Η αξία ενός πράγματος πάντοτε ορίζεται από την αντίληψη, την λογική, το συναίσθημα, και κυρίως την γνώση πού έχομε γι ́ αυτό.

Και αυτό είναι ένα βασικό θείο προνόμιο τού ανθρώπου, πού τού εχάρισε με την άκτιστη ενέργειά του, ο άγιος Τριαδικός Θεός μας, ο Πατήρ, ο Υιός και το άγιο Πνεύμα, και με το οποίο στολίσθη- κε και οδηγείται στην πρόοδο και στην αξιωσύνη τής ζωής.

Με το προνόμιο αυτό αξιωνόμαστε και εφέτος όλοι εμείς, οι άνθρωποι, μαζύ με την φυσική κτίση, να υποδεχθούμε τον νέο χρόνο, 2023 χρόνια μετά από την θεία Γεννηση του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στον κόσμο μας, και ώς εκ τούτου, ζούμε σήμερα, στην πρώτη ημέρα του νέου χρόνου 2023, γεγονός το οποίο προκαλεί σκέψεις και λογικές, συναισθήματα και οράματα, πού όμως, καλύπτονται από τα σύγχρονα φαινόμενα, τής μοναξιάς, τής
φτώχειας, τής ἀνεργίας, τής ασθένειας, τού θανάτου, τού πόνου, τού εγωϊσμού, τής αναξιοκρατίας, τής εκμεταλλεύσεως τού συνανθρώπου, τού εγκλήματος, τής διαφθοράς, της ανεξέλεγκτης και ασυλλόγιστης καταχρήσεως των υλικών αγαθών, τής καταστροφής τού περιβάλλοντος, τού κακού και τής αμαρτίας.

Καθημερινά, προβάλλονται παντού, με σταθερή τακτική και με την πιο διασαφηνιστική λεπτομέρεια, από το σύγχρονο διαδίκτυο και τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, όλα τα τραγικά γεγονότα, τα εγκλήματα και οι παραβατικές συμπεριφορές, και με τον τρόπο αυτό τραυματίζονται οι αθώες ψυχές των παιδιών του κόσμου μας.

Πού η προβολή τής αρετής; Πού η παρουσίαση τής αγάπης; Πού η προσπάθεια των ανθρώπων τού μόχθου, της οικογενείας και τής προόδου; Πού η συνεχής και αδιάκοπη έκθεση τής μορφώσεως, τής παιδείας, τής αλληλεγγύης, τής φιλανθρωπίας, τής συναλληλίας, τής αυτοθυσίας, τής προσφοράς, τής δικαιοσύνης, τής διακονίας, τής καλωσύνης, τής ευγενούς άμιλλας, της αξιοπρεπείας, τής αξιοκρατίας, τής υπεροχής των ηθικών αξιών, τού σεβασμού στα ιδανικά και τα ιδεώδη τών πολιτισμών και τών επιτευγμάτων τής τέχνης, τής μοσυικής, των μαθηματικών, τής φυσικής, τής φιλοσοφίας, τής επιστήμης; Πού η προστασία τού παιδιού, τού γέροντος, τών προσώπων με ειδικές ανάγκες, πού δεν τά υπολογίζουν

καθόλου τά άλλα ασυνείδητα πρόσωπα πού μέσα στην καθημερινότητα τής ζωής δεν σκέφτονται παρά μόνο τον εαυτό τους και την προσωρινή τους εξυπηρέτηση;

Και όμως, αγαπητοί μου και αγαπητές μου, όλα αυτά τα καλά υπάρχουν στον κόσμο μας, άλλωστε γι ́ αυτό συνεχίζει και υπάρχει ο κόσμος μας. Πλήν όμως, όλα αυτά κρύπτονται και δεν παρουσιάζονται εξ αιτίας τής ιδιοτελείας κάποιων, οι οποίοι και παρουσιάζουν μόνο τά άσχημα και τα δυσμενή, με σκοπό να επικρατούν αυτοί πού είναι οι ισχυρότεροι στον κόσμο, για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, και να διχάζουν τούς ανθρώπους, για να κατά-
στρέφουν τις συνειδήσεις , να εγκληματούν κατά των ανθρωπίνων ψυχών, και για να περιφέρουν το μίσος και την αλλοφροσύνη, την
μισαλλοδοξία και την διαφθορά, και προκειμένου αυτοί οι λίγοι και οι κάποιοι, να διαφεντεύουν, να προκαλούν τούς πολέμους και τίς συγκρούσεις των λαών και να διοικούν τον πλανήτη.

Δυστυχώς, όλοι αυτοί, οι ακόλουθοι τής κακίας και τής διαστροφής, ηθελημένα αμφισβητούν και πολεμούν τον μόνο και αληθινό Θεό τής αγάπης και τής ειρήνης, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, και προσκυνούν τον αρχηγό τής κακίας, τον αρχέκακο διάβο λο, και με ιδιοτέλεια προβάλλουν σαν μοναδική αξία το χρήμα και τον πλούτο, τήν εφήμερη δόξα και τήν καλοπέραση, την φιληδο νία και την προσωπική τους ανέλιξη, με οποιοδήποτε δυστυχώς αθέμιτο τρόπο, εφαρμόζοντας τήν λαϊκή ρήση : «πατώντας επί πτωμάτων». Και κατά τα άλλα, όλοι αυτοί, χωρίς να ντρέπονται ομολογούν ότι ζούν στο 2023 μετά από τον Χριστό. Χωρίς να το θέλουν, οι ίδιοι αποδέχονται από μόνοι τους ότι ζούν στην μετά από τον Χριστό εποχή.

Η αγία μας Εκκλησία, πού αποτελεί τον στύλο και το εδραίωμα τής αληθείας (Α ́ Τιμ. 3, 15), μάς αγκαλιάζει, μάς προστατεύει και μάς ασφαλίζει μέσα στην αγάπη του Θεού, πού είναι η άκτιστη χάρη του, που εκπέμπεται από αυτόν και διαχέεται μέσα στον υλικό κόσμο, και την οποία έχομε ανάγκη για την ζωή μας (Β ́ Κορ. 5,1

4). Τα λόγια τού Χριστού προς τους ανθρώπους πού μάς τα διασώζει ο άγιος ευαγγελιστής Ματθαίος, είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ : «Προσέχετε μήπως σάς ξεγελάσει κάποιος. Επειδή πολλοὶ θα εμφανισθούν σαν μεσσίες και θα ισχυρίζωνται ́εγώ είμαι ο Μεσσίας ́.

Έτσι θα παραπλανήσουν πολλούς.. Τότε θα ακούσετε ότι γίνονται πόλεμοι, ή προετοιμάζονται πόλεμοι. Να προσέξετε και να μην ταραχθήτε, επειδή όλα αυτά πρέπει να γίνουν, αλλά δεν είναι ακόμη το τέλος. Το ένα έθνος θα ξεσηκωθή εναντίον τού άλλου. Θα έλθουν πείνα, αρρώστειες και σεισμοί σε διάφορα μέρη. Όλα αυτά όμως είναι σαν τους πρώτους πόνους τής γέννας. Θα σάς παραδώσουν σε βασανιστήρια και θα σάς σκοτώσουν, και όλοι οι λαοί θα σάς μισούν εξ αιτίας μου. Τότε πολλοί θα αποστατήσουν, θα καταδώσουν ο ένας τόν άλλον. Θα εμφανισθούν και πολλοί ψευδοπροφήτες και θα παραπλανούν πολλούς.

Επειδή μάλιστα θα πληθύνη η κακία, η αγάπη τών πολλών θα ψυχρανθή» (Ματθ. 24, 4-12).

Γι ́ αυτόν ακριβώς τον λόγο και έχει μεγάλη αξία, αρχίζοντας με την βοήθεια τού Θεού ένα καινούργιο χρόνο να αναθεωρήσωμε τον προγραμματισμό μας, να αναδομήσωμε τις σκέψεις μας, να ολοκληρώσωμε τις αποφάσεις μας και να μη συσχετισθούμε με τον κόσμο τής φθοράς και τής κακότητος, όπως καταγράφει ο άγιος απόστολος Παύλος : «Μη προσαρμόζεσθε στην νοοτροπία αυτού τού κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεσθε συνεχώς προς το καλό, αποκτώντας το νέο φρόνημα τού πιστού. Έτσι θα μπορήτε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα τού Θεού, το καλό και αρεστό στον Θεό και τέλειο»
(Ρωμ. 12, 2).

Είναι γνωστό ότι η Εκκλησία μας τιμά την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους με την αρχή τής λεγομένης Ινδίκτου κατά την 1η εκάστου μηνός Σεπτεμβρίου, παρ ́ όλα αυτά όμως συμβαδίζει, και ορθώς το πράττει, και με την από αρκετούς αιώνες καθιερωμένη συνήθεια τής ενάρξεως τής νέας χρονιάς κατά την 1η εκάστου μηνός Ιανουαρίου, και ευλογεί την έναρξη τής νέας ετησίας περιόδου με ύμνους και τελετές. Ένας υμνογράφος, ο Λέων ο Βυζάντιος ψάλ-
λει : «Σύ που είσαι ενωμένος με το άγιο Πνεύμα, ἀναρχε Λόγε και Υιέ, αυτός που είσαι ο συμπαντουργός και συνδημιουργός όλων των ορα-
τών και των αοράτων, να ευλογήσης το στεφάνι, δηλαδή την αρχή, τού χρόνου, φυλάττοντας μέσα στην ειρήνη τα πλήθη των ορθοδόξων πιστών, με τις πρεσβείες τής Θεοτόκου και όλων των αγίων σου».

Επίσης, σήμερα, η Εκκλησία μας, αναφέρεται εορτολογικά και στην Περιτομή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όπως και στον άγιο Βασίλειο, αρχιεπίσκοπο Καισαρείας τής Καππαδοκίας πού έζησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Χαρακτηριστικά ψάλλομε σήμερα : «Ο Κύριος των όλων υπομένει την περιτομή (τηρώντας την παράδοση των Εβραίων) και τα σφάλματα των ανθρώπων σαν αγαθός αποκόπτει. Δίδει σήμερα την σωτηρία στον κόσμο, και χαίρεται στον ουράνιο κόσμο ο ιεράρχης του δημιουργού που φέρει μέσα του το άκτιστο φώς τού Θεού, ο θείος μύστης τού Χριστού, ο Βασίλειος».

Όλα αυτά τα εόρτια και χαρούμενα γεγονότα είναι εκείνα πού μάς ενθουσιάζουν και μάς διδάσκουν, μάς καθοδηγούν και μάς ενώνουν μέσα στο Σώμα τού Χριστού και μάς οδηγούν στην σωτηρία. Πλήν όμως ο κόσμος τής αμαρτίας και τής κακίας, δυστυχώς μάς προσφέρει την διχόνοια και την καταστροφή. Ό άγιος Γρηγόριος, ο Θεολόγος, προς τον οποίο έχομε αφιερώσει το παρόν έτος 2023, γράφει κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. για το σημαντικό αυτό πρόβλη-
μα τού κόσμου μας : «Από πού λοιπόν να αρχίσω να σάς καταρτίζω, αδελφοί; Και με ποιους λόγους να τιμήσω τούς αθλητές, στους οποίους
αφιερώνεται αυτή η πανήγυρη; Τί πρώτο και τί μεγαλύτερο να πώ; Τί συμφέρει τίς ψυχές σας και τί είναι χρησιμώτερο σε αυτή την εποχή;
Αυτό θα το γνωρίζωμε ως εξής : Ποιο στοιχείο είναι το ωραιότερο στην διδασκαλία μας; Η ειρήνη. Θα προσθέσω μάλιστα ότι αυτό είναι και το ωφελιμότερο.

Και ποιο είναι το χειρότερο και το βλαβερώτερο; Η διχόνοια. … Και αυτό είναι, ως επί το πλείστον, αυτό το οποίο διέσπασε μέλη, διεχώρισε αδελφούς, ετάραξε πόλεις, εξερέθισε λαούς, ώπλισε έθνη, ήγειρε βασιλείς εναντίον άλλων, ιερείς προς τον λαό και προς αλλήλους, λαό προς τον εαυτό του και τους ιερείς, γονείς προς παιδιά, παιδιά προς γονείς, άνδρες προς γυναίκες, γυναίκες προς άνδρες, όλα τα αγαπητά πρόσωπα, δούλους και κυρίους προς αλλήλους, διδασκάλους και μαθητές, γέροντες και νέους. Και αυτό είναι εκείνο με το οποίο εξευτέλισαν τον νόμο του σεβασμού, του μεγαλυτέρου βοηθήματος πρὸς την αρετή, και αυτό είναι εκείνο που εισήγαγε τον νόμο τής αυθάδειας.

Και εγίναμε όχι μόνον φυλή ξεχωριστή από μόνη της, πράγμα για το οποίο περιπαιζόταν ο Ισραήλ, ούτε πια είμεθα Ισραήλ και Ιούδας, ούτε τα δύο τμήματα αυτού του ενός και μικρού έθνους, αλλά χωρισθήκαμε ανά οικογένειες και σπίτια, και σχεδόν ο καθένας εναντίον τού εαυτού του, όλη η οικουμένη και όλο το ανθρώπινο γένος, στο οποίο διεδόθη ο λόγος τού Θεού. Και έγινε αναρχία η πολυαρχία, και διεσκορπίσθηκαν τα κόκκαλά μας στον άδη, και χρειάσθηκε αφού νικήσαμε τούς εξωτερικούς εχθρούς, να διαλυθούμε μεταξύ μας, και όπως οι μανιακοί, όταν αγγίζουν τις σάρκες τους, να μην αισθανώμεθα, αλ-
λά να χαιρώμεθα πια για το κακό, ενώ άλλοι, ειρηνεύοντας να θεωρούν κέρδος, όχι την συμφορά, και να νομίζουν ότι προσφέρουν σαν λατρεία στον Θεό την διάλυση.

Χρειάσθηκε επίσης να διαιρεθούμε και να κατακαούμε, όχι με την επαινετή διαίρεση ούτε με την φωτιά που καθαρίζει, αλλά με τον όλεθρο και την καταστροφή» (αγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΛΒ ́ Περί τής ευταξίας κατά τάς συζητήσεις). Βλέποντας όλοι, λοιπόν, και όλες, αγαπητοί μου και αγαπητές
μου, τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, άς προσπαθήσωμε, ενωμένοι και αγαπημένοι, να αντλήσωμε δύναμη από τον Θεό και να αντισταθούμε στους πειρασμούς και στο κακό, για να αντιμετωπίσωμε τους πολλούς και μεγάλους κινδύνους πού καατστρέφουν τον άνθρωπο και τον απομακρύνουν από την ασφάλεια και την προστασία του Θεού, οδηγώντας τον στον αιώνιο θάνατο και στην καταστροφή.

Με ελπιδοφόρες πατρικές ευχές σάς εύχομαι ένα νέο έτος, γεμάτο από την Χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την αγάπη του Θεού και Πατρός και την κοινωνία του αγίου Πνεύματος (Β ́Κορ. 3, 13).