Στα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 21^ης του Μάη αποτυπώνονται τα δεδομένα της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί όλο το προηγούμενο διάστημα. Αποτυπώνονται, ωστόσο, στη βάση του δεδομένου αρνητικού πολιτικού συσχετισμού.

Η «αναντιστοιχία» ανάμεσα σε αυτό που χρειάζεται ο λαός και αυτό που αποτυπώνεται στην κάλπη είναι κραυγαλέα, αλλά μόνο στο λαό δεν μπορεί να χρεωθεί! Η «αναντιστοιχία» αυτή, δηλαδή το ταξικό χάσμα που χωρίζει τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία από τις πολιτικές και τις δυνάμεις του συστήματος, όχι μόνο δεν «αίρεται» από τα αποτελέσματα αυτά, αλλά είναι και θα είναι παρούσα και βασικός παράγοντας των εξελίξεων την επόμενη περίοδο.

• Η ΝΔ αναδείχνεται σε κυρίαρχο και σχεδόν «αποκλειστικό» κόμμα του συστήματος που μπορεί να αναλάβει την κυβερνητική διαχείριση. Να αναλάβει την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, την υπηρέτηση των απαιτήσεων των ιμπεριαλιστικών αφεντικών σε όλα τα ζητήματα. Με αυτήν την «καθαρή» γραμμή της υπεράσπισης και της εγγύησης αυτής της «κανονικότητας» διεκδίκησε και πέτυχε τη μεγάλη της εκλογική νίκη. Με τον εκβιασμό αυτής της «κανονικότητας» και στον δοσμένο πολιτικό και ταξικό συσχετισμό κατόρθωσε να επιβάλει αυτήν τη γραμμή της άρχουσας τάξης ως τη μόνη πραγματική και υπαρκτή προοπτική. Η επιλογή για νέες κάλπες σε ένα μήνα έχει στόχο να κατοχυρώσει με έναν ακόμη πιο βαρύ κοινοβουλευτικό συσχετισμό τη συνέχιση και το βάθεμα της βάρβαρης πολιτικής που απαιτούν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.

• Η εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι τρανταχτή χρεοκοπία της προσπάθειας να παρουσιαστεί ως «αλλαγή» και «προοδευτική διακυβέρνηση» η υπηρέτηση της πολιτικής του συστήματος. «Αλλαγή» που εγγυητές της έχει τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά σε ΗΠΑ και ΕΕ, και «προοδευτική διακυβέρνηση» που πλαισιώνεται από τα στελέχη των κομμάτων του «παλιού» πολιτικού συστήματος.

Επιπλέον, όμως, η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερώνει τα αδιέξοδα του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, που δεν μπορεί να διαμορφώσει πολιτική «εναλλακτική». Με βάση αυτήν την κρίσιμη πολιτική ανάγκη του συστήματος αναζητείται ήδη ποιο μπορεί να είναι το «μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ».

• Η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ υπό τον «νέο και άφθαρτο Ανδρουλάκη» που αποτελεί δύναμη έμπειρη και δοκιμασμένη στην υπηρεσία του συστήματος, στηρίχθηκε από κέντρα εξουσίας αλλά είναι πολύ μακριά από την ανάδειξή του σε δεύτερο πολιτικό πυλώνα του συστήματος.

• Η ενίσχυση του ακροδεξιού Βελόπουλου, η διατεταγμένη ανάδειξη του μορφώματος «ΝΙΚΗ», αλλά και οι πολλαπλές στηρίξεις κέντρων προς την «Πλεύση» της Κωνσταντοπούλου είναι σαφείς εκδηλώσεις και της δεξιάς αντιδραστικής πορείας και της προετοιμασίας εφεδρειών κάθε είδους ενόψει των άγριων εξελίξεων που βρίσκονται μπροστά μας.

• Στο δοσμένο πολιτικό προεκλογικό σκηνικό και κάτω από το βάρος της επίθεσης των προηγούμενων χρόνων, από σημαντικά κομμάτια εργαζομένων και νέων αναζητήθηκαν απαντήσεις και στην κάλπη.

Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ στηρίχθηκε κυρίως σε αυτές τις εκλογικές αναζητήσεις καθώς εμφανίστηκε ως το κόμμα που είναι «έξω» και «απέναντι» από τα κυβερνητικά σενάρια που θα υπηρετήσουν τα νέα κύματα επίθεσης. Ωστόσο, τόσο η συμμόρφωσή του στην πολιτική του συστήματος όλα τα προηγούμενα χρόνια όσο και η κοινοβουλευτική και ουσιαστικά δεξιά γραμμή αντίθεσης στην πολιτική του συστήματος, βεβαιώνουν ότι στην πραγματικότητα η πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι έξω και απέναντι από τις απαιτήσεις που βάζει η ταξική πάλη για το λαό και τη νεολαία.

• Το ΚΚΕ(μ-λ) κατέγραψε μια σημαντική εκλογική ενίσχυση. Ενίσχυση που αντανακλά μόνο ένα μέρος των πρωτοβουλιών και της πάλης του μέσα στο λαό και στη νεολαία όλο το προηγούμενο διάστημα. Η ενίσχυση αυτή διεκδικήθηκε και κατακτήθηκε με μια απαιτητική εκλογική μάχη που μέλη, στελέχη και φίλοι της Οργάνωσης έδωσαν μέσα σε συνθήκες φίμωσης και αποκλεισμού της φωνής μας και της προπαγάνδας μας.

Θεωρούμε ότι αυτό το καλό εκλογικό αποτέλεσμα έχει ευρύτερη πολιτική σημασία. Γιατί εκφράζει πραγματικές αναζητήσεις και διεργασίες σε μεγάλα κομμάτια εργαζομένων και νεολαίας που αντιλαμβάνονται και συμμερίζονται ότι ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ, που συμμερίζονται την ανάγκη της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ των μαζών απέναντι στη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την καταστολή, την εξάρτηση, τον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο.

Εξάλλου, θεωρούμε ότι και πολλές άλλες δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι που επέλεξαν άλλη εκλογική στάση (λευκό, άκυρο, αποχή) ή στήριξαν άλλα ψηφοδέλτια της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αναζητούν διέξοδο στην ίδια κατεύθυνση. Γι’ αυτό θα επιμείνουμε πιο αποφασιστικά στην κατεύθυνση της συγκρότησης Μετώπου ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ, στη γραμμή του Συντονισμού και της Κοινής Δράσης δυνάμεων και συλλογικοτήτων που θα υπηρετεί την ανάπτυξη της μαζικής πάλης.

• Οι «κριτικές» δυνάμεων του συστήματος και δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά για «συντηρητική στροφή του λαού» έχουν ένα και μόνο πραγματικό στόχο: Να φορτώσουν σε λαό και νεολαία τα δικά τους αδιέξοδα. Να τους «χρεώσουν» τις δικές τους ευθύνες για την παραίτηση και το συμβιβασμό που εδώ και χρόνια τους χαρακτηρίζει απέναντι στην πολιτική του συστήματος.

Λαός και νεολαία είναι εδώ και χρειάζονται ζωή και δουλειά με δικαιώματα. Χρειάζονται τη συγκρότηση όρων που θα διαμορφώνουν την επαναστατική προοπτική για ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Το ΚΚΕ(μ-λ) με την γραμμή του, την πάλη του και τις πρωτοβουλίες στο κίνημα, θα υπηρετήσει αυτήν την ανάγκη, αυτή την κατεύθυνση ακόμα πιο αποφασιστικά!