Ο TAP, για τη χερσαία και θαλάσσια κατασκευή του αγωγού, από το 2014 προέβη σε διάφορες προκηρύξεις, με τη διαδικασία υποβολής προσφορών, μέσω Ε.Ε, για τριών ειδών συμβάσεις:

• Συμβάσεις προπαρασκευαστικών έργων (Early Works – EW).
• Συμβάσεις προμηθειών (Company Provided Items – CPI).
• Συμβάσεις μελέτης, προμήθειας, κατασκευής (Engineering Procurement Construction – EPC).

Οι «Συμβάσεις προμηθειών» αφορούσαν:

• Σωλήνες για αγωγούς, σωλήνες περιβλήματος (casing) και καμπύλα τεμάχια (hot bends):
  • Χερσαίοι (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Δεκέμβριος 2014).
  • Υποθαλάσσιοι (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Φεβρουάριος 2015).
• Βαλβίδες αγωγών μεγάλης διαμέτρου (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Ιούλιος 2014).
• Συστήματα SCADA (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Σεπτέμβριος 2015).
• Στροβιλοσυμπιεστές (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Ιούλιος 2014).
• Καλώδια οπτικών ινών (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Σεπτέμβριος 2015).
• Εξαρτήματα σωληνώσεων, μονωτικοί αρμοί και αποξέστες (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Μάιος 2015).

Την Αλεξανδρούπολη και συγκεκριμένα το λιμάνι της, την αφορούσαν μόνο οι «Συμβάσεις προμηθειών».

Σε όλες τις Προκηρύξεις για τις «Συμβάσεις προμηθειών» δεν υπήρχε δέσμευση (όρος) για τον τρόπο μεταφοράς και τον τόπο παράδοσης, εκτός από μια που αφορούσε τη μεταφορά των Χερσαίων αγωγών (Προκήρυξη σύμβασης δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, Δεκέμβριος 2014) όπου υπήρχε δέσμευση για τον τρόπο (πλοίο) μεταφοράς και τον τόπο (λιμάνι) παράδοσης, αναφέροντας δεσμευτικά για την Ελλάδα τα λιμάνια Καβάλας και Θεσσαλονίκης. Αυτή η σύμβαση μέχρι σήμερα δεν άλλαξε και εφαρμόζεται κατά γράμμα.

Το θέμα το είχα φέρει στη δημοσιότητα το Δεκέμβριο του 2014 με αφορμή τη δημοσίευση της προκήρυξης, στην επίσημη εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, S 243/17-12-2014, για την επιλογή των εταιρειών προμήθειας των χαλύβδινων σωλήνων υψηλής πίεσης, για το χερσαίο τμήμα του αγωγού με τη δέσμευση η παράδοσης να γίνει στα λιμάνια Καβάλας και Θεσσαλονίκης.

Η μεταφορά άλλων υλικών, πλην των χαλύβδινων σωλήνων υψηλής πίεσης για το χερσαίο τμήμα του αγωγού, για τις ανάγκες του ΤΑΡ και μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης είναι θετικό μεν αλλά είναι κάτι που μπορούσε να γίνει και έπρεπε να γίνει αφού δεν υπήρχε καμία δέσμευση στις σχετικές προκηρύξεις.

Σε συνέντευξη τύπου προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που παραχώρησε την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης κ. Χρήστος Δούκας, με αφορμή την εξαίρεση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης είχε καλέσει τους τοπικούς φορείς και την κοινωνία να κινηθούν συλλογικά και στοχευμένα έστω και την ύστατη στιγμή, να ενταχθεί ο λιμένας της Αλεξανδρούπολης στη διαδικασία μεταφοράς και αποθήκευσης.

Το να μιλάμε για «Αλλαγή σελίδας για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης» με πανηγυρικά δελτία τύπου, επειδή ήρθε ένα πλοίο και πιθανόν μερικά ακόμη είναι εξωφρενικό.
Λιμάνι είναι, πλοία θα έρχονται.

Τα ερωτήματα όμως που παραμένουν και σήμερα αναπάντητα είναι:

• Γιατί δεν επιλέχτηκε και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τη μεταφορά των χαλύβδινων σωλήνων υψηλής πίεσης, για τον ΤΑΡ;
• Ήταν αστοχία της τότε Διοίκησης του ΟΛΑ ΑΕ;
• Διόρθωσε ή όχι την αστοχία η σημερινή Διοίκηση;
• Μήπως το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν έχει αυτή τη δυνατότητα;

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)