Σε πολύ υψηλά επίπεδα η πόλωση στο εσωτερικό. Απέλπιδες προσπάθειες εξαγωγής της κρίσης από την Άγκυρα
Συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέο γύρο πολιτικοικονομικής αστάθειας την Τουρκία φαίνεται ότι διαμορφώνονται ξανά στη χώρα και αυτή τη φορά με επίκεντρο την Άγκυρα. Μπορεί η κυβέρνηση της χώρας να ετοιμάζεται να επέμβει στη Συρία αντλώντας νομιμοποίηση από την τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα και στοχεύοντας να εξάγει την εσωτερική κρίση, ωστόσο οι κκ Νταβούτογλου και Ερντογάν ξέρουν ότι ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία δεν είναι διατεθειμένες να ενδώσουν στους σχεδιασμούς τους.
Η υποχώρηση της δημοτικότητας και της εκλογικής απήχησης του κυβερνώντος κόμματος και η προσπάθεια του Ταγίπ Ενροτγάν να κρατηθεί στην εξουσία πάση θυσία αποκαλύπτουν παθογένειες που μπορούν να τινάξουν στον αέρα την Τουρκία.
Η απορρύθμιση του κεμαλικού κράτους και ο περιορισμός της ισχύς των στρατηγών αν και αρχικά φάνηκε ότι ευνοεί τον Ταγίπ Ερντογάν, τελικά φαίνεται ότι αποδυνάμωσε τα ερείσματα της Τουρκίας στις ξένες δυνάμεις, ενίσχυσε την εσωστρέφεια κα επέτρεψε τη διόγκωση διαχειρίσμων προβλημάτων τα οποία εκτραχύνθηκαν ακριβώς λόγω του power struggle.
Η κυβέρνηση της Άγκυρας βρίσκεται καιρό τώρα σε αναβρασμό καθώς βλέπει τους Κούρδους σε όλες τις γύρω περιοχές να ενισχύονται ως αποτέλεσμα των παρεμβάσεων των ΗΠΑ στην περιοχή.
Ξεκινώντας από το Βόρειο Ιράκ όπου το Κουρδικό κράτος έχει αποκτήσει καθεστώς διευρυμένης αυτονομίας και διανύει περίοδο οικονομικής ευμάρειας μέχρι τη Βόρεια Συρία όπου οι Κούρδοι αποδεικνύονται οι αποτελεσματικότεροι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους, είναι προφανές ότι οι συνθήκες ωριμάζουν για τη δημιουργία ισχυρών κουρδικών κρατών που μπορούν να αποτελέσουν το προοίμιο για ένα μεγάλο κουρδικό κράτος στα βόρεια σύνορα της Τουρκίας.
Η προοπτική αυτή ενοχλεί ιδιαίτερα την τούρκικη ηγεσία καθώς σε ένα τέτοιο σενάριο θεωρείται βέβαιο ότι η Τουρκία θα έχανε και εδάφη ενώ θα περιοριζόταν η πρόσβασή της στις πλουτοπαραγωγικές πηγές τόσο στο Βόρειο Ιράκ όσο και στη Συρία.
Με τς ξένες δυνάμεις να προωθούν το σχηματισμό κουρδικού κράτους η Άγκυρα βλέπει τον σχεδιασμό για την ανάδειξη της Τουρκίας ως ηγεμονική δύναμη στην περιοχή που θα την οδηγούσε σε γεωστρατηγικές συμφωνίες με τη Ρωσία και τις χώρες του Κόλπου, να απομακρύνεται.
Χωρίς αυτή την προοπτική η Τουρκία θα ήταν αναγκασμένη να κοιτάξει ξανά προς την Ευρώπη και να επιδιώξει ένα συμβιβασμό σε πολλά επίπεδα, ώστε να επιτύχει εμπορικές συνεργασίες και εξασφαλίσει την έλευση επενδυτικών κεφαλαίων.
Προσπαθώντας να αποφύγουν έναν τέτοιο επώδυνο συμβιβασμό οι κκ Νταβούτογλου και Ερντογάν επιλέγουν την υλοποίηση μιας στρατηγικής αυξημένου ρίσου που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε γεγονότα τύπου “αραβικής άνοιξης” που θα οδηγήσουν σε ντε φάκτο διαίρεση της χώρας και εδαφικά.
