Το αποτέλεσμα ήταν θετικό για τον ΠΑΟΚ, το απόγευμα της Τετάρτης, υπό την έννοια πως σε διπλούς αγώνες το 1-1 εκτός έδρας είναι μια χαρά. Από την άλλη μεριά υπάρχουν πολλά πράγματα που θα πρέπει να συνεχίσουν ν’ απασχολούν τον Τούντορ.

Όπως η εικόνα του Μακ, που ήταν σαν να μην…υπήρχε στο γήπεδο, το ότι ο Κλάους δεν μπορεί καν να βρεθεί μέσα στην οποιαδήποτε φάση, για το γεγονός πως και πάλι από μία σέντρα, έστω και αν αυτή τη φορά το γκολ σημειώθηκε σε κανονική ροή αγώνα, δέχεται από τον αέρα γκολ και βέβαια για την δεύτερη απανωτή φάση, που ένας απλά καλός τερματοφύλακας θα είχε εξουδετερώσει, ο Βελλίδης δέχτηκε γκολ.

Αρχίζω πρώτα απ’ όλα από την εξαιρετικά αρνητική εικόνα, ενός ΠΑΟΚ φοβισμένου να βγει από το καβούκι του στο δεύτερο μέρος, σε ένα ματς εκτός έδρας που ήταν 1-1. Ο «Δικέφαλος» του Βορρά, για να είμαστε ακριβείς, έπαιξε μέχρι το 20-25’ και μετά περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο (όχι πως ο Πανιώνιος έπαιξε καμία μπαλάρα, αλλά προσπαθούσε) απέναντι σε μία ομάδα που το ρόστερ της σε μπάτζετ είναι επτά με οκτώ φορές μικρότερο.

Μπορεί σαν μονάδες ο ΠΑΟΚ να έχει καλύτερες, αλλά σαν ομάδα, οι Νεοσμυρνιώτες έδειχναν πολύ πιο συμπαγείς και οργανωμένοι. Ήξεραν τι ζητούσαν μέσα στο γήπεδο και άσχετα με το αποτέλεσμα, κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν προσπάθησαν.

Ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να δέχεται εύκολα ίδια γκολ. Αυτή τη φορά από τον αέρα ήρθε άλλη μια σέντρα και μια κεφαλιά του αφύλακτου Μασούρα για να κάνει το 1-1 και να ξαναβάλει τον Πανιώνιο στο παιχνίδι. Οι Μακ και Ροντρίγκες δεν μπόρεσαν σε καμία περίπτωση να κάνουν το παιχνίδι τους και σε δύο περιπτώσεις που είχαν περιθώριο για καλή σέντρα, αυτές κατέληξαν στα…περιστέρια.

Από ανάπτυξη ούτε συζήτηση. Οι μόνοι που μπόρεσα να διακρίνω σήμερα, είναι ο Πέλκας που όταν περνάει η μπάλα από τα πόδια του πιστεύεις πως κάτι θα γίνει. Σήμερα, ειδικά στην επανάληψη, ο Πέλκας βρισκόταν σε πολλές περιπτώσεις μόνος του, αλλά μπάλα δεν έπαιρνε από τους συμπαίκτες του. Συμπαθητικός σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, ήταν και ο Κοροβέσης.

Πάμε τώρα στον Βελλίδη. Ο Ιγκόρ Τούντορ, που έπαιξε σε μεγάλο κομμάτι της καριέρας του στην Ιταλία και είδε τερματοφύλακες και τερματοφύλακες, ενώ έπαιζε και συμπαίκτης με τον Μπουφόν, προσπάθησε να πείσει την περασμένη Κυριακή πως ο Βελλίδης είναι πρώτη επιλογή και πρέπει να παίζει. Μπορεί να ήταν θεαματικότατο το γκολ του Μασούρα, αλλά ο πρώην πορτιέρο του ΠΑΣ, φέρει ευθύνη και σε αυτό γκολ, όπως παραδέχτηκε πως ήταν υπεύθυνος και για το γκολ κόντρα στην ΑΕΚ.

Ο Βελλίδης έχει κάνει κακή εκκίνηση και είναι ν’ απορείς για το άμεσο φάγωμα του Όλσεν αμέσως μετά από το καλύτερο ματς που έκανε με την φανέλα του ΠΑΟΚ και ήταν αυτό κόντρα στην Ξάνθη. Αν πιστεύει ο Τούντορ πως αυτός είναι ο Βελλίδης είναι ο τερματοφύλακας που θα του εμπνεύσει σιγουριά, τότε μάλλον θα πρέπει να δει τι κάνουν οι τερματοφύλακες ανταγωνιστριών ομάδων για τα πλέι-οφ, όπως ο Ανέστης ή ο Στιλ. Ακόμα και ο νεαρός Μπάρκας στο ματς της Λεωφόρου, παρά το νεαρό της ηλικίας του ήταν πολύ σταθερός.

Για να μην το ξεχάσω. Αυτή την περίπτωση του Τσίμιροτ, δεν έχω μπορέσει να την κατανοήσω ακόμα. Δηλαδή είναι καλύτερος από τον Κόρμπο ή τον Σιώπη με τους οποίους έπαιζε σήμερα;

Συμπερασματικά στα δύο ματς που είδα τον ΠΑΟΚ μέσα σε τρία 24ώρα, είδα μια ομάδα που δεν έχει αποκτήσει μία συγκεκριμένη ταυτότητα από τον προπονητή στο παιχνίδι της. Δεν έχει έστω και κάποιους ποδοσφαιριστές φορμαρισμένους για να κάνουν την διαφορά, δέχεται εύκολα φάσεις και γκολ από τα άκρα του, αδύναμος στα στημένα και τον αέρα και το χειρότερο είναι πως η επιλογή του για κάτω από τα δοκάρια, που έγινε στο χειμερινό παζάρι, δεν πείθει πως κάνει για ομάδα με τις απαιτήσεις των Θεσσαλονικέων.

Κλείνω με κάτι θετικό. Η προσθήκη του Χατζηισαϊα είναι μια πραγματικά δυνατή κίνηση. Ο υψηλόσωμος στόπερ έχει δώσει τρομερά δείγματα γραφής στον Πανιώνιο και σε έναν χώρο που πονάει πάρα πολύ, ο ΠΑΟΚ, έκανε μια σοβαρή επένδυση που θα έχει ορίζοντα πολλών ετών μπροστά. Ο 23χρονος την άξιζε την μεταγραφή σε μια μεγάλη ομάδα.

πηγή : sport-fm.gr