Ήδη όσοι είναι καπνιστές έχουν αντιληφθεί μία αύξηση της τάξης των 20-30 λεπτών στις τιμές των πακέτων (ανάλογα με τη μάρκα), όμως αυτή είναι μόνο η πρώτη δόση. Μέχρι το τέλος του χρόνου τα συσκευασμένα τσιγάρα θα ακριβύνουν άλλο τόσο. Αυτό ήταν μία απόφαση των εταιρειών παραγωγής και διάθεσης καπνικών προϊόντων, οι οποίες αναγκάζονται να ανεβάσουν την τιμή λόγω του νέου φορολογικού καθεστώτος που θα ισχύσει από 1/1/2017. Ωστόσο επιλέχθηκε η λύση της βαθμηδόν αύξησης για να είναι πιο ήπια η μετάβαση στη νέα τιμή. 
Σχολιάζοντας την κατάσταση οι περιπτεριούχοι της Κομοτηνής κάνουν πλέον ανοιχτά λόγο για επερχόμενο αφανισμό του κλάδου τους. «Ήδη ο τζίρος έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αυξάνεται η τιμή σε ένα προϊόν που καταναλώνει τόσος πολύς κόσμος. Ξέρετε, το τσιγάρο είναι απαραίτητο στον Έλληνα, καλώς ή κακώς. Εδώ, στις γιορτές και τις αργίες πρώτα ρωτούν αν θα είναι ανοιχτό το περίπτερο και μετά αν θα είναι ανοιχτός ο φούρνος για να πάρουν ψωμί» λέει στον «Χ» ιδιοκτήτης περιπτέρου της Κομοτηνής που βλέπει τα έσοδα του να συρρικνώνονται και δεν αποκλείει πλέον το ενδεχόμενο να κλείσει τη μικρή του επιχείρηση και να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό. «Ο κόσμος νομίζει ότι επειδή αυξάνονται οι τιμές των τσιγάρων, αυξάνονται και τα κέρδη μας» λέει άλλος περιπτεριούχος και συμπληρώνει «δεν είναι καθόλου έτσι. Οι τιμές των τσιγάρων ανεβαίνουν, αλλά εμείς τελικά κερδίζουμε λιγότερα για δύο λόγους: πρώτον γιατί η αύξηση της τιμής έχει μειώσει την κατανάλωση και δεύτερον γιατί έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό του κέρδους μας ανά πακέτο και έχει αυξηθεί πολύ η φορολογία». 
Πέρα από τον οικονομικό παράγοντα που είναι και ο πλέον σημαντικός, οι περιπτεριούχοι παρατηρούν ότι μεγάλο ρόλο στην συμπεριφορά του καταναλωτή παίζει και ο «συναισθηματικός». Φέρνουν ως παράδειγμα τα λεγόμενα «στριφτά» τσιγάρα, καθώς ο καπνός αυξήθηκε σημαντικά μεν, αλλά υπάρχει μία διαφορά: μέχρι πρότινος ο καπνός διετίθετο σε συσκευασίες των 15 και 20 γρ με τιμές περίπου στα 3.5 € και 4.5 € αντίστοιχα. Με τα νέα δεδομένα ο καπνός στοιχίζει 6.70 – 6.80 € αλλά διατίθεται αποκλειστικά σε συσκευασίες των 30 γρ. «Με λίγα λόγια ο καπνιστής κάνει τα ίδια έξοδα. Εκεί που αγόραζε για παράδειγμα έναν καπνό την ημέρα προς 3.40 €, τώρα αγοράζει έναν καπνό ανά δύο ημέρες προς 6.70 €. Όμως, ξέρετε μόλις λέω την καινούργια τιμή, ορισμένοι πελάτες γυρίζουν την πλάτη και φεύγουν χωρίς να το καταλαβαίνουν αυτό που σας είπα», λέει περιπτεριούχος και επιμένει ότι οι αυξήσεις ειδικά στα στριφτά τσιγάρα επιβαρύνουν κυρίως τους εμπόρους και πολύ λιγότερο τους καταναλωτές.
ΠΕΤΑΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΑ… ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ  
Πέρα από το γενικό πλαίσιο που αφορά όλους τους περιπτεριούχους, οι επαγγελματίες του κλάδου στην Κομοτηνή έχουν να αντιμετωπίσουν και μία ακόμη δυσκολία που έχει να κάνει με τη Βουλγαρία. Και μάλιστα για δύο διαφορετικούς λόγους. Ο ένας έχει να κάνει με το λαθρεμπόριο των τσιγάρων που παρατηρείται σε όλες τις παραμεθόριες περιοχές, άρα και στη Ροδόπη. Παρά τις συνεχείς επιτυχίες των διωκτικών αρχών, τις συλλήψεις και τις κατασχέσεις, παράνομα τσιγάρα διακινούνται συνεχώς. Ο άλλος λόγος όμως είναι «νόμιμος», αφού πολλοί Κομοτηναίοι πετάγονται για τσιγάρα στη γειτονική χώρα. 
Με μία μίνι βόλτα στη γειτονική χώρα προμηθεύονται τσιγάρα μαζικά από τα εκεί περίπτερα/σημεία πώλησης. Αυτά τα τσιγάρα είναι μεν νόμιμα, αλλά οι φόροι τους αποδίδονται στο βουλγαρικό και όχι στο ελληνικό κράτος και φυσικά αυτές οι κινήσεις στερούν μεροκάματο από τους Κομοτηναίους περιπτεριούχους.
«Δεν ξέρετε ότι δεν υπάρχει πλέον ενδιαφέρον για ενοικίαση περιπτέρων;» λέει περιπτεριούχος στον «Χ» και δυστυχώς η ιστορία τον επιβεβαιώνει, αφού εδώ και μήνες ο Δήμος Κομοτηνής επιχειρεί να δημοπρατήσει άδειες περιπτέρων και δεν εμφανίζονται ενδιαφερόμενοι. Μάλιστα σε περυσινό διαγωνισμό για κεντρικότατο περίπτερο είχαν συμμετάσχει μόλις δύο ενδιαφερόμενοι. 
ΠΩΛΟΥΝ «ΧΥΜΑ» ΤΣΙΓΑΡΑ
«Βλέπετε αυτά τα πακέτα;» λέει ο περιπτεριούχος «είναι χύμα τσιγάρα». Και εξηγεί: «Έχω πελάτες που μπορούν να αγοράσουν μόνο ένα ή δύο τσιγάρα την ημέρα. Έτσι, ανοίγω το πακέτο και τους δίνω χύμα τσιγάρα προς είκοσι – εικοσιδύο λεπτά το ένα. Διαιρώ την τιμή του πακέτου με τον αριθμό των τσιγάρων και τους λέω πόσο κάνει». Μπορεί η συγκεκριμένη πρακτική να μην είναι πάγια σε όλα τα περίπτερα, σίγουρα όμως δεν είναι μεμονωμένη. Συμβαίνει σε πολλά περίπτερα και κάτι που συμβαίνει σε όλα πλέον είναι η έρευνα αγοράς. Δηλαδή οι πελάτες ρωτούν τιμές αναζητώντας το πιο φτηνό τσιγάρο και αδιαφορώντας για τη μάρκα. Τους αρκεί να μπορούν να το αγοράσουν. 
Όσο για τις ‘σοκαριστικές’ φωτογραφίες και τα αυστηρά μηνύματα στα πακέτα των τσιγάρων και τις συσκευασίες του καπνού, αυτές έπαιξαν πολύ μικρό ρόλο στην διακύμανση της κατανάλωσης, αφού αυτή είχε ούτως ή άλλως επηρεαστεί αρνητικά λόγω της τιμής των καπνικών προϊόντων και της κρίσης γενικότερα.