Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν κυβέρνηση – ΔΝΤ
Συνεχίζεται η σύγκρουση την κυβέρνησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε μία κόντρα που εξακολουθεί να μην έχει γίνει σαφές αν προσφέρει κάτι για τα ελληνικά συμφέροντα. Κι αυτό διότι η Ελλάδα χρειάζεται το ΔΝΤ για να πιέζει ώστε οι Ευρωπαίοι να ξεκινήσουν τη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους, την ίδια στιγμή όμως θεωρούν ότι το Ταμείο είναι κολλημένο σε οικονομικές πολιτικές του 1980. Κάπως έτσι, για άλλη μία φορά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σε χθεσινή του συνέντευξη στα Νέα επιτέθηκε στην Ουάσιγκτον.
«Το ΔΝΤ, όπως και οι άλλοι θεσμοί, δεν έχουν μια ταυτόσημη άποψη. Υπάρχει το ΔΝΤ της Λαγκάρντ που μιλάει για τη δίκαιη ανάπτυξη (inclusive development – δηλαδή που δεν αφήνει κανέναν πίσω) και υπάρχει το ΔΝΤ των τεχνοκρατών που είναι κολλημένοι (προφανώς όχι όλοι) στα οικονομικά ιδεολογήματα της δεκαετίας του ’80».
Όπως εξήγησε ο Υπουργός το να ζητάς μεγάλο μέρος της αναπροσαρμογής του φόρου εισοδήματος να έρθει μέσα από τη μείωση του αφορολογήτου φαίνεται σαν να μην έχεις καμία μέριμνα για την κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε βέβαια κατανόηση για τη διπλή κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Το θέμα είναι ότι οι απαιτήσεις του ΔΝΤ δυσκολεύουν την κυβέρνηση η οποία απλά θέλει να αποφύγει τις αλλαγές που έχουν πολιτικό κόστος.
Το θέμα όμως είναι ότι μόνο το ΔΝΤ πιέζει για την ελάφρυνση του χρέους. Αντιθέτως οι Ευρωπαίοι, ακόμη και τη στιγμή που ανακοίνωσε ο ΓερούνΝτάισελμπλουμ στο Eurogroup της 7ης Μαρτίου ότι θα ξεκινήσει τον Απρίλιο η συζήτηση για το χρέος, αυτό έγινε ανορθόδοξα και έδωσε την εντύπωση ότι ο πρόεδρος του Eurogroup μάλλον ήθελε να αποφύγει κάτι και να το μεταθέσεις για αργότερα, παρά να δεσμευθεί για κάτι χειροπιαστό. Όμως τη σημασία που έχει η συζήτηση για το χρέος την εξήγησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στη συνέντευξή του λέγοντας: «Από τη μια το ΔΝΤ δεν μπαίνει στο παιχνίδι χωρίς μια λύση για το χρέος, από την άλλη, αυτή η λύση αποτελεί συστατικό στοιχείο της μετατροπής του φαύλου κύκλου που αντιμετωπίζουμε, σε ενάρετο». Και η απορία συνεχίζεται: Αν μόνο το ΔΝΤ μπορεί να πιέσει επαρκώς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για την ελάφρυνση του χρέους, τότε ποιο το όφελος της προσπάθειας απομάκρυνσης του από το πρόγραμμα; Αυτό η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να το εξηγήσει επαρκώς επιτρέποντας να αναπτύσσονται θεωρίες που λένε ότι στην πραγματικότητα σχεδόν όλα στην διαπραγμάτευση έχουν κλείσει και οι όποιες συγκρούσεις απλά μιλάνε στο θυμικό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (και των βουλευτών του) επιλέγοντας έναν εχθρό και τελικά συσπειρώνοντας.
Την ίδια στιγμή η πραγματική οικονομία εξακολουθεί να είναι σε οριακό σημείο και μάλιστα ατενίζει πολύ αρνητικά το δωδεκάμηνο που ανοίγεται μπροστά της λόγω την νέων φορολογικών επιβαρύνσεων με τα οποία η κυβέρνηση θέλει να πάρει από την αγορά 2 δισ. ευρώ, είτε ροκανίζοντας την αγοραστική δύναμη, είτε στερώντας πόρους από τις επιχειρήσεις. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση των αναλυτών της Alpha Bank οι οποίοι στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων καθιστούν απαραίτητο τον περιορισμό της νέας υφεσιακής διαταραχής και της μεταβάσεως το ταχύτερο δυνατό σε μία διατηρήσιμη ανάπτυξη. Όπως εξηγούν, «η περαιτέρω αποκλιμάκωση της ανεργίας και η αύξηση του ποσοστού απασχολήσεως εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη σταθεροποίηση του οικονομικού κλίματος, την εξέλιξη της οικονομικής δραστηριότητας και την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταβολών».
Επιστρέφοντας στις δηλώσεις Τσακαλώτου, ο Υπουργός επέμεινε ότι η διαπραγμάτευση θα ολοκληρωθεί μέχρι τις 22 Απριλίου όπως έχει ήδη προαναγγελθεί και εξηγεί ότι στο Eurogroup που θα γίνει ακριβώς εκείνη την ημέρα θα πρέπει να συζητηθεί το συνολικό πακέτο γύρω από την ελληνική οικονομία, δηλαδή τόσο την αξιολόγηση, όσο και το χρέος.
