ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το κρυμμένο οπλοστάσιο του ΕΑΜ και το τέχνασμα που ξεγέλασε τους Βρετανούς
Πολλά είναι τα μυστήρια, εντός ή εκτός εισαγωγικών, αλλά και οι θρύλοι για την αιματοβαμμένη περίοδο του ελληνικού εμφυλίου. Ίσως το σημαντικότερο από αυτά τα μυστήρια είναι, δίχως άλλο, το κρυμμένο οπλοστάσιο του ΕΑΜ.
Οι εχθροί του ΕΑΜικου κινήματος κάνουν λόγο για την αποκάλυψη των προθέσεων του ΚΚΕ το οποίο ουδέποτε είχε την πρόθεση να εφαρμόσει την συμφωνία της Βάρκιζας, ενώ οι υποστηρικτές των ανταρτών κάνουν λόγο για μια προνοητική κίνηση που αποδείχθηκε σωστή καθώς η αντίπαλη πλευρά επιδόθηκε σε ένα πογκρόμ βίας και τρομοκρατίας αμέσως μετά από εκείνον τον ιστορικό Φεβρουάριο του 1945.
Ο καθένας λέει την αλήθεια του. Όπως όλες οι ιστορίες που έχουν ως κεντρικό σημείο αναφοράς τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, άλλωστε, έτσι και αυτή, είναι διχαστική και η ανάγνωσή της προφανώς και έγκειται στην πλευρά που ο καθένας υποστηρίζει…
Το τέλος του πολέμου και τα Δεκεμβριανά
Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει την Ελλάδα ρημαγμένη αλλά και ταυτόχρονα βαθιά διχασμένη. Νωπές, άλλωστε, είναι οι μνήμες από τις συγκρούσεις μεταξύ του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ.
Από την μια πλευρά βρισκόταν το πανίσχυρο ΕΑΜ που εδραίωσε τη θέση του καθώς στη διάρκεια της κατοχής κατάφερε και συσπείρωσε στις τάξεις του χιλιάδες μαχητές και κέρδισε τη συμπάθεια του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας. Είναι σχεδόν φυσιολογικό το ΚΚΕ, βραχίονα του οποίο αποτελούσε το ΕΑΜ, να θέλει να έχει τον πρώτο λόγο στην επόμενη ημέρα.
Από την άλλη υπήρχε η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου που χωρίς την απαραίτητη λαϊκή νομιμοποίηση στηριζόταν στη βοήθεια, κυρίως, των Βρετανών, προκειμένου να βάλει τις βάσεις για την διακυβέρνηση μια χώρας ρημαγμένης.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αυτό το μίγμα προθέσεων κάθε άλλο παρά καλά γεγονότα προμήνυε για την χώρα και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι.
Οι δυο πλευρές έφτασαν στο απόγειο του διχασμού τον Δεκέμβριο του 1944. Η μάχη της Αθήνας δεν ήταν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από μια σκληρή, αδυσώπητη και αιματηρή μάχη εξουσίας.
Τα «Δεκεμβριανά» άφησαν πίσω τους περίπου 7.000 μαχητές νεκρούς (230 Άγγλους, 3.500 Κυβερνητικούς, 3.000 ΕΑΜικούς) και απροσδιόριστο αριθμό αμάχων. Στις 11 Ιανουαρίου 1945 υπογράφηκε ανακωχή ανάμεσα στους Άγγλους και τον ΕΛΑΣ, με την οποία οι δυνάμεις του υποχρεώθηκαν να εκκενώσουν την Αττική και τη Θεσσαλονίκη.
Μερικές ημέρες αργότερα οι δυο πλευρές θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι προκειμένου, όπως ήθελαν, ήλπιζαν ή ήταν αναγκασμένοι από τα γεγονότα, να φτάσουν σε μια συμφωνία προκειμένου να σταματήσει εκεί ο αδελφοκτόνος πόλεμος.
Η συμφωνία της Βάρκιζας
Στις 2 Φεβρουαρίου οι αντιπρόσωποι της κυβέρνησης και του ΕΑΜ συναντώνται (πάντα υπό την… υψηλή εποπτεία των Βρετανών) στην βίλα του πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου, που βρισκόταν δύο χιλιόμετρα από την παραλία της Βάρκιζας και λίγο πιο έξω από το χωριό Βάρη.
Μια μέρα σαν τη σημερινή, στις 12 Φεβρουαρίου, μετά από διαβουλεύσεις δέκα ημέρων και έντονο παρασκήνιο που εκτείνεται από το… Λονδίνο μέχρι τη Μόσχα, οι δυο πλευρές κατέληξαν στην συμφωνία που έκανε τους αντάρτες να «παγώσουν» και το κυβερνητικό στρατόπεδο να πανηγυρίζει.
Επί της ουσίας η Συμφωνία της Βάρκιζας είναι κάτι που μέχρι και σήμερα αποτελεί στίγμα στην ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ δεδομένου πως από μεγάλο κομμάτι του κινήματος, βασικός εκφραστής του οποίου ήταν ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης, χαρακτηρίσθηκε ως παράδοση άνευ όρων.
Στα βασικά της σημεία η Συμφωνία προέβλεπε:
– Μονομερής αποστράτευση του ΕΛΑΣ και συγκρότηση εθνικού στρατού μέσα από κανονική στρατολογία.
– Εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από δοσίλογους και φασιστικά στοιχεία.
– Διενέργεια δημοψηφίσματος και στη συνέχεια εκλογών μέσα στο 1945.
Στη Συμφωνία δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά σε συγκρότηση αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης, αλλά ούτε και έθιγε το θέμα της παρουσίας των βρετανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα.
Το μεγάλο πρόβλημα, ωστόσο, ήταν το άρθρο 3 που αφορούσε την αμνηστία. Σύμφωνα με αυτό αμνηστεύονται μόνο «τα πολιτικά αδικήματα τα τελεσθέντα από τις 3 Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της υπογραφής του παρόντος. Εξαιρούνται της αμνηστίας τα συναφή κοινά αδικήματα, κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήσαν απαραιτήτως αναγκαία διά την επιτυχία του πολιτικού αδικήματος».
Έτσι, σύμφωνα με αυτή τη διατύπωση, ως πολιτικό αδίκημα λογίζονταν αυστηρά και μόνο οι πολιτικές αποφάσεις των οργάνων του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στο πλαίσιο των Δεκεμβριανών και έδινε αμνηστία μόνο σ’ εκείνους που έλαβαν τις εν λόγω αποφάσεις.
Για όλους τους υπόλοιπους, τους απλούς αγωνιστές που συμμετείχαν στις ένοπλες συγκρούσεις του Δεκέμβρη, άνοιξε ο δρόμος για να υποστούν πρωτοφανείς διώξεις και ήταν αναγκασμένοι, όσοι δεν έφυγαν στο εξωτερικό, να ζουν σε καθεστώς τρομοκρατίας.
Το κρυμμένο οπλοστάσιο και ο «τρίτος γύρος»
Το ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, Μήτσος Παρτσαλίδης θεωρούσε πως η συγκεκριμένη συμφωνία ήταν «ένας αναγκαίος ελιγμός για την ανασύνταξη των δημοκρατικών δυνάμεων…Η Βάρκιζα πρόσφερε την ευκαιρία για την πολιτική και οργανωτική του ανασυγκρότησή και για την καλύτερη προετοιμασία της νέας εξέγερσης του Δημοκρατικού Στρατού».
Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε, σχεδόν αμέσως, η ανάγκη για την διατήρηση ενός οπλοστασίου που θα μπορούσε να χρησιμεύσει είτε ως άμυνα στην τρομοκρατία που είχε ήδη εξαπολυθεί κατά των απλών ανταρτών, είτε για την προετοιμασία του τρίτου γύρου που δεν θα αργούσε να ξεσπάσει.
Την ίδια ώρα οι κυβερνητικές δυνάμεις εξαπέλυσαν πογκρόμ κατά των ανταρτών αλλά και των οικογενειών τους. Διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια και δολοφονίες σχεδόν σε καθημερινή βάση. Μερικά 24ωρα, λοιπόν, μετά την υπογραφή της, η Συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε ήδη κενό γράμμα.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, ωστόσο, υπογράφηκε και μια… υποσυμφωνία η οποία ρύθμιζε, μεταξύ άλλων, τα θέματα που αφοπλισμού του ΕΛΑΣ. Έτσι προβλεπόταν, ως ελάχιστο όριο, η παράδοση από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ:
- 41.500 τυφεκίων
- 1.050 οπλοπολυβόλων
- 650 υποπολυβόλων
- 315 πολυβόλων
- 55 ομαδικών όλμων
- 107 ατομικών όλμων
- 32 πυροβόλων διαφόρων διαμετρημάτων
- 45 συσκευών ασυρμάτου
Όταν η παράδοση ολοκληρώθηκε οι Βρετανοί έμειναν έκπληκτοι καθώς διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των παραδοθέντων όπλων ήταν μεγαλύτερος απ’ τον οριζόμενο στη συμφωνία.
Αναλυτικά το ΕΑΜ παρέδωσε:
- 48.973 τυφέκια
- 419 πολυβόλα
- 1.412 οπλοπολυβόλα
- 713 υποπολυβόλα
- 81 ομαδικοί όλμοι
- 183 ατομικοί
- 100 πυροβόλα
Οι Βρετανοί, ίσως από κακή πληροφόρηση σχετικά με τον οπλισμό των ανταρτών, θεώρησαν ότι ο παραληφθείς αριθμός όπλων ανταποκρινόταν απόλυτα στη δύναμη του ΕΛΑΣ. Παράλληλα, εξέλαβαν τη κίνηση του ΕΑΜ να παραδώσει περισσότερα όπλα από αυτά που όριζε η συμφωνία, ως μια κίνηση καλής θέλησης. Είχαν πέσει θύματα ενός τεχνάσματος…
Το ΚΚΕ είχε παραδώσει στους Βρετανούς πολλά περισσότερα όπλα αλλά σχεδόν όλα αυτά ήταν παλιά και δύσχρηστα. Τα καλά και πλήρως λειτουργικά είχαν κρατηθεί μέσα από μια μυστική επιχείρηση που είχε εκτελεσθεί άψογα και την οποία γνώριζαν ελάχιστα άτομα.
Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τον Γιάννη Ιωαννίδη, που ήταν ψηλά στην ηγεσία του ΚΚΕ εκείνη τη ματωμένη περίοδο, σε κάθε μονάδα είχαν επιλεχθεί δυο αντάρτες, απολύτως έμπιστοι, οι οποίοι από τα κιβώτια με τον οπλισμό που είχαν συσκευαστεί για την παράδοση έπαιρναν εκείνα που είχαν μέσα τα καλύτερα και πλέον λειτουργικά και τα έκρυβαν σε μυστικές κρυψώνες που ήταν βαθιά χωμένες σε δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές.
Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, τα όπλα που κρύφτηκαν θα μπορούσαν να εξοπλίσουν έναν στρατό 30.000 ανδρών! Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτό ήταν αλήθεια η μια υπερβολή. Το σίγουρο είναι πως και οι δυο πλευρές δεν είχαν την παραμικρή διάθεση να ξεφύγει η χώρα από τον «τρίτο γύρο» ο οποίος τελικά και ξέσπασε περίπου ένα χρόνο αργότερα όταν τη νύχτα της 30ης Μαρτίου του 1946, παραμονή των εκλογών, μια ομάδα 33 πρώην ανταρτών του ΕΛΑΣ υπό την ηγεσία του Αλέξη Ρόσιου (γνωστός και ως Καπετάν Υψηλάντης) επιτέθηκε στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου Πιερίας στον οποίο βρίσκονταν μια διμοιρία Εθνοφυλακής και μια δύναμη Χωροφυλακής.
Από την επίθεση σκοτώθηκαν δέκα άτομα κατά τις κυβερνητικές πηγές ή 23 άτομα κατά την εφημερίδα «Εξόρμηση», που εξέδιδε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Η ομάδα των ανταρτών αποχώρησε το πρωί πυρπολώντας τον σταθμό, ενώ πήρε μαζί της και τέσσερις αιχμαλώτους αλλά και μικρό αριθμό όπλων. Η επίθεση θεωρήθηκε ως απάντηση στις εκτελέσεις, διώξεις, εξορίες και φυλακίσεις που υφίσταντο οι πολίτες που ανήκαν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετά τη «Συμφωνία της Βάρκιζας».
Είχε έρθει η ώρα να βγουν από τις κρυψώνες τα κρυμμένα όπλα καθώς είχε ξεκινήσει και επίσημα ο τρίχρονος εμφύλιος πόλεμος…
ΚΑΒΑΛΑ
Αυγενάκης από την Καβάλα | Οι αγρότες ψηφίζοντας τη ΝΔ προστατεύουν τα συμφέροντά τους στην ΕΕ
ΚΑΒΑΛΑ
Ο ΥπΑΑΤ, Λευτέρης Αυγενάκης στο Επαγγελματικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ροδόπης
ΚΑΒΑΛΑ
Συνάντηση του Πέτρου Κόκκαλη με τον Χ. Τοψίδη και τον Γ. Ζαμπούκη
Με τον περιφερειάρχη Ανατολικής – Μακεδονίας Θράκης, κ. Χριστόδουλο Τοψίδη και τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης, κ. Γιάννη Ζαμπούκη, συναντήθηκαν ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων και Γραμματέας του ΚΟΣΜΟΥ Πέτρος Κόκκαλης και οι Νατάσσα Βασιλείου, Ευδοκία Τσαγκλή και Χρύσα Χατζηθεοδώρου, συνυποψήφιες ευρωβουλεύτριες.
Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων συζητήθηκαν θέματα που αφορούν την αναπτυξιακή προοπτική της περιφέρειας. Όπως αναφέρθηκε, οι ευρωπαϊκοί πόροι έχουν τονώσει την πόλη της Αλεξανδρούπολης, αλλά θα πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός για όλο τον Έβρο, με δικαιοσύνη για να αναστραφεί η ερήμωση περιοχών ιστορικής, αλλά και ζωτικής σημασίας στα σύνορα της Ελλάδας.
Όπως τόνισε ο Πέτρος Κόκκαλης, «Όρος για μία ακμάζουσα οικονομία, είναι το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών στην καθημερινότητά τους. Η προστασία των πιο ευάλωτων, η στέγη, η φτηνή ενέργεια, τα έργα υποδομής με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν.
Η πράσινη μετάβαση ήταν πάντα και ζήτημα ασφάλειας. Η ενεργειακή ανεξαρτησία, η οικοδόμηση μιας κυκλικής οικονομίας και ο μεγαλύτερος έλεγχος των ζωτικών τεχνολογιών και των αλυσίδων εφοδιασμού θα μας καταστήσουν πιο ασφαλείς. Στην Αλεξανδρούπολη, και γενικότερα στην περιοχή της Θράκης, η πρόκληση, αλλά και ο στόχος, για την περιοχή είναι η ασφάλεια, η οικονομική επανεκκίνηση, η συγκράτηση των ανθρώπων στον τόπο τους και η προσέλκυση νέων. Σε αυτά τα ζητούμενα ο ΚΟΣΜΟΣ απαντά με την Εθνική Πράσινη Συμφωνία που συνθέτει τη λύση για ένα καλύτερο αύριο σε τόσο κρίσιμες περιοχές όπως είναι η Θράκη».
![Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ](https://www.enanews.gr/uploads/2018/11/giatroi-eopyy.png")
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το κρυμμένο οπλοστάσιο του ΕΑΜ και το τέχνασμα που ξεγέλασε τους Βρετανούς
Η συμφωνία της Βάρκιζας που έμεινε κενό γράμμα, η άνευ όρων παράδοση και οι προετοιμασίες για τον «τρίτο γύρο».
Πολλά είναι τα μυστήρια, εντός ή εκτός εισαγωγικών, αλλά και οι θρύλοι για την αιματοβαμμένη περίοδο του ελληνικού εμφυλίου. Ίσως το σημαντικότερο από αυτά τα μυστήρια είναι, δίχως άλλο, το κρυμμένο οπλοστάσιο του ΕΑΜ.
Οι εχθροί του ΕΑΜικου κινήματος κάνουν λόγο για την αποκάλυψη των προθέσεων του ΚΚΕ το οποίο ουδέποτε είχε την πρόθεση να εφαρμόσει την συμφωνία της Βάρκιζας, ενώ οι υποστηρικτές των ανταρτών κάνουν λόγο για μια προνοητική κίνηση που αποδείχθηκε σωστή καθώς η αντίπαλη πλευρά επιδόθηκε σε ένα πογκρόμ βίας και τρομοκρατίας αμέσως μετά από εκείνον τον ιστορικό Φεβρουάριο του 1945.
Ο καθένας λέει την αλήθεια του. Όπως όλες οι ιστορίες που έχουν ως κεντρικό σημείο αναφοράς τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, άλλωστε, έτσι και αυτή, είναι διχαστική και η ανάγνωσή της προφανώς και έγκειται στην πλευρά που ο καθένας υποστηρίζει…
Το τέλος του πολέμου και τα Δεκεμβριανά
Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει την Ελλάδα ρημαγμένη αλλά και ταυτόχρονα βαθιά διχασμένη. Νωπές, άλλωστε, είναι οι μνήμες από τις συγκρούσεις μεταξύ του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ.
Από την μια πλευρά βρισκόταν το πανίσχυρο ΕΑΜ που εδραίωσε τη θέση του καθώς στη διάρκεια της κατοχής κατάφερε και συσπείρωσε στις τάξεις του χιλιάδες μαχητές και κέρδισε τη συμπάθεια του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας. Είναι σχεδόν φυσιολογικό το ΚΚΕ, βραχίονα του οποίο αποτελούσε το ΕΑΜ, να θέλει να έχει τον πρώτο λόγο στην επόμενη ημέρα.
Από την άλλη υπήρχε η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου που χωρίς την απαραίτητη λαϊκή νομιμοποίηση στηριζόταν στη βοήθεια, κυρίως, των Βρετανών, προκειμένου να βάλει τις βάσεις για την διακυβέρνηση μια χώρας ρημαγμένης.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αυτό το μίγμα προθέσεων κάθε άλλο παρά καλά γεγονότα προμήνυε για την χώρα και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι.
Οι δυο πλευρές έφτασαν στο απόγειο του διχασμού τον Δεκέμβριο του 1944. Η μάχη της Αθήνας δεν ήταν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από μια σκληρή, αδυσώπητη και αιματηρή μάχη εξουσίας.
Τα «Δεκεμβριανά» άφησαν πίσω τους περίπου 7.000 μαχητές νεκρούς (230 Άγγλους, 3.500 Κυβερνητικούς, 3.000 ΕΑΜικούς) και απροσδιόριστο αριθμό αμάχων. Στις 11 Ιανουαρίου 1945 υπογράφηκε ανακωχή ανάμεσα στους Άγγλους και τον ΕΛΑΣ, με την οποία οι δυνάμεις του υποχρεώθηκαν να εκκενώσουν την Αττική και τη Θεσσαλονίκη.
Μερικές ημέρες αργότερα οι δυο πλευρές θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι προκειμένου, όπως ήθελαν, ήλπιζαν ή ήταν αναγκασμένοι από τα γεγονότα, να φτάσουν σε μια συμφωνία προκειμένου να σταματήσει εκεί ο αδελφοκτόνος πόλεμος.
Η συμφωνία της Βάρκιζας
Στις 2 Φεβρουαρίου οι αντιπρόσωποι της κυβέρνησης και του ΕΑΜ συναντώνται (πάντα υπό την… υψηλή εποπτεία των Βρετανών) στην βίλα του πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου, που βρισκόταν δύο χιλιόμετρα από την παραλία της Βάρκιζας και λίγο πιο έξω από το χωριό Βάρη.
Μια μέρα σαν τη σημερινή, στις 12 Φεβρουαρίου, μετά από διαβουλεύσεις δέκα ημέρων και έντονο παρασκήνιο που εκτείνεται από το… Λονδίνο μέχρι τη Μόσχα, οι δυο πλευρές κατέληξαν στην συμφωνία που έκανε τους αντάρτες να «παγώσουν» και το κυβερνητικό στρατόπεδο να πανηγυρίζει.
Επί της ουσίας η Συμφωνία της Βάρκιζας είναι κάτι που μέχρι και σήμερα αποτελεί στίγμα στην ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ δεδομένου πως από μεγάλο κομμάτι του κινήματος, βασικός εκφραστής του οποίου ήταν ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης, χαρακτηρίσθηκε ως παράδοση άνευ όρων.
Στα βασικά της σημεία η Συμφωνία προέβλεπε:
– Μονομερής αποστράτευση του ΕΛΑΣ και συγκρότηση εθνικού στρατού μέσα από κανονική στρατολογία.
– Εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από δοσίλογους και φασιστικά στοιχεία.
– Διενέργεια δημοψηφίσματος και στη συνέχεια εκλογών μέσα στο 1945.
Στη Συμφωνία δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά σε συγκρότηση αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης, αλλά ούτε και έθιγε το θέμα της παρουσίας των βρετανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα.
Το μεγάλο πρόβλημα, ωστόσο, ήταν το άρθρο 3 που αφορούσε την αμνηστία. Σύμφωνα με αυτό αμνηστεύονται μόνο «τα πολιτικά αδικήματα τα τελεσθέντα από τις 3 Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της υπογραφής του παρόντος. Εξαιρούνται της αμνηστίας τα συναφή κοινά αδικήματα, κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήσαν απαραιτήτως αναγκαία διά την επιτυχία του πολιτικού αδικήματος».
Έτσι, σύμφωνα με αυτή τη διατύπωση, ως πολιτικό αδίκημα λογίζονταν αυστηρά και μόνο οι πολιτικές αποφάσεις των οργάνων του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στο πλαίσιο των Δεκεμβριανών και έδινε αμνηστία μόνο σ’ εκείνους που έλαβαν τις εν λόγω αποφάσεις.
Για όλους τους υπόλοιπους, τους απλούς αγωνιστές που συμμετείχαν στις ένοπλες συγκρούσεις του Δεκέμβρη, άνοιξε ο δρόμος για να υποστούν πρωτοφανείς διώξεις και ήταν αναγκασμένοι, όσοι δεν έφυγαν στο εξωτερικό, να ζουν σε καθεστώς τρομοκρατίας.
Το κρυμμένο οπλοστάσιο και ο «τρίτος γύρος»
Το ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, Μήτσος Παρτσαλίδης θεωρούσε πως η συγκεκριμένη συμφωνία ήταν «ένας αναγκαίος ελιγμός για την ανασύνταξη των δημοκρατικών δυνάμεων…Η Βάρκιζα πρόσφερε την ευκαιρία για την πολιτική και οργανωτική του ανασυγκρότησή και για την καλύτερη προετοιμασία της νέας εξέγερσης του Δημοκρατικού Στρατού».
Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε, σχεδόν αμέσως, η ανάγκη για την διατήρηση ενός οπλοστασίου που θα μπορούσε να χρησιμεύσει είτε ως άμυνα στην τρομοκρατία που είχε ήδη εξαπολυθεί κατά των απλών ανταρτών, είτε για την προετοιμασία του τρίτου γύρου που δεν θα αργούσε να ξεσπάσει.
Την ίδια ώρα οι κυβερνητικές δυνάμεις εξαπέλυσαν πογκρόμ κατά των ανταρτών αλλά και των οικογενειών τους. Διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια και δολοφονίες σχεδόν σε καθημερινή βάση. Μερικά 24ωρα, λοιπόν, μετά την υπογραφή της, η Συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε ήδη κενό γράμμα.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, ωστόσο, υπογράφηκε και μια… υποσυμφωνία η οποία ρύθμιζε, μεταξύ άλλων, τα θέματα που αφοπλισμού του ΕΛΑΣ. Έτσι προβλεπόταν, ως ελάχιστο όριο, η παράδοση από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ:
- 41.500 τυφεκίων
- 1.050 οπλοπολυβόλων
- 650 υποπολυβόλων
- 315 πολυβόλων
- 55 ομαδικών όλμων
- 107 ατομικών όλμων
- 32 πυροβόλων διαφόρων διαμετρημάτων
- 45 συσκευών ασυρμάτου
Όταν η παράδοση ολοκληρώθηκε οι Βρετανοί έμειναν έκπληκτοι καθώς διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των παραδοθέντων όπλων ήταν μεγαλύτερος απ’ τον οριζόμενο στη συμφωνία.
Αναλυτικά το ΕΑΜ παρέδωσε:
- 48.973 τυφέκια
- 419 πολυβόλα
- 1.412 οπλοπολυβόλα
- 713 υποπολυβόλα
- 81 ομαδικοί όλμοι
- 183 ατομικοί
- 100 πυροβόλα
Οι Βρετανοί, ίσως από κακή πληροφόρηση σχετικά με τον οπλισμό των ανταρτών, θεώρησαν ότι ο παραληφθείς αριθμός όπλων ανταποκρινόταν απόλυτα στη δύναμη του ΕΛΑΣ. Παράλληλα, εξέλαβαν τη κίνηση του ΕΑΜ να παραδώσει περισσότερα όπλα από αυτά που όριζε η συμφωνία, ως μια κίνηση καλής θέλησης. Είχαν πέσει θύματα ενός τεχνάσματος…
Το ΚΚΕ είχε παραδώσει στους Βρετανούς πολλά περισσότερα όπλα αλλά σχεδόν όλα αυτά ήταν παλιά και δύσχρηστα. Τα καλά και πλήρως λειτουργικά είχαν κρατηθεί μέσα από μια μυστική επιχείρηση που είχε εκτελεσθεί άψογα και την οποία γνώριζαν ελάχιστα άτομα.
Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τον Γιάννη Ιωαννίδη, που ήταν ψηλά στην ηγεσία του ΚΚΕ εκείνη τη ματωμένη περίοδο, σε κάθε μονάδα είχαν επιλεχθεί δυο αντάρτες, απολύτως έμπιστοι, οι οποίοι από τα κιβώτια με τον οπλισμό που είχαν συσκευαστεί για την παράδοση έπαιρναν εκείνα που είχαν μέσα τα καλύτερα και πλέον λειτουργικά και τα έκρυβαν σε μυστικές κρυψώνες που ήταν βαθιά χωμένες σε δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές.
Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, τα όπλα που κρύφτηκαν θα μπορούσαν να εξοπλίσουν έναν στρατό 30.000 ανδρών! Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτό ήταν αλήθεια η μια υπερβολή. Το σίγουρο είναι πως και οι δυο πλευρές δεν είχαν την παραμικρή διάθεση να ξεφύγει η χώρα από τον «τρίτο γύρο» ο οποίος τελικά και ξέσπασε περίπου ένα χρόνο αργότερα όταν τη νύχτα της 30ης Μαρτίου του 1946, παραμονή των εκλογών, μια ομάδα 33 πρώην ανταρτών του ΕΛΑΣ υπό την ηγεσία του Αλέξη Ρόσιου (γνωστός και ως Καπετάν Υψηλάντης) επιτέθηκε στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου Πιερίας στον οποίο βρίσκονταν μια διμοιρία Εθνοφυλακής και μια δύναμη Χωροφυλακής.
Από την επίθεση σκοτώθηκαν δέκα άτομα κατά τις κυβερνητικές πηγές ή 23 άτομα κατά την εφημερίδα «Εξόρμηση», που εξέδιδε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Η ομάδα των ανταρτών αποχώρησε το πρωί πυρπολώντας τον σταθμό, ενώ πήρε μαζί της και τέσσερις αιχμαλώτους αλλά και μικρό αριθμό όπλων. Η επίθεση θεωρήθηκε ως απάντηση στις εκτελέσεις, διώξεις, εξορίες και φυλακίσεις που υφίσταντο οι πολίτες που ανήκαν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετά τη «Συμφωνία της Βάρκιζας».
Είχε έρθει η ώρα να βγουν από τις κρυψώνες τα κρυμμένα όπλα καθώς είχε ξεκινήσει και επίσημα ο τρίχρονος εμφύλιος πόλεμος…
ΚΑΒΑΛΑ
Αυγενάκης από την Καβάλα | Οι αγρότες ψηφίζοντας τη ΝΔ προστατεύουν τα συμφέροντά τους στην ΕΕ
Να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους ενισχύοντας την παρουσία της ΝΔ στο ευρωκοινοβούλιο, κάλεσε τους αγρότες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης, μιλώντας σε εκπροσώπους αγροτικών φορέων στην Καβάλα.
Μάλιστα ο ΥπΑΑΤ τόνισε ότι η χώρα μας διαθέτει ένα ισχυρό διαβατήριο για την Ευρώπη που ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης. Επισήμανε ότι η ζωή των Ελλήνων είναι άμεσα συνδεδεμένη με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και ζήτησε να πρυτανεύσει το εθνικό συμφέρον και όχι η χαλαρότητα.
«Η ψήφος των Ευρωπαίων αγροτών έχει ιδιαίτερη σημασία στην κάλπη της κάθε χώρας. Ζητούμε από τους Έλληνες αγρότες να στηρίξουν την κεντροδεξιά. Να στηρίξουν τις θέσεις της ΝΔ για τον πρωτογενή τομέα. Δηλαδή να προστατεύσουν τη δικιά τους τη ζωή μέσα από την άσκηση μιας πολιτικής που κυριαρχεί η σοβαρότητα και παρέχει ασφάλεια και κυρίως μέσα από κινήσεις που γνωρίζουν και με συνέπεια υπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ», τόνισε.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Δήμο Νέστου παρουσία των βουλευτών, Νίκου Παναγιωτόπουλου, Γιάννη Πασχαλίδη, και Μακάριου Λαζαρίδη, του ΓΓ του ΥΠΑΑΤ, Γιώργου Στρατάκου, του Δημάρχου Νέστου, Σάββα Μιχαϊλίδη, και του Προέδρου του Αγροτικού Συλλόγου Νέστου και μέλους της ΕΘΕΑΣ, Σάββα Αργυράκη.
Παρόντες ήταν επίσης οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, Δημήτρης Τσιόδρας, Σούλογλου-Νουρτζάν και Βασίλης Σακελλάρης.
«Η Ελλάδα πρέπει να στείλει μήνυμα σταθερότητας και να εκλέξει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γνώστες και όχι γνωστούς, για μια Ευρώπη που να παράγει έργο ταχύτερα για τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών», σημείωσε ο ΥπΑΑΤ.
Ο Υπουργός κάλεσε τους παριστάμενους να δουν ποιες πολιτικές δυνάμεις έχουν προωθήσει τα συμφέροντα των αγροτών και ποιες όχι. Αναφέρθηκε στις κινητοποιήσεις των αγροτών και στα αιτήματά τους που ικανοποιήθηκαν, όπως η επιστροφή χρημάτων από το φόρο για το πετρέλαιο, η άμεση καταβολή προκαταβολών, η μείωση του κόστους παραγωγής μέσω της μείωσης της τιμής της κιλοβατώρας.
Επίσης, ο Υπουργός αναφέρθηκε στην τομή που συνιστά η δημιουργία των αγροτικών τμημάτων στα επιμελητήρια, στη διενέργεια εντατικών ελέγχων οι οποίοι ξεκίνησαν πριν τις κινητοποιήσεις και επισήμανε ότι καμία υπόθεση δεν μένει πλέον στο συρτάρι και σημείωσε ότι με αυτόν τον τρόπο αποστέλλεται μήνυμα στην αγορά. Επανέλαβε δε πως «δεν κάνουμε πίσω για κανέναν και οποίος έχει παίξει παιχνίδια στην πλάτη των παραγωγών, μας έχει απέναντι».
Οι αλλαγές στην ΚΑΠ
Όσον αφορά τις αλλαγές στην ΚΑΠ, καταθέσαμε σε χρόνο μηδέν, είπε ο Υπουργός, έξι προτάσεις τεχνικής βελτίωσής της, οι οποίες έγιναν όλες δεκτές, μεταξύ των και αυτή για την αγρανάπαυση.
Επενδύσαμε, τόνισε, στην αγροτική διπλωματία και στη σταθερή συνεργασία τόσο μέσω της συμμαχίας των χωρών της Μεσογείου, της γνωστής EUMED9 την οποία για θέματα γεωργίας και αλιείας ενεργοποίησε η Ελλάδα, όσο και μέσω του ΕΛΚ το οποίο υιοθέτησε το σύνολο των 19 προτάσεων που κατέθεσε τη χώρα μας.
Ο Λευτέρης Αυγενάκης πρόσθεσε πως για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν υπάρχει αντιπαλότητα μεταξύ αγροτικής ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος και πρέπει να υπάρχει αρμονία και ομαλότερη προσαρμογή στην «πράσινη μετάβαση».
Οι προτεραιότητες στην αναθεώρηση της ΚΑΠ
Ο Υπουργός υπογράμμισε ότι θα συνεχίσει τον αγώνα που έχει ξεκινήσει για αναθεώρηση της ΚΑΠ με στόχο να υπάρξουν μέχρι τον Οκτώβριο που θα αλλάξουν οι Επιτροπές, ακόμα τρεις τουλάχιστον αλλαγές:
– Απλοποίηση των οικολογικών σχημάτων, καθώς τα 33 που αφορούν στη χώρα μας είναι πάρα πολλά.
– Το 2% των πόρων της ΚΑΠ που αντιστοιχεί σε κάθε κράτος – μέλος να μπορεί να αξιοποιηθεί για την αντιμετώπιση θεομηνιών.
– Να δοθεί η δυνατότητα για μεταφορά πόρων από πυλώνα σε πυλώνα και από έτος σε έτος, ώστε να μπορέσει να αξιοποιηθεί το μέγιστο των πόρων που αντιστοιχούν σε κάθε χώρα.
Στα μείζονος σημασίας ζητήματα που έθεσαν οι αγρότες, όπως αυτό του νερού, ο Υπουργός είπε ότι ξεκίνησε η προσπάθεια για τη δημιουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης υδάτων, ο οποίος πιλοτικά θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλία και θα προχωρήσει με προτεραιότητα τις περιοχές που κινδυνεύουν από πλημμυρικά φαινόμενα ή ερημοποίηση.
Συνεχίζεται η εξυγίανση του ΟΠΕΚΕΠΕ
Ένα ακόμα θέμα που έθιξε είναι αυτό της εξυγίανσης του ΟΠΕΚΕΠΕ όπου με κατηγορηματικότητα τόνισε ότι δεν θα προκληθεί καμία καθυστέρηση στις καταβολές προς τους αγρότες, λόγω της παρέμβασης της ΕΕ, που έγινε λόγω των λαθών που εντοπίσθηκαν κυρίως το 2016, αλλά και στην περίοδο της αμέσως προηγούμενης διοίκησης.
Σημείωσε ότι λόγω της μεγάλης προσπάθειας που καταβάλει η νέα διοίκηση κατέστη δυνατή η έγκαιρη καταβολή από τον ΟΠΕΚΕΠΕ 785 εκατ. ευρώ στους αγρότες και στηλίτευσε την κριτική που είχε ασκήσει στην αγροτική πολιτική της κυβέρνησης ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Ο Υπουργός αναφέρθηκε στη δημόσια διαβούλευση για το νέο κανονισμό του ΕΛΓΑ η οποία ξεκινά εντός των επόμενων ημερών, τονίζοντας ότι αυτός πρέπει να είναι σωστός, λειτουργικός, και δίκαιος. Επίσης, ζήτησε από τους αγρότες της Καβάλας να βγουν μπροστά για τη σύσταση διεπαγγελματικής οργάνωσης ακτινιδίου, καθώς έρχεται στη Βουλή το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο.
ΚΑΒΑΛΑ
Ο ΥπΑΑΤ, Λευτέρης Αυγενάκης στο Επαγγελματικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ροδόπης
Συνάντηση με τους προέδρους των επιμελητηρίων της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης είχε στο Επαγγελματικό Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ροδόπης, στην Κομοτηνή, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης.
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε το θέμα της δημιουργίας αγροτικών τμημάτων στα επιμελητήρια και εκφράστηκε το έντονο ενδιαφέρον για το νέο θεσμό των τοπικών φορέων.
Ο Υπουργός ενημέρωσε τους παριστάμενους για τις δυνατότητες που παρέχονται από την εμπλοκή των αγροτών στις δομές προώθησης του επιχειρείν, αλλά και το μεγάλο ενδιαφέρον που υπάρχει σε όλη την επικράτεια για το νέο θεσμό.
Στη συνάντηση έδωσαν το παρών ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Έβρου και Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, Χριστόδουλος Τοψίδης, ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, Αντώνης Γραβάνης, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Καβάλας, Μάρκος Δέμπας, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ξάνθης, Στέλιος Μωραΐτης, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Δράμας, Στέφανος Γεωργιάδης και η εκπρόσωπος του Εμπορικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, Κυριακή Κωνσταντινίδου.
ΚΑΒΑΛΑ
Συνάντηση του Πέτρου Κόκκαλη με τον Χ. Τοψίδη και τον Γ. Ζαμπούκη
Με τον περιφερειάρχη Ανατολικής – Μακεδονίας Θράκης, κ. Χριστόδουλο Τοψίδη και τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης, κ. Γιάννη Ζαμπούκη, συναντήθηκαν ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων και Γραμματέας του ΚΟΣΜΟΥ Πέτρος Κόκκαλης και οι Νατάσσα Βασιλείου, Ευδοκία Τσαγκλή και Χρύσα Χατζηθεοδώρου, συνυποψήφιες ευρωβουλεύτριες.
Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων συζητήθηκαν θέματα που αφορούν την αναπτυξιακή προοπτική της περιφέρειας. Όπως αναφέρθηκε, οι ευρωπαϊκοί πόροι έχουν τονώσει την πόλη της Αλεξανδρούπολης, αλλά θα πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός για όλο τον Έβρο, με δικαιοσύνη για να αναστραφεί η ερήμωση περιοχών ιστορικής, αλλά και ζωτικής σημασίας στα σύνορα της Ελλάδας.
Όπως τόνισε ο Πέτρος Κόκκαλης, «Όρος για μία ακμάζουσα οικονομία, είναι το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών στην καθημερινότητά τους. Η προστασία των πιο ευάλωτων, η στέγη, η φτηνή ενέργεια, τα έργα υποδομής με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν.
Η πράσινη μετάβαση ήταν πάντα και ζήτημα ασφάλειας. Η ενεργειακή ανεξαρτησία, η οικοδόμηση μιας κυκλικής οικονομίας και ο μεγαλύτερος έλεγχος των ζωτικών τεχνολογιών και των αλυσίδων εφοδιασμού θα μας καταστήσουν πιο ασφαλείς. Στην Αλεξανδρούπολη, και γενικότερα στην περιοχή της Θράκης, η πρόκληση, αλλά και ο στόχος, για την περιοχή είναι η ασφάλεια, η οικονομική επανεκκίνηση, η συγκράτηση των ανθρώπων στον τόπο τους και η προσέλκυση νέων. Σε αυτά τα ζητούμενα ο ΚΟΣΜΟΣ απαντά με την Εθνική Πράσινη Συμφωνία που συνθέτει τη λύση για ένα καλύτερο αύριο σε τόσο κρίσιμες περιοχές όπως είναι η Θράκη».
Απάντηση