ΕΒΡΟΣ

Παγκόσμιο Βραβείο για την Εβρίτισσα επιστήμονα-συγκοινωνιολόγο Μαρία Καμαργιάννη

Το 2013, ήταν η πρώτη φορά που το Παγκόσμιο Βραβείο Καλύτερης Επιστημονικής Έρευνας, δόθηκε σε ερευνητή πανεπιστημίου εκτός των ΗΠΑ, γεγονός ιδιαίτερα τιμητικό για τη χώρα μας. Κι αυτό έγινε σε μια συμπατριώτισσα μας, τη νεαρή επιστήμονα Μαρία Καμαργιάννη, με καταγωγή από τη Μάνη Διδυμοτείχου που φοίτησε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο, στο 1ο Γυμνάσιο και στο 3ο Λύκειο Αλεξανδρούπολης και είναι μία από τους καλύτερους νέους συγκοινωνιολόγους σε όλο τον κόσμο!

Τα τελευταία χρόνια η Εβρίτισσα Διδάκτορας έχει βραβευτεί και τιμηθεί με τα σημαντικότερα βραβεία διεθνώς στον τομέα των Μεταφορών/Συγκοινωνιών, αποδεικνύοντας πως η ποιότητα της έρευνας στη χώρα μας είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο και τα αποτελέσματα των ερευνών αποτελούν λαμπρό παράδειγμα για τη διεθνή επιστημονική κοινότητα!

Η λαμπρή συγκοινωνιολόγο – παρά το νεαρό της ηλικίας της – Μαρία Καμαργιάννη, μίλησε πριν από καιρό στο eirinika.gr και ρωτήθηκε τόσο για το πώς νιώθει για αυτήν την τιμητική διάκριση, όσο και για το επιστημονικό της έργο αλλά και για την ποιότητα του οδικού δικτύου & των οδηγών της Ελλάδας! Η κ.Καμαργιάννη μάλιστα, δεν δίστασε να δώσει και απάντηση στον αστικό μύθο που θέλει τις γυναίκες να μην ξέρουν να οδηγούν.

Κύρια σημεία:

Φυσικά και θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα! Ποιος δεν θα το ήθελε; Θέλω την οικογένειά μου, τους φίλους μου … τον ήλιο και τη θάλασσα!
Όλοι οι Έλληνες επιστήμονες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από την Ελλάδα. Δυστυχώς όμως η Ελλάδα μας παρέχει όλες αυτές τις γνώσεις και μάλιστα δωρεάν και στη συνέχεια δεν μπορεί να μας αξιοποιήσει.
Υπάρχουν και καλύτεροι και χειρότεροι οδηγοί από τους Έλληνες. Το θέμα με εμάς, είναι πως νομίζουμε ότι παντού έχουμε προτεραιότητα!
Οι συναδερφοί μου μου λένε πως λυπούνται από τη μία για την κατάσταση στη χώρα μας, αλλά από την άλλη νιώθουν τόσο τυχεροί που εξαιτίας αυτής της κατάστασης το καλύτερο εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, δουλεύει για αυτούς.
Οι άνδρες οδηγοί οδηγούν με περισσότερη αυτοπεποίθηση και οι γυναίκες πιο προσεκτικά. Δεν ξέρω ποιοι είναι καλύτεροι οδηγοί, εξαρτάται από το πώς το βλέπει κανείς.

-Τον Γενάρη του 2015, σας απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης επιστημονικής έρευνας, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στο παρελθόν για ερευνητή εκτός αμερικανικού πανεπιστημίου! Πώς νιώσατε;

-ΜΚ: Ένιωσα περήφανη. Περήφανη για την οικογένειά μου που με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, για την επιβλέπουσα Καθηγήτριά μου, Δρ. Αμαλία Πολυδωροπούλου, για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και για τη χώρα μου. Ένιωσα πως ήταν μια ηθική ανταμοιβή για την οικογένειά μου και την Καθηγήτριά μου, που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, είναι πάντα δίπλα μου. Σε όλες τις διακρίσεις που λάβαμε, όχι μόνο αυτή του Γενάρη, υπήρχαν τόσο αξιόλογες έρευνες από τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως.

Ερευνητές που έχουν στη διάθεσή τους τον καλύτερο εξοπλισμό και την οικονομική στήριξη για να διεξάγουν την έρευνά τους χωρίς δυσκολίες. Εμείς, δυστυχώς, δεν είχαμε αυτή τη στήριξη. Είχαμε μόνο μία δεμένη ομάδα, που ο ένας στήριζε τον άλλο και έτσι καταφέραμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Αυτό με έκανε να νιώσω ακόμη πιο περήφανη! Μέσα από τόσες δυσκολίες φτάσαμε σε αυτό το σημείο.

-Πώς πάει η έρευνά σας πάνω στον τομέα των Μεταφορών/Συγκοινωνιών και σε ποιο στάδιο βρίσκεται τώρα;

-ΜΚ: Έχω ολοκληρώσει την έρευνά μου για τη συμπεριφορά των εφήβων στην επιλογή μεταφορικού μέσου , στην Ελλάδα και στην Κύπρο που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των διδακτορικών μου σπουδών. Το γεγονός ότι συμμετείχαν τόσοι πολλοί έφηβοι και μάλιστα από δύο χώρες ήταν πολύ σημαντικό για την επιτυχία της έρευνας και σε συνδυασμό με τις προηγμένες μεθοδολογίες που αναπτύχθηκαν στο διδακτορικό μου, μας χάρισαν όλες αυτές τις παγκόσμιες διακρίσεις.

Τώρα πλέον εργάζομαι στο Λονδίνο, στο Ινστιτούτο Ενέργειας του University College London (UCL) και η έρευνά μου αφορά την κατανάλωση ενέργειας στον τομέα των μεταφορών/συγκοινωνιών. Παράλληλα όμως συνεχίζω να ασχολούμαι με τη διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την επιλογή μεταφορικού μέσου των εφήβων, καθώς η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα αποτελεί την επόμενη γενιά, είναι οι φορείς της αλλαγής. Εαν σε αυτή την ηλικία αναπτύξουν την επιθυμητή μεταφορική συμπεριφορά, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να τη διατηρήσουν και κατά την ενηλικίωσή τους.

– Τι ήταν αυτό που πιστεύετε πως σας ξεχώρισε και τιμηθήκατε με αυτήν τη διάκριση;

ΜΚ: Τα σημεία που ξεχώρισαν την έρευνά μας ήταν πολλά. Πρώτα από όλα είναι η μεθοδολογία (τα οικονομετρικά πρότυπα, οι μαθηματικές εξισώσεις, οι κώδικες που αναπτύξαμε). Καταφέραμε να αναπτύξουμε νέα μεθοδολογικά πρότυπα για να μελετώνται διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν τη μεταφορική συμπεριφορά, όπως η χρήση των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης (social media) και η επιρροή του κοινωνικού περιβάλλοντος.

Επίσης το γεγονός ότι μελετήσαμε διεξοδικά τους παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή ενεργητικής μετακίνησης (πόδια ή ποδήλατο) ήταν ακόμη ένα σημείο που ξεχώρισε την έρευνα. Τέλος, αν και η μεθοδολογία μας μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, σημαντικό ήταν ότι μελετήσαμε την μεταφορική συμπεριφορά των εφήβων. Είναι η πρώτη φορά που μία συγκοινωνιακή έρευνα σχεδιάζεται και απευθύνεται μόνο σε εφήβους, στην επόμενη γενιά.

-Πλέον είστε ερευνήτρια στο UCL Energy Institute του University College London (UCL) στο Λονδίνο. Θα θέλατε να επιστρέψετε στην Ελλάδα; Υπό ποιες προϋποθέσεις και ποια κριτήρια;

-ΜΚ: Και ποιος Έλληνας δε θα ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα;! Θα ήθελα να επιστρέψω. Και συγκεκριμένα θα ήθελα να επιστρέψω στην Αλεξανδρούπολη για να έχω κοντά μου την οικογένειά μου, τους φίλους μου … τον ήλιο και τη θάλασσα. Όμως στον εργασιακό τομέα η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολη. Ακόμη και αν βρει κάποιος δουλειά, ο μισθός δεν ανταποκρίνεται στα προσόντα του εργαζομένου και οι προοπτικές εξέλιξης είναι ανύπαρκτες. Σημαντικό για μένα είναι ακόμη το γεγονός ότι δεν υπάρχει (ή είναι μηδαμινή) συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων, οργανισμών, εταιριών και κράτους, έτσι ώστε οι έρευνές μας να «πιάνουν τόπο». Όλη αυτή η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει χρόνια την έρευνα μου.

Ευτυχώς μετά την πρώτη μας διάκριση, το Υπουργείο Εκπαίδευσης της Κύπρου μας στήριξε έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η έρευνα στην Κύπρο. Προς το παρόν, αν και μου λείπει πάρα πολύ η Ελλάδα, είμαι ευχαριστημένη και νιώθω πολύ τυχερή που δουλεύω σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. ΧΑ: Θα μπορούσε μια επιστήμων όπως εσείς να «αξιοποιηθεί» επαρκώς εντός συνόρων; Αληθεύει πώς η Ελλάδα «διώχνει τα παιδιά της»; ΜΚ: Όλοι οι Έλληνες επιστήμονες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από την Ελλάδα. Δυστυχώς όμως η Ελλάδα μας παρέχει όλες αυτές τις γνώσεις και μάλιστα δωρεάν και στη συνέχεια δεν μπορεί να μας αξιοποιήσει με αποτέλεσμα να μας «διώχνει». Στέλνει όλο αυτό το δυναμικό «δωρεάν» στο εξωτερικό.

– Τι άλλες διακρίσεις & βραβεία έχετε στο παλμαρέ σας;
ΜΚ: Το 2010, στην αρχή των διδακτορικών μου σπουδών, κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό για τους νέους ερευνητές στον τομέα των συγκοινωνιών. Η έρευνα μας αφορούσε τη διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη μεταφορική και οδηγική συμπεριφορά των εφήβων στις επαρχιακές και νησιωτικές περιοχές. Τον Ιούλιο του 2013 μας απονεμήθηκε το Βραβείο Καλύτερου Επιστημονικού.

-Τι λείπει από τα ΜΜΜ και το οδικό δίκτυο της χώρας;
ΜΚ: Το συγκοινωνιακό δίκτυο των πόλεων μας, όπως και των περισσότερων πόλεων στον κόσμο, δίνει προτεραιότητα στα αυτοκίνητα. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αλλάζει αυτό και γίνονται προσπάθειες να προωθηθούν τα ΜΜΜ και η ενεργητική μετακίνηση. Στη χώρα μας γίνονται προσπάθειες και μάλιστα σε ορισμένες επαρχιακές πόλεις πολύ αξιόλογες και με αποτέλεσμα.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί χώρος στα ΜΜΜ (π.χ. λεωφορειολωρίδες, εκτενέστερη και καλύτερη εξυπηρέτηση των προαστικών περιοχών με το κέντρο, απαγόρευση κυκλοφορίας των ΙΧ στο κέντρο των πόλεων), να παρέχεται καλύτερη πληροφόρηση μέσω του διαδικτύου και εφαρμογών κινητών τηλεφώνων και να προωθηθούν εναλλακτικοί τρόποι ιδιοκτησίας οχημάτων.
Αν και αυτό δεν θα αρέσει σε πολλούς με το πέρασμα των χρόνων, η ποιότητα ζωής στις πόλεις μας θα βελτιωθεί.

-Τελικά όντως οι Έλληνες είναι τόσο κακοί οδηγοί;
-ΜΚ: Έχω συναντήσει και πολύ χειρότερους, αλλά και πολύ καλύτερους οδηγούς. Το παν ειναι η παιδεία! Και νομίζω πως οι Έλληνες δεν έχουμε οδηγική παιδεία. Είναι αδιανόητο να νομίζουν οι οδηγοί (αυτοκινήτων και δικύκλων) πως έχουν παντού προτεραιότητα … να μην σταματάνε στις διαβάσεις πεζών, να μην σέβονται κανέναν άλλο χρήστη του οδικού δικτύου.

-Αληθεύει ή είναι μύθος ότι οι άνδρες οδηγούν καλύτερα από τις γυναίκες;
ΜΚ: Αυτό είναι ένα πολύπλευρο θέμα … εξαρτάται από ποια πλευρά θα το δεις. Για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει πως οι γυναίκες οδηγούν πιο προσεκτικά και για το λόγο αυτό εμπλέκονται συνήθως σε τροχαία με υλικές ζημιές. Οι άντρες οδηγούν με μεγαλύτερη σιγουριά γεγονός που τους κάνει να υπερεκτιμούν τις οδηγικές τους δυνατότητες και να μη κρίνουν σωστά τις συνθήκες κυκλοφορίας με αποτέλεσμα να εμπλέκονται σε περισσότερα θανατηφόρα ατύχηματα.

-Τι οδηγεί τους νέους οδηγούς σε απρόσεκτη και επικίνδυνη οδηγική συμπεριφορά (χειρόφρενα, υψηλές ταχύτητες, προσπεράσματα); Μήπως φταίνε οι δάσκαλοι οδήγησης που λαδώνονται και τα παιδιά δεν είναι έτοιμα να πιάσουν το τιμόνι, ή απλά οι ίδιοι παρασύρονται και θέλουν να κάνουν «φιγούρα»;

-ΜΚ: Οι νεόι και κυρίως αυτοί στις επαρχιακές περιοχές πιάνουν το τιμόνι σε πολύ μικρή ηλικία. Η έρευνα μας έδειξε πως ένα σημαντικό ποσοστό των νέων στις επαρχιακές περιοχές οδηγεί μηχανάκι για πρώτη φορά στην ηλικία των 11-12 ετών τόσο γιατί θέλουν να κάνουν “φιγούρα”, αλλά και γιατί οι εναλλακτικές επιλογές για τη μετακίνησή τους είναι περιορισμένες. Για παράδειγμα η συχνότητα των αστικών συγκοινωνιών είναι περιορισμένη και για το λόγο αυτό οδηγούν μηχανάκι χώρις να έχουν καν άδεια οδήγησης και αυτό με τη συγκατάθεση των γονέων τους. Η οδήγηση για τους εφήβους είναι μια μορφή ελευθερίας που μερικές φορές τους ωθεί σε ακραίες και επικίνδυνες καταστάσεις.

-Ως Ελληνίδα επιστήμων ερευνήτρια συγκοινωνιολόγος, νιώσατε ποτέ στο εξωτερικό κάποια διάκριση λόγω του φύλου ή της καταγωγής σας;

-ΜΚ: Όχι δεν έχω νίωσει κάποια διάκριση ούτε λόγω του φύλου, ούτε λόγω της καταγωγής μου. Το αντίθετο μάλιστα για την καταγωγή μου. Οι συναδερφοί μου μου λένε πως λυπούνται από τη μία για την κατάσταση στη χώρα μας, αλλά από την άλλη νιώθουν τόσο τυχεροί που εξαιτίας αυτής της κατάστασης το καλύτερο εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, δουλεύει για αυτούς. Γεγονός το οποίο με κάνει μεν να νιώθω υπερήφανη σαν Ελληνίδα, αλλά με στενοχωρεί και με νευριάζει συγχρόνως.

-Πώς περνάει μια Top Woman επιστήμων, όπως εσείς, τη μέρα της;

ΜΚ: Δεν μπορώ να πω πως κάθε μέρα μου είναι ίδια, γιατί ανά τακτά χρονικά διαστήματα χρειάζεται να ταξιδεύω είτε για συνέδρια, είτε για άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις. Όταν είμαι στο Λονδίνο ξεκινάω να δουλεύω νωρίς το πρωί μέχρι το βράδυ. Πρέπει να συναντηθώ με τους φοιτητές μου, να ασχοληθώ με την έρευνα μου, να συζητήσουμε για την εξέλιξη διάφορων έργων στα οποία δουλεύουμε …

Όταν γυρνάω στο σπίτι προσπαθώ να ασχοληθώ με το νοικοκυριό μου και πάντα φροντίζω να περνάω χρόνο με τον άνθρωπό μου. Το γεγονός ότι στον ακαδημαϊκό τομέα δεν έχουμε συγκεκριμένο ωράριο εργασίας σε συνδυασμό με το ότι πρέπει να ασχοληθούμε με πολλά πράγματα συγχρόνως, με αγχώνει ιδιαίτερα και πάντα σκέφτομαι πως 24 ώρες δεν είναι αρκετές για να τα προλάβουμε όλα. Όμως προσπαθώ να κρατάω ισορροπίες μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Όσο για το “Top Woman” … είμαι ακόμη στην αρχή, δεν αισθάνομαι έτσι. Αισθάνομαι όπως όταν έφυγα πρώτη φορά από το σπίτι μου για να πάω να σπουδάσω. Τώρα έφυγα από την Καθηγήτριά μου, έφυγα από τη χώρα μου, με όλες τις κατάλληλες προϋποθέσεις και εφόδια για να συνεχίσω το έργο μου. Αισθάνομαι μόνο πως πρέπει να δουλέψω σκληρά για να σύνεχίσω και να εξελίξω ακόμη περισσότερο όλα αυτά που έχω κάνει μέχρι τώρα.

-Ποιο είναι το όνειρο της Μαρίας ως γυναίκα αλλά και ως επιστήμων; Πότε θα νιώσει πως ολοκλήρωσε τον κύκλο της επιτυχίας;

ΜΚ: Ως επιστήμων θα ήθελα να συνεχίσω να ασχολούμαι με την ανάπτυξη προηγμένων συγκοινωνιακών προτύπων και θα ήθελα να συνεργάζομαι πιο στενά με τις κρατικές αρχές, έτσι ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν τα αποτελέσματα των ερευνών. Νομίζω πως στην Αγγλία αυτό γίνεται, συνεργαζόμαστε στενά με τους οργανισμούς συγκοινωνιών και με τις κυβερνητικές αρχές. Θα ήθελα όμως αυτό να ξεκινήσει να γίνεται και στη χώρα μου. Υπάρχουν τόσα αξιόλογα εργαστήρια και έρευνες από τις οποίες θα μπορούσε να εποφεληθεί το κράτος.

Τα όνειρά μου ως γυναίκα… είμαι τυχερή γιατί έχω τον άνθρωπό μου δίπλα μου που με στηρίζει σε όλα μου τα βήματα, σε όλες τις καλές και δύσκολες στιγμές, το καταφύγιό μου. Από εκεί και πέρα ονειρεύομαι να κάνουμε την οικογένειά μας και να είμαστε πάντα υγιείς και ευτυχισμένοι,πράγμα που επιθυμώ και για όλο τον κόσμο.

Όσο για τον κύκλο της επιτυχίας… μου είναι δύσκολο να απαντήσω. Μόλις τελείωσα το διδακτορικό μου και έχω πάρει πολύ καλές βάσεις για να ξεκινήσω την ακαδημαϊκή μου καριέρα. Είμαι ακόμα στην αρχή.

evros-news.gr

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΕΒΡΟΣ

Σουφλί | Με την εικαστική έκθεση «Τραύμα» ξεκινά το Φεστιβάλ Γνάφαλα 2024

Τι ονομάζουμε τραύμα, πως το βιώνουμε, ποια είναι τα συμπτώματα και πως το καθορίζουμε. Σε μια ζωή γεμάτη με τραύματα εσωτερικά, εξωτερικά, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά, συλλογικά, πολιτικά, σωματικά, ψυχικά βρισκόμαστε σε μια διαρκή επούλωση και ανάγκη για κατανόηση και αποδοχή.

Οι άνθρωποι γεννιόμαστε από ένα τραύμα και βιώνουμε σε όλη μας τη ζωή αυτή τη βίαιη απόσπασή μας από την αρχή μας, από την αγκαλιά της μάνας μας , μεταφορικά από τον εαυτό και το κέντρο μας, από το σώμα και αυτό που μας κάνει μοναδικούς. Αυτή η έκθεση αποτελεί μια προσπάθεια τρυφερής αποτύπωσης των τραυμάτων μας, μιας προσπάθειας να τα μοιραστούμε και να τα αγκαλιάσουμε με σκοπό να τα ερμηνεύσουμε και να χαράξουμε με ένα τρόπο τον δρόμο αυτό… για την ανάκαμψη και ανασύσταση, επιστροφή στον εαυτό μας.

Με κεντρικό θέμα το «Τραύμα» το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΝΑΦΑΛΑ 2024 ξεκινάει το πρόγραμμα της χρονιάς του. Στο πλαίσιο αυτής της θεματικής πραγματοποιεί την ομαδική έκθεση καλλιτεχνών στο χώρο του Κουκουλόσπιτου. Με σκοπό την οπτική και εμπειρική προσέγγιση του τραύματος.

Προς αναζήτηση ερμηνειών οι καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό παρουσιάζουν με διαφορετικές εικαστικές προσεγγίσεις, με διαφορετικά μέσα ο καθένας τη δική του αίσθηση απέναντι στο τραύμα, τη δική του εκδοχή απέναντι στον καθορισμό του.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες με Φωτογραφία, Ζωγραφική, Γλυπτική, Εγκαταστάσεις, Animation, Video Projections: Katya Lisova, Γιώργος Αγάλου, Γιώργος Γιατρομανωλάκης, Ιωάννα Γρηγορίου, Γιώργος Καλτσίδης, Γιώργος Καρτάλης, Αγγελική Λόη, Μαρί Μασουρίδου, Αιμιλία Μπαλάσκα, Ράνια Μπέλλου, Άννα Παρασκευίδου, Όλγα Στεφάτου, Κατερίνα Τσακίρη, Λευτέρης Φασούλας.

και Βίντεο έργα των Georg Alexander Ιffert, Έλενας Κρύλοβα Παχιάκου, Γιώργου Κουρσούμπα, Δέσποινας Μαργαρίτη του τμήματος Fine Art and New Media του ΑΚΤΟ Art and Design. (Επιμέλεια video projection Κατερίνα Αποστολίδου).

Διοργάνωση: Γνάφαλα Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
Επιμέλεια: Μπουρουλίτη Δήμητρα, Embryo Creative Agency
Χώρος Έκθεσης: Κουκουλόσπιτο, Σουφλί
Διάρκεια Έκθεσης: 27 Απριλίου έως 30 Ιουνίου 2024
Εγκαίνια Έκθεσης: Σάββατο 27 Απριλίου 2024, ώρα 20:30

Alexandroupoli Online

ΕΒΡΟΣ

Παρά-Κολύμβηση | «Χρυσός» ο Μιχαλεντζάκης στη Μαδέιρα

Μετά το αργυρό μετάλλιο στα 100μ ελεύθερο S8 ο Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης, μετά από μία τρελή κούρσα κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του ευρωπαϊκού βάθρου.

Στο χθεσινό (Παρασκευή, 26/4) τελικό, των 200μ. μικτής ατομικής SM8, του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Παρά-Κολύμβησης, που διεξάγεται στη Μαδέιρα, ο Έλληνας παραολυμπιονίκης τερμάτισε στην πρώτη θέση σε χρόνο 2:26.30 και χάρισε στη χώρα μας, το έκτο μετάλλιο της έως σήμερα και το πρώτο χρυσό.

Είναι το πρώτο χρυσό του Μιχαλεντζάκη, στο συγκεκριμένο αγώνισμα, σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Το αργυρό μετάλλιο κατέκτησε ο Πορτογάλος Ντιέγκο Κανσέλα με 2:27.82 και τρίτος ο Ισραηλινός Μαρκ Μαλγιάρ με 2:30.30.

Συμμετοχή στον τελικό, εχθές 5η ημέρα των αγώνων, είχαν και στα 50 ύπτιο S1, οι Δημήτρης Καρυπίδης και Νίκος Κοντου και τερμάτισαν 4ος σε 1:28.12 και 5ος σε 1:40.66, αντίστοιχα.

Στον τελικό των 200 ελεύθερο S5, συμμετείχε και ο Αλέξανδρος Λεργιός, ο οποίος τερμάτισε στην 8η θέση σε 3:10.88, ενώ ο Γιάννης Κωστάκης στο ίδιο αγώνισμα στην κατηγορία S3, τερμάτισε στην 5η θέση, στα πρωινά προκριματικά, σε 4:19.55 και δεν πέρασε στον τελικό.

Σήμερα (Σάββατο, 27/4) τελευταία ημέρα της διοργάνωσης, μπαίνει στη «μάχη» η Ευθυμία Γκουλή (100μ. πρόσθιο SΒ8), ο Αλέξανδρος Λεργιός (100μ. ελεύθερο S5) και η Μαρία Τσάκωνα (50μ. πεταλούδα S6).

e-evros.gr

ΕΒΡΟΣ

Aποτροπιασμός στη Σαμοθράκη | ‘Εκλεισε νεογέννητα γατάκια σε σακούλα και τα πέταξε στα σκουπίδια

Απίστευτη κτηνωδία σημειώθηκε στη Σαμοθράκη καθώς άγνωστος έκλεισε σε σακούλα νεογέννητα γατάκια και τα πέταξε σε κάδο απορριμάτων.

Τα γατάκια εντοπίστηκαν από μια νεαρή γυναίκα στον κάδο έξω από το κτήμα Μαλαματίνα στην Καμαριώτισσα Σαμοθράκης.

Να σημειωθεί ότι δεν είναι πρώτη φορά που έχουν εντοπιστεί νεογέννητα ζώα πεταμένα στα σκουπίδια και από τύχη και την φροντίδα φιλόζωων κατάφεραν να επιβιώσουν.

Υπενθυμίζεται ότι βάση νόμου που θεσπίστηκε το 2021, η εγκατάλειψη νεογέννητων ζώων συνιστά κακούργημα.

Ειδικότερα, ως κακοποίηση νοείται κάθε ακατάλληλη μεταχείριση και συμπεριφορά που διαταράσσει την ευζωία του ζώου, προκαλώντας του από δυσφορία έως και θάνατο. Είναι ποινικό αδίκημα και διώκεται αυτεπαγγέλτως.Δηλαδή, για τη δίωξη του δράστη απαιτείται η πράξη να έρθει σε γνώση του εισαγγελέα και τίποτα άλλο.Διακρίνεται σε ενεργητική και παθητική.

Ενεργητική κακοποίηση έχουμε με την άσκηση βίας κατά του ζώου, δηλαδή την εσκεμμένη πρόκληση σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία ή ακόμη και τη ζωή του ζώου. Εκτός από την άσκηση βίας, στην ενεργητική κακοποίηση συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων και η εγκατάλειψη νεογέννητων ζώων, ο δηλητηριασμός, ο μη ιατρικός ακρωτηριασμός, η μάχη μεταξύ ζώων, κτηνοβασία και σεξουαλική κακοποίηση ζώων, καθώς και η πώληση, εμπορία και διακίνηση μέσω διαδικτύου, υλικού στο οποίο απεικονίζεται οποιαδήποτε πράξη βίας εις βάρος ζώου (η απαρίθμηση δεν είναι εξαντλητική). Ακόμη, η χρησιμοποίηση, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό, κάθε ζώου σε κάθε είδους θεάματα. Παθητική κακοποίηση έχουμε με την παράλειψη απαιτούμενης ενέργειας, ήτοι σε περιπτώσεις παραμέλησης, μόνιμης αλυσόδεσης, έλλειψης καταλύματος, διατήρησης σε ακατάλληλο, ακαθάριστο ή στενό χώρο, στέρηση τροφής, νερού και κτηνιατρικής περίθαλψης, απουσία φροντίδας, έκθεση σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και έκθεση σε κίνδυνο. Επίσης παθητική κακοποίηση συνιστά και η “συσσώρευση ζώων” (animal hoarding), όπου “συλλέκτης ζώων” αδυνατεί να παρέχει κατάλληλη φροντίδα, τροφή/νερό κτλ. στα ζώα του. Η εγκατάλειψη τραυματισμένου μετά από τροχαίο ατύχημα ζώου συγκαταλέγεται και αυτή στις περιπτώσεις κακοποίησης.

Όσον αφορά την κακοποίηση, ο Ν. 4830/2021 προστατεύει όλα τα ζώα και όχι μόνο τα ζώα συντροφιάς. Επίσης προβλέπει δύο διαφορετικά πλαίσια ποινής για την κακοποίηση ζώων. Δηλαδή κάποιες πράξεις συνιστούν πλημμέλημα και κάποιες κακούργημα. Στα άρθρα 34 και 35 του Ν. 4830/2021 αναγράφονται με σαφήνεια οι διοικητικές και οι ποινικές κυρώσεις που συνεπάγεται η παραβίαση των διατάξεών του. Πιο αναλυτικά:

Πλημμελήματα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 1 έτους και χρηματική ποινή έως 15.000 ευρώ αποτελούν:

Η παράνομη εμπορία ζώων συντροφιάς.
Η εγκατάλειψη ζώου συντροφιάς καθώς και η μη τήρηση των κανόνων που εξασφαλίζουν την ευζωία του δεσποζόμενου ζώου από τον ιδιοκτήτη του.
Η εισαγωγή, εμπορία και αναπαραγωγή σκύλων που είναι ακρωτηριασμένοι καθώς και η συμμετοχή ακρωτηριασμένων ζώων σε κάθε είδους εκθέσεις και εκδηλώσεις
Η έκθεση σκύλων και γατών σε καταστήματα πώλησης ειδών ζώων συντροφιάς (pet shops)
Η κακοποίηση, η κακή και η βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, όπως ιδίως ο δραστικός και ο μη ιατρογενής περιορισμός της φυσιολογικής κίνησης, όπως ενδεικτικά η ιπποπέδη, οι μη επιτρεπτές μέθοδοι εκπαίδευσης, η εργασία που δεν προβλέπεται για το είδος του ζώου, η μη σύννομη αναπαραγωγή, ο εκούσιος τραυματισμός με απλή σωματική βλάβη.

Οι παραβάσεις σχετικά με την απαγόρευση συμμετοχής ζώων σε κάθε είδους θεάματα και άλλες συναφείς δραστηριότητες τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι 2 έτη και με χρηματική ποινή.

Αντίστοιχα, κακουργήματα με ποινή κάθειρξης μέχρι 10 έτη και χρηματική ποινή έως 50.000 ευρώ συνιστούν:

Η εκτροφή, η εκπαίδευση και η συμμετοχή ζώων σε οποιοδήποτε είδος μάχης.
Η εκτροφή, η εξαγωγή και η χρησιμοποίηση σκύλων, γατών, ιπποειδών και ειδών νυφίτσας για παραγωγή γούνας, δέρματος, κρέατος ή για την παρασκευή φαρμακευτικών ή άλλων ουσιών.
Ο φόνος και ο βασανισμός των ζώων, με την εσκεμμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία τους, ιδίως με δηλητηρίαση, στραγγαλισμό, απαγχονισμό, πνιγμό, πρόκληση εγκαύματος, θερμοπληξία, ηλεκτροπληξία, κρυοπαγήματα, σύνθλιψη, ακρωτηριασμό, πυροβολισμό, ο εκούσιος τραυματισμός, οι κυνομαχίες και κάθε είδους μάχες μεταξύ ζώων, η κτηνοβασία, η σεξουαλική κακοποίηση ζώου με χρήση αντικειμένων για τη σαδιστική ευχαρίστηση του δράστη και η εγκατάλειψη νεογέννητων ζώων.

Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 35, σε περίπτωση επανάληψης της παράβασης τα πρόστιμα διπλασιάζονται κάθε φορά. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 36 προβλέπεται σύσταση Μητρώου Παραβατών. Στο Μητρώο καταγράφονται όσοι έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για: εγκατάλειψη ζώου συντροφιάς, εισαγωγή, εμπορία και αναπαραγωγή ακρωτηριασμένων σκύλων, έκθεση σκύλων και γατών σε pet-shops, συμμετοχή ακρωτηριασμένου ζώου σε κάθε είδους εκθέσεις και εκδηλώσεις, εκτροφή, εκπαίδευση και συμμετοχή ζώων σε οποιοδήποτε είδος μάχης αλλά και εκτροφή, εξαγωγή και χρησιμοποίηση σκύλων, γατών, ιπποειδών και ειδών νυφίτσας για παραγωγή γούνας, δέρματος, κρέατος ή για την παρασκευή φαρμακευτικών ή άλλων ουσιών καθώς και όλες οι περιπτώσεις των περιπτώσεων α και β της παρ. 1 του άρθρου 24. Οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο δεν γίνονται αποδεκτοί στο ΕΜΖΣ ως ιδιοκτήτες ή ανάδοχοι ζώων συντροφιάς ή υπεύθυνοι νομικού προσώπου, ούτε επιτρέπεται να έχουν εθελοντική ή μη θέση από την οποία μπορούν να επηρεάσουν την ευζωία ενός ζώου, συμπεριλαμβανομένης ενδεικτικά της εργασίας σε καταφύγιο, ζωολογικό κήπο ή κτηνοτροφική μονάδα, για περίοδο τουλάχιστον 10 ετών από την τελεσίδικη ποινική καταδίκη,εκτός αν η επιβληθείσα ποινή έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Σε περίπτωση αμετάκλητης αθωωτικής απόφασης, η εγγραφή διαγράφεται.

e-evros.gr