολύνσεις είναι πολύ χειρότερες – ή μπορεί να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου θα έχουμε ανοσία για όλη μας τη ζωή.

Ο Osterholm σημειώνει ότι θα μπορούσε να προκύψει μια παραλλαγή ή υποπαραλλαγή που θα έθετε μια εντελώς νέα εξίσωση. Παρόλα αυτά, είναι αισιόδοξος ότι οι επιστήμονες θα καταφέρουν να τον αντιμετωπίσουν καλύτερα.

Εν τω μεταξύ, οι ειδικοί λένε ότι υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για να προστατευτούν από αυτή την αβεβαιότητα: να εμβολιαστούν και να λάβουν άλλες λογικές προφυλάξεις, όπως η μάσκα και η αποφυγή καταστάσεων με υψηλό κίνδυνο έκθεσης.

«Κάθε φορά που εκθέτουμε τους εαυτούς μας σε επαναμόλυνση, παίζουμε ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι», λέει ο Abu-Raddad. «Μπορεί η συγκεκριμένη λοίμωξη να είναι αυτή που θα καταλήξει να είναι η πολύ σοβαρή».

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ανοιχτή συνάντηση από το Ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος” για το νέο Νοσοκομείο Κομοτηνής

Με αφορμή την έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών του νέου Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής ΙΣΝ στις αρχές Νοεμβρίου 2023 και πιστό στη δέσμευση να διατηρήσει ανοιχτό τον διάλογο με την τοπική κοινωνία, καθ’ όλη τη διάρκεια εξέλιξης του έργου, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος διοργάνωσε μια ακόμη ανοιχτή συνάντηση για το κοινό με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΙΣΝ, του Υπουργείου Υγείας, της ομάδας μελέτης και του αναδόχου κατασκευής – Ομίλου ΑΒΑΞ.

Στη συζήτηση συμμετείχε ο Υφυπουργός Υγείας κ. Μάριος Θεμιστοκλέους, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει, μέσω ζωντανής σύνδεσης, ο Πρόεδρος του ΙΣΝ, κ. Ανδρέας Δρακόπουλος.

ΥΓΕΙΑ

Παρβοϊός | Τι είναι και πώς μεταδίδεται η νόσος που στοίχισε τη ζωή σε παιδί 3 ετών

Η λοίμωξη από τον παρβοϊό είναι μια κοινή και εξαιρετικά μεταδοτική παιδική ασθένεια, από τις επιπλοκές της οποίας, σε συνδυασμό με άλλη λοίμωξη, έχασε τη ζωή του ένα παιδί 3,5 ετών από τη Θεσσαλονίκη.

Μερικές φορές αποκαλείται «νόσος των χαστούκων» λόγω του χαρακτηριστικού κόκκινου εξανθήματος που αναπτύσσεται στο πρόσωπο.

Η λοίμωξη από παρβοϊό ήταν, επίσης, γνωστή ως «πέμπτη νόσος» επειδή, ιστορικά, ήταν η πέμπτη σε έναν κατάλογο κοινών παιδικών ασθενειών που χαρακτηρίζονται από εξάνθημα.

Χαρακτηριστικό κόκκινο εξάνθημα που εκδηλώνεται στο πρόσωπο λόγω του παρβοϊού.

Λοίμωξη από παρβοϊό και εξάνθημα στο πρόσωπο

Το έντονο κόκκινο εξάνθημα στα μάγουλα είναι ένα το πιο χαρακτηριστικό σημάδι της λοίμωξης από παρβοϊό.

Στα περισσότερα παιδιά, η λοίμωξη από παρβοϊό είναι ήπια και χρειάζεται ελάχιστη θεραπεία.

Αλλά σε ορισμένους ενήλικες, η λοίμωξη μπορεί να είναι σοβαρή.

Η λοίμωξη από παρβοϊό σε ορισμένες έγκυες μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας για το έμβρυο.

Η λοίμωξη είναι επίσης πιο σοβαρή για άτομα με ορισμένα είδη αναιμίας ή με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Συμπτώματα από παρβοϊό

Οι περισσότεροι άνθρωποι με λοίμωξη από παρβοϊό δεν έχουν σημεία ή συμπτώματα.

Όταν εμφανίζονται συμπτώματα, αυτά ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την ηλικία σας όταν προσβάλλεστε από τη νόσο.

Τα πρώιμα σημεία και συμπτώματα της λοίμωξης από παρβοϊό στα παιδιά μπορεί να περιλαμβάνουν:

Πυρετό
Αναστατωμένο στομάχι
Πονοκέφαλο
Ρινική καταρροή
Χαρακτηριστικό εξάνθημα στο πρόσωπο

Αρκετές ημέρες μετά την εμφάνιση των πρώιμων συμπτωμάτων, μπορεί να εμφανιστεί στο πρόσωπο του παιδιού σας ένα χαρακτηριστικό φωτεινό κόκκινο εξάνθημα, συνήθως και στα δύο μάγουλα.

Τελικά μπορεί να εξαπλωθεί στα χέρια, τον κορμό, τους μηρούς και τους γλουτούς, όπου το εξάνθημα έχει ροζ, δαντελωτή, ελαφρώς ανάγλυφη εμφάνιση.

Το εξάνθημα μπορεί να έχει φαγούρα, ιδίως στα πέλματα των ποδιών.

Γενικά, το εξάνθημα εμφανίζεται κοντά στο τέλος της ασθένειας.

Είναι πιθανό να συγχέεται το εξάνθημα με άλλα ιογενή εξανθήματα ή με εξάνθημα που σχετίζεται με φάρμακα.

Το εξάνθημα μπορεί να έρχεται και να φεύγει για έως και τρεις εβδομάδες, ενώ γίνεται πιο ορατό όταν το παιδί σας εκτίθεται σε ακραίες θερμοκρασίες ή περνάει χρόνο στον ήλιο.

Συμπτώματα του παρβοϊού στους ενήλικες

Αντίθετα, το πιο εμφανές σύμπτωμα της λοίμωξης από παρβοϊό στους ενήλικες είναι ο πόνος στις αρθρώσεις, που διαρκεί ημέρες έως εβδομάδες.

Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συχνότερα είναι τα χέρια, οι καρποί, τα γόνατα και οι αστράγαλοι.

Πότε πρέπει να επισκεφθείτε γιατρό

Σε γενικές γραμμές, δεν χρειάζεται να επισκεφθείτε γιατρό για τη λοίμωξη από τον παρβοϊό.

Εάν όμως εσείς ή το παιδί σας έχετε κάποια υποκείμενη πάθηση που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο επιπλοκών, κλείστε ραντεβού με τον γιατρό σας. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν:

Δρεπανοκυτταρική αναιμία
Διαταραγμένο ανοσοποιητικό σύστημα
Εγκυμοσύνη

Πώς μεταδίδεται ο παρβοϊός

Ο ανθρώπινος παρβοϊός Β19 προκαλεί λοίμωξη από παρβοϊό.

Αυτός είναι διαφορετικός από τον παρβοϊό που παρατηρείται σε σκύλους και γάτες, οπότε δεν μπορείτε να κολλήσετε τη λοίμωξη από ένα κατοικίδιο ζώο ή το αντίστροφο.

Η λοίμωξη από τον ανθρώπινο παρβοϊό είναι πιο συχνή σε παιδιά ηλικίας δημοτικού σχολείου κατά τη διάρκεια επιδημιών τους χειμερινούς και εαρινούς μήνες, αλλά οποιοσδήποτε μπορεί να νοσήσει από αυτόν οποιαδήποτε στιγμή του έτους.

Μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, όπως ακριβώς και το κρυολόγημα, συχνά μέσω της αναπνοής, του βήχα και του σάλιου, οπότε μπορεί να μεταδοθεί μέσω της στενής επαφής μεταξύ των ανθρώπων και της επαφής από χέρι σε χέρι.

Η λοίμωξη από τον παρβοϊό μπορεί, επίσης, να μεταδοθεί μέσω του αίματος. Μια μολυσμένη έγκυος γυναίκα μπορεί να μεταδώσει τον ιό στο μωρό της.

Η ασθένεια είναι μεταδοτική την εβδομάδα πριν από την εμφάνιση του εξανθήματος.

Μόλις εμφανιστεί το εξάνθημα, εσείς ή το παιδί σας δεν θεωρείται πλέον μεταδοτικό και δεν χρειάζεται να απομονωθείτε.

Επιπλοκές

Παρβοϊός και αναιμία

Η λοίμωξη από τον παρβοϊό μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές σε άτομα με αναιμία.

Η αναιμία είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα κύτταρα που μεταφέρουν οξυγόνο σε όλα τα μέρη του σώματός σας (ερυθρά αιμοσφαίρια) καταναλώνονται ταχύτερα από ό,τι μπορεί να τα αντικαταστήσει ο μυελός των οστών.

Η λοίμωξη από παρβοϊό σε άτομα με αναιμία μπορεί να σταματήσει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και να προκαλέσει κρίση αναιμίας. Τα άτομα με δρεπανοκυτταρική αναιμία διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο.

Ο παρβοϊός μπορεί επίσης να προκαλέσει αναιμία και συναφείς επιπλοκές σε:

– Αγέννητα παιδιά των γυναικών που έχουν μολυνθεί με παρβοϊό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

– Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα

Λοίμωξη από παρβοϊό κατά την εγκυμοσύνη

Η λοίμωξη από παρβοϊό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επηρεάζει μερικές φορές τα ερυθρά αιμοσφαίρια του εμβρύου.

Αν και ασυνήθιστο, αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναιμία που μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή ή θνησιγένεια.

Ο κίνδυνος για το έμβρυο φαίνεται να είναι μεγαλύτερος κατά το πρώτο μισό της εγκυμοσύνης.

Παρβοϊός σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα

Η λοίμωξη από τον παρβοϊό μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρή αναιμία σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, η οποία μπορεί να προκύψει από:

Μόλυνση από τον ιό HIV
Θεραπείες καρκίνου
Φάρμακα κατά της απόρριψης που χρησιμοποιούνται μετά από μεταμοσχεύσεις οργάνων

Πρόληψη

Δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη της λοίμωξης από τον ανθρώπινο παρβοϊό.

Μόλις μολυνθείτε από τη νόσο, αποκτάτε ισόβια ανοσία.

Μπορείτε να μειώσετε τις πιθανότητες μόλυνσης πλένοντας συχνά τα χέρια σας και τα χέρια του παιδιού σας, μην αγγίζετε το πρόσωπό σας, αποφεύγοντας ανθρώπους που είναι άρρωστοι και μην μοιράζεστε τρόφιμα ή ποτά.

ΚΑΒΑΛΑ

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Υπέρτασης: Περίπου 3 εκατομμύρια Έλληνες έχουν υπέρταση

Μήνας ευαισθητοποίησης για την υπέρταση είναι ο Μάιος. Από το 2017, η Διεθνής Εταιρεία Υπέρτασης πραγματοποιεί το Παγκόσμιο Πρόγραμμα ΜΜΜ (May Measurement Month) κατά το οποίο πραγματοποιούνται δράσεις και διεξάγονται μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης στον γενικό πληθυσμό, σε πάνω από 100 χώρες. Το κύριο μήνυμα του προγράμματος είναι «Μετρήστε την πίεσή σας».

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Υπέρτασης, η Ελληνική Εταιρεία Υπέρτασης παρουσίασε το πρόγραμμα ΜΜΜ 2024 που θα πραγματοποιηθεί και φέτος στην Ελλάδα, με στόχο να γίνουν μετρήσεις πίεσης σε πάνω από 10.000 άτομα σε 18 πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ιωάννινα, Ηράκλειο, Βόλος, Λάρισα, Τρίπολη, Βέροια, Καβάλα, Κιλκίς, Σέρρες, Δράμα, Αλεξανδρούπολη, Μολάοι, Καλαμάτα, Ρόδος, Χανιά). Οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν σε ειδικά διαμορφωμένους δημόσιους χώρους με τη χρήση πιστοποιημένων πιεσόμετρων. Συντονιστής του προγράμματος ΜΜΜ στην Ελλάδα είναι ο καθηγητής Παθολογίας & Υπέρτασης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Στεργίου, στο Κέντρο Υπέρτασης STRIDE-7 της Γ’ Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο «Σωτηρία».

Η υπέρταση στην Ελλάδα

Η Εθνική Επιδημιολογική Μελέτη ΕΜΕΝΟ (2015-16) που έγινε σε 6.000 ενήλικες σε όλη τη χώρα έδειξε:

Πάνω από το 1/3 των Ελλήνων έχουν υπέρταση (περίπου 3.000.000 άτομα) και πάνω από το 1/2 των ηλικιωμένων έχουν υπέρταση
30% των υπερτασικών είναι αδιάγνωστοι (περίπου 1.000.000)
30% έχουν επιτύχει καλή ρύθμιση με φαρμακευτική θεραπεία (περίπου 2.000.000 είναι αρρύθμιστοι)
Οι άνδρες και οι νεότεροι υπερτασικοί έχουν συχνότερα αρρύθμιστη υπέρταση.

Η πρώτη αιτία καρδιαγγειακών νοσημάτων

Η υπέρταση παραμένει ο σημαντικότερος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και θανάτους διεθνώς. Είναι η πρώτη αιτία καρδιαγγειακών νοσημάτων στις αναπτυγμένες χώρες και αποτελεί τον ισχυρότερο παράγοντα κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο και έναν από τους ισχυρότερους για στεφανιαία νόσο, έμφραγμα, καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια και άνοια. Στην Ευρώπη περίπου το 50% των θανάτων σε άνδρες και γυναίκες αποδίδονται στα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Η διάγνωση γίνεται μόνο με τη μέτρηση της πίεσης, όμως απαιτεί σχολαστική μεθοδολογία και επιβεβαίωση με επανάληψη μετρήσεων της πίεσης, συχνά και εκτός ιατρείου (στο σπίτι ή με 24ωρη καταγραφή).

Αντιμετώπιση και θεραπεία

Για να αντιμετωπιστεί η υπέρταση αποτελεσματικά και να προληφθούν οι επιπλοκές της, υπάρχουν διάφορα μέσα: η υγιεινή διατροφή που περιλαμβάνει πολλά φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά, η μείωση του αλατιού στο φαγητό, η τακτική σωματική άσκηση (π.χ. γρήγορο βάδισμα για τουλάχιστον μισή ώρα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας), η διατήρηση σωματικού βάρους σε φυσιολογικό επίπεδο, και η αποφυγή μεγάλης κατανάλωσης αλκοόλ μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της πίεσης αλλά και να προλάβουν ή να καθυστερήσουν την εμφάνισή της. Επιπλέον, η διακοπή του καπνίσματος και η αποτελεσματική αντιμετώπιση της αυξημένης χοληστερίνης και του σακχάρου (όταν συνυπάρχουν) είναι απαραίτητα για την πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Επίσης, υπάρχουν διάφορες επιλογές για φαρμακευτική θεραπεία, η οποία εξασφαλίζει αποτελεσματική προστασία από τα καρδιαγγειακά επεισόδια. Η στρατηγική της θεραπείας προσαρμόζεται ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενούς. Η θεραπεία είναι καθημερινή (συνήθως πρωινή) και όχι περιστασιακή ή μεταβαλλόμενη ανάλογα με τις τιμές της πίεσης που βρίσκει ο ασθενής στο σπίτι.

Η μακροχρόνια επίτευξη άριστης ρύθμισης της πίεσης μειώνει σημαντικά τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Με τα θεραπευτικά όπλα που διατίθενται σήμερα, πάνω από 95% των ασθενών με υπέρταση μπορούν να ρυθμιστούν άριστα χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες.

newsbomb.gr