Εκδήλωση | “Η ζωή και το έργο του Καβαλιώτη αθλητή Ευθύμιου Δαβιτσόγλου”
Η ζωή και το έργο του μεγάλου Καβαλιώτη αθλητή Ευθύμιου Δαβιτσόγλου (1950-1973) θα παρουσιαστούν μέσα από το βιβλίο που εξέδωσε ο Δήμος Καβάλας, με την αφορμή της συμπλήρωσης 100 χρόνων απελευθέρωσης της πόλης και ενσωμάτωσής της στο εθνικό κορμό, το Σάββατο 5 Απριλίου 2014 και ώρα 19.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός». Για τον αείμνηστο αθλητή που τόσο πρόωρα έφυγε από τη ζωή θα μιλήσουν ο συγγραφέας του βιβλίου Γιώργος Μυτιληνός, ο συναθλητής του Αριστοτέλης Βαβαλέσκος και ο αδελφικός φίλος του Στάθης Βαρυτιμίδης. Την εκδήλωση θα χαιρετήσει ο δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής, ενώ θ’ αναγνωστεί μήνυμα του παλαίμαχου ομοσπονδιακού προπονητή ρίψεων Πέτρου Παπαγεωργίου.
Ποιος ήταν ο Ευθυμιος Δαβιτζόγλου
Ο Ευθύμιος Δαβιτζόγλου γεννήθηκε στην Καβάλα στις 3 Φεβρουαρίου του 1950. Η μητέρα του Δέσποινα ήταν από τον Άγιο Αθανάσιο Δράμας και ο πατέρας του Φίλιππος από τον Ακροπόταμο Καβάλας. Ήταν το πρώτο από τα δύο παιδιά της οικογένειας. Οι γονείς του ήρθαν στην Καβάλα και εργάστηκαν ως καπνεργάτες και έμειναν στη περιοχή της Παναγίας.
Ο Μίμης όπως των φώναζαν φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Ομονοίας και κατόπιν στο Γυμνάσιο Αρρένων από όπου έδωσε εξετάσεις και πέρασε πρώτος στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία και κατάφερε να διακριθεί στη σφυροβολία φέρνοντας πολλά μετάλλια και κάνοντας παγκόσμια ρεκόρ ανεβάζοντας την χώρα μας και την πόλη μας σε διεθνή επίπεδα. Το 1965 γράφηκε στον ΟΚΑΚ και το 1969 ανεδείχθη τρίτος Βαλκανιονίκης στην Σόφια με 64,16 μ. που ήταν ρεκόρ εφήβων στα Βαλκάνια και το καλύτερο εφήβων όλου του κόσμου της χρονιάς εκείνης. Το 1971 πέτυχε βολή 68,12 μ. και αμέσως άρχισε η περιπέτεια της επάρατης αρρώστιας του. Το 1971 απεφοίτησε αριστούχος της ΕΑΣΑ Αθηνών και το Μάιο του 1972 τοποθετήθηκε διευθυντής στο Εθνικό Στάδιο Καβάλας.Μιλούσε άπταιστα τρεις γλώσσες αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Ήταν ένας από τους καταξιωμένους αθλητές γι’ αυτό και διορίστηκε καθηγητής γυμναστικής αγωγής στο γυμνάσιο Αρρένων στη Καβάλα. Ο νεαρός πρωταθλητής ηττήθηκε για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή του χτυπημένος από την επάρατη νόσο στα 21 του χρόνια και πέθανε στο σπίτι του στην Καβάλα σε ηλικία 23 μόλις ετών στις 29 Μαΐου του 1973.