Θέμα συνόρων(!) θέτει ο Ερντογάν, αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης
Νέα διάσταση δίνει στην εξωτερική πολιτική που χαράζει η Τουρκία δίνει ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας, Ταγίπ Ερντογάν αμφισβητώντας την Συνθήκη της Λωζάνης!
Την ώρα που βρίσκονται εν εξελίξει πολλά και ακανθώδη ζητήματα (Προσφυγικό, Κυπριακό, Συρία) ο Ερντογάν θέτει ζήτημα συνόρων, στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα τόσο στο εγχώριο ακροατήριο όσο και εκτός. Αρχικά, δείχνει τις προθέσεις του πως ο “πόλεμος” κατά του κεμαλισμού στην Τουρκία θα συνεχιστεί καθώς πλέον δεν διστάζει να κατηγορεί τους Κεμαλικούς για «εθνική προδοσία» με την αποδοχή των όρων της Συνθήκης της Λωζάνης.
Με τη Συνθήκη της Λωζάννης δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη;» είπε. Ο ίδιος συνέχισε: «Όσοι έκατσαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Λωζάννη, δεν εκμεταλλεύτηκαν τη συνθήκη αυτή. Και επειδή αυτοί δεν την εκμεταλλεύτηκαν, δυσκολευόμαστε σήμερα εμείς».
Οι αναφορές του Τούρκου Προέδρου στη Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι καινούργιες αλλά παραμένει εντυπωσιακό ότι συνεχίζει να αφήνει ερωτηματικά για τον τρόπο που θα πορευτεί η Τουρκία και την πιθανή “απάντηση” των Αθηνών και της Ε.Ε
«Μας απείλησαν με τη Συνθήκη Σεβρών το 1920 και μας έπεισαν να αποδεχθούμε εκείνη της Λωζάνης το 1923. Κάποιοι προσπάθησαν να μας εξαπατήσουν παρουσιάζοντας τη Συνθήκη της Λωζάνης ως νίκη», πρόσθεσε, ενώ στη συνέχεια εξήγησε ότι «στη Λωζάνη παραδώσαμε (πλέον Ελληνικά) νησιά τα οποία (είναι τόσο κοντά που) “ακούγεσαι αν φωνάξεις από την Τουρκία”».
«Εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για την υφαλοκρηπίδα, και τα σύνορα σε αέρα και γη. Ο λόγος για αυτό είναι εκείνοι που κάθισαν στο τραπέζι για την εν λόγω συνθήκη. Εκείνοι που κάθισαν εκεί δεν μας έφεραν δικαιοσύνη, και τώρα δρέπουμε αυτά τα προβλήματα», τόνισε, σημειώνοντας ότι «εάν το πραξικόπημα είχε πετύχει (της 15ης Ιουλίου), θα μας είχαν δώσει μια συνθήκη που θα μας έκανε να αναζητούμε εκείνη των Σεβρών».
Η Συνθήκη της Λωζάνης, που υπεγράφη στις 24 Ιουλίου, του 1923 από τον Ismet Inony, ο οποίος αργότερα διαδέχθηκε τον Mustafa Kemal Ataturk στην προεδρία της χώρας, θεωρείται η τελική συνθήκη που ολοκλήρωνε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξασφαλίζοντας τα θεμέλια της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας μετά το πόλεμο της Ανεξαρτησίας εναντίον των δυνάμεων της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδα. Η Συνθήκη αναγνώρισε τα εδαφικά όρια της Τουρκίας, αλλά και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι μη μουσουλμανικές μειονότητες θα ζουν στα νέα δημοκρατία.
