ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Με ένα σμπάρο δυο Τουρκικές πολιτικές | Η μία στη Θράκη, η άλλη στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο

Φαντάζεται κανείς ότι αν ζούσε ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος, του οποίου το όνομα δόθηκε στην πλουσιότερη σε υδρογονάνθρακες περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (χάρτης Α’), και παράλληλα ο ίδιος θεωρούσε τους Θράκες ως το πολυπληθέστερο έθνος της γης, μετά από τους Ινδούς, δεν θα αισθανόταν και πολύ καλά που η σημερινή Τουρκία μετονόμασε την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αλικαρνασσό, φυλακή.

“Μπουντρούμι”, όπως λέγεται στα Τουρκικά. Ούτε όμως θα χαιρόταν, όταν θα διαπίστωνε ότι μέρος της ομώνυμης λεκάνης – κοιλάδας του, εκχωρούνταν από την Ελλάδα, στην Αίγυπτο, κάνοντας τη διαχωριστική καμπύλη A,B,C,D,E, στην πρόσφατη τμηματική τους συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες, αντί για ανηφορική, να είναι κατηφορική.

Χάρτης Α’. Σεισμική ερμηνεία και ανάλυση χαρακτηριστικών
της λεκάνης του Ηροδότου και της Λεβαντίνης λεκάνης.
Πηγή: C. Skiple, E. Anderson και J. Fürstenau

Ένα τμήμα λοιπόν από την εναπομείνασα, από το πολυπληθές και αρχαίο αυτό έθνος, ιθαγενή Θρακική ιστορική και πολιτισμική οντότητα, την Πομακική, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου, λόγω παλιού ημερολογίου, κάθε χρόνο, εκτός του φετινού λόγω πανδημίας, εορτάζει στο ύψωμα Χίλγια στον Έβρο, την ομώνυμη εορτή του προφήτη Ηλία, και εκείθεν του ίδιου του Ορφέα, πιστοποιώντας μεταξύ άλλων την αυτοχθονία της. Ειδικά την ημέρα αυτή, τιμά την άγνωστη σε πολλούς, θυσία των Πομακόπουλων, όταν περί τον δέκατο τέταρτο αιώνα, και πολύ πριν από τον εξισλαμισμό τους, σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις σημερινές ημέρες που εορτάζεται ως μπαϊράμι γιαγλί, κατέληξε να συνιστά προϊόν μιας χωρίς προηγούμενο παραχάραξης, με την Made in Turkey Κεμαλική εκδοχή της εορτής των “σαράντα βρυσών”, και με την παρουσία πλήθους πεχλιβάνηδων από την Αδριανούπολη, να τα πιστοποιεί, όλα αυτά.

Επειδή όμως ο θεός εκτός από τον κλέφτη της ιστορίας αγαπάει και τον κύριό της, νέοι Πομάκοι και φίλοι ερευνητές, έχουν ξεκινήσει από ετών μια μεγάλη διανοητική και ηθική προσπάθεια να μη μασήσουν τα εν λόγω παραμύθια της Άγκυρας, αναδεικνύοντας τον τόπο τους σε βιολογική τριανταφυλλιά της Θράκης, γεμάτη με ρόδα. Τουτέστιν, γεμάτη με επαναπομακοποίηση.

Ποτέ η Τουρκία δεν είχε ως οδηγό παράσταση, το βλέποντας και κάνοντας, όπως η Ελλάδα αλλά το βρίσκοντας και κάνοντας, όπως και το βρίσκοντας το τι να κάνουν. Από τη Θράκη και το Αιγαίο, έως την Ανατολική Μεσόγειο.

Αυτά που λέει η γείτων, και που συμβαίνουν την περίοδο που διανύουμε, είναι χαρακτηριστικά: Τα αλλεπάλληλα μπρος πίσω με τις εισβολές στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και δύο πράγματα που όμως δεν μπορούν να αποκρυφτούν. Πρώτον οι Τουρκικές πινελιές με τις αποχρώσεις του γκρι στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και η πρόκληση εντυπώσεων στη διεθνή κοινότητα. Και όλα αυτά να επιχειρούνται από μια παρείσακτη χώρα της Ανατολικής Μεσογείου που θέλει να καταστεί η επικυρίαρχος. Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Θέλαμε να πούμε στο σημείο αυτό τι μας έλεγε φιλέλληνας δημοσιογράφος που σκέπτεται σαν Έλληνας, αν και πολλοί ημεδαποί δημοσιολογούντες, δεν σκέπτονται καν σαν φιλέλληνες. Ο εν λόγω λοιπόν αφού είδε στο τελευταίο μας γραπτό τα του “μασώνται” [1], έλεγε τα εξής:

«Η Δύση μασάει τα λόγια της, η υπαρκτή πολιτική Ελλάδα καταναλίσκει μασημένες τροφές, ενώ η Τουρκία νομίζει ότι είναι κάτι σαν τη φυλή Μασάι».

Ανταπαντήσαμε λοιπόν στον καλοπροαίρετο φίλο, ότι ούτε οι Πομάκοι ούτε οι Έλληνες μασάμε.

Ούτε επίσης μασούν τα πενήντα εκατομμύρια των, εντός Τουρκίας, εκτός και επί τα αυτά, Κούρδων της ευρύτερης περιοχής της Μεσοποταμίας.

Ειδικά, ως προς τα της Ανατολικής Μεσογείου, τα μεταφέραμε προς την Κυβερνητική Ελλάδα. Να προειδοποιήσει από τώρα την Τουρκία, ότι στην επόμενη NAVTEX (Χάρτης Β΄) για έρευνα στην περιοχή, είτε αυτή αφορά την Κάρπαθο και τη Ρόδο είτε αφορά το Νότιο Κρητικό πέλαγος, ότι θα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα των νησιών αυτών, μετά του Καστελλόριζου, στα δώδεκα ναυτικά μίλια, προτιθέμενη να ανακηρύξει ταυτόχρονα ΑΟΖ, τόσο με την Κύπρο, όσο βέβαια και με την Κοινοβουλευτική Λιβύη. Μια στοιχειώδης όσο αυτονόητη πράξη εθνικής άμυνας. Και επιπλέον, σε ότι αφορά την αιγιαλίτιδα ζώνη, σύμφωνη με το δίκαιο της θάλασσας. (Βλέπε pdf, 12 ναυτικά μίλια – Έκδοση Ε΄).

Χάρτης Β΄. Τουρκικός χάρτης by Cagatay Erciyes, αξιωματούχου του Τουρκικού ΥΠ.ΕΞ.
που εμφαίνεται στην αναγγελία της νέας NAVTEX, σε νέες περιοχές.

Και επειδή στους κυβερνητικούς, όσο και τους αντιπολιτευτικούς κύκλους, υπάρχει αρέσκεια ως προς τις τμηματικές τακτοποιήσεις, να τονίσει προς όλους ότι εφόσον το Τουρκικό εξαμαρτείν επαναληφθεί για άλλη μια φορά, προτίθεται να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη, δηλαδή τα χωρικά ύδατα, στα 12 μίλια, καθ΄ άπασα την Ελληνική επικράτεια.

Μόνο που σήμερα, αν όχι χθες, όφειλε να ρυθμίσει τα της ΑΟΖ με την Κύπρο, διαμέσου του Καστελλόριζου, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα τις εγγυητικές της ευθύνες, απέναντι στη μαρτυρική μεγαλόνησο.

Γιατί αν τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν, σε λίγο η φυλή των Μασάι, που λέγαμε, θα μας ζητάει την Άρτα με τα Γιάννενα.

Όσο για τη Δύση που νίπτει τας χείρας της, ναι μεν κάνει καλά, λόγω της πανδημίας, όμως αν θα συνεχίσει να πολιτεύεται με αυτό τον τρόπο, αυτό που είναι προδιαγεγραμμένο, είναι η δύση της Δύσης ή η Δύση της δύσης.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ούτε να ρυμουλκήσει κάποιο ερευνητικό σκάφος, ούτε να κόψει καλώδια. Αν χρειάζεται να κόψει κάτι ο Ελληνισμός, είναι ο γόρδιος δεσμός. Ο οποίος, εδώ και πολλούς αιώνες, βρίσκεται στο ίδιο μέρος.

Ως προς την διανοητική και πολιτική διάσταση και ύπαρξη του οποίου, η απάντησή μας είναι ότι, μπορούμε, μεταξύ των άλλων, ως Ελληνισμός να προχωρήσουμε στην προμήθεια ερευνητικού σκάφους για υδρογονάνθρακες, στο οποίο μάλιστα να δοθεί το όνομα “Καστελλόριζο”.

Εμάς δεν μας κουράζει το να μιλάμε για τα δώδεκα μίλια και τις ευθύνες απέναντι στην Κύπρο και την κοινή μας ΑΟΖ. Μας εμπνέει να βρούμε τα καινούργια μας μολών λαβέ. Ιδιαίτερα δε σήμερα που όχι μόνο πλησιάζει η επέτειος της παλιγγενεσίας, αλλά και που η επιθετικότητα της Τουρκίας, που είναι η πρώτη που “ήρξατο χειρών αδίκων”, ακυρώνει με τον τρόπο αυτό, τα “casus belli” της. Για να την αντιμετωπίσουμε, μπορούμε να το κάνουμε, τόσο μορφωτικά και πολιτικά, όσο και ηθικά. Με την εμπιστοσύνη μας απέναντι στον ένστολο Ελληνικό στόλο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, να είναι σήμερα, η μεγαλύτερη όσο ποτέ.

Τέλος, μπορεί το “Καστελλόριζο” πλοίο που λέγαμε, να αναλάβει την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην υπό ανακήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα, στην ευρύτερη περιοχή. Μεταξύ των άλλων να διαλευκάνουμε τα της Ανατολικής Μεσογείου, και να την λευκάνουμε, αφαιρώντας τις πινελιές με το Τουρκικό γκριζάρισμα. Και επιπλέον, να αναβαθμίσουμε την Ελληνική παρουσία, τιμώντας τη μνήμη του Ηροδότου, μετά των, όποιας μορφής, γεωοικονομικών και άλλων ωφελημάτων. Και με τα μάτια όλων μας, να μην ξεφεύγουν στιγμή, από το Καστελλόριζο.

Πηγή: https://www.alexpolisonline.com/2020/08/blog-post_17.html#ixzz6VSEsCuA6
Alexandroupoli Online

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Θεσσαλονίκη: 33χρονος χάρισε ζωή με τον θάνατό του – Δωρεά οργάνων και ιστών αποφάσισε η οικογένειά του

Δώρα ζωής προσέφερε με τον θάνατό του 33χρονος που νοσηλευόταν στη Β’ Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Β΄ ΜΕΘ) του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Γ. Παπανικολάου» και έχασε τη μάχη για τη ζωή.

Οι οικείοι του, στην πιο δύσκολη για αυτούς στιγμή, αποφάσισαν να προσφέρουν δώρα ζωής σε συνανθρώπους μας, όπως αναφέρεται σε σημερινή ανακοίνωση του Νοσοκομείου.

Η δωρεά οργάνων και ιστών ολοκληρώθηκε με επιτυχία την Κυριακή του Πάσχα. Το χειρουργείο της δωρεάς πραγματοποιήθηκε από τις χειρουργικές ομάδες της Μονάδας Μεταμόσχευσης του ΓΝΘ «Ιπποκράτειου», της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και της Οφθαλμολογικής Κλινικής του ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ.

Τα συλλυπητήριά της αλλά και τις θερμότατες ευχαριστίες για την προσφορά οργάνων και το μεγαλείο ψυχής που επέδειξαν εκφράζει η Διοίκηση του Νοσοκομείου προς τους οικείους του δωρητή. Επιπλέον, η Διοίκηση ευχαριστεί το προσωπικό της Β’ Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του «Γ. Παπανικολάου» και όλων των άλλων τμημάτων και κλινικών του Νοσοκομείου που συνεργάστηκαν για το σκοπό της δωρεάς.

Συγκεκριμένα, το προσωπικό του Αναισθησιολογικού Τμήματος, των Χειρουργείων, του Ακτινολογικού Εργαστηρίου, του Καρδιολογικού Τμήματος, του Μικροβιολογικού Εργαστηρίου, του Βιοχημικού Εργαστηρίου, του Αιματολογικού Εργαστηρίου και τη Αιμοδοσίας και του Τμήματος Ανοσολογίας-Ιστοσυμβατότητας. «Χωρίς την καθοριστική συμβολή όλων αυτών των επαγγελματιών υγείας δεν θα ήταν δυνατή η επιτυχής έκβαση της διαδικασίας της δωρεάς», αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση.

Η διαδικασία διενεργήθηκε υπό το γενικό συντονισμό του Ελληνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων.

Το «Γ. Παπανικολάου» στηρίζει τη Δωρεά Οργάνων μετά το τέλος της ζωής, ως την ύψιστη μορφή εθελοντικής προσφοράς προς τον συνάνθρωπο, πολιτισμού και αλτρουισμού, καταλήγει η ανακοίνωση.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το φόρεμα από άμμο ήταν η πιο τρελή ιδέα που παρουσιάστηκε στο φετινό Met Gala

Η τραγουδίστρια Tyla έκανε το ντεμπούτο της στο Met Gala με την πιο τρελή ιδέα που έχει παρουσιαστεί στη διοργάνωση εδώ και καιρό.

Μία δημιουργία του οίκου Balmain και συγκεκριμένα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Olivier Rousteing, το φόρεμα από άμμο που δημιουργήθηκε πάνω στο σώμα της Tyla ήταν εμπνευσμένο από το θέμα του gala, «Ο Κήπος του Χρόνου». Ο Rousteing βασίστηκε στην ιδέα του χρόνου που περνάει και της παροδικότητας των πραγμάτων για να επαναπροσδιορίσει τη χρήση των υλικών και να μετατρέψει την άμμο σε κάτι μόνιμο.

Έτσι, δημιούργησε πάνω σε ένα καλούπι τα κομμάτια του φορέματος, τα οποία στη συνέχεια συναρμολογήθηκαν και το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα στράπλες φόρεμα στο χρώμα της άμμου, με την κυριολεκτική έννοια, το οποίο η Tyla συνδύασε με μία τσάντα Balmain σε σχήμα κλεψύδρας.

Για τη δημιουργία του φορέματος χρησιμοποιήθηκαν τρία χρώματα άμμου και μικροκρύσταλλοι χάρη στους οποίους το ρούχο έλαμπε σε κάθε κίνηση της Tyla.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Χρόνιος πόνος: Ένας στους οκτώ υποφέρει μετά από επεμβάσεις αισθητικής χειρουργικής – Ποιοι πονούν περισσότερο

Πρόσφατη έρευνα σε ενήλικες Νορβηγούς αποκάλυψε ότι το 10% είχε υποβληθεί σε αισθητική χειρουργική επέμβαση, με το 12,5% εξ αυτών να βιώνει χρόνιο μετεγχειρητικό πόνο. Αυτή η πρωτοποριακή μελέτη, που παρουσιάζεται στο Scandinavian Journal of Pain, είναι η πρώτη που διερευνά τη συχνότητα των αισθητικών επεμβάσεων, αλλά και του μετεγχειρητικού πόνου σε ενήλικες που υποβλήθηκαν σε διάφορες επεμβάσεις αισθητικής χειρουργικής.

Η αισθητική χειρουργική γίνεται όλο και πιο δημοφιλής παγκοσμίως, αλλά ο επιπολασμός των επιπλοκών μετά από αισθητικές επεμβάσεις, όπως ο χρόνιος μετεγχειρητικός πόνος, δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς. Η παγκόσμια αύξηση αυτών των επεμβάσεων έχει επιστήσει την προσοχή στις πιθανές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του χρόνιου πόνου μετά την επέμβαση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρ. Silje Endresen Reme από το Πανεπιστήμιο του Όσλο, διεξήγαγαν μια σύντομη έρευνα σε 1.746 ενήλικες Νορβηγούς, ρωτώντας τους αν είχαν υποβληθεί σε αισθητική χειρουργική επέμβαση, αν είχαν αντιμετωπίσει χρόνιο μετεγχειρητικό πόνο και αν είχαν αναζητήσει θεραπεία για τον πόνο αυτό.

Το ανησυχητικό είναι ότι το 12,5% ανέφερε ότι αντιμετώπιζε χρόνιο μετεγχειρητικό πόνο, δηλαδή επίμονο πόνο, που διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες. Οι άνδρες είχαν 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν χρόνιο πόνο από ό,τι οι γυναίκες. Τα 2/3 των ατόμων που αντιμετώπιζαν πόνο ήταν ηλικίας 18-29 ετών, ενώ οι άλλες ηλικιακές ομάδες ανέφεραν πολύ χαμηλότερα ποσοστά. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι το 75% των ατόμων που υπέφεραν από πόνο ζήτησαν ιατρική βοήθεια, γεγονός που υποδηλώνει τις σοβαρές επιπτώσεις αυτού του προβλήματος.

Συνήθως, οι αισθητικές χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται σε ιδιωτικές κλινικές. Ωστόσο, οι ασθενείς με μετεγχειρητικό πόνο συχνά απευθύνονται σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας, ενώ είναι πιθανό να μην είναι σε θέση να εργαστούν, αλλά και να υποφέρουν από μειωμένη ποιότητα ζωής.

«Λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη αποδοχή και δημοτικότητα της αισθητικής χειρουργικής, είναι ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς να είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τις πιθανές επιπλοκές», δήλωσε η Sophia Engel, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης. Και συμπλήρωσε: «Επιπλέον, οι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίζουν τον αντίκτυπο του χρόνιου πόνου που προκύπτει μετά από αισθητικές επεμβάσεις στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής πρόνοιας».