Με δελτίο τύπου ο περιφερειακός σύμβουλος ΑΜΘ της Λαϊκής Συσπείρωσης Χρήστος Τρέλλης αναφέρει…

“Ο τουρισμός, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, είναι ένας από τους σημαντικότερους τομείς οικονομικής ανάπτυξης για την τρέχουσα δεκαετία στη χώρα μας. Η εκμετάλλευση της φυσικής ομορφιάς της χώρας για τη δήθεν «προσέλκυση επενδύσεων», είναι ένας από τους κύριους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους. Δεν είναι τυχαίο, συνεπώς, ότι δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη αυτού του τομέα.

Εκείνο, όμως, που δεν αναφέρει είναι: τουριστική ανάπτυξη για ποιον, με ποιο σκοπό και σε ποια κατεύθυνση. Σε τελική ανάλυση, το ερώτημα που τίθεται είναι: τι είναι τουρισμός και πώς τον αντιμετωπίζουμε;

Η οπτική γωνία που βλέπει η εισήγηση την Τουριστική ανάπτυξη της περιοχής είναι από την πλευρά των μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων.

Επιπλέον οι στόχοι που βάζει είναι πέρα για πέρα ανεδαφικοί – ουτοπικοί. Ποιος στα αλήθεια πιστεύει ότι με τρεις μήνες τουριστική περίοδο θα προσεγγίσουμε το μέσο όρο της χώρας στο συνολικό ακαθάριστο προϊόν από τον τουρισμό;

Επίσης η ίδια η εισήγηση αναγνωρίζει ότι: «οι Έλληνες επισκέπτες που αποτελούσαν πριν μία 5ετία τη κρίσιμη μάζα για τον τουρισμό του ηπειρωτικού κυρίως τμήματος και της Σαμοθράκης αλλά ήταν σημαντικότατο τμήμα και της Θάσου, μειώνονται εξαιτίας της κρίσης συνεχώς και παράλληλα μειώνεται και η αγοραστική τους δύναμη».

Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε εκατοντάδες μικρές μονάδες (καταλύματα, χώροι αναψυχής, χώροι εστίασης κλπ) που έχουν φτιαχτεί με μεγάλο κόπο, ιδρώτα και έξοδα των ιδιοκτητών τους και ένα μέρος αυτών χρηματοδοτήθηκαν από τα προγράμματα Leader και από άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα, που σήμερα σχεδόν στην πλειοψηφία τους υπολειτουργούν ή έχουν κλείσει. Αποτέλεσμα απαξίωση ανθρώπινου και οικονομικού δυναμικού.

Αυτές οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν την δυνατότητα ούτε τις εκθέσεις να παρακολουθήσουν, ούτε και τα υπόλοιπα που αναφέρονται στην εισήγηση.

Φυσικά δεν έχουν και την ευελιξία ούτε και την οικονομική δυνατότητα να αλλάξουν προσανατολισμό και να ανανεώσουν το πελατολόγιό τους, όπως μεγάλες μονάδες που π.χ. παλιότερα είχαν ένα προσανατολισμό στον συνεδριακό τουρισμό, σήμερα έχουν στραφεί προς άλλες αγορές όπως της Τουρκίας, Βουλγαρίας, κλπ και τις επιχειρήσεις καζίνο.

Τι περιμένουν ότι θα αλλάξει στη ζωή τους οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, με το γνωστό σύστημα που όλες οι υπηρεσίες είναι σε ένα «πακέτο», διαμονή, τροφή, περιήγηση (all inclusive) γενικεύεται και οδηγεί χρόνο με το χρόνο, από τη μια σε ραγδαία εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων και από την άλλη σε καταστροφή των αυτοαπασχολουμένων και των μικροεπαγγελματιών του τουρισμού κύρια του επισιτισμού

Τι να περιμένουν όταν ξέρουν ότι οι μεγάλοι επιχειρηματίες, οι μεγαλοξενοδόχοι έχουν συμφέρον να απολύσουν το παλιό προσωπικό και να το αντικαταστήσουν με νέους κάτω των 25, για τους οποίους δεν ισχύει έτσι και αλλιώς η κλαδική σύμβαση και οι οποίοι προσλαμβάνονται με κάθε λογής «προγράμματα» που εκπονούν τα ΚΕΚ της Περιφέρειας και ο ΟΑΕΔ;

Τι καλύτερο να περιμένουν τα νέα παιδιά, που με τη μαθητεία το μόνο που μαθαίνουν είναι η απλήρωτη δουλειά; Γιατί η μαθητεία είναι γενικευμένο φαινόμενο για τους σπουδαστές, όχι μόνο από τις ελληνικές σχολές (δημόσιες και ιδιωτικές), αλλά και αυτών που έρχονται με καραβιές από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με διακρατικές συμφωνίες «ανταλλαγής σπουδαστών» που έχουν υπογραφεί.
Τι άλλο περιμένουν να αλλάξει στη ζωή τους οι χιλιάδες εργαζόμενοι, που κάθε χρόνο, με τη λήξη της τουριστικής περιόδου, μένουν απλήρωτοι συνήθως για τους μήνες Σεπτέμβρη – Οκτώβρη και το επίδομα και την αποζημίωση αδείας τα πληρώνονται την επόμενη χρονιά, λίγο πριν ξεκινήσει η νέα σαιζόν;

Τι να περιμένουν από την ανάκαμψη της οικονομίας οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού, όταν με το νέο ασφαλιστικό, ειδικά και με την κατάργηση των βαρέων σε πολλές ειδικότητες (σχεδόν σε όλες για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους), ένας εποχιακός εργαζόμενος θέλει 80 χρόνια δουλειάς για να πάρει πλήρη σύνταξη; Έτσι κι αλλιώς και με το παλιό καθεστώς, υπήρχε το φαινόμενο πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι να μην είναι σε θέση να δουλέψουν πριν να φτάσουν στην ηλικία συνταξιοδότησης και να παίρνουν αναπηρική σύνταξη.

Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει άλλη αντίληψη για την ανάπτυξη του Τουρισμού.

Βασικός στόχος – επιδίωξη είναι η Ανάπτυξη του κοινωνικού λαϊκού τουρισμού, των δωρεάν διακοπών για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τους άνεργους.

Οι εργασιακές άδειες και η δυνατότητα τουριστικής αξιοποίησής τους, είναι δικαίωμα των εργαζομένων και όχι προνόμιο και αγαθό της αστικής τάξης και ορισμένων καλοπληρωμένων μεσαίων στρωμάτων.

Δημιουργία υποδομών για ειδικά προγράμματα και εγκαταστάσεις για παιδιά, Αμεα, υπερήλικες

Ανάπτυξη τοπικής πολιτιστικής δραστηριότητας και της λαϊκής ερασιτεχνικής δημιουργίας ώστε να υπηρετεί την πολιτιστική – μορφωτική ανάπτυξη του λαού και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων του τουρισμού και του θεάματος.

Σήμερα που οξύνεται η καπιταλιστική οικονομική κρίση πρέπει να παρθούν μέτρα που να στηρίζουν την επιβίωση των μικρών-οικογενειακών τουριστικών επιχειρήσεων όλου του φάσματος.

Η Λαϊκή Συσπείρωση θεωρεί ότι μόνο στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας μπορεί η τουριστική οικονομική δραστηριότητα να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί προς όφελος του Λαού και των εργαζομένων.

Οι φορείς οργάνωσης και διεύθυνσης της τουριστικής δραστηριότητας θα υπάγονται σε γενική διεύθυνση, περιφερειακά διακλαδωμένη, αρμόδια για τον εσωτερικό – εγχώριο και αλλοδαπό – και εξωτερικό τουρισμό.

Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί και τους μικρούς επιχειρηματίες στον τουρισμό, να αγωνιστούν μαζί με την εργατική τάξη για την αλλαγή των συσχετισμών, αφού η πολιτική που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο οδηγεί στον αφανισμό τους.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο τουρισμός, μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στην ευρύτερη επικοινωνία, στη γνωριμία με άλλους λαούς, ήθη, έθιμα και πολιτισμούς. Να συμβάλει στην ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε λαούς και χώρες και κύρια να ικανοποιήσει την ανάγκη για ουσιαστική αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης…”