Μιλώντας στο επενδυτικό forum της Eurobank ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωσε ότι μια εκ των βασικών αιτιών του βάθους και της διάρκειας της ύφεσης είναι η χρηματοοικονομική ασφυξία, ειδικά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ο κ. Φέσσας τόνισε ότι: «ο χειρισμός των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων αλλά και της αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων που βαρύνονται από ένα χρέος στο οποίο δεν μπορούν να ανταποκριθούν παγιδεύει σημαντική αξία και ρευστότητα, η όμως οποία με τους κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να αποδεσμευτεί». «Ένα μεγάλο μέρος των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων προέρχεται από παραγωγικές επιχειρήσεις. Αυτό σημαίνει ότι πράγματι μπορεί να διασωθεί πολύ μεγάλη αξία αν γίνει προσεκτική διαχείριση αυτών των περιπτώσεων. Οι κατάλληλες πρωτοβουλίες μπορούν να συμβάλλουν στην βελτίωση της κατάστασης όλων των επιχειρήσεων και να συμβάλλουν σημαντικά στην ανάκαμψη της οικονομίας» τόνισε ο κ. Φέσσας.
«Συνεπώς όλοι οι εταίροι πρέπει να κινηθούν αποφασιστικά και με ταχύτητα ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που υπάρχουν με τον πλέον εποικοδομητικό τρόπο.
Ενδεικτικά, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο πρέπει να τροποποιηθεί ριζικά ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες που θέτει η σημερινή πραγματικότητα:
• να διευκολύνει και να επιταχύνει τη διαχείριση των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων,
• να νομιμοποιήσει και να διευκολύνει την εισαγωγή εναλλακτικών τεχνικών διαχείρισης των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων,
• να αποφύγει τη στρέβλωση του ανταγωνισμού,
• να διευκολύνει την ταχεία επιστροφή βιώσιμων επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν σήμερα προβλήματα σε συνθήκες ομαλής και κερδοφόρας λειτουργίας.
Πρέπει να αποτελέσουν άμεση προτεραιότητα ο σχεδιασμός εξωδικαστικών διαδικασιών ειδικά για ΜμΕ καθώς και μηχανισμών συντονισμού περιπτώσεων στις οποίες υπάρχουν πολλοί πιστωτές.
Επίσης, δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση όπου:
1. οι τράπεζες σωρεύουν προβλέψεις οι οποίες όμως δεν αξιοποιούνται άμεσα για την αναδιάρθρωση μη κανονικά εξυπηρετούμενων οφειλών και επιχειρήσεων,
2. δεν υπάρχουν ξεκάθαρα κριτήρια που να καθορίζουν ποιες επιχειρήσεις και ποια νοικοκυριά είναι βιώσιμα,
3. απουσιάζουν κρίσιμα εργαλεία για την υλοποίηση των αναδιαρθρώσεων,
4. ορισμένες εμφανώς προβληματικές εταιρείες παραμένουν εν ζωή για χρόνια με τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος και χωρίς να εφαρμόζεται μια ξεκάθαρη και ταχεία διαδικασία αναδιάρθρωσης με βάση ευρέως αποδεκτά κριτήρια,
5. ορισμένες προβληματικές εταιρείες παραμένουν σε λειτουργία χωρίς να εξυπηρετούν δάνεια, να καταβάλλουν φόρους και εισφορές ή ακόμα και εργαζόμενους ανταγωνιζόμενες άλλες εταιρείες που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και συνεπώς βρίσκονται σε δυσμενή θέση.
Τέλος, πρέπει να προχωρήσει άμεσα μια πλήρης εξέταση του φορολογικού και νομικού πλαισίου ώστε:
• αυτό να γίνει πιο φιλικό ως προς τις αναδιαρθρώσεις (για παράδειγμα στην περίπτωση που οι τράπεζες διαγράψουν μέρος μια απαίτησης τους, η διαφορά ως προς την ονομαστική αξία της απαίτησης θεωρείται ότι αποτελεί κεφαλαιακό κέρδος),
• η ενθάρρυνση εξαγορών και συγχωνεύσεων μπορεί να είναι ένα κρίσιμο συστατικό μιας επιτυχούς αναδιάρθρωσης.
«Σήμερα το εγχείρημα μιας άνευ προηγουμένου αναδιάρθρωσης των Ελληνικών επιχειρήσεων προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες. Αλλά οι εργαζόμενοι θα δοκιμαστούν για άλλη μια φορά κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Συνεπώς θα χρειαστούν επαρκείς προβλέψεις ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εργαζόμενοι δεν θα υποστούν αναίτια επιβάρυνση. Για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να εισαχθούν κατάλληλα εργαλεία επανεκπαίδευσης καθώς και κίνητρα για την αύξηση της ικανότητας των εργαζομένων να μετακινηθούν από μια εργασία σε μια άλλη.»
