Λύση, η ενοποίηση του ΕΣΡ με την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων

Στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προσπορίζεται ένας σημαντικός ρόλος στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, καθώς η εποπτική Αρχή καλείται να προβεί στη διενέργεια της αδειοδότησης μέσω δημοπρασίας, να προκηρύξει τον πλειοδοτικό διαγωνισμό, να γνωμοδοτήσει αφενός για τον αριθμό των αδειών και αφετέρου για την τιμή εκκίνησης για την κατηγορία της κάθε άδειας.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο αφού απαιτεί γνώσεις, εμπειρία και αποφασιστικότητα. Ομως, επί του παρόντος, το ΕΣΡ υπολειτουργεί έχοντας τέσσερα αντί επτά μέλη όπως προβλέπεται, καθώς δεν έχουν οριστεί τα νέα μέλη, ανάμεσά τους ο πρόεδρος της Αρχής. Παράλληλα, στον Τύπο δημοσιεύτηκε αυτήν την εβδομάδα μια «αντιπαράθεση;» ανάμεσα στον υπουργό Επικρατείας (αρμόδιο για θέματα ΜΜΕ) και στην Πρόεδρο της Βουλής (αρμόδια για την επιλογή των μελών) ως προς τη σύνθεσή του. Οπως είναι γνωστό, για να συμπληρωθεί η σύνθεση του ΕΣΡ χρειάζεται να αποφασίσει η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, την οποία πρέπει να συγκαλέσει η Πρόεδρος της Βουλής.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, υπάρχει μια διχογνωμία ανάμεσα στον υπουργό Επικρατείας (προτείνει νέο ΔΣ του ΕΣΡ, δηλαδή όχι μόνο να πληρωθούν οι τρεις κενές θέσεις, αλλά και να αντικατασταθούν τα τέσσερα εναπομείναντα μέλη) και στην Πρόεδρο της Βουλής (υποστηρίζει ότι τα τέσσερα μέλη πρέπει να παραμένουν στη θέση τους έως τη λήξη της θητείας τους).

Για κάποιους υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες ένθεν κακείθεν, αλλά θα ήθελα να υπενθυμίσω στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι η σύνθεση του ΕΣΡ ήταν πάντα αποτέλεσμα πολιτικών σκοπιμοτήτων και σπανίως μιντιακών. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει εάν δεν έχουμε αλλαγή παραδείγματος.

Τι εννοώ; Επειδή στο νέο νομοσχέδιο ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν στην εύρυθμη λειτουργία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων, θα ήθελα να καλέσω τους αρμοδίους να ξανασκεφθούν την περίπτωση ενοποίησης των δύο εποπτικών Αρχών.

Η σύγκλιση των επικοινωνιών έχει αποτελέσει θέμα προβληματισμού στην Ευρώπη όσον αφορά στην εποπτεία του αναδυόμενου πεδίου. Μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως η Βρετανία και η Ιταλία έχουν εδώ και χρόνια – οι ΗΠΑ από το 1934 – υιοθετήσει τη λογική της σύγκλισης στην εποπτεία του επικοινωνιακού τους πεδίου.

Στην εποχή της αυξανόμενης σύγκλισης των μέσων επικοινωνίας, καθώς οι δραστηριότητες στο ευρύτερο επικοινωνιακό πεδίο προβλέπεται ότι θα εμφανίσουν σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης την επόμενη δεκαετία αφού βαδίζουμε σε νέες και ανεξερεύνητες περιοχές, είναι αναγκαίο να ανταποκριθούμε με φυγή προς τα εμπρός, ξεκινώντας με μια νέα και απαραίτητη εποπτεία του πεδίου, παρά να μένουμε κολλημένοι στις πολιτικές μας σκοπιμότητες και μετά να διαπιστώνουμε πόσο πολύ μας έχουν ξεπεράσει όλοι, μικροί και μεγάλοι.