ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Η 25η Μαρτίου 1821 και η Εθνική Επέτειος
Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων η 25η Μαρτίου 1821 και η Εθνική Επέτειος, είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.
Η 25η Μαρτίου 1821 και η Εθνική Επέτειος
Τι συνέβη, άραγε, στις 25 Μαρτίου του 1821 και την έχουμε αναδείξει ως την ημέρα της εθνικής μας εορτής; Τίποτα απολύτως λένε οι ιστορικοί. Ή σχεδόν τίποτα, για να είμαστε ακριβείς, πέρα από κάποιες αψιμαχίες. Κανένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός που να δικαιολογεί αυτή την επιλογή. Ούτε καν η ύψωση του λαβάρου της Μονής της Αγίας Λαύρας και η ορκωμοσία των παλληκαριών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Άλλωστε και ο ίδιος ο Παλαιών Γερμανός δεν αναφέρει λέξη για το περιστατικό στα απομνημονεύματά του. Είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι εκείνη την ημέρα δεν βρισκόταν στη Μονή της Αγίας Λαύρας, αλλά στην Πάτρα, όπου όντως όρκισε τους επαναστάτες της περιοχής στην Πλατεία του Αγίου Γεωργίου.
Τι γιορτάζουμε 25 Μαρτίου (Διπλή Γιορτή)
Η επέτειος να γιορτάζουμε τον εθνικό ξεσηκωμό στις 25 Μαρτίου καθιερώθηκε στις 15 Μαρτίου 1838 από τον βασιλιά Όθωνα, προκειμένου να συνδεθεί με το εκκλησιαστικό γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ήταν και επιθυμία του Αλέξανδρου Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας να συνδεθεί η έναρξη της επανάστασης με μια μεγάλη εκκλησιαστική εορτή για να τονωθεί το φρόνημα των υπόδουλων Ελλήνων.
Στην πραγματικότητα, η Επανάσταση δεν ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821, αλλά λίγες μέρες νωρίτερα στην Πελοπόννησο, μία περιοχή με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς και μικρή στρατιωτική παρουσία των Τούρκων. Ο στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής της Πελοποννήσου (Μόρα Βαλεσί) Χουρσίτ Πασάς βρισκόταν στα Γιάννινα για να εξοντώσει τον Αλή Πασά, ο οποίος είχε αυτονομηθεί από την Υψηλή Πύλη. Πριν από την αναχώρησή του, ο Χουρσίτ είχε λάβει διαβεβαιώσεις από τους προεστούς του Μοριά ότι οι φήμες που κυκλοφορούσαν για τον επικείμενο ξεσηκωμό των ραγιάδων ήταν ανυπόστατες.
Αχαιοί και Μανιάτες ερίζουν για το ποιος έριξε την πρώτη τουφεκιά του εθνικού ξεσηκωμού. Στις 21 Μαρτίου αρχίζει η πολιορκία των Καλαβρύτων από τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους. Είναι η πρώτη πολεμική ενέργεια της Επανάστασης και θα λήξει νικηφόρα μετά από πέντε ημέρες.
Στις 23 Μαρτίου οι Μανιάτες υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τη συνεπικουρία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη καταλαμβάνουν την Καλαμάτα και με διακήρυξή τους κάνουν γνωστό στη διεθνή κοινότητα τον ξεσηκωμό των Ελλήνων. Την ίδια ημέρα, οι άνδρες του Αντρέα Λόντου θέτουν υπό τον έλεγχό τους τη Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο), ενώ επαναστατικός αναβρασμός επικρατεί στην Πάτρα. Από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό το Άγιο Όρος αναχωρεί ο σερραίος έμπορος και φλογερός πατριώτης Εμμανουήλ Παππάς, προκειμένου να ξεκινήσει την Επανάσταση στη Μακεδονία.
Η 23η Μαρτίου είναι ο πρώτος σημαντικός σταθμός του εθνικού αγώνα και θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πάρει τη θέση της 25ης Μαρτίου στο εορταστικό καλεντάρι της χώρας μας.
Ήρωες του 1821: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
O Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά». Γεννήθηκε «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της Λαμπρής… εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματά του. Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας.
Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές. Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του.
Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα.
Περισσότερα για τη ζωή και τη δράση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη εδώ
Ήρωες του 1821: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε κυρίως στη Ρούμελη (Στερεά Ελλάδα). Γεννήθηκε το 1780 στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα. Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μία οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης και πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών. Από τη μητέρα του, ο «γιος της καλογριάς» κληρονόμησε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του και την παροιμιώδη βωμολοχία του.
Στα 15 του ο Γεώργιος Καραϊσκάκης εγκαταλείπει τους θετούς του γονείς και σχηματίζει κλέφτικη ομάδα από συνομηλίκους του. Τρία χρόνια αργότερα πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος εκτιμώντας τον ισχυρό του χαρακτήρα τον προσλαμβάνει στη σωματοφυλακή του. Στην Αυλή των Ιωαννίνων όχι μόνο έμαθε τη στρατιωτική τέχνη, αλλά και στοιχειώδη γράμματα, γραφή και ανάγνωση.
Περισσότερα για τη ζωή και τη δράση του Γεωργίου Καραϊσκάκη εδώ
Ήρωες του 1821: Οδυσσέας Ανδρούτσος
Από τους επιφανέστερους στρατιωτικούς ηγέτες της Επανάστασης του ‘21.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έπεσε θύμα των εμφύλιων διαμαχών κατά τη διάρκεια του Αγώνα και σκοτώθηκε από χέρι ελληνικό. Γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1788 και ήταν ο μονάκριβος γιος του ξακουστού αρβανίτη αρματολού της Ρούμελης Αντρέα Βερούση ή Καπετάν Ανδρούτσου και της Ακριβής Τσαρλαμπά, κόρης προεστού της Πρέβεζας. Στο νησί του Οδυσσέα είχε καταφύγει η μητέρα του για να γλιτώσει από την καταδίωξη των Τούρκων, επειδή ο πατέρας του είχε ακολουθήσει τον θαλασσομάχο Λάμπρο Κατσώνη στις ανά το Αιγαίο περιπέτειές του. Εκεί βαφτίστηκε το 1792 από τη γυναίκα του Κατσώνη, Μαρουδιά, που για τον ίδιο λόγο είχε ζητήσει κι αυτή άσυλο στο νησί.
Προς τιμή του ομηρικού ήρωα, του δόθηκε το όνομα Οδυσσέας. Ο ίδιος, όμως, πατρίδα του θεωρούσε την πατρίδα του πατέρα του, τις Λιβανάτες της Λοκρίδας. Όταν ο Αλή Πασάς έμαθε πως ο φίλος του καπετάν Ανδρούτσος, που εν τω μεταξύ είχε αποκεφαλιστεί από τους Τούρκους το 1797, άφησε γιο, τον πήρε κοντά του στην αυλή του στα Γιάννενα, που αποτελούσε τότε σπουδαίο στρατιωτικό σχολείο, στο οποίο μαθήτευσαν αρκετοί Έλληνες αγωνιστές του ’21. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε ο μικρός Οδυσσέας. Εκεί έμαθε τα πρώτα γράμματα και να μιλάει ιταλικά και αρβανίτικα. Η σωματική του δύναμη ήταν παροιμιώδης και διηγούνται αναρίθμητα κατορθώματά του. Κάποιος βιογράφος του γράφει, ότι «επήδα ως έλαφος, έτρεχεν ως ίππος και ίππευεν ως Κένταυρος».
Περισσότερα για τη ζωή και τη δράση του Οδυσσέα Ανδρούτσου εδώ
Ήρωες του 1821: Παπαφλέσσας
Κληρικός, από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Επανάστασης του ‘21.
Ο Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας, όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, γεννήθηκε το 1786 ή το 1788 στην Πολιανή Μεσσηνίας. Ο Παπαφλέσσας φοίτησε στην ονομαστή Σχολή της Δημητσάνας και το 1816 εκάρη μοναχός στο μοναστήρι της Βαλανιδιάς στην Καλαμάτα κι έλαβε το όνομα Γρηγόριος. Ζωηρός και εριστικός ως χαρακτήρας, γρήγορα ήλθε σε ρήξη με τον ηγούμενό του και πήγε να μονάσει στο μοναστήρι της Ρεκίτσας, μεταξύ Μυστρά και Λεονταρίου.
Στις αρχές του 1818 μάλωσε μ’ ένα Τούρκο αγά της περιοχής για κάποια διαφιλονικούμενα κτήματα και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Λίγο προτού εγκαταλείψει την Πελοπόννησο κι ενώ καταδιώκετο από Τούρκους οπλοφόρους, φέρεται να τους είπε: «Άιντε ρε και πού θα μου πάτε! Θα ξαναγυρίσω πάλι ή δεσπότης ή πασάς και τότε θα λογαριαστούμε!» .Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον κατήχησε και τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία στις 21 Ιουνίου του 1818 με το συνθηματικό όνομα Αρμόδιος. Την ίδια περίοδο έγινε αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’. Από τη στιγμή που έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ο Παπαφλέσσας αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην υπόθεση του εθνικού ξεσηκωμού.
Περισσότερα για τη ζωή και τη δράση του Παπαφλέσσα εδώ
Ήρωες του 1821: Αθανάσιος Διάκος
Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν από τους πρωτεργάτες του εθνικού ξεσηκωμού στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και ήρωας της μάχης της Αλαμάνας. Γεννήθηκε το 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα της Φωκίδας (σημερινός Αθανάσιος Διάκος) και κατ’ άλλους στη γειτονική Αρτοτίνα, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός.
Ο πατέρας του μη μπορώντας να αντέξει τα βάρη της πολυμελούς οικογένειάς του, τον έστειλε δόκιμο μοναχό στο κοντινό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, σε ηλικία 12 ετών. Πέντε χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την καλογερική, όταν σκότωσε ένα Τούρκο αγά, επειδή, σύμφωνα με κάποια παράδοση, αυτός του έθιξε τον ανδρισμό του, θαμπωμένος από την ομορφιά του. Ο νεαρός Αθανάσιος εντάχθηκε ως πρωτοπαλίκαρο στο σώμα του οπλαρχηγού Γούλα Σκαλτσά και τότε ήταν που έλαβε το προσωνύμιο Διάκος, με το οποίο έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία.
Το 1814 πήγε στα Ιωάννινα και εντάχθηκε στη σωματοφυλακή του Αλή Πασά, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Όταν ο Ανδρούτσος διορίστηκε αρχηγός στο αρματολίκι της Λιβαδειάς, ο Διάκος τον ακολούθησε. Μετά την αποχώρηση του Ανδρούτσου, ο Διάκος ανακηρύχθηκε καπετάνιος τον Οκτώβριο του 1820, ενώ την ίδια περίοδο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Στις 27 Μαρτίου 1821, ο Αθανάσιος Διάκος πρωτοστατεί στην κήρυξη της Επανάστασης στην Ανατολική Στερεά.
Περισσότερα για τη ζωή και τη δράση του Αθανασίου Διάκου εδώ
Ήρωες του 1821: Μπουμπουλίνα
Μια από τις δύο κορυφαίες γυναικείες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης. Η άλλη είναι η Μαντώ Μαυρογένους. Η Μπουμπουλίνα ήταν κόρη του Υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση και γεννήθηκε το 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όπου ο πατέρας της εκρατείτο για συμμετοχή στα Ορλοφικά. Στα 17 της παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα και στα 26 της έμεινε χήρα με τρία παιδιά.
Το 1801 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Σπετσιώτη καραβοκύρη Δημήτριο Μπούμπουλη και έγινε έκτοτε γνωστή ως Μπουμπουλίνα (η γυναίκα του Μπούμπουλη). Έχασε και τον δεύτερό της σύζυγο με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Την περιουσία του θανόντος συζύγου της, που ξεπερνούσε τα 300.000 τάλληρα, την επένδυσε αποκτώντας μερίδια σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία.
Ο Εθνικός Ξεσηκωμός βρήκε την Μπουμπουλίνα «πεντηκοντούτιδα, ωραίαν, αρειμάνιον ως αμαζόνα, επιβλητικήν καπετάνισσαν, προ της οποίας ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρει», όπως τη σκιαγράφησε ο δημοσιογράφος και ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων. Ξόδευε την περιουσία της, όχι μόνο για τη διατήρηση των πλοίων της, αλλά και για τα στρατεύματα στην ξηρά.
Περισσότερα για τη ζωή και τη δράση της Μπουμπουλίνας εδώ
Ήρωες του 1821: Μαντώ Μαυρογένους
Εξέχουσα μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, μία από τις ελάχιστες γυναίκες που διακρίθηκαν στον Αγώνα.
Οι πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση της αντλούνται κυρίως από ξένους συγγραφείς, τους οποίους φαίνεται ότι είχε σαγηνεύσει με την προσωπικότητα και την ομορφιά της και όχι από τους συγχρόνούς της Έλληνες ιστορικούς και απομνηματογράφους, που αποσιώπησαν ή υποτίμησαν την προσφορά της στον Αγώνα.
Η Μαντώ (Μαγδαληνή το βαπτιστικό της όνομα) Μαυρογένους γεννήθηκε το 1796 ή το 1797 στην Τεργέστη, όπου ο πατέρας της Νικόλαος Μαυρογένης, γόνος της ονομαστής φαναριώτικης οικογένειας των Μαυρογένηδων με καταγωγή από τις Κυκλάδες, ασχολείτο με το εμπόριο. Η μητέρα της Ζαχαράτη Χατζή Μπατή, γεννημένη στη Μύκονο, αλλά με καταγωγή από τη Σπάρτη, ήταν πολύγλωσση και κρατούσε τα κατάστιχα των εμπορικών δραστηριοτήτων του άνδρα της. Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλέλληνα στρατιωτικό και συγγραφέα Μαξίμ Ρεμπό , η Μαντώ γνώριζε γαλλικά και ιταλικά. Ήταν προικισμένη μ’ ένα γλυκύτατο χαρακτήρα, αλλά «όταν μιλάει για την ελευθερία της πατρίδας της, φλογίζεται, η συζήτηση ζωντανεύει και τα λόγια της κυλάνε με μια φυσική ευγλωττία που σου κρατούν την ανάσα». Με την έναρξη της Επανάστασης, η Μαντώ Μαυρογένους από την Τήνο, όπου διέμενε μετά τον θάνατο του πατέρα της, έσπευσε στη Μύκονο και πρωτοστάτησε στην εξέγερση των κατοίκων του νησιού.
www.sansimera.gr
© SanSimera.gr
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σαν σήμερα 26 Απριλίου
Όσα έγιναν σαν σήμερα στην Ελλάδα και τον κόσμο
1825: Ο Ιμπραήμ, με 11.000 πεζούς και 800 ιππείς, κυριεύει τη Σφακτηρία, την οποία υπεράσπιζαν μόνο 1.500 Έλληνες. Πέφτουν μαχόμενοι ο υπουργός Στρατιωτικών, Αναγνώστης Παπαγεωργίου (Αναγνωσταράς), καθώς και ο φιλέλληνας Σανταρόζα, μαζί με άλλους 350 Έλληνες
1831: Δημοσιεύεται ο πρώτος νόμος περί Τύπου στην Ελλάδα, που εγείρει θύελλα διαμαρτυριών κατά του κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια.
1877: Ανακαλύπτεται στην Ολυμπία από Γερμανούς αρχαιολόγους ο Ερμής του Πραξιτέλη.
1902: Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βαφτίζεται με το σημερινό της όνομα αντικαθιστώντας το Νιούτον Χιθ, δανεισμένο από το όνομα ενός ανατολικού προαστίου της πόλης.
1903: Ιδρύεται ο ποδοσφαιρικός σύλλογος Ατλέτικο Μαδρίτης από Βάσκους φοιτητές, μέλη της Αθλέτικ Μπιλμπάο.
1926: Ιδρύεται και επισήμως ο ΠΑΟΚ, με την έγκριση του καταστατικού του από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.
1930: Με πρόταση του νέου υπουργού Παιδείας, Γεωργίου Παπανδρέου, ψηφίζεται ο νόμος περί ίδρυσης Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα. Πρώτος σκηνοθέτης διορίζεται ο Μιλτιάδης Λιδωρίκης.
1933: Στην Ελλάδα, καθιερώνεται η δικαστική τήβεννος για τους εφέτες και αρεοπαγίτες, κατά την ώρα της άσκησης του λειτουργήματός τους.
1933: Συστήνεται η Γκεστάπο, η επίσημη Μυστική Αστυνομία της ναζιστικής Γερμανίας.
1937: Η Γερμανική Πολεμική Αεροπορία βομβαρδίζει και καταστρέφει τη βασκική πόλη της Γκουέρνικα (Γκερνίκα) στην Ισπανία. Από αυτό το τραγικό γεγονός, ο Πάμπλο Πικάσο εμπνέεται τον πίνακά του «Γκουέρνικα».
1942: Ατύχημα σε ανθρακωρυχείο στο Μαντσουκούο σκοτώνει 1.549 Κινέζους ανθρακωρύχους.
1944: Ανασχηματίζεται η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο. Πρωθυπουργός ορκίζεται ο Γεώργιος Παπανδρέου, με αντιπρόεδρο τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
1962: Το διαστημικό σκάφος «Ranger 4» της NASA συντρίβεται στη Σελήνη.
1964: Η νήσος Ζανζιβάρη και η ηπειρωτική Τανγκανίκα σχηματίζουν το κράτος της Τανζανίας, στη δυτική Αφρική.
1966: Με ψήφους 151 έναντι 147, η Βουλή απορρίπτει πρόταση δυσπιστίας της Ένωσης Κέντρου και της ΕΔΑ, σε μία συνεδρίαση που σημαδεύεται από τη μεταφορά μέχρι και με φορείο κατάκοιτων βουλευτών, αλλά και από πέντε διακοπές.1986: Σημειώνεται το πιο διάσημο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας (τότε Σοβιετική Ένωση). Μια έκρηξη και πυρκαγιά στον αντιδραστήρα Νο 4 του εργοστασίου οδηγεί σε περιστατικό της μέγιστης βαθμίδας της κλίμακας των πυρηνικών ατυχημάτων, με δεκάδες θανάτους να σχετίζονται άμεσα με αυτό και πολλούς περισσότερους από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι σε Ουκρανία, Ρωσία και Λευκορωσία εκτίθενται στη ραδιενέργεια, από την οποία μολύνεται έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ πολλές χιλιάδες άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.
1987: Ιδρύεται η Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ) και γενικός γραμματέας του νέου κόμματος αναλαμβάνει ο Λεωνίδας Κύρκος.
1994: Διεξάγονται οι πρώτες πολυφυλετικές εκλογές στη Νότιο Αφρική.
1996: Η ελληνική Βουλή ψηφίζει νόμο για την καθιέρωση της 24ης Απριλίου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία.
1999: Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, συλλαμβάνεται στο Μπουένος Άιρες για κατοχή ναρκωτικών.
2001: Μεγάλες κινητοποιήσεις διοργανώνονται εναντίον του προτεινόμενου σχεδίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος («Σχέδιο Γιαννίτση»), με το οποίο επιχειρείται -μεταξύ άλλων- αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ομαδοποίηση ταμείων, επανεξέταση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και επανεξέταση των κοινωνικών πόρων με προοπτική κατάργησής τους (αγγελιόσημο).
2002: Ο μαθητής Ρόμπερτ Στάινχάουζερ μπαίνει οπλισμένος στο σχολείο του στο Έρφουρτ και σκοτώνει 16 άτομα πριν αυτοκτονήσει.
Γεννήσεις
1798 – Ευγένιος Ντελακρουά, Γάλλος ζωγράφος
1900 – Τσαρλς Ρίχτερ, Αμερικανός σεισμολόγος
1904 – Ξενοφών Ζολώτας, Έλληνας οικονομολόγος και πολιτικός
1907 – Ηλίας Τσιριμώκος, Έλληνας πολιτικός
1918 – Φάνι Μπλάνκερς-Κοέν, Ολλανδή αθλήτρια
1927 – Αν Μακλάρεν, Aγγλίδα βιολόγος
1946 – Τάκης Καρνάτσος, Έλληνας καλλιτέχνης
1958 – Γιώργος Κωστίκος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1959 – Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Έλληνας τραγουδοποιός
1980 – Τσάνινγκ Τέιτουμ, Αμερικανός ηθοποιός
1994 – Ντανιίλ Κβίατ, Ρώσος οδηγός αγώνων
Θάνατοι
1478 – Τζουλιάνο των Μεδίκων, κυβερνήτης της Φλωρεντίας
1825 – Σαντόρε ντι Σανταρόζα, ιταλός φιλέλληνας και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης
1865 – Τζον Γουίλκς Μπουθ, Αμερικανός ηθοποιός, δολοφόνος του Αβραάμ Λίνκολν
1891 – Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, Έλληνας ιστορικός
1910 – Μιχαήλ Αρνιωτάκης, Έλληνας ηθοποιός
1938 – Έντμουντ Χούσερλ, γερμανός φιλόσοφος, εισηγητής του ρεύματος της φαινομενολογίας
1952 – Αντώνιος Μαγκάκης, Έλληνας πολιτικός
1988 – Δημήτριος Θ. Γρίβας, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός
1989 – Νίκος Σβορώνος, Έλληνας ιστορικός
1991 – Γεώργιος Μπακαλάκης, Έλληνας αρχαιολόγος
2010 – Λιλιάνα Μπάτλερ, Γιουγκοσλάβα τραγουδίστρια
2017 – Τζόναθαν Ντέμι, Αμερικανός σκηνοθέτης
Επέτειοι – Παγκόσμιες Ημέρες
Διεθνής Ημέρα Μνήμης για την Καταστροφή στο Τσερνόμπιλ
Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας
Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικής Υπηρεσίας Νέων
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σαν σήμερα 25 Απριλίου
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σαν σήμερα 24 Απριλίου
Όσα έγιναν σαν σήμερα στην Ελλάδα και τον κόσμο
1792: Ο λοχαγός του πυροβολικού Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ συνθέτει τη «Μασσαλιώτιδα» (Marseillaise) που σήμερα αποτελεί τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας.
1800: Ιδρύεται η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, που βρίσκει αρχικά φιλοξενία στο κτίριο του Καπιτωλίου στην Ουάσινγκτον. Έπειτα από 97 χρόνια θα αποκτήσει τη δική της στέγη.
1877: Η Ρωσική Αυτοκρατορία κηρύσσει τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
1898: Οι ΗΠΑ κηρύσσουν τον πόλεμο στην Ισπανία, όταν η ιβηρική χώρα απορρίπτει τελεσίγραφό τους για να αποσυρθεί από την Κούβα.
1915: Οι Νεότουρκοι συλλαμβάνουν 200 εξέχοντες Αρμένιους της Κωνσταντινούπολης. Είναι η αρχή της γενοκτονίας των Αρμενίων, που στοίχισε τη ζωή σε 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους ως το 1923.
1923: Εκδίδεται στη Βιέννη το σύγγραμμα του Σίγκμουντ Φρόιντ, «Das Ich und das Es» («Το Εγώ και το Εκείνο»), το οποίο περιγράφει τις θεωρίες του Αυστριακού φυσιολόγου και ψυχίατρου για το Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ.
1926: Εγκαινιάζεται η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη.
1923: Οι νέες τεχνολογίες τίθενται για πρώτη φορά στην υπηρεσία του ποδοσφαίρου. Στον αγώνα Νιουκάστλ – Άρσεναλ (2-1) για τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, χρησιμοποιείται το κινηματογραφικό φιλμ για να αποδειχθεί ότι το νικητήριο γκολ του Άλεν είναι άκυρο. Το επίμαχο καρέ δημοσιεύεται πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα «Daily Mirror».
1935: Εκτελούνται οι στρατηγοί Αναστάσιος Παπούλας και Μιλτιάδης Κοιμήσης. Και οι δύο ήταν μάρτυρες κατηγορίας στη Δίκη των Έξι και είχαν λάβει μέρος στο βενιζελικό Κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935.
1944: Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτελούν στους Πύργους Κοζάνης (Κατράνιτσα) 318 κατοίκους του χωριού, σε αντίποινα για την εκτέλεση δύο Γερμανών στρατιωτών από δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Αυτό ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα των ναζί στην Ελλάδα μετά από αυτό των Καλαβρύτων.
1945: Κατά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι αμερικανικές δυνάμεις ελευθερώνουν το στρατόπεδο Νταχάου.
1953: Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο άγγλος «πρωθυπουργός της Νίκης» χρίζεται ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’.
1967: Το διαστημόπλοιο «Soyuz 1» συντρίβεται στη Γη. Ο Σοβιετικός κοσμοναύτης, Βλαντιμίρ Κομάροφ, που επιβαίνει σε αυτό γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που χάνει τη ζωή του κατά τη διάρκεια διαστημικής αποστολής.
1968: Ο Μαυρίκιος αποκτά την ανεξαρτησία του και γίνεται κράτος-μέλος των Ηνωμένων Εθνών.
1970: Η Γκάμπια γίνεται δημοκρατία εντός της Κοινοπολιτείας των Εθνών, με τον Ντάουντα Τζαγουάρα ως τον πρώτο της πρόεδρο.
1971: Ανακοινώνεται η ανέγερση του διοικητικού μεγάρου του ΟΤΕ στο Μαρούσι, σε έκταση 51 στρεμμάτων.
1981: Η IBM παρουσιάζει τον πρώτο προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, τον IBM PC.
1990: Ανατολική και Δυτική Γερμανία αποφασίζουν να ενωθούν οικονομικά και νομισματικά την 1η Ιουλίου του ίδιου έτους.
1990: Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Hubble» μεταφέρεται στο διάστημα από το «Discovery».
1997: Ο Ολυμπιακός αναδεικνύεται πρωταθλητής Ευρώπης στο μπάσκετ. Στον τελικό που γίνεται στη Ρώμη, επιβάλλεται της Μπαρτσελόνα με 73-58.
2004: Το σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού τίθεται σε δύο χωριστά δημοψηφίσματα στη Μεγαλόνησο και απορρίπτεται από τους Ελληνοκυπρίους με ένα συντριπτικό «όχι». Εναντίον τάσσεται το 75,83% έναντι 24,17% των υποστηρικτών του. Αντίθετα, στα κατεχόμενα, «ναι» ψηφίζει το 64,91% των Τουρκοκυπρίων, «όχι» το 35,01%.
2013: Καταρρέει κτίριο στο Μπαγκλαντές, σκοτώνοντας 1.129 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 2.500.
2017: Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών στη Γαλλία, τα τελικά αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών διαμορφώνονται ως εξής: Εμανουέλ Μακρόν 23,75%, Μαρίν λε Πεν 21,53%, Φρανσουά Φιγιόν 19,91%, Ζαν Λικ Μελανσόν 19,64% και Μπενουά Αμόν 6,35%. Η χώρα οδηγείται σε δεύτερο γύρο εκλογών.
2021: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν αναγνωρίζει επίσημα τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Γεννήσεις
1880 – Γκίντεον Σούντμπαικ, Σουηδός μηχανικός και επιχειρηματίας
1904 – Βίλεμ Ντε Κούνινγκ, ολλανδοαμερικανός ζωγράφος
1916 – Λου Θεζ, Αμερικανός παλαιστής
1918 – Ρομπέρ Εσκαρπίτ, Γάλλος συγγραφέας και δημοσιογράφος
1919 – Γλαύκος Κληρίδης, Κύπριος πολιτικός
1934 – Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Αμερικανίδα ηθοποιός
1942 – Μπάρμπρα Στράιζαντ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός
1952 – Ζαν-Πολ Γκοτιέ, Γάλλος σχεδιαστής μόδας
1969 – Ηλίας Ατματζίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1971 – Αλεχάντρο Φερνάντες, Μεξικανός τραγουδιστής
1982 – Κέλι Κλάρκσον, Αμερικανίδα τραγουδίστρια
Θάνατοι
1821 – Αθανάσιος Διάκος, Έλληνας στρατηγός
1941 – Κωνσταντίνος Σπανούδης, έλληνας δημοσιογράφος
2004 – Εστέ Λόντερ, Αμερικανίδα επιχειρηματίας
2006 – Γιάννης Μαγκλής, Έλληνας συγγραφέας
2006 – Γιώργος Τσιτσόπουλος, Έλληνας ηθοποιός
2010 – Δημήτρης Θ. Τσάτσος, Έλληνας νομικός
2011 – Σάθια Σάι Μπάμπα, Ινδός γκουρού
2020 – Έλλη Βοζικιάδου, Ελληνίδα ηθοποιός
Πηγή: newsbeast.gr
![Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ](https://www.enanews.gr/uploads/2018/11/giatroi-eopyy.png")
