Quantcast
Connect with us

MEDIA

Η «νέα φεουδαρχία» των ΜΜΕ

Στη διάρκεια της συζήτησης για τα ΜΜΕ, η Βουλή ασχολήθηκε επιφανειακά με τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»: τη σχέση ΜΜΕ και δημοκρατίας.

Η αλληλεξάρτηση και η διαπλοκή αναφέρθηκαν από όλες τις πλευρές, αλλά οι συμβολικές αναφορές δεν αναιρούν την ανάγκη να εξετάσουμε βαθύτερα τη σχέση.

Τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής οργάνωσης και της πολιτικής εκπροσώπησης. Αλλά η κατανόηση της σχέσης εξαρτάται από τη θεωρητική άποψη περί δημοκρατίας.

Για τη φιλελεύθερη θεωρία, η ελευθερία της ιδιοκτησίας και του λόγου αποτελούν ύψιστες αρχές.

Η δημοκρατία παρουσιάζεται σαν αγοραίος ανταγωνισμός μεταξύ ομάδων συμφερόντων και κέντρων εξουσίας.

Ο δημοκρατικός ανταγωνισμός κορυφώνεται στις εκλογές, στις οποίες ο λαός επιλέγει και επιβραβεύει ένα κόμμα ή ομάδα συμφερόντων.

Την ίδια λογική ακολουθούν και τα ΜΜΕ. Αποτελούν κατ’ αρχήν επιχειρήσεις που βγάζουν το προϊόν τους στην αγορά, όπως κάθε εμπορική δραστηριότητα.

Βέβαια το ενημερωτικό και ψυχαγωγικό τους περιεχόμενο διαφοροποιεί τα ΜΜΕ.

Η λειτουργία τους υπηρετεί την ελευθερία λόγου και έκφρασης. Στην «αγορά ιδεών» που δημιουργούν τα ΜΜΕ, πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις «ανταγωνίζονται» και οι θεατές-ακροατές επιλέγουν μέσο και ιδέες.

Σ’ αυτήν τη λογική, η ελευθερία έκφρασης των μιντιαρχών και των ολιγαρχών είναι ταυτόσημη με την ελευθερία του πολίτη να λέει τη γνώμη του στην πλατεία του χωριού ή στο καφενείο.

Αλλά η οικονομική εξουσία και η ιδεολογική επιρροή των ΜΜΕ δεν έχει καμία σχέση με τη δυνατότητα του πολίτη να εκφράζεται και να πληροφορείται.

Η συνταγματική και πολιτική θεωρία δεν αντιμετωπίζει πια το κράτος ως τη μεγαλύτερη απειλή του ελεύθερου Τύπου, παρ’ ότι η προληπτική λογοκρισία παραμένει μόνιμος φόβος.

Αυτή προέρχεται από τους μιντιάρχες και ολιγάρχες που ελέγχουν εφημερίδες και κανάλια και αποφασίζουν τι μπαίνει και τι όχι στην «αγορά» των ιδεών.

Το φιλελεύθερο μοντέλο ακολουθείται σε μεγάλο βαθμό στη Βόρεια Αμερική και τη Βρετανία. Οι νεοφιλελεύθεροι λοιδορούν τα δημόσια ΜΜΕ, περιορίζουν τις ρυθμιστικές αρχές, ανάγουν την ακροαματικότητα σε αποκλειστικό κριτήριο επιτυχίας.

Ο αρχιβαρόνος των αγγλόφωνων ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοχ, στον οποίο ανήκουν οι «Times», η «Sun» και τα κανάλια Sky και Fox, προσπαθεί εδώ και χρόνια να περιορίσει το τέλος που πληρώνουν οι πολίτες και τις υπηρεσίες που προσφέρει το BBC, παρ’ ότι οι Βρετανοί λατρεύουν τη «θεία», όπως αποκαλούν το BBC.

Στην Ελλάδα, η ιδεολογία αυτή βρήκε την ακραία της εκδοχή με το μαύρο στην ΕΡΤ και την ουδετεροποίηση του ΕΣΡ.

Η δύναμη των μιντιαρχών αντισταθμίζεται εν μέρει από τη μακρά παράδοση και τον επαγγελματισμό των δημοσιογράφων, κάτι που στα ελληνικά κανάλια είναι σπάνιο, με πολλές βέβαια τιμητικές εξαιρέσεις.

Σε πρόσφατη προεκλογική τηλεοπτική συζήτηση, ο παρουσιαστής επιτέθηκε σφοδρά σε απόντα πρώην υπουργό. Οταν σοκαρισμένος τού είπα ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τη δημοσιογραφική δεοντολογία στη Βρετανία, μου απάντησε ότι εδώ είναι Ελλάδα.

Το δεύτερο (ανα)στοχαστικό μοντέλο αποτελεί εφαρμογή και επέκταση της θεωρίας της δημόσιας σφαίρας.

Σύμφωνα με τον μεγάλο διανοούμενο Χάμπερμας, η δημόσια σφαίρα είναι ένα πεδίο του δημόσιου βίου που μεσολαβεί μεταξύ κοινωνίας και κράτους. Εμφανίστηκε αρχικά στον Διαφωτισμό με τις εφημερίδες γνώμης, τις επιστολές αναγνωστών και τις συζητήσεις σε σαλόνια και συλλόγους.

Η δημόσια συζήτηση, ο διάλογος και η επιχειρηματολογία επιτρέπουν τη δημιουργία ενημερωμένης κοινής γνώμης για το δημόσιο συμφέρον που επηρεάζει την κρατική εξουσία.

Δημοκρατία δεν είναι επομένως η περιοδική καταμέτρηση ψήφων σε εκλογές ή ο ανταγωνισμός συμφερόντων. Δημοκρατία σημαίνει συνεχή δημόσια διαβούλευση και συλλογική ανταλλαγή απόψεων.

Σ’ αυτήν τη διαβούλευση παρουσιάζονται συγκρουόμενες απόψεις και ιδεολογίες δίνοντας την ευκαιρία στους πολίτες να σκέπτονται και να αποφασίζουν.

Αυτό είναι το πρότυπο των ΜΜΕ στη Βόρεια Ευρώπη και τη μεταπολεμική Γερμανία. Το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο χαρακτηρίζεται από έγκυρη και ισχυρή δημόσια ραδιοτηλεόραση και αυστηρή ρύθμιση των ιδιωτικών καναλιών με ενεργό συμμετοχή των «κοινωνικών συνεταίρων» –συνδικάτων, επιχειρηματιών, Πανεπιστημίων και κινημάτων.

Αλλά, όπως παραδέχονται ακόμη και οι υποστηρικτές τους, και τα δύο πρότυπα βρίσκονται σε υποχώρηση.

Οπως υποστήριξε η Σχολή της Φρανκφούρτης, η μαζική κουλτούρα προωθεί τον καταναλωτισμό και την υποκουλτούρα.

Η δημόσια σφαίρα κυριαρχείται από οικονομικά συμφέροντα, προπαγανδιστικά ΜΜΕ και κομματικές ηγεσίες, ενώ το κοινό μεταβάλλεται σε παθητικό δέκτη φιλτραρισμένων πληροφοριών.

Οι ιδέες παρουσιάζονται σαν προϊόντα προς κατανάλωση, χωρίς να αντιπροσωπεύουν πολιτικές ιδεολογίες ή ταξικά συμφέροντα.

Η δημόσια σφαίρα μεταβάλλεται έτσι από χώρος διαλόγου και στοχασμού σε κακόγουστο θέατρο και η πολιτική σε κατευθυνόμενο σόου, όπου τα κόμματα αποζητούν την επευφημία και τη βαριεστημένη αποδοχή του αποπολιτικοποιημένου πληθυσμού.

Προχωράμε, λοιπόν, σε μια νέα φεουδαρχία, σε μια συμμαχία μιντιακών βαρόνων, που ανταγωνίζονται ακολουθώντας τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα αλλά συμφωνούν στις αρχές νομής της επικοινωνιακής εξουσίας.

Η κοινή γνώμη δεν αποτελεί προϊόν σύγκρουσης ή σύνθεσης απόψεων, αλλά κατασκευή από δημοσκοπήσεις και εξπέρ διαφημιστικές εταιρείες και πολιτικούς μάνατζερ.

Αυτή η αποστεωμένη δημόσια σφαίρα αποφασίζει τα θέματα αιχμής και επιλέγει τις εναλλακτικές λύσεις.

Συναινεί σ’ αυτήν την εξέλιξη και η πολιτική τάξη που, όπως βλέπουμε στην εκλογή αρχηγού στη Ν.Δ., αποτελεί κι αυτή ασταθή και πρόσκαιρη συμμαχία ηγετών, πριγκίπων και συμφερόντων.

Η υποχώρηση της δημόσιας σφαίρας είναι σύμπτωμα ταυτόχρονα και αιτία της κρίσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και των παραδοσιακών της θεσμών, κομμάτων και συνδικάτων.

Εάν το θέμα είναι να παρατείνουμε την πρόσκαιρη επιβίωση του παλιού (που συμβολιζόταν από τη συνεχή ανανέωση της θητείας των μελών του ΕΣΡ), τότε δικαιολογείται η έλλειψη συζήτησης για το περιεχόμενο και τη μορφή της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας.

Τα πάνελ των πολιτικών-celebrities, τα «παράθυρα», οι φωνασκίες, ο ευτελισμός ιδεών και ανθρώπων σε ένα διαρκές reality show είναι το επικοινωνιακό παρόν και μέλλον μας.

Οι οξείες αντιπαραθέσεις και η ένδεια επιχειρημάτων λειτουργούν σαν ηρεμιστικό χάπι, μας λέει ο Χάμπερμας, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση συμμετοχής.

Το ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό τοπίο συνδυάζει τα πιο προβληματικά χαρακτηριστικά των δύο μοντέλων.

Αν ο νέος νόμος βοηθήσει να επιστρέψουμε στις αρχές αντιπαράθεσης επιχειρημάτων και σύνθεσης ιδεών, θα έχει προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στη δημοκρατία.

Αλλά το τοπίο έχει ήδη αλλάξει. Η πολιτική διάσταση των πολύμορφων κινημάτων, δικτύων, τυπικών και άτυπων πρωτοβουλιών πολιτών δημιουργεί νέα μέσα και πρακτικές επικοινωνίας.

Η «πανουργία της Ιστορίας» φαίνεται να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες και μέσα και τη «δημοσιογραφία των πολιτών» για να εξασθενίσει σταδιακά το ολιγοπώλιο του νεο-φεουδαρχικού συστήματος.

Ετσι, περνάμε από τη λογική των κρατικών και ιδιωτικών μέσων, δύο μορφών ιδιοκτησίας, στη λογική των «κοινών», που όπως ο αέρας, το νερό, η γλώσσα, ο πολιτισμός και η φύση ανήκουν σε όλους. Αλλά για τα κοινά σε επόμενο.

*Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητής Πολιτικής και Νομικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου

Click to comment

Απάντηση

MEDIA

Εντυπωσιακά αποτελέσματα από την τρίτη Επιχειρηματική Αποστολή της Kourtidis Group στην Αμερική

Με μεγάλη επιτυχία και ουσιαστικά αποτελέσματα για τη Β. Ελλάδα, ολοκληρώθηκε το τρίτο επιχειρηματικό ταξίδι της Kourtidis Group στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σκοπός του ταξιδιού ήταν η ενημέρωση των Ελληνοαμερικανών για όλες τις επενδυτικές ευκαιρίες που υπάρχουν στην ελληνική αγορά. Συγκεκριμένα, η Διοίκηση και Στελέχη του ομίλου βρέθηκαν το προηγούμενο διάστημα στο Σαν Φρανσίσκο και στη Νέα Υόρκη, όπου και πραγματοποιήθηκαν οι πολύ σημαντικές επιχειρηματικές τους συναντήσεις.

«Το τρίτο επιχειρηματικό ταξίδι είναι μόνο η αρχή καθώς το πιο σημαντικό για εμάς είναι να χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης» αναφέρει ο Νίκος Κουρτίδης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Kourtidis Group. Σημαντικοί Έλληνες της Ομογένειας και Αμερικανοί επιχειρηματίες ενημερώθηκαν για τη διαδρομή του βραβευμένου στο ελληνικό επιχειρείν ομίλου εταιρειών Κουρτίδη. Πληροφορήθηκαν για το πλούσιο χαρτοφυλάκιο του, που διαθέτει περισσότερα από 56 οικιστικά συγκροτήματα και 1.333 κατοικίες αυτή τη στιγμή υπό κατασκευή. Μεταξύ των άλλων, μέσα από τις συναντήσεις αναδείχθηκαν και η μοναδικές περιοχές στις οποίες δραστηριοποιείται ο όμιλος (Παραλία Οφρυνίου, Καβάλα, Νέα Ηρακλείτσα, Δράμα, Σέρρες, Θάσος, Ασπροβάλτα, Κεραμωτή) και τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους. Τα αποτελέσματα της επιχειρηματικής αποστολής ήταν άμεσα και θετικά, καθώς τα Στελέχη προχώρησαν σε συμφωνίες και μεγάλες συνεργασίες που θα εμφανιστούν το επόμενο διάστημα.

Κατά τη διάρκεια της επιχειρηματικής αποστολής, ο κ. Νίκος Κουρτίδης και η αντιπρόεδρος του ομίλου, κα Κωνσταντίνα Δημητρόβα βρέθηκαν στην Times Square της Νέας Υόρκης, όπου ο όμιλος εντυπωσίασε για ακόμη μία φορά. Εκεί, μαζί με χιλιάδες επισκέπτες, στο κορυφαίο τοπόσημο της αμερικανικής μητρόπολης, είχαν την ευκαιρία να αντικρίσουν μέρος διαφημιστικής καμπάνιας της εταιρείας στις περίφημες οθόνες των Billboards.

«Με την ολοκλήρωση της επιχειρηματικής αποστολής νιώθω ότι η περιοχή μας έχει ήδη κερδίσει πολλά. Η χώρα μας έχει σπουδαία πράγματα να προσφέρει, γεγονός που αντιλαμβάνονται κι οι ίδιοι οι επενδυτές κι αυτό αποτελεί κίνητρο να τη γνωρίσουν» αναφέρει ο κ. Κουρτίδης. Από την πλευρά της, η κα Δημητρόβα δηλώνει «Νιώθουμε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση για τη δυνατότητα που είχαμε ώστε να  ενημερώσουμε τους Έλληνες Ομογενείς και τους Αμερικανούς πελάτες μας για τις επενδυτικές ευκαιρίες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η δραστηριότητά μας είναι ήδη γνωστή στους επιχειρηματικούς κύκλους της Αμερικής. Στην Kourtidis Group έχουμε δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον συνεργασίας και εμπιστοσύνης και είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε κάθε επιχειρηματική και επενδυτική προσπάθεια».

 

Continue Reading

MEDIA

Έμφυλη Βία: Γυναικοκτονία

Ως γυναικοκτονία μπορούμε να πούμε ότι είναι ότι χειρότερο μπορεί να λάβει χώρα, ως βία κατά των γυναικών.  Η γενική έννοια της γυναικοκτονίας παραπέμπει στη δολοφονία μιας γυναίκας ή ενός κοριτσιού εξαιτίας του φύλου τους. Με τη Διακήρυξη της Βιέννης για τις Γυναικοκτονίες  ο ΟΗΕ, αναγνώρισε διαφορετικά είδη γυναικοκτονίας, όπως: η δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα συντροφικής βίας, ο βασανισμός και η δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού,  η δολοφονία γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού τους και της ταυτότητας φύλου, και άλλες περιπτώσεις  γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με  το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών, ή την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.

Ο όρος γυναικοκτονία, έρχεται από παλιά, όταν το 1976 τον κατέγραψε η κοινωνιολόγος Diana E. H. Russel, ορίζοντας έτσι το εγκληματολογικό και ανθρωπολογικό αυτό φαινόμενο. Ο όρος «γυναικοκτονία» έγινε ευρέως γνωστός και υιοθετήθηκε από την εγκληματολογία μετά το 1992, έπειτα από μία συλλογή δεδομένων  που επιμελήθηκαν από κοινού η εγκληματολόγος Jill Radford,  και η κοινωνιολόγος  Diana. H. Russel.

Τα συστήματα συλλογής δεδομένων, ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από το ένα κράτος μέλος της ΕΕ στο άλλο, καθώς βασίζονται σε διάφορες πηγές. Για την Ελλάδα τα δεδομένα τα έχουμε από την Ελληνική Αστυνομία και εφόσον αυτά δημοσιοποιούνται. Έτσι υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη το 30% των γυναικών ή / και κοριτσιών, που έχουν πέσει θύμα ανθρωποκτονίας, δολοφονούνται από πρόθεση από τον ερωτικό σύντροφο.

‘Όταν μιλάμε για ερωτικό σύντροφο, εννοούμε  τον  πρώην ή νυν σύζυγος ή σύντροφος, ανεξάρτητα από το αν ο δράστης μοιράζεται ή μοιραζόταν κατά το παρελθόν την ίδια στέγη με το θύμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας στην Ελλάδα,  το 2017,  το 35 % ήταν θύματα ανθρωποκτονίας που σχετιζόταν με ενδοοικογενειακή βία.

Ένα σημαντικό θέμα που έχει προκύψει, ώστε να επανασχεδιαστεί η νομοθεσία για να υπάρχει σημαντική αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι η κατανόηση του προβλήματος ως προς την φύση του και την συχνότητά του, όπως επίσης και το κίνητρο της δολοφονίας.

Εάν γυρίσουμε λίγο το χρόνο προς τα πίσω, θα θυμόμαστε τα στυγερά εγκλήματα – γυναικοκτονίες  που διαπράχτηκαν στην Ελλάδα,  στο τέλος του 2018 και στην αρχή του 2019, και συγκεκριμένα  για το βιασμό και την γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, από δύο νεαρούς άντρες με τους οποίους αρνήθηκε να συνευρεθεί ερωτικά, και τη δολοφονία της Αγγελικής Πέτρου στην Κέρκυρα, από τον πατέρα της, ο οποίος δεν ενέκρινε  τη σχέση που είχε με άνδρα από το Αφγανιστάν.

Συνοπτικά τα τελευταία 5 έτη, έχουμε αντίστοιχα από το έτος 2019, μέχρι και σήμερα, κατά έτος αντίστοιχα: 17, 19, 31, 26, 15, 6, με τελευταία την περίπτωση,  της 28ης έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων και την στυγερή δολοφονίας της από τον πρώην σύντροφό της.

Παγκοσμίως,  κάθε  μέρα, σε όλο τον κόσμο, δολοφονούνται 137 γυναίκες, κατά μέσο όρο, από (πρώην ή νυν) συζύγους ή συντρόφους ή από κάποιο μέλος της οικογένειας τους, ενώ το 2017,  ένα ποσοστό  58% διαπράχθηκε από (πρώην ή νυν) συζύγους ή συντρόφους ή μέλη της οικογένειας τους, με βάση τα στοιχεία  του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC).

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ το 22% των γυναικών, έχει πέσει θύμα, σωματικής ή / και σεξουαλικής βίας. Οι χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστό  γυναικοκτονιών,  είναι η Αργεντινή, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ινδία, η Ονδούρα και το Μεξικό, ενώ υψηλά ποσοστά καταγράφονται και στη Γουατεμάλα, την Κολομβία, τη Βραζιλία, τη Ρωσία και τη Νότια Αφρική.  Επιπλέον, με βάση τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, EIGE:

  • Στην Βρετανία, κάθε τρεις μέρες δολοφονείται μία γυναίκα
  • Στη Σουηδία, κάθε δέκα μέρες κακοποιείται μέχρι θανάτου από το σύζυγο ή σύντροφό της
  • Στην Ισπανία, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε τέσσερεις μέρες, περίπου 100 τον χρόνο
  • Στην Γαλλία, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε πέντε μέρες εξαιτίας κακοποίησης στο σπίτι
  • Στην Ελλάδα, την Πέμπτη 11/04/2024, καταγράφηκαν 103 περιστατικά, έγιναν 43 συλλήψεις με αυτόφωρη διαδικασία, ενώ 3 θύματα ζήτησαν να μεταφερθούν σε κατάλυμα, με την πλειονότητα των περιστατικών να έγιναν στη Αττική, και συγκεκριμένα έγιναν 47 καταγγελίες και 17 συλλήψεις.
  • Επίσης δημιουργήθηκε νέα πλατφόρμα, με το όνομα stop-bulling.gov.gr,  για την δημιουργία καταγγελιών φαινομένων bulling στα σχολεία, όπου γονείς και μαθητές, μπορούν να καταγράψουν τα φαινόμενα βίας όπου πέφτουν στην αντίληψή τους, ή είναι οι ίδιοι θύματα σχολικού εκφοβισμού
  • Επίσης με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. κάθε 45 λεπτά η αστυνομία δέχεται μία καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, ενώ 270 γυναίκες χρησιμοποίησαν το panic button

Βέβαια δεν θα πρέπει να παραλείπουμε και την δημιουργία  ειδικών διαμορφωμένων χώρων  που θα λειτουργούν ως safe houses, για την βραχυπρόθεσμη ασφαλή φιλοξενία γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και μελών της οικογένειάς  τους, σε όλη την επικράτεια. Χώροι οι οποίοι θα φυλάσσονται από την ΕΛ.ΑΣ., ενώ σε συνεργασία με τις δομές του Υπουργείου Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλους φορείς, θα παρέχεται κάθε είδους βοήθεια και στήριξη.

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

MEDIA

Έμφυλη Βία: Σεξισμός, άγνοια ή παρανόηση

Πολλές φορές έχουμε ακούσει σε συνομιλίες, να αποκαλούν τον συνομιλητή σε μια συζήτηση σεξιστή. Αυτοί όμως που χρησιμοποιούν αυτήν την λέξη , γνωρίζουν την έννοια αυτής, ή πολύ περισσότερο, ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός ατόμου με σεξιστική συμπεριφορά, πιο άτομο είναι πραγματικά σεξιστής και τη συνεπάγεται άραγε αυτή η συμπεριφορά στο άτομο – θύμα που είναι αποδέκτης αυτής της συμπεριφοράς. Τη να εννοούμε άραγε όταν αναφέρουμε αυτή την λέξη;  Γνωρίζουμε άραγε  τις προεκτάσεις αυτής, αλλά και της επιπτώσεις που μπορεί να έχει η αβίαστη χρήση αυτής της λέξης

Με τον όρο Σεξισμό, εννοούμε,  κάθε έκφραση ή πράξη, λέξη, ή χειρονομία,  η οποία βασίζεται στην ιδέα ότι κάποια άτομα, πιο συχνά γυναίκες, είναι κατώτερα από άλλα. Αυτό προκύπτει  στην πεποίθηση ότι κάποια  άτομα, εξαιτίας του φύλου τους, ή της κοινωνικότητάς τους,  είναι διαφορετικά και συνήθως είναι τα ποιο ευάλωτα και τα πιο αδύναμα άτομα. Σε περισσότερο βαθμό επηρεάζονται οι γυναίκες και τα κορίτσια. Άρα αναφερόμαστε στην διαφορετικότητα του ατόμου τόσο ως προς το φύλλο, είτε αναφερόμαστε στην βιολογική του υπόσταση, είτε αναφερόμαστε στην κοινωνική υπόσταση. Συνδέεται άμεσα με τα στερεότυπα και τους ρόλους των φύλλων και αφορά στην πεποίθηση ότι το ένα φύλλο είναι ανώτερο από το άλλο. Η έννοια του φαινομένου αυτού περικλείει την έννοια ότι οι άνδρες είναι πιο σημαντικοί από τις γυναίκες και ότι οι γυναίκες είναι για να βοηθούν τους άνδρες.

Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μία μικρή παρένθεση και να αναφερθούμε στον καλοήθη σεξισμό, κατά τον οποίο το ένα φύλο και ιδιαίτερα το γυναικείο, έχει ρόλους στερεότυπους και περιοριστικούς, οι οποίοι επιφανειακά φαίνονται θετικοί. Υπάρχει ένα κύμα ευγένειας προς το γυναικείο φύλλο, όμως στην πραγματικότητα οι εκφράσεις αυτές υπομονεύουν την ανωτερότητα του άνδρα. Οι υποτιθέμενες αρετές που αποδίδονται στη γυναίκα είναι πάντα αυτές που η πατριαρχία τις θέλει να έχουν, ήτοι υπομονή, αντοχή, ενσυναίσθηση, έτσι ώστε να μπορούν να επιτελούν την συναισθηματική εργασία για όλους τους άλλους, ενώ τα δικά της συναισθήματα αγνοούνται παντελώς.

Σοβαρές και βλαβερές συνέπειες, έχει το φαινόμενο του σεξισμού, τόσο σε γυναίκες, όσο και σε άνδρες, όταν αυτά τα φαινόμενα έχουν να κάνουν με εθνικότητα, ηλικία, σεξουαλικό προσανατολισμό, αναπηρία, θρησκεία ή άλλους παράγοντες.

Φαινόμενα σεξισμού συναντούμαι σε κάθε μορφή δημόσιας και ιδιωτικής δραστηριότητας. Στον χώρο της δημοσιογραφίας ένα ποσοστό 63% έχει υποστεί λεκτική βία, ενώ για τις οικιακές εργασίες οι γυναίκες αφιερώνουν διπλάσιο χρόνο από τους άνδρες. Ενώ όλες σχεδόν οι γυναίκες έχουν δεχτεί

το  φαινόμενο του mansplaining & του manterrupting,  στον χώρο εργασίας.

Ο σεξισμός βασικά ξεκινά βασικά, από την χρήση του αρσενικού γένους,  στην ομιλία. Έτσι από την ομιλία μπορούμε να συμπεράνουμε και να αναγνωρίσουμε την συγκεκριμένη συμπεριφορά, αφού εκφράζει τον τρόπο σκέψης  και τις πράξεις μας. Σημαντικό επίσης είναι και το φαινόμενο του σεξισμού στους χώρους εργασίας. Το φαινόμενο εμφανίζεται τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες, και έχει να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση ή τον τρόπο ντυσίματος. Ο σεξισμός στο εργασιακό περιβάλλον έχει να κάνει με την υπομονεύει  την αποτελεσματικότητα των θυμάτων.

Υπομονετικά σχόλια δημιουργούν εκφοβιστική & καταπιεστική ατμόσφαιρα για αυτούς που τα αντιμετωπίζουν και μπορούν να μετατραπούν σε βία ή παρενόχληση. Τα θύματα εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψη.

Σε πολλούς τομείς εμφανίζονται φαινόμενα σεξισμού, όπως, όταν γίνονται συνεντεύξεις σε αθλήτριες, δεν αναφερόμαστε στο κατόρθωμα των αθλητριών, στην δεξιότητα και δύναμη των αθλητριών,  αλλά στον οικογενειακό τους ρόλο. Άλλο παράδειγμα αποτελεί η εμφάνιση των γυναικών σε πολιτιστικές ή αθλητικές εκδηλώσεις, όπου οι γυναίκες εμφανίζονται με σέξι ενδυμασία και έχουν διακοσμητικό ρόλο. Τα σεξιστικά αστεία μπορούν να εκφοβίσουν και να κάνουν τους ανθρώπους να σωπάσουν και να υπoβαθμίσουν την σεξιστική συμπεριφορά.

Continue Reading
Green logo ENA Club with text ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Κατοικία

a house with a green roof and road signs left and right
blue circle with steel construction
arrows as a circle symbol of recycling
paint cans
letters AG as logo
gear and tool as logo pavlidis
timetable

newsletter



Καιρος

Πρωτοσέλιδα

Χρήσιμα

Δρομολόγια Πλοίων από και προς Καβάλα

Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

espa logo

espa_logo_en