Είδαν τους δικούς τους ανθρώπους να σβήνουν στις φλόγες. Θρήνησαν και θρηνούν παιδιά, γονείς, συντρόφους και φίλους. Οσοι κατάφεραν να επιζήσουν σώθηκαν σαν από θαύμα, μένοντας για ώρες αβοήθητοι σε στεριά και θάλασσα. Με πληγές που ποτέ δεν θα κλείσουν, οι συγγενείς των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι αλλά και οι επιζήσαντες της ανείπωτης καταστροφής «πορεύονταν» έξι χρόνια τώρα με την προσδοκία της απονομής Δικαιοσύνης. Μια προσδοκία που, όμως γι’ αυτούς, δεν εκπληρώθηκε.

Τη Μεγάλη Δευτέρα, το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, έπειτα από αποδεικτική διαδικασία 1,5 έτους, ανακοίνωσε ποινές-χάδι για μόλις έξι από τους συνολικά 21 κατηγορούμενους της υπόθεσης. Ποινές που ο καθένας από τους έξι καταδικασθέντες μπορεί μάλιστα να εξαγοράσει, αρκεί να καταβάλει ποσό 38.000 ευρώ -περίπου 365 ευρώ για κάθε ανθρωποκτονία εξ αμελείας για την οποία κρίθηκε ένοχος- και μάλιστα σε δόσεις!

Πώς στάθμισε η «ζυγαριά» της Δικαιοσύνης τις ποινικές ευθύνες όσων κάθισαν στο εδώλιο κατηγορούμενοι για τη μεγάλη καταστροφή στο Μάτι; Είχαν τη δυνατότητα οι δικαστές να επιβάλουν αυστηρότερες ποινές; Θα μπορούσε η απόφαση του δικαστηρίου να ήταν άλλη αν οι κατηγορούμενοι δικάζονταν με τις νέες ποινικές διατάξεις που ισχύουν από την 1η Μαΐου; Αντιστοιχεί η ετυμηγορία του πρωτόδικου δικαστηρίου με το μέγεθος της εθνικής καταστροφής που έλαβε χώρα στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018 και στοίχισε τη ζωή σε 104 συνανθρώπους μας; «Οχι», είναι η απάντηση που ακούγεται από τα χείλη όλων, ειδικών και μη. Ομως ποιος ευθύνεται γι’ αυτό;

Η ετυμηγορία

Το πρωί της Μεγάλης Δευτέρας, ο πόνος και η οργή των συγγενών των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς ξεχείλισε μέσα στη δικαστική αίθουσα, όταν άκουσαν την πρόεδρο του δικαστηρίου να κηρύσσει αθώους 15 κατηγορούμενους και να επιβάλλει στους υπόλοιπους έξι από αυτούς εξαγοράσιμες ποινές φυλάκισης από πέντε έως τρία έτη, κρίνοντάς τους κατά περίπτωση ενόχους για ανθρωποκτονίες κατά συρροή από αμέλεια και σωματικές βλάβες κατά συρροή.

Συγκεκριμένα, σε πενταετή φυλάκιση εξαγοράσιμη καταδικάστηκαν πέντε τότε υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού και συγκεκριμένα οι Σωτήρης Τερζούδης, αρχηγός Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος, Βασίλης Ματθαιόπουλος, υπαρχηγός Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος, Ιωάννης Φωστιέρης, διοικητής του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων, Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, διοικητής της Διοίκησης Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αθηνών και Χαράλαμπος Χιώνης, διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής. Ποινή φυλάκισης μόλις τριών ετών, επίσης εξαγοράσιμη, επιβλήθηκε στον Κων. Αγγελόπουλο, τον άνθρωπο που προκάλεσε την πυρκαγιά καίγοντας ξερά κλαδιά στην αυλή του σπιτιού του, στο Νταού Πεντέλης. Επιπλέον, το δικαστήριο αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου στους τέσσερις από τους έξι καταδικασθέντες και συγκεκριμένα στους Σωτήρη Τερζούδη, Ιωάννη Φωστιέρη, Νικόλαο Παναγιωτόπουλο και Χαράλαμπο Χιώνη.

Αντίθετα, για το δικαστήριο δεν προέκυψε καμία ποινική ευθύνη για στελέχη της Περιφέρειας Αττικής, παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Πολιτικής Προστασίας και της Αστυνομίας. Ετσι, αθώοι ομόφωνα κρίθηκαν ο τότε αξιωματικός στα Εναέρια Μέσα της ΕΛ.ΑΣ. Χαράλαμπος Συρογιάννης, ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης, η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, οι τότε δήμαρχοι Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και Πεντέλης Δημήτριος-Στέργιος Καψάλης, όπως επίσης ομόφωνα αθωώθηκαν και τα στελέχη της Πυροσβεστικής Χρήστος Γκολφίνος, Φίλιππος Παντελεάκος, Δαμιανός Παπαδόπουλος, Χρήστος Λάμπρης, Χρήστος Δροσόπουλος, Γεώργιος Πορτοζούδης και Στέφανος Κολοκούρης. Ακόμη, αθώοι κρίθηκαν, παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, οι Βάιος Θανασιάς, τότε αντιδήμαρχος Δήμου Μαραθώνα, Ευάγγελος Μπουρνούς, τότε δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου και Αντώνης Παλπατζής, τότε αντιδήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου. Και οι αθωώσεις αυτές είναι ακόμη «αγκάθι» για τους συγγενείς των θυμάτων και τους επιζήσαντες, που αναρωτιούνται γιατί δεν αποδόθηκαν καν ποινικές ευθύνες σε εκπροσώπους για παράδειγμα του Λιμενικού Σώματος, το οποίο την ημέρα της τραγωδίας ήταν απόν, αφού όσοι κατέφυγαν στη θάλασσα για να γλιτώσουν από τις φλόγες, σώθηκαν από ιδιωτικά σκάφη και ψαράδες.