Οι παλαιότεροι θα θυμάστε τους πρώτους μεταχουντικούς μήνες, την κινδυνολογία και την ανησυχία που δικαιολογημένα υπήρχε. Και κάποιοι θα θυμάστε ότι το αίτημα της αποχουντοποίησης φούντωνε όσο περνούσε ο καιρός και ενισχυόταν η βεβαιότητα ότι η Δημοκρατία εδραιωνόταν. Μη σας φανεί περίεργο, τα ίδια συναισθήματα με τότε με διακατέχουν αυτό τον καιρό.
Δυστυχώς η αποχουντοποίηση δεν προχώρησε στο βαθμό και στην έκταση που θα έπρεπε. Κι αυτό δεν το λέγαμε μόνο εκείνοι που δεν συμμεριζόμασταν τις πολιτικές πρακτικές των κυβερνήσεων Καραμανλή οι οποίες επιδίωκαν να ενσωματώσουν και πάλι στην κοινοβουλευτική Δεξιά τους βασιλόφρονες και ακροδεξιούς που δεν είχαν πού αλλού να καταφύγουν. Το έλεγαν οι πιο έγκυρες φωνές της τότε Νέας Δημοκρατίας.
Όπως η Ελένη Βλάχου. Είχε γράψει τότε ένα υπέροχο χρονογράφημα για μια μύγα και μια σούπα. Το έχω επικαλεστεί πριν από χρόνια για την περίπτωση των ανώνυμων κουκουλοφόρων. Νομίζω ότι σήμερα ταιριάζει περισσότερο. Για περιπτώσεις όπως των Μπαλτάκων και των Φαήλων.
Είχε γράψει τότε η Βλάχου – ενάμιση χρόνο μετά την πτώση της χούντας – για έναν φοβερά πεινασμένο που του σερβίρισαν μια σούπα μέσα στην οποία είδε να κολυμπάει μια μύγα. Αλλά η πείνα ήταν αφόρητη κι έφαγε τη σούπα μαζί με τη μύγα. Τη επόμενη φορά η πείνα του είχε μετριαστεί κι έτσι έβγαλε τη μύγα από το πιάτο κι έφαγε τη σούπα. Λίγες μέρες μετά που είχε επανέλθει στα κανονικά του και είδε τη μύγα, αρνήθηκε να φάει τη σούπα και την επέστρεψε.
Και είχε καταλήξει η Βλάχου με την παρατήρηση: «Εμείς ως πότε θα τρώμε τη σούπα μας με μύγα;»
Πριν από δυο χρόνια, το καλοκαίρι του 2012, ήμασταν ξεγραμμένοι από πολλούς. Ή για χρεοκοπία πηγαίναμε ή για σούπα αμφίβολης καθαριότητας. Διαλέξαμε τη σούπα. Εν γνώσει μας ότι υπήρχαν μύγες. Περισσότερες της μιας. Και τις ξέραμε όλοι. Ή μήπως αγνοούσαν στη ΔΗΜΑΡ ποιος ήταν ο Μπαλτάκος και τον έμαθαν χάρη στον Κασιδιάρη.
Σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να κρατάμε τη σούπα, αλλά είμαστε σε θέση ν΄ αφαιρούμε από μέσα τις μύγες. Μία προς μία. Κι εκείνο που χρειάζεται είναι επιμονή και προσπάθεια. Για ν΄ απορρίπτουμε τελείως τη σούπα αν ξαναδούμε μύγα.”
