ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο ΥΕΘΑ κήρυξε την έναρξη των εργασιών του 1ου Συνεδρίου Ναυτικής Ισχύος

Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος κήρυξε σήμερα Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022, την έναρξη των εργασιών του 1ου Συνεδρίου Ναυτικής Ισχύος, το οποίο διοργανώνεται από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού και πραγματοποιείται στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Υφυπουργός Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, αρμόδιος για θέματα πλοίων κ. Κωνσταντίνος Κατσαφάδος, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ, ο Αρχηγός του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Αντιναύαρχος Λ.Σ. Γεώργιος Αλεξανδράκης.

Παρόντες ήταν βουλευτές, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, απόστρατοι αξιωματικοί και πρώην Υπουργοί και εκπρόσωποι φορέων της Εμπορικής Ναυτιλίας.

Κατά την ομιλία του ο Υπουργός επισήμανε:

«Κυρίες και κύριοι,

Ασφαλώς και δεν αισθάνομαι ότι είμαι σε θέση να διαφωτίσω ιδιαίτερα αυτό το εκλεκτό και εξειδικευμένο κοινό περί τη ναυτική ισχύ, θα επιτρέψετε όμως και σ’ εμένα να πω δυο λόγια και φυσικά να εκφράσω τη χαρά μου που σήμερα βρίσκομαι εδώ στους χώρους του Ευγενιδείου Ιδρύματος με την ευκαιρία της διοργάνωσης του 1ου Συνεδρίου Ναυτικής Ισχύος.

Υπήρχε, λοιπόν, ένας Αξιωματικός του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ο Άλφρεντ Θέγιερ Μάχαν (Alfred Thayer Mahan), ο πατέρας της Ναυτικής Ακαδημίας των ΗΠΑ, γεωστρατηγιστής και ιστορικός, και άνθρωπος βέβαια του Πολεμικού Ναυτικού, Ναύτης ο ίδιος, ο οποίος είπε ότι «η ναυτική ισχύς αποτελεί τη στρατιωτική δύναμη ενός Κράτους κατά θάλασσα η οποία εκφράζεται μέσω του Πολεμικού του Στόλου» κι έχει αποδείξει η Παγκόσμια Ιστορία ότι η Θαλάσσια Ισχύς είναι το κλειδί για την κυριαρχία, είτε σε παγκόσμιο, είτε σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Η Βρετανική Αυτοκρατορία, η Ισπανία, η Ολλανδία και οι ΗΠΑ βέβαια, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. “Rule Britannia, rule the waves”, δηλαδή άσκησε εξουσία Βρετανία πάνω στα κύματα, έγραφε ο ποιητής τον 18ο αιώνα, κατά το απόγειο της θαλασσοκράτειρας Μεγάλης Βρετανίας και προσέξτε τις λέξεις. Δεν έλεγε άσκησε εξουσία πάνω στην επικράτεια ή πάνω στις αυτοκρατορικές κτήσεις ή τις αποικίες κλπ. Πάνω στα κύματα άσκησε εξουσία Μεγάλη Βρετανία, έγραψε τότε ο Τόμσον και βέβαια προφανώς κατ’ αυτό το σκεπτικό οι θαλάσσια ισχύς συνεπάγεται απολύτως γεωπολιτική ισχύ.

Θεωρώ ότι το πιο ακραίο παράδειγμα προβολής γεωπολιτικής ισχύος μέσω της θαλασσίας ισχύος είναι σήμερα το αεροπλανοφόρο. Το αεροπλανοφόρο δεν προσδιορίζεται ως μια πλατφόρμα που μπορεί μια δύναμη σαν την Κίνα να επιχειρεί ασκήσεις ή επιχειρήσεις αεροναυτικής φύσεως. Προσδιορίζεται βασικά ως μέσο προβολής της ισχύος, “projection of power” λέγεται το αεροπλανοφόρο. Οι χώρες που το διαθέτουν βέβαια θεωρούνται ικανές χώρες να προβάλουν ισχύ σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον μέσω των αεροπλανοφόρων.

Εμείς έχουμε βέβαια τα δικά μας αεροπλανοφόρα στην Ελλάδα. Είναι βέβαια στατικά άλλα και αβύθιστα και κατά αυτόν τον τρόπο είναι σε θέση να προβάλουν τη δική μας εγχώρια ισχύ τουλάχιστον στο ευρύτερο θαλάσσιο περιβάλλον, ασφαλώς στο Αιγαίο άλλα και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Και βέβαια οι μεγάλες ναυμαχίες της Ιστορίας, κυρίες και κύριοι ξέρετε καλά, ήταν γεγονότα που σηματοδότησαν την περαιτέρω πορεία των πραγμάτων σε επίπεδο συσχετισμών ισχύος, είτε με την κατίσχυση μιας μεγάλης δύναμης (αυτήν που κέρδισε – νίκησε στη μεγάλη ναυμαχία), είτε με την υποχώρηση (και ασφαλώς σε γεωπολιτικό επίπεδο) μιας άλλης, αυτής που ηττήθηκε.

Η Σαλαμίνα σήμανε το τέλος της περσικής επιβουλής κατά την Αρχαιότητα και ίσως την χαραυγή της Αθηναϊκής κυριαρχίας στη θάλασσα.

Η Ναύπακτος σηματοδότησε το τέλος της φιλοδοξίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να κυριαρχεί στο σύνολο της Μεσογείου.

Το Ναυαρίνο σηματοδότησε το τέλος της επιβουλής του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου στην Ελλάδα και την έναρξη των προϋποθέσεων για την κήρυξη της Ανεξαρτησίας του Ελληνικού Κράτους όταν η Επανάσταση αντιμετώπιζε δυσκολίες. Το ξέρουμε καλά αυτό .

Αργότερα στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το Μίντγουεϊ σηματοδότησε το τέλος της Ιαπωνικής επιβολής για κυριαρχία στον Ειρηνικό και αντεστράφη από τότε η πορεία υπέρ βέβαια της μεγάλης Υπερδύναμης στη θάλασσα και στον Ειρηνικό, των ΗΠΑ. Εκείνη η ναυμαχία στην ουσία έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της μιας δύναμης και εναντίον της άλλης. Άρα ναυτική ισχύς σημαίνει απολύτως και ευθέως προβολή γεωπολιτικής ισχύος.

Για τους Έλληνες ασφαλώς και η ναυτική ισχύς αποτελεί βασική συνιστώσα της Ιστορίας μας και η ναυτοσύνη χαραγμένη στο DNA μας από την εκστρατεία, στην ουσία ναυτική εκστρατεία ήταν, του Τρωικού Πολέμου τον 12ο π.Χ. αιώνα μέχρι την παρουσία και τις επιχειρήσεις του Πολεμικού Ναυτικού στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Οι Αρχηγοί ασφαλώς και τα ανέφεραν όλα αυτά καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας μας από τους Κλασικούς Χρόνους μέχρι τους Παγκοσμίους Πολέμους.

Ειδική μνεία θα ήθελα να κάνω όσον αναφορά στην κυριαρχία του Πολεμικού Ναυτικού, την καθοριστική συμβολή του, στην εδραίωση της κυριαρχίας στο Αιγαίο και στην εδαφική επέκταση της χώρας. Η γενέτειρά μου, η Καβάλα, απελευθερώθηκε από ένα ευφυέστατο τέχνασμα του Πολεμικού Ναυτικού, η αίσθηση της ναυτικής ισχύος στον εχθρό. Άναψαν φωτιές σε πολλά καΐκια, φυσικά μετά από επινόηση και στρατήγημα των Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που επιχειρούσαν ανοιχτά τότε της Καβάλας, εκεί στο Βόρειο Αιγαίο. Νόμισαν οι Βούλγαροι ότι απέναντι τους βρίσκεται μεγάλη ναυτική δύναμη και επίκειτο απόβαση κατά τις πρωινές ώρες, ετράπησαν σε φυγή χωρίς να πέσει ούτε πυροβολισμός και δεν είχε παρά ένα άγημα Αξιωματικών και Ναυτών του Πολεμικού Ναυτικού να παρελάσει στην πόλη βέβαια και να απελευθερώσει την Καβάλα χωρίς ένα πυροβολισμό. Επειδή δημιουργήθηκε στον εχθρό η αίσθησις ότι η ναυτική ισχύς της Ελλάδος ήταν καθοριστική και δεν υπήρχε καν λόγος να αντισταθεί κανείς.

Ερχόμενος στο σήμερα, ο καθημερινός αγώνας και η αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο αναδεικνύει για άλλη μια φορά την σπουδαιότητα της ναυτικής ισχύος αλλά και της αποτρεπτικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων στο σύνολό τους. Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αντιλαμβανόμενοι τις εξελίξεις και τη ρευστότητα στην διεθνή γεωπολιτική σκηνή, αλλά και τις προκλήσεις ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή μας και ειδικά στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, προχωρούμε με εντατικούς ρυθμούς στην ποικιλότροπη ενίσχυση, ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του Πολεμικού Ναυτικού. Τα ξέρετε.

Ο Ελληνικός Στόλος εκτιμώ ότι μεταβαίνει πλέον με βήμα ταχύ, «μεθ’ ορμής ακαθέκτου» αν θέλετε, στη νέα εποχή και πρωταγωνιστεί στην επαύξηση της ναυτικής ισχύος της Ελλάδας τόσο με την πρόσκτηση των υπερσύγχρονων φρεγατών FDI, άλλα και άλλων μέσων, τα νέα -όπως αναφέρθηκε και από τον Αρχηγό- ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού πολέμου MH-60 ROMEO, την επικείμενη επιλογή (είμαστε πολύ κοντά σε αυτό το σημείο) των νέων κορβετών και άλλα, ώστε να καλυφθούν οι επιχειρησιακές απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Ασφαλώς μέσα στα άλλα βάζω και τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.

Και βέβαια ήδη επεκτείνονται με βάση τον σχεδιασμό που κάναμε στο Υπουργείο με βάση τις εισηγήσεις με το σχέδιο του Αρχηγού, τις εισηγήσεις των Αρχηγών Γενικών Επιτελείων και οι ναυτικές υποδομές στη χώρα, τόσο σε επίπεδο Πολεμικού Ναυτικού (Σούδα), όσο και ευρύτερα (Αλεξανδρούπολη), έτσι ώστε όλη η θαλάσσια επικράτεια να απολαμβάνει αναβαθμισμένων υποδομών που αυτό συνεπάγεται άμεσα και ενίσχυση του στρατηγικού, γεωπολιτικού αποτυπώματος της χώρας στην ευρύτερη περιοχή.

Τέλος ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία. Αυτή καθιστά την Ελλάδα θαλάσσια υπερδύναμη σε επίπεδο διεθνούς θαλασσίου εμπορίου. Ο ελληνόκτητος εμπορικός στόλος παραμένει πρώτος παγκοσμίως και αποτελεί ισχυρό παράγοντα που ενισχύει την εξωτερική πολιτική και ενδυναμώνει τον ρόλο της Ελλάδος στο διεθνές περιβάλλον. Είναι κι αυτός μοχλός προβολής ήπιας ισχύος βέβαια, αλλά και ήπια ισχύς, ξέρετε καλά ότι είναι εθνική ισχύς.

Η μακραίωνη λοιπόν ναυτική ιστορία μας καταδεικνύει την καθοριστική συμβολή της ναυτικής ισχύος στην ιστορική εξέλιξή των Ελλήνων. Είναι λοιπόν υποχρέωση όλων μας να συνεισφέρουμε με τον οιονδήποτε τρόπο στην διατήρηση και την επαύξηση αυτής της ισχύος.

Κλείνοντας επιτρέψτε μου να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές που δημιούργησαν αυτή την πρωτοβουλία. Με τις τοποθετήσεις των έγκριτων ομιλητών και τις αναλύσεις των επιμέρους θεμάτων ασφαλώς και θα αναδειχθεί η σημαντικότητα της θαλάσσιας ισχύος σαν συντελεστής εθνικής ισχύος, αλλά η ναυτική ισχύς αποτελεί και πολύτιμο κομμάτι της συλλογικής μας συνείδησης -επιτρέψτε μου να το πιστεύω αυτό- της ψυχής της Ελλάδας. Προσβλέπω με ενδιαφέρον στα γόνιμα συμπεράσματα του συνεδρίου. Είμαι βέβαιος ότι θα στεφθεί με απόλυτη επιτυχία και θα πρέπει να καταστεί θεσμός από εδώ και πέρα.

Συγχαρητήρια σε όλους και μετά χαράς, επιτρέψτε μου απ’ αυτό το βήμα, να κηρύξω την έναρξη του 1ου Συνεδρίου Ναυτικής Ισχύος. Ευχαριστώ για την προσοχή σας».

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΚΑΒΑΛΑ

Δήμος Παγγαίου | Διατηρείται ως Περιφερειακή Έδρα Πρωτοδικείου το Ειρηνοδικείο Παγγαίου

Μετά από συντονισμένες προσπάθειες τόσο της Δημοτικής Αρχής Δήμου Παγγαίου, του συνόλου του Δημοτικού Συμβουλίου, των Βουλευτών της Π.Ε Καβάλας, του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας και συναρμόδιων φορέων πετύχαμε μία σημαντική νίκη.

Το Παγγαίο μας ορίζεται, από 16-09-2024, ως Περιφερειακή Έδρα του Πρωτοδικείου Καβάλας. Μία σημαντική παροχή, που εξασφαλίζει την ταχύτητα απόδοσης της δικαιοσύνης και εξυπηρετεί τις ανάγκες των δημοτών και των επιχειρηματιών που ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας. Η αυξημένη ευρύτερη ανάπτυξη της περιοχής, καθώς και η πρόοδος στους ειδικούς τομείς των κατασκευών, των επενδύσεων και του τουρισμού πρέπει να συνοδεύονται από τέτοιου είδους παροχές.

Ο Δήμος Παγγαίου, κατανοώντας το όφελος της υπηρεσίας, παραχώρησε το δημοτικό κτήριο προς στέγαση, αξιοποίηση και εξυπηρέτηση των δικαστικών υποθέσεων του Ειρηνοδικείου. Υπενθυμίζουμε πως έχει ολοκληρωθεί η ολική ενεργειακή και αισθητική αναβάθμιση του κτηρίου, στο οποίο συστεγάζονται τρεις πολύ σημαντικές υπηρεσίες: Ειρηνοδικείο, ΚΕΠ και το Κέντρο Κοινότητας Δήμου Παγγαίου.

ΚΑΒΑΛΑ

Μήνυμα του Μητροπολίτη Φ.Ν.Θ Στεφάνου για το Πάσχα

Aς εγερθή ο Θεός, και ας σκορπισθούν οι εχθροί του. Ας φύγουν από μπροστά του αυτοί που τον μισούν! Όπως διαλύεται ο καπνός διαλύονται. Έτσι όπως λιώνει το κερί μπροστά στη φλόγα της φωτιάς, έτσι χάνονται οι ασεβείς μπροστά την παρουσία του Θεού.

Αλλά οι δίκαιοι χαίρονται και ευφραίνονται μπροστά στο Θεό, και από χαρά φωνάζουν. Να ψάλλετε στον Θεό, με το ψαλτήριο να υμνήσετε το όνομά του. να ετοιμάσετε τον δρόμο γι΄ αυτόν που ιππεύει τα σύννεφα! Το όνομά του είναι Κύριος. Να αγάλλεσθε μπροστά του. Πατέρας για τα ορφανά και βοηθός στις χήρες είναι ο Θεός στο άγιο κατοικητήριό του. Στους έρημους δίνει οικογένεια ο Θεός, ανοίγει στους κρατουμένους την πύλη της ευτυχίας. Μόνο οι αποστάτες μένουν σε άνυδρη γη» (Ψαλμ. 67, 2-7).

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, η χάρις του αγίου Τριαδικού Θεού μας, και πάλι μας παρουσιάζει το μέγιστο αγαθό της αναστάσεως του Χριστού μας από τους νεκρούς και μας προσανατολίζει στα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα που συνέβησαν για μία και μοναδική φορά στους αγίους Τόπους της Παλαιστίνης, και εχάραξαν την μοναδική και αναστάσιμη πορεία από τον θάνατο στην ζωή. Ευγνώμονες, λοιπόν, και με βαθύτατο σεβασμό, προσπίπτομε στον φρικτό Γολγοθά και στον Πανάγιο Τάφο, εκ του οποίου ανέτειλε, αναστημένος από τους νεκρούς, ο Ήλιος της δικαιοσύνης, το φως το ανέσπερο, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο υιος και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της αγίας Τριάδος.

Αυτό το ουράνιο γεγονός, επάνω στη ταλαιπωρημένη από την αμαρτία γη μας, με μεγαλοπρέπεια μας παρουσιάζει και ο μέγιστος προφήτης, ψαλμωδός και βασιλέας Δαβίδ, με τα παραπάνω λόγια του, στον περίφημο 67ο μεσσιανικό ψαλμό του, τμήμα του οποίου ακούγεται και ψάλλεται συνεχώς κατά την περίοδο του αγίου Πεντηκοσταρίου. Μεγαλειώδης η ουρανία βασιλεία, επίγειος η ανάστασις του Χριστού, όλα φωτισμένα από το άκτιστο φως του Θεού, που διαχέεται μέσα στην ανθρωπότητα όλων των αιώνων. Αυτό άλλωστε θα ψάλλωμε, με μεγαλοπρέπεια σε λίγο : «Ελάτε, να πάρετε φως, από το φως που δεν δύει ποτέ και δοξάσατε τον Χριστό, που ανεστήθη από τους νεκρούς». Η μετοχή μας στο φως αυτό, παρ’ όλη την αναξιότητά μας, καθίσταται εφικτή, μόνον μέσα στην αγία μας Εκκλησία, γι’ αυτό γράφει και ο απόστολος Παύλος, καταγράφοντας μάλιστα και τον 19ο στίχο του παραπάνω ψαλμού : «Ανέβηκε ψηλά, πήρε μαζύ του αιχμαλώτους, έδωσε δώρα στους ανθρώπους.

Το ανέβηκε όμως, τι άλλο σημαίνει παρά ότι προηγουμένως είχε κατεβεί εδώ κάτω στη γη ; Αυτός που κατέβηκε είναι ο ίδιος που ανέβηκε επάνω από όλους τους ουρανούς, για να γεμίση με την παρουσία του το σύμπαν. Αυτός, λοιπόν, σε άλλους έδωσε το χάρισμα του αποστόλου, σε άλλους του προφήτη, σε άλλους του ευαγγελιστή και σε άλλους του ποιμένα και δασκάλου, για να καταρτίζουν τους πιστούς για το έργο της διακονίας, ώστε να οικοδομήται το σώμα του Χριστού. Έτσι θα καταλήξωμε όλοι στην ενότητα που δίνει η πίστη και η βαθειά γνώση του Υιού του Θεού, θα γίνωμε ώριμοι και θα φθάσωμε στην τελειότητα που μέτρο της είναι ο Χριστός. Δεν θα είμεθα πλέον νήπια, δεν θα κλυδωνιζόμεθα και δεν θα μας πηγαίνη πέρα δώθε ο άνεμος της οποιασδήποτε διδασκαλίας, η ανθρωπίνη δολιότητα και τα τεχνάσματα που μηχανεύεται η απάτη. Αντίθετα, έχοντας την αληθινή πίστη και την αγάπη, ας φθάσωμε σε όλα μας αυτόν που είναι η κεφαλή, δηλαδή τον Χριστό» (Ψαλμ. 67, 19 & Ἐφεσ. 4, 8-15).

Γι’ αυτό το ουράνιο και άκτιστο φως ομιλεί σε ένα θαυμάσιο λόγο του για την φοβερή ημέρα της κρίσεως, ο άγιος Συμεών, ο Νέος Θεολόγος : «Ο ίδιος ο Θεός και Δεσπότης των όλων θα λάμψη τότε με την δόξα της θεότητός του και θα είναι μόνος εκείνος, ημέρα μαζύ και Θεός, αυτός που τώρα είναι σε όλους αόρατος, και αυτός που κατοικεί φως απρόσιτο θα αποκαλυφθή σε όλους ποιος είναι και θα γεμίση τα πάντα με το φως του και δεν θα δύση ποτέ, θα είναι ατελεύτητος και ημέρα αιωνίου χαρμονής για τους αγίους του».

Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού από τους νεκρούς εξυμνεί πολλές φορές και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Γράφει, λοιπόν, σε ένα θαυμάσιο ποίημά του: «Σήμερα, ο μέγας Χριστός από τους νεκρούς που έσμιξε, σηκώθηκε, και του θανάτου έσπασε το κεντρί και τις σκοτεινές πόρτες του αγέλαστου Άδη συνέτριψε, και έδωσε στις ψυχές ελευθερία. Σήμερα, αναπηδώντας από το μνήμα, φάνηκε στους θνητούς, που γι΄ αυτούς γεννήθηκε, πέθανε και αναστήθηκε από τους νεκρούς, ώστε ξαναγεννημένοι, και τον θάνατο ξεφεύγοντας να ανεβούμε μαζύ του καθώς φεύγει από εδώ. Σήμερα, ο ολόφωτος μέγας χορός των αγγέλων σε περιβάλλει ολόχαρος, μέλποντας τον επινίκιο ύμνο. Σήμερα, η φωνή μου αντήχησε, τα κλεισμένα από την σιωπή χείλη, ελευθερώνοντας, και με έχεις κιθάρα υμνητική. Μέσα μου εθυσίασα τον νου μου στον Αιώνιο νου, στο Αιώνιο Λόγο τον λόγο μου, και έπειτα θα θυσιάσω και στο μεγάλο Πνεύμα, εάν θέλη».

Για τους καρπούς αυτής της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού γράφει σε μία ομιλία του στον 117ο ψαλμό του Δαβίδ ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως : «Αυτή η ημέρα είναι η ημέρα που την έκαμε ο Κύριος. Ας χαρούμε και ας ευφρανθούμε αυτήν την ημέρα. Ημέρα εδώ ονομάζει όχι την πορεία του ηλίου, αλλά τα κατορθώματα που συνέβησαν αυτήν την ημέρα. Διότι, όπως ακριβώς, λέγοντας πονηρή ημέρα δεν ονομάζει την πορεία του ηλίου, αλλά τα κακά που συμβαίνουν κατ΄ αυτήν, έτσι και ημέρα αγαθή ονομάζει τα κατορθώματα που συμβαίνουν κατ΄ αυτήν. Και αυτό που λέγει σημαίνει το εξής. τα κατορθώματα του Θεού που συνέβησαν κατ΄ αυτήν, τα έκαμε ο Θεός. Διότι μόνον εκείνο το χέρι μπορούσε να κάμη εκείνα που συνέβησαν. Τί, δηλαδή ; θα μπορούσε να εξισωθή με την ημέρα αυτή κατά την οποία συνέβη η συμφιλίωση του Θεού με τον άνθρωπο, τερματίσθηκε ο μακροχρόνιος πόλεμος, η γη έγινε ουρανός και οι ανάξιοι άνθρωποι της γης φάνηκαν άξιοι της ουρανίας βασιλείας ; Το κάλλιστο μέρος της φύσεώς μας μετεφέρθη πιο επάνω από τους ουρανούς, ο παράδεισος άνοιξε, αποκτήσαμε και πάλι την αρχαία πατρίδα, η κατάρα εξαφανίσθηκε, η αμαρτία καταλύθηκε, εκείνοι που τιμωρήθηκαν από τον νόμο επέτυχαν την σωτηρία τους χωρίς τον νόμο, όλη η γη και η θάλασσα εγνώρισε τον Κύριό της, και συνέβησαν και άπειρα άλλα, που δεν μπορούμε τώρα να τα παρουσιάσωμε με τον λόγο. Γι’ αυτό, λοιπόν, και ο προφήτης, επειδή τα έφερε στη σκέψη του όλα αυτά, αναθέτει στον Θεό το παν, δηλώνοντας ότι τα όσα συνέβησαν είναι έργα του Θεού. Ας χαρούμε και ας ευφρανθούμε κατ΄ αυτήν, διότι επετύχαμε τόσα μεγάλα αγαθά. Καθ’ όσον και αυτό δεν είναι μικρό κατόρθωμα, το να χαιρώμεθα για τα αγαθά, το να σκιρτάμε από χαρά, το να ευφραινώμεθα και το να δεχώμεθα με ευχαρίστηση τις ευεργεσίες του Θεού».

Ευλαβέστατοι πατέρες, ευλογημένοι χριστιανοί και χριστιανές,

Σήμερα, και πάλι μέσα στη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου και κοντά στο ξημέρωμα της αγίας και μεγάλης Κυριακής του Πάσχα, το άρωμα της αναστάσεως του Χριστού μας από τους νεκρούς, γαληνεύει τις ψυχές μας, και μας οδηγεί στον δρόμο της σωτηρίας, μεταμορφώνει τις ανθρώπινες στιγμές μας και μας χαρίζει την ελπίδα. Την ελπίδα, που μόνο μέσα στην αγία μας Εκκλησία, μπορούμε να συναντήσωμε και να αγκαλιάσωμε. και αυτή είναι ο ίδιος ο Χριστός μας. Ας πετάξωμε από επάνω μας τις καταστροφικές συμπεριφορές μας που οδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα στον θάνατο, στην μοναξιά, στο έγκλημα, στον πόλεμο, στην απαξίωση κάθε ανθρώπου, στην επικράτηση του συμφέροντος χάριν της εξαφανίσεως του συνανθρώπου μας, και ας συναντήσωμε στην πορεία για τον Γολγοθά και τον ουρανό τον βασανισμένο και πληγωμένο συνάνθρωπό μας και ας μετάσχωμε στο αιώνιο και άκτιστο φως του αγίου Τριαδικού Θεού μας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Ευχέτης προς τον δι΄ ημάς Αναστάντα εκ των νεκρών Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΚΑΒΑΛΑ

Πένθιμα εμβατήρια από τη Φιλαρμονική Ελευθερούπολης

Συνθέσεις απόλυτα συνυφασμένες με το Θείο Πάθος θα παιανίσει την Μεγάλη Παρασκευή η φιλαρμονική της Ελευθερούπολης Καβάλας.

Μετά την Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών, στις 12:30 το μεσημέρι, στο προαύλιο της Βασιλικής του Αγίου Νικολάου, τα πένθιμα εμβατήρια της Μεγάλης Παρασκευής, θα συμβάλλουν στην κατάνυξη της Ημέρας.