Τα 15 χιλιόμετρα έφτασαν οι ουρές, αποτελούμενες από φορτηγά, λεωφορεία και αυτοκίνητα, στο τελωνείο του Προμαχώνα, σύμφωνα με την Βουλγαρική Ραδιοφωνία, και είμαστε ακόμα στην Πέμπτη, με την Νυμφαία, παρόλες τις ανακοινώσεις, να παραμένει ανοιχτή.

Τις επόμενες μέρες μάλιστα η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, μιας και όλη η Βαλκανική (κυριολεκτικά) θα προσπαθήσει να περάσει από αυτή τη μια δίοδο, η οποία, όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις, είναι σίγουρο ότι θα μπουκώσει (εκτός πια και αν περνούν όλοι χωρίς ελέγχους, κάτι το οποίο όμως υποτίθεται δεν είναι εφικτό για αυτό και απέμεινε η μοναδική είσοδος.

Βέβαια το μοναδική είσοδος είναι σχετικό, μιας και παρά τις ανακοινώσεις, η Νυμφαία παραμένει ανοιχτή για όλους, χωρίς περιορισμούς και φυσικά χωρίς ελέγχους.

Ίσως θα πρέπει να αναζητήσουμε τι συνέβη από την προηγούμενη Τρίτη, 23 Ιουνίου, όταν ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ είχε διαβεβαιώσει, από την Κομοτηνή, ότι θα υπάρχουν κλιμάκια του ΕΟΔΥ σε όλα τα συνοριακά περάσματα, μέχρι αυτή την Τρίτη, 30 Ιουνίου, όταν και ανακοινώθηκαν οι περιορισμοί.

Οι περισσότεροι φυσικά έχουν πλέον άποψη για τους λόγους, το πρόβλημα όμως είναι πως η κυβέρνηση δεν μας υπολογίζει αρκετά για να παραθέσει προσχηματικούς, πόσο μάλλον κανονικούς.

Αν κάποιο συμπέρασμα πρέπει να βγει από όλο αυτό το μπάχαλο είναι ότι θα πρέπει επιτέλους, και παρόλο που είναι κοινότοπο δεν παύει να είναι αληθινό, να αποφασίσουμε τι θέλουμε εμείς για τον τόπο μας, και να το διεκδικήσουμε.

Γιατί με αποσπασματικές κινήσεις, και χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο, που θα πρέπει να δημιουργήσουμε εμείς, μιας και κανείς άλλος δεν θα το κάνει για εμάς, θα βρισκόμαστε κάθε φορά προ τέτοιων εκπλήξεων, και κάθε φορά θα προσπαθούμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.