Στο σκοτάδι και πάλι οι έρευνες των Βελγικών αρχών για τον «βομβιστή με το καπέλο»
Η ομοσπονδιακή εισαγγελία εξήγησε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις που να τον συνδέουν με τις επιθέσεις.
Μια εβδομάδα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες που στοίχισαν τη ζωή σε 35 ανθρώπους το ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του τρίτου δράστη του αεροδρομίου ξανάρχισε και οι έρευνες πήραν νέα τροπή, καθώς αφέθηκε ελεύθερος ο μοναδικός ύποπτος που είχε συλληφθεί ως άμεσα εμπλεκόμενος στην υπόθεση.
Τις τελευταίες ημέρες έχουν γίνει αρκετές συλλήψεις, όχι μόνο στο Βέλγιο αλλά επίσης στην Ιταλία και την Ολλανδία. Σήμερα ωστόσο οι έρευνες, που φαινόταν να προοδεύουν αλματωδώς, υπέστησαν ένα σημαντικό πλήγμα: ο 30χρονος Φεϊσάλ Σεφού, ο μοναδικός στον οποίο είχε απαγγελθεί από το Σάββατο η κατηγορία των «τρομοκρατικών δολοφονιών», αφέθηκε ελεύθερος από τις αρχές.
Η ομοσπονδιακή εισαγγελία του Βελγίου εξήγησε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις που να συνδέουν τον ύποπτο με τις επιθέσεις για αυτό και τον άφησε ελεύθερο χωρίς κανέναν περιοριστικό όρο.
Από το 2015 ο Σεφού είχε στρέψει επάνω του την προσοχή των αρχών. Στις Βρυξέλλες, τοπικοί αξιωματούχου τον κατηγορούσαν ότι προσπαθούσε να στρατολογήσει επίδοξους τζιχαντιστές σε ένα πάρκο όπου είχαν εγκατασταθεί πολλοί αιτούντες άσυλο. Ο δήμαρχος Ιβ Μαγιέρ, που τον θεωρούσε «επικίνδυνο», τον είχε καταγγείλει πολλές φορές στις δικαστικές αρχές και τον Σεπτέμβριο κατάφερε να εκδώσει περιοριστικά μέτρα που του απαγόρευαν την πρόσβαση στο πάρκο αυτό, σύμφωνα με την εφημερίδα Le Soir.
Μετά τη σύλληψή του, την περασμένη Πέμπτη, οι αρχές προσπαθούσαν να εξακριβώσουν κατά πόσο ο Σεφού, ο οποίος δηλώνει «ανεξάρτητος δημοσιογράφος», ήταν ο «άνθρωπος με το καπέλο», ο άνδρας που άφησε μια βόμβα στο αεροδρόμιο Ζαβεντέμ και διέφυγε πριν ανατιναχθούν οι δύο συνεργοί του. Σύμφωνα με τα βελγικά μέσα ενημέρωσης ο Σεφού αναγνωρίστηκε από έναν οδηγό ταξί που είχε μεταφέρει τους τρεις τζιχαντιστές στο αεροδρόμιο.
Η αστυνομία, που είχε δώσει στη δημοσιότητα τη φωτογραφία του υπόπτου, δημοσιοποίησε σήμερα και ένα βίντεο, ζητώντας από τους πολίτες που έχουν πληροφορίες για το πρόσωπο αυτό ή μπορούν να το αναγνωρίσουν να επικοινωνήσουν με τις αρχές.
Η μοναδική βεβαιότητα που έχουν μέχρι στιγμής οι βελγικές αρχές είναι ότι οι τρεις καμικάζι –ο Ιμπραχίμ Ελ Μπακραουί και ο Ναζίμ Λασραουί στο αεροδρόμιο και ο Χαλίντ Ελ Μπακραουί στο μετρό– συνδέονταν άμεσα με τους τζιχαντιστές που συμμετείχαν στις τρομοκρατικές επιθέσεις του Παρισιού, τον περασμένο Νοέμβριο. Και, κυρίως, με τον ύποπτο-κλειδί, τον Σαλά Αμπντεσλάμ, που συνελήφθη στις 18 Μαρτίου στις Βρυξέλλες αφού επί τέσσερις μήνες κρυβόταν κάτω από τη μύτη των βελγικών αρχών.
Το Βέλγιο έχει ζητήσει την έκδοση του Τζαμάλ Εντίν Ουάιλι, ενός Αλγερινού που συνελήφθη το Σάββατο στην Ιταλία. Ο άνθρωπος αυτός πιστεύεται ότι κατασκεύασε τα πλαστά έγγραφα ταυτότητας που χρησιμοποίησαν ορισμένοι από τους δράστες των επιθέσεων του Παρισιού και, ενδεχομένως, και ο Σαλά Αμπντεσλάμ.
Παράλληλα, οι βελγικές αρχές ανακοίνωσαν σήμερα ότι ασκήθηκε δίωξη σε τρεις υπόπτους που συνελήφθησαν την Κυριακή σε μια «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση που διεξήχθη σε διάφορες πόλεις του Βελγίου. «Δεν υπάρχει άμεση σχέση» των υπόπτων αυτών με τις επιθέσεις της 22ας Μαρτίου, διευκρίνισε ένας εκπρόσωπος της εισαγγελίας χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τη νέα αυτή υπόθεση.
Σε μια άλλη έρευνα αποκαλύφθηκαν νέα παρακλάδια των τζιχαντιστικών δικτύων στην Ευρώπη: ένας Γάλλος που συνελήφθη την Κυριακή στην Ολλανδία φέρεται ότι είχε λάβει εντολή από το Ισλαμικό Κράτος να εξαπολύσει επίθεση στη Γαλλία μαζί με τον Ρεντά Κρικέτ ο οποίος βρίσκεται στα χέρια των γαλλικών αρχών από την περασμένη Πέμπτη. Για την υπόθεση αυτή, της επίθεσης που αποτράπηκε στη Γαλλία, κατηγορούνται στο Βέλγιο δύο άνδρες. Ο ένας τους, ο Αμπντεραμάν Α. γεννήθηκε στην Αλγερία το 1977 και είχε καταδικαστεί το 2005 από γαλλικό δικαστήριο σε κάθειρξη 7 ετών και σε ισόβια απαγόρευση εισόδου στο γαλλικό έδαφος επειδή είχε παράσχει βοήθεια στους δολοφόνους του διοικητή των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων στο Αφγανιστάν, Αχμάντ Μασούντ, το 2001.
Φωτιά στο Μάτι | Εξι κατηγορούμενοι ένοχοι για την τραγωδία
Την απόφασή του επί της ενοχής των 21 κατηγορουμένων στη δίκη για τη φωτιά στο Μάτι ανακοίνωσε το πρωί της Δευτέρας το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών έπειτα από μακρά ακροαματική διαδικασία.
Συνολικά το δικαστήριο έκρινε ενόχους 6 από τους συνολικά 21 κατηγορουμένους με συγγενείς θυμάτων που βρίσκονταν στην αίθουσα να φωνάζουν «ντροπή σας» προς το δικαστήριο. «Μπράβο σας, μπραβο σας, έχετε χάσει παιδί;», «όλοι αθώοι, έπρεπε από μόνοι τους να μπoυν στη φυλακη», φώναζαν οι συγγενείς των θυμάτων.
Ειδικότερα με την απόφαση του το δικαστήριο υιοθέτησε εν μέρει την εισαγγελική πρόταση και κήρυξε ενόχους τους:
– Σωτήρη Τερζούδη τότε αρχηγό της Πυροσβεστικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματική βλάβη από αμέλεια για την εκτροπή ελικοπτέρου)
– Βασίλη Ματθαιόπουλο τότε υπαρχηγό της Πυροσβεστικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια για το θάνατο 9 ανθρώπων στη θάλασσα),
– Ιωάννη Φωστιέρη τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ (ανθρωποκτονία από αμέλεια)
– Νικόλαο Παναγιωτόπουλο τότε Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών (ανθρωποκτονία από αμέλεια για 102 ανθρώπους, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων),
– Χαράλαμπο Χιώνη τότε Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια για 102 ανθρώπους, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων) και
– Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο κάτοικο από την αυλή του οποίου ξεκίνησε η φωτιά.
Αθώοι κρίθηκαν τα στελέχη της Πυροσβεστικής Χρήστος Γκολφίνος, Φίλιππος Παντελεάκος, Δαμιανός Παπαδόπουλος, Χρήστος Λάμπρης, Χρήστος Δροσόπουλος, Γεώργιος Πορτοζούδης και Στέφανος Κολοκούρης, ο τότε αξιωματικός στα Εναέρια Μέσα της ΕΛΑΣ Χαράλαμπος Συρογιάννης, ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης, η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου και οι τότε δήμαρχοι Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και Πεντέλης Δημήτριος-Στέργιος Καψάλης.
Αθώοι κρίθηκαν, παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση οι Βάιος Θανασιάς τότε αντιδήμαρχος δήμου Μαραθώνα, Ευάγγελος Μπουρνούς τότε δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, Αντώνης Παλπατζής τότε αντιδήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου.
«Χάθηκε η ντροπή», δήλωσε δικηγόρος θυμάτων μετά την απόφαση του δικαστηρίου.
Χαλκίδα | Πέταξαν σκύλο σε κάδο απορριμμάτων και τον έκαψαν
Άγρια κτηνωδία σημειώθηκε, τα ξημερώματα του Σαββάτου (27/04), στη Χαλκίδα αφού άγνωστος δράστης πέταξε σκύλο σε κάδο απορριμμάτων και τον έκαψε.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τοπική ιστοσελίδα eviathema.gr, άγνωστος πέταξε μέσα σε κάδο απορριμμάτων του κοιμητηρίου έναν σκύλο και έπειτα έβαλε φωτιά και τον έκαψε. Κάτοικοι ειδοποίησαν τις αρμόδιες Αρχές και άμεσα στο σημείο έσπευσαν άνδρες της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας Χαλκίδας..
Αφού έγινε η κατάσβεση της φωτιάς και ανασύρθηκε η σορός του άτυχου ζώου, έγινε σκανάρισμα για τσιπ χωρίς αποτέλεσμα. Οι αστυνομικές Αρχές ερευνούν το περιστατικό για τον εντοπισμό του δράστη.
Πόλεμος «χωρίς ιερό και όσιο» | Γιατί χτύπησε σήμερα ειδικά το Ισραήλ
Η αναμενόμενη επίθεση-αντίποινα του Ισραήλ στο Ιράν, ξεκίνησε αιφνιαδιστικά όχι μετά το εβραϊκό Πάσχα, όπως θα ανέμεναν πολύ, αλλά σε μια ημέρα με υψηλό συμβολισμό κατά τη γνώμη του Διεθνολόγου-Οθωμανολόγου, Δημήτρη Σταθακόπουλου, ο οποίος μιλώντας στο Newsbomb.gr ερμηνεύει τα γεγονότα:
«Καταρχάς, πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι εθνικοί συμβολισμοί, που ανάγονται στην μακραίωνη ιστορία των λαών της Μέσης Ανατολής, έχουν τεράστια σημασία και, όπως αποδεικνύεται στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορούν να καθορίσουν την πολιτική των κρατών, ακόμα και για πράγματα τόσο σοβαρά, όσο ο πόλεμος. Αυτό δεν είναι πολύ εύκολα αντιληπτό τη Δύση, που σκέφτεται, περισσότερο ρεαλιστικά και με οικονομικά κριτήρια», σημειώνει στην αρχή της συζήτησής μας.
Όπως ο ίδιος είχε αναφέρει ήδη δημόσια από χθες το μεσημέρι, η ισραηλινή επίθεση ήταν για αυτόν αναμενόμενη ειδικά αυτό το διάστημα, και μάλιστα η σημερινή ημέρα έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για τον «εχθρό»: Είναι η Ιερή Παρασκευή για τους Ιρανούς που συμπίπτει με τα 85α γενέθλια του Χαμενέϊ.
Για τους αντιμαχόμενους, έχει ιδιαίτερη σημασία το χτύπημα στον εχθρό να επέρχεται είτε τη στιγμή που δεν το περιμένουν, είτε ακριβώς την «ιερή» τους ημέρα. Το ιερό Σάββατο των Εβραίων χτύπησαν οι Ιρανοί, την ιερή Παρασκευή τους χτύπησαν οι Ισραηλινοί.
«Το Πέσαχ/ Πάσχα θυμίζει στους Εβραίουςτον αγώνα απελευθέρωσης από τους Αιγυπτίους και επομένως αποτελεί ένα άριστο εμψυχωτικό εναρκτήριο λάκτισμα να τελειώνουν με τα θέματά τους», υπογραμμίζει. «Οφείλουμε να διαβάζουμε τον κάθε λαό σύμφωνα με τον δικό του αξιακό κώδικα και όχι με αυτό που στρεβλά νομίζουμε, ή ορίζουν τα θεωρητικά φασόν εγχειρίδια δυτικής σκέψης», προσθέτει.
Ο Δημήτρης Σταθακόπουλος θεωρεί ότι παρά τις «προειδοποιήσεις» της Δύσης και τις εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση, η «στόχευση» του Ιράν με τελικό σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος των μουλάδων, γίνεται με τη σιωπηρή συγκατάθεσή της. Και εξηγεί:
«Παρότι το Ιράν το αρνείται, το Ισραήλ δεν ακούει κανέναν, παρά μόνον τον εαυτό του και δρά όταν και όπως νομίζει. Παρά τα όσα ακούτε για εγκράτεια, από ΗΠΑ και αραβικό κόσμο, ουσιαστικά ο,τι και να λένε λεκτικά, πρακτικά “κλείνουν το μάτι” στο Ισραήλ δηλαδή το αφήνουν να «βγάλει το φίδι» από την τρύπα και γι αυτούς, ως πληρεξούσιός τους ».
Όσο για τη συνέχεια, ο ίδιος εκτιμά:
Το Εβραϊκό Πέσαχ/Πάσχα (πέρασμα) ξεκινάει φέτος , τη Δευτέρα 22 Απριλίου (μετά τη δύση του ηλίου) και τελειώνει τη Μεγάλη Τρίτη στις 30 Απριλίου το βράδυ. Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοσή τους : אחת המצוות החשובות ביותר של פסח, ציווי המהווה את שיאו של טקס הפסח, היא סיפור האגדה, או סיפור יציאת מצרים: הנרטיב מתחיל בסיכום היסטורי קצר, ממשיך בתיאור הסבל שסבלו בני ישראל, עוקב אחר מניין המכות שפקדו את המצרים ומסתיים במזמור לקב”ה, על ניסיו, שהעניקו לעמו את חירותם. Μια από τις σημαντικότερες μιτσβότ/εντολή του Πέσαχ – η οποία είναι η κορύφωση της ιεροτελεστίας του – είναι η αφήγηση της Αγκαντά, δηλαδή της Ιστορίας της Εξόδου από την Αίγυπτο.
Η αφήγηση αρχίζει με μια σύντομη ιστορική αναδρομή, συνεχίζει με την περιγραφή των δεινών που υπέφεραν οι Ισραηλίτες, ακολουθεί η απαρίθμηση των πληγών που έπληξαν τους Αιγυπτίους και ολοκληρώνεται μ’ έναν ύμνο στον Μεγαλοδύναμο, για τα θαύματα Του, που έδωσε στον λαό Του την ελευθερία του.
Όπερ μεθερμηνευόμενον, μέσα στο εβραϊκό Πέσαχ , αναμένω τη “νέα απελευθέρωση/ Πέρασμα” του Ισραήλ, δηλ. Ράφα (μετά τη Χαμάς – Γάζα) , Λίβανο ( Χεζμπολάχ) , Ιράν σε ανύποπτο μη αναμενόμενο χρόνο/ στιγμή και σε μη προφανείς στόχους».
«Στόχος του Ισραήλ είναι να αρχίσει την εκ των έσω αποδόμηση του καθεστώτος των Μουλλάδων και των “Φρουρών της Επανάστασης” για να επανέλθει το Ιράν στην κατάσταση ante 1979, με σύνδεση πάλι με τη Δύση και μεταφορά των αποθεμάτων ενέργειας, χερσαία, μέσω Ισραήλ προς την Ευρώπη», υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στο Newsbomb.gr.
Από τον «Ευρωπαϊκό Πόλεμο» στα 10 κριτήρια του Παγκόσμιου Πολέμου
Κατά τον διεθνολόγο-νομικό, δε, τα γεγονότα αυτά εντάσσονται στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οποίος ήδη έχει ξεκινήσει, όπως εξήγησε στο Newsbomb.gr:
Ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος αρχικά ονομαζόταν «Ευρωπαϊκός Πόλεμος», εξηγεί ο Δημήτρης Σταθακόπουλος. Οι αμερικανικές εφημερίδες υιοθέτησαν τον όρο «Παγκόσμιος Πόλεμος» όταν η Αμερική εισήλθε σ’ αυτόν το 1917. Οι Βρετανοί προτιμούσαν τον όρο «Μεγάλος Πόλεμος» μέχρι τη δεκαετία του 1940, με αξιοσημείωτη εξαίρεση τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, που τον ονόμασε «Παγκόσμιο Πόλεμο» στον Η τόμο των απομνημονευμάτων του ( 1927) για την Παγκόσμια Κρίση.
Ο «Β Παγκόσμιος Πόλεμος», πιθανολογήθηκε πως θα γίνει ήδη απο τον Φεβρουάριο του 1919, με ένα άρθρο του Manchester Guardian. Ο Φράνκλινος Ντ. Ρούσβελτ, χαρακτήρισε δημόσια τον πόλεμο ως «Δεύτερο Παγκόσμιο» στις 7 Δεκεμβρίου 1941 , όταν χτυπήθηκε το Περλ Χάρμπορ από τους Ιάπωνες. Αντίθετα , στη Βρετανία, ο πόλεμος αυτός χαρακτηριζόταν απλώς ως «ο πόλεμος» μέχρι το 1949. Έως το 1950 ο δεύτερος Π.Π. ονομαζόταν «Πόλεμος για τον Πολιτισμό» ή/και «Πόλεμος ενάντια στην υποδούλωση», ή «ο πόλεμος επιβίωσης».
Τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί ένας πόλεμος ως παγκόσμιος είναι τα παρακάτω και κρίνονται εκ των υστέρων απο τους ιστορικούς:
Οικονομία
Ενέργεια
Αναθεωρητισμός. Ειδικά στα καθ’ ημάς , ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας για τη Συνθήκη της Λωζάνης κ.ά
Ολοκληρωτικές τάσεις με ενεργό φασισμό και ναζισμό σε πολλές χώρες. Δεσποτισμός
Παγκόσμια Λαϊκή δυσαρέσκεια
Αδυναμία εκλεγμένων Δημοκρατικών ηγετών να βρουν βιώσιμες λύσεις. Αύξηση Λαϊκισμού
Ορατή σύγκρουση πολιτισμών, με δημογραφική παρακμή του παλαιού Δυτικού κόσμου , έλλειψη εργατικών χεριών, δημογραφική αύξηση των υπολοίπων και υπερσυγκέντρωση πυρηνικών και λοιπών καταστροφικών όπλων στα χέρια μη Δυτικών, διατεθειμένων (προς το παρόν στα λόγια) να τα χρησιμοποιήσουν.
Εφόσον και τα 10 παραπάνω κριτήρια υπήρξαν στους δύο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους και υπάρχουν και σήμερα, πιθανολογώ πως οι ιστορικοί του μέλλοντος, σφόδρα πιθανά θα ονομάσουν τις σημερινές τρέχουσες συγκρούσεις ως Παγκόσμιες και «Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
«Να σας θυμίσω», συνέχει ο Διεθνολόγος-Νομικός, αυτό που δήλωσε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, Άλεξ Γκάντλερ: «Κάποιες φορές η κλιμάκωση είναι αναπόφευκτη και ο κατευνασμός δεν είναι καλό πράγμα. Μπορούμε να δούμε τις ιστορικές αναφορές ” …. όπως για παράδειγμα του Τσάμπερλεϊν , τον λάθος κατευνασμό του προς τον Χίτλερ και την λάθος εκτίμησή του για τον Πόλεμο που ερχόταν».
«Προσωπικά και υποκειμενικά μιλώντας, είμαι αισιόδοξος, ελπίζοντας πως τελικά θα κάνω λάθος. Εν τούτοις στη ζωή μου είμαι 100% ρεαλιστής και ουδέποτε εθελοτυφλώ», καταλήγει ο καθηγητής..
![Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ](https://www.enanews.gr/uploads/2018/11/giatroi-eopyy.png")
