ΚΟΣΜΟΣ

Ο πιο ψηλός άνθρωπος του κόσμου

Η συγκλονιστική ιστορία ζωής του Robert Wadlow…

Στις 22 Φεβρουαρίου του 1918 η Addie Wadlow από το Alton του Ιλινόις έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι βάρους 3,9 κιλών.

Μαζί με τον άντρα της, Harold, αποφάσισαν να του δώσουν το όνομα Robert.

Μέσα στους πρώτους έξι μήνες της ζωής του, ο Robert είχε φτάσει να ζυγίζει 13,6 κιλά και για τα επόμενα δύο χρόνια, τόσο οι γονείς του, όσο και οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν δεν πίστευαν ότι είχε κάτι «ιδιαίτερο», πέρα από το γεγονός ότι μεγάλωνε πολύ γρήγορα… πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του.

Νόμιζαν ότι κάπου στην πορεία «θα στρώσει».

Σε ηλικία 5 ετών το ύψος του είχε φτάσει τα 1,63 μέτρα και φορούσε ρούχα κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 17 χρονών.

Ξεπέρασε σε ύψος τον πατέρα του πριν κλείσει τα 8 του χρόνια και μέχρι τα 9 μπορούσε να τον κουβαλά στις πλάτες του.

Αυτό που ευθυνόταν για την εντυπωσιακά αλματώδη ανάπτυξη του Robert ήταν ένα από τα μικρότερα όργανα του ανθρώπινου σώματος: η υπόφυση, ένα όργανο στο μέγεθος ενός μπιζελιού που βρίσκεται στο κέντρο του κρανίου, κάτω από τον εγκέφαλο.

Η υπόφυση του Robert παρήγαγε πάρα πολύ αυξητική ορμόνη. Στις μέρες μας οι ανωμαλίες της υπόφυσης θεραπεύονται με χειρουργικές επεμβάσεις και ορμονοθεραπείες, όμως στις αρχές του 1920 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά.

Όταν έγινε 11 χρονών, ένας γιατρός ενημέρωσε τους γονείς του, ότι μια χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για το γιο τους, κι έτσι εκείνοι αποφάσισαν να του χαρίσουν μια όσο πιο φυσιολογική παιδική ζωή μπορούσε να έχει.

Η μεγάλη στιγμή

Ο Robert ζούσε στη μικρή κοινότητα του Alton μέχρι το 1927. Τα πράγματα όμως άλλαξαν όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά το St. Louis και τον εντόπισαν κάποιοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι δημοσίευσαν φωτογραφίες του στη Globe-Democrat.

Τότε ζύγιζε 82 κιλά και είχε ύψος 1,89 μέτρα.

Οι φωτογραφίες του ταξίδεψαν στη συνέχεια σε όλες τις εφημερίδες της Αμερικής, και ο Robert έγινε το πιο διάσημο παιδί στις ΗΠΑ.

Στα 16α γενέθλιά του το βάρος του είχε ξεπεράσει τα 167 κιλά και το ύψος του τα 2,4 μέτρα.

Ήταν ο πιο ψηλός άνθρωπος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Δυσκολευόταν να βρει ρούχα και παπούτσια να του χωράνε και άρχισε να κάνει ειδικές παραγγελίες.

Εξαιτίας της ξαφνική και ανεξέλεγκτης ανάπτυξής του, ο Robert έπρεπε να περπατά πολύ και να γυμνάζεται, προκειμένου οι μύες του να αντέχουν το τεράστιο βάρος και τον γιγαντιαίο σκελετό του.

Όμως επειδή δε μπορούσε να λαμβάνει όλο το ασβέστιο που χρειαζόταν, τα κόκαλά του ήταν πολύ αδύναμα και επιρρεπή σε τραυματισμούς. Επιπλέον, δεν είχε ιδιαίτερη αίσθηση των ποδιών του, με αποτέλεσμα το περπάτημα να είναι μια δύσκολη διαδικασία για εκείνον.

Μέχρι την ενηλικίωσή του είχε αρχίσει ήδη να χρησιμοποιεί μπαστούνι για να μπορεί να περπατάει.

Όταν μπήκε στο πανεπιστήμιο το 1936 σε ηλικία 18 ετών, είχε ύψος 2,54 μέτρα.

Μοναξιά και δυσκολίες

Η παρακολούθηση των μαθημάτων στο πανεπιστήμιο δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Δε χωρούσε στα θρανία, τα τεράστια χέρια του δεν προλάβαιναν να κρατήσουν σημειώσεις… και φυσικά δυσκολευόταν πολύ να ανεβοκατεβαίνει στις σκάλες.

Επειδή δε μπορούσε να συμβαδίσει με τους υπόλοιπους… ήταν μοναχικός.

Μετά το πρώτο έτος, δεν επέστρεψε στο πανεπιστήμιο.

Αποφάσισε να ανοίξει ένα υποδηματοποιείο. Όμως χρειαζόταν χρήματα. Και ο Robert ήξερε πώς να τα βρει: Στο παρελθόν μαζί με τον πατέρα του είχαν συμμετάσχει περιστασιακά σε τουρ προώθησης για λογαριασμό της εταιρείας International Shoe Company.

Έπεισε τον πατέρα του να παρατήσει τη δουλειά του και να ταξιδεύει μαζί του μέχρι να συγκεντρώσουν τα χρήματα, που χρειαζόταν για το υποδηματοποιείο του.

Φυσικά, αυτό ήταν πιο εύκολο να το πει, παρά να το κάνει, μιας και δε χωρούσε ούτε σε τρένο, ούτε στα αεροπλάνα.
Μαζί με τον πατέρα του αγόρασαν ένα αυτοκίνητο, που μπορούσε να χωρέσει 7 ανθρώπους.

Έβγαλαν τη μεσαία σειρά καθισμάτων και… πήραν τους δρόμους.

Τους καλοκαιρινούς μήνες ο Robert έκανε εμφανίσεις στις βόρειες πολιτείες. Το χειμώνα κατέβαιναν στο Νότο.

Ένας ευγενικός γίγαντας

Ο Robert και ο πατέρας του ταξίδεψαν σε περισσότερες από 800 πόλεις σε 41 διαφορετικές πολιτείες, το διάστημα 1937-1940.

Στις 4 Ιουλίου του 1940 στο πρόγραμμά τους είχαν μια επίσκεψη στην παρέλαση του Manistee στο Μίσιγκαν.
Παρότι ο Robert δεν ένιωθε και πολύ καλά, αποφάσισαν να πάνε.

Η παρέλαση διήρκεσε πάνω από δυο ώρες και μέσα σε αυτό το διάστημα η κατάστασή του χειροτέρευσε σε τέτοιο βαθμό, που δε μπορούσε να συγκρατήσει ούτε το κεφάλι του.

Όταν έφτασαν στο ξενοδοχείο ψηνόταν στον πυρετό, ο οποίος είχε προκληθεί από μια μόλυνση σε ένα από τα στηρίγματα που είχε στον αστράγαλό του.

Η υγεία του τις επόμενες μέρες επιδεινώθηκε δραματικά.

Στις 15 Ιουλίου ο Robert έφυγε από τη ζωή, μέσα στον ύπνο του.

Την ημέρα του θανάτου του το ύψος του είχε φτάσει τα 2,72 μέτρα, κάνοντάς τον κατά 18 σχεδόν εκατοστά υψηλότερο από τον προηγούμενο κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ, ενός Ιρλανδού που είχε πεθάνει το 1877.

Θρύλος

Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Robert αρνήθηκε πεισματικά να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, λόγω της ιδιαιτερότητάς του αυτής, ενώ φοβόταν ότι και μετά το θάνατό του μπορεί να συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Προτού πεθάνει ζήτησε από τον πατέρα του να κάνει ό,τι ήταν δυνατό για να αποτρέψει κάτι τέτοιο.

Ο Harold Wadlow αρνήθηκε να εξεταστεί το άψυχο σώμα του γιου του και πάνω από τον τάφο του έριξε ενισχυμένο τσιμέντο.

Η οικογένειά του κατέστρεψε ακόμη όλα του τα υπερμεγέθη προσωπικά αντικείμενα, έτσι ώστε να μην εμφανιστούν σε κάποιο «σόου φρικιών».

«Κάναμε ό,τι θα ήθελε να έχουμε κάνει για εκείνον. Πιστεύω ότι όταν πέθανε είχε απόλυτη εμπιστοσύνη σε εμάς. Δε θα μπορούσαμε, και δεν το κάναμε, να προδώσουμε την εμπιστοσύνη του» φέρεται να είπε ο πατέρας του, σύμφωνα με τον βιογράφο Frederic Fadner στο βιβλίο του «The Gentleman Giant».

(Τα στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο είναι από το βιβλίο «Uncle John’s Fast-Acting Long-Lasting Bathroom Reader», όπως δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα neatorama.com).

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ

Ο πρώην διπλωμάτης στο Κόσοβο Β. Καρακωστάνογλου στο ENA Channel για τις εξελίξεις στο Συμβούλιο Ευρώπης για το Κόσοβο

Οι εξελίξεις στο Κόσοβο το 2024 χαρακτηρίζονται από ένταση και αυξημένες προκλήσεις στην περιοχή, ιδίως στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου κατοικούν κυρίως Σέρβοι. Η κατάσταση κλιμακώθηκε μετά την επιβολή από την κυβέρνηση του Κοσόβου ενός νέου νόμου που απαιτεί από τα οχήματα με σερβικές πινακίδες να τις αντικαταστήσουν με πινακίδες του Κοσόβου. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις, με τους Σέρβους του βορρά να στήνουν οδοφράγματα και να προχωρούν σε διαμαρτυρίες, πυροβολώντας ακόμη και στον αέρα.

Σε αυτό το πλαίσιο, και ενόψει της ψηφοφορίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για το Κόσοβο, ο πρώην διπλωμάτης στο Κόσοβο, Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, έδωσε συνέντευξη στο ENA Channel όπου εξέφρασε την άποψη ότι οι συνεχιζόμενες εντάσεις και οι αμοιβαίες προκλήσεις μεταξύ Κοσόβου και Σερβίας υπονομεύουν τις προοπτικές ειρήνης και συνεργασίας στην περιοχή. Υπογράμμισε την ανάγκη για ενισχυμένη διεθνή διαμεσολάβηση και την επιβολή μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια βιώσιμη λύση (CNN.gr).

Ο κ. Καρακωστάνογλου τόνισε επίσης την επιρροή που μπορεί να έχει η ΕΕ και οι ΗΠΑ στην εξομάλυνση της κατάστασης και την προώθηση ενός διαλόγου που θα επικεντρωθεί στη δημιουργία σταθερών και ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των δύο πλευρών.

ΚΟΣΜΟΣ

Μεγάλη Βρετανία: Ο Ρίσι Σούνακ ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές στις 4 Ιουλίου

Πρόωρες εκλογές στις 4 Ιούλιου στη Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, Ρίσι Σούνακ σε ένα μήνυμα με πολλές συγκινησιακές αναφορές, όπως ότι «δεν θα αφήσει ποτέ τον λαό της Βρετανίας να περάσει ανυπεράσπιστος τις σκοτεινότερες μέρες της ιστορίας του».

Ο Ρίσι Σούνακ έκανε αναφορές στην Οικονομία και τον πόλεμο στην Ουκρανία με άμεση σύνδεση στην οικονομία της Βρετανίας. Ο Σούνακ έκανε λόγο για δύο σημαντικά ορόσημα. «Η οικονομία μας αναπτύσσεται ταχύτερα από άλλες χώρες», είπε χαρακτηριστικά λέγοντας πως το πλάνο που εισηγήθηκε και εφάρμοσε λειτουργεί. «Το ερώτημα είναι πλέον, πώς και ποιον εμπιστεύεστε να συνεχίσει» είπε προκηρύσσοντας εκλογές στις 4 Ιουλίου στη Βρετανία, λέγοντας πως ζήτησε από τον Βασιλιά Κάρολο τη διάλυση του Κοινοβουλίου.

ΚΑΒΑΛΑ

Singapore Airlines | Τι συνέβη στην πτήση τρόμου

Ο θάνατος ενός άνδρα και ο τραυματισμός δεκάδων άλλων επιβατών εξαιτίας των σφοδρών αναταράξεων που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια πτήσης της Singapore Airlines εχθές το πρωί έχει προκαλέσει διεθνή ανησυχία και προβληματισμό, ειδικά σε ανθρώπους που ταξιδεύουν συχνά με αεροπλάνο.

Οι εικόνες από το διαλυμένο εσωτερικό του αεροσκάφους, καθώς και το γεγονός ότι ένας ταξιδιώτης έχασε τη ζωή του από καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια του τρομακτικού επεισοδίου αποτελούν υπενθύμιση για την επικινδυνότητα των αναταράξεων, και αρκετά διεθνή ΜΜΕ στρέφονται σε ειδικούς και σε στατιστικά στοιχεία προκειμένου να βρουν απαντήσεις για τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν το φαινόμενο, για τη συχνότητά του ή ακόμη και τη σχέση που μπορεί να έχει με την κλιματική κρίση.

Τι συνέβη στο σκάφος της Singapore Airlines

Ο εφιάλτης για τους επιβάτες της πτήσης SQ321, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο Λονδίνο-Σιγκαπούρη, ξεκίνησε περίπου 10 ώρες μετά την αναχώρησή της από το αεροδρόμιο του Χίθροου. Το αεροπλάνο, ένα Boeing 777-300R έπεσε σε κενό αέρος ενώ βρισκόταν εντός του ταϊλανδέζικου εναέριου χώρου και στη συνέχεια αντιμετώπισε ισχυρές αναταράξεις ενώ πετούσε στα 37.000 πόδια πάνω από τη Μιανμάρ, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε η αεροπορική εταιρεία.

Ο πιλότος κήρυξε επείγουσα ιατρική ανάγκη και έκανε τις απαιτούμενες ενέργειες για την εκτροπή της πτήσης στην Μπανγκόκ, όπου και προσγειώθηκε το αεροπλάνο λίγη ώρα αργότερα.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης τρόμου ο 73χρονος Βρετανός Geoff Kitchen έχασε τη ζωή του από καρδιακή προσβολή, ενώ δεκάδες άλλοι άνθρωποι τραυματίστηκαν. Από αυτούς, έξι άτομα έχουν τραυματιστεί σοβαρά, ενώ άλλα 39 δέχτηκαν ιατρική βοήθεια για ελαφρύτερους τραυματισμούς.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες του BBC, από τους 211 επιβάτες και 18 μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν στο Boeing της Singapore Airlines, 143 ταξίδεψαν σήμερα το πρωί στη Σιγκαπούρη. Εβδομήντα-εννέα επιβάτες και έξι μέλη του πληρώματος βρίσκονται ακόμη στην Μπανγκόκ, με κάποιους από αυτούς να παραμένουν στο νοσοκομείο.

Πόσο συχνοί είναι οι τραυματισμοί ή οι θάνατοι κατά τη διάρκεια σφοδρών αναταράξεων

Στις διεθνείς τακτικές πτήσεις, οι θάνατοι που προκαλούνται ως άμεσο αποτέλεσμα των αναταράξεων είναι εξαιρετικά σπάνιοι. Οι πιλότοι είναι συνήθως σε θέση να προειδοποιούν έγκαιρα το πλήρωμα για τους περισσότερους τύπους αναταράξεων ώστε αυτό με τη σειρά του να διασφαλίζει ότι όλοι οι επιβάτες φορούν τις ζώνες τους και τηρούν τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας.

Σύμφωνα με τον Guardian, στα μικρότερα ιδιωτικά αεροπλάνα ή τα επαγγελματικά τζετ, οι σοβαροί τραυματισμοί ή οι θάνατοι είναι πιο συχνοί, με το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών των ΗΠΑ να καταγράφει περισσότερους από 100 τραυματισμούς και δεκάδες θανάτους μέσα σε μόλις μια δεκαετία σε πτήσεις εσωτερικού – αν και τα θανατηφόρα περιστατικά αφορούν κυρίως πτήσεις όπου οι αναταράξεις προκάλεσαν τελικά τη συντριβή των αεροσκαφών.

Στα μεγαλύτερα αεροπλάνα, οι αναταράξεις εγκυμονούν κινδύνους για τραυματισμούς στο κεφάλι ή άλλους τραυματισμούς σε άτομα που μπορεί να εκτιναχθούν από το κάθισμά τους στην καμπίνα, αν δεν φορούν ζώνη, ή να χτυπηθούν από κάποιο αντικείμενο που έχει εκσφενδονιστεί. Όπως είναι φυσικό, οι πιθανότητες τραυματισμού είναι πολύ περισσότερες για το πλήρωμα, τα μέλη του οποίου περνούν μεγάλο μέρος της πτήσης χωρίς να φορούν ζώνη, εξυπηρετώντας τους επιβάτες και παρέχοντάς τους βοήθεια.

Τι είναι οι αναταράξεις και πώς μπορούν τα αεροπλάνα να τις αποφύγουν;

Σε γενικές γραμμές, το φαινόμενο των αναταράξεων προκαλείται από τη συνάντηση αέριων μαζών με διαφορετική θερμοκρασία, πίεση ή ταχύτητα, σε περιοχές όπου συγκρούονται διαφορετικά μοτίβα ανέμου – όπως όταν μια βάρκα πέφτει σε θαλασσοταραχή, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.

Αν και υπάρχουν καιρικές και γεωγραφικές συνθήκες, όπως οι καταιγίδες, οι οροσειρές και η εμφάνιση ορισμένων νεφών, που λειτουργούν ως προάγγελλοι πιθανών αναταράξεων σε πτήσεις, υπάρχουν επίσης και οι λεγόμενες αναταράξεις CAT (clear-air turbulence) που μπορούν να αιφνιδιάσουν τους πιλότους αεροπλάνων, αφού εμφανίζονται τελείως απροειδοποίητα.

Σύμφωνα με τον Stuart Fox, διευθυντή πτήσεων και τεχνικών λειτουργιών της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών Iata, οι μετεωρολογικές προβλέψεις που υποδεικνύουν επικείμενα καιρικά μέτωπα ή την κατεύθυνση του ανέμου πάνω από βουνά μπορούν να καταδείξουν μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης «αναταράξεων καθαρού αέρα». Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι η ένταση και η διεύθυνση της ροής του αέρα είναι κάτι που αλλάζει γρήγορα, έτσι οι προβλέψεις αυτές έχουν περιορισμένη χρησιμότητα. Τέτοιες ριπές ανέμου μπορούν να βγάλουν αεροπλάνα εκτός πορείας, να προκαλέσουν απότομη απώλεια ύψους ή τον έντονο κλυδωνισμό τους.

Οι πιλότοι μπορούν πλέον να λαμβάνουν καθοδήγηση από αναφορές προπορευόμενων αεροσκαφών. Η Iata φιλοξενεί μια πλατφόρμα που χρησιμοποιείται από διάφορους αερομεταφορείς για την ανταλλαγή δεδομένων, λέει ο Φοξ: «Είναι ένας άμεσος τρόπος ενημέρωσης των πιλότων που μπορεί να περάσουν μέσα από τις ίδιες αναταράξεις».

Παρόλο που περιοχές όπως ο Κόλπος της Βεγγάλης (από την οποία είχε μόλις περάσει το αεροσκάφος της Singapore Airlines πριν το περιστατικό) είναι γνωστές για την εμφάνιση αναταράξεων, οι επιλογές των πιλότων μπορεί να είναι περιορισμένες, λέει ο Marco Chan, πρώην εμπορικός πιλότος και καθηγητής στο Buckinghamshire New University. Σύμφωνα με τον ίδιο, το περιστατικό της Singapore Airlines έλαβε χώρα «εντός της ζώνης διατροπικής σύγκλισης, όπου προκύπτουν εξαιρετικά ισχυρές καταιγίδες. Οι καταιγίδες αυτές εμφανίζονται σε περίοπτη θέση στην οθόνη πλοήγησης των πιλότων – αλλά μπορεί να μην είναι δυνατή η πλήρης παράκαμψη του συμπλέγματος καταιγίδων, καθώς η έκτασή του μπορεί να ξεπερνά κατά πολύ τα 50 ναυτικά μίλια».

Θα μπορούσε η κλιματική κρίση να προκαλέσει τη συχνότερη εμφάνιση αναταράξεων;

Σύμφωνα με μία μελέτη που εκπόνησαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Reading, η απάντηση είναι “ναι”. Οι ειδικοί διαπίστωσαν μέσα από την έρευνά τους ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες, ως αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης, οδηγούν σε σημαντική αύξηση των αναταράξεων στις υπερατλαντικές πτήσεις.

«Τα περιστατικά σοβαρών αναταράξεων αυξήθηκαν κατά 55% μεταξύ 1979 και 2020, όπως διαπίστωσαν, λόγω των αλλαγών στην ταχύτητα του ανέμου σε μεγάλα ύψη», αναφέρει το δημοσίευμα του Guardian.

Ο καθηγητής Paul Williams, ένας εκ των συντακτών της μελέτης, δήλωσε ότι τα στοιχεία δείχνουν πως οι επιδράσεις είναι ήδη πραγματικότητα και ενθάρρυνε την αεροπορική βιομηχανία να επενδύσει σε καλύτερα συστήματα πρόβλεψης και εντοπισμού των αναταράξεων.

protothema.gr