Η 12η Μαΐου, παγκοσμίως, αποτελεί μια ημερομηνία σύμβολο για το σύνολο των Νοσηλευτριών/των, που  προασπίζουν  την Δημόσια Υγεία και τα Δικαιώματα των Ασθενών.

 Οι νοσηλευτές  παρέχουν καθημερινά ποιοτικές υπηρεσίες υγείας προς όλους τους πολίτες, υπερασπιζόμενοι του δικαιώματος στην Υγεία για Όλους.

 Μέσα από την πανδημία φάνηκε ξεκάθαρα ο σημαντικός ρόλος αλλά και η  υποστελέχωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αποδείχτηκε όμως και ότι το ΕΣΥ δεν κατέρρευσε, διότι οι ίδιοι οι Νοσηλευτές το στήριξαν ,μπήκαν μπροστά, ηγήθηκαν, κινδύνευσαν  αντιμετωπίζοντας τη λαίλαπα της πανδημίας.

Οι Νοσηλευτές κάνουν τη διαφορά, καθώς αποτελούν τη ψυχή του ΕΣΥ, ως αξιόπιστοι συμπαραστάτες που διασφαλίζουν την ποιοτική φροντίδα στις υπηρεσίες υγείας των πολιτών και των οικογενειών τους.

Οι Νοσηλευτές κάνουν τη διαφορά, καθώς επηρεάζουν και διαμορφώνουν τις αποφάσεις σε πολιτικές υγείας που διασφαλίζουν ότι όλοι οι Έλληνες θα έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη.

Οι Νοσηλευτές κάνουν τη διαφορά, δίνοντας μεγάλο αγώνα για να μετατρέψουν σε ασθενοκεντρικό το σύστημα υγείας στη χώρα μας.

Για εμάς προτεραιότητα έχει ο ασθενής.

Για την ασφάλειά του και την βελτίωση στην ποιότητα της περίθαλψής του δουλεύουμε νυχθημερόν. Είμαστε πάντα δίπλα του για να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά του και να τον στηρίζουμε ψυχικά και σωματικά μέχρι να αισθανθεί δυνατός για να συνεχίσει υγιής τη διαδρομή της ζωής.

Σήμερα τιμούμε όλους τους Νοσηλευτές για το ήθος, την ανιδιοτέλεια και τις νοσηλευτικές αξίες τις οποίες πρεσβεύουν.

Τιμούμε, όμως, ιδιαίτερα το προσωπικό της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου μας, που με επαγγελματισμό και αυταπάρνηση, συνεχίζει να εργάζεται σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, με τις κενές θέσεις να αγγίζουν το 50% ,να περιθάλπει ασθενείς από όλη την Περιφέρεια .

Χρόνια πολλά στους Νοσηλευτές που μιλούν με το έργο τους!

Δελτίο Τύπου | Σωματείο Εργαζομένων Γεν. Νοσοκείου Καβάλας

Το πρόγραμμα «Ανακαινίζω – Νοικιάζω», αφορά κλειστά διαμερίσματα, με σκοπό την ενοικίασή τους. Το πρόγραμμα αποσκοπεί στην ανακαίνιση έως 12.500 κατοικιών, μέσω επιδότησης συνολικού ύψους 50 εκατ. ευρώ. Το ανώτερο ποσό της επιδότησης θα ανέρχεται σε 10.000 ευρώ και μέχρι του 40% της συνολικής δαπάνης, με δυνατότητα προκαταβολής του 50% και για πρώτη φορά οι επιδοτούμενες δαπάνες αφορούν λειτουργικές επισκευές και εργασίες ανακαίνισης.

Ενδεικτικά στις δαπάνες μπορούν να περιληφθούν οι εργασίες για ανακαίνιση μπάνιου, κουζίνας, αντικατάσταση πόρτας εισόδου και εσωτερικών θυρών, αντικατάσταση δαπέδων, αντικατάσταση ή επισκευή ηλεκτρολογικών και υδραυλικών εγκαταστάσεων, δομικών στοιχείων, επιχρισμάτων, πλακιδίων, χρωματισμών και λοιπές αντίστοιχες εργασίες. Επίσης, προβλέπονται οι δαπάνες για αγορά των αναγκαίων υλικών, δαπάνες για τυχόν απαιτούμενες ασφαλιστικές εισφορές ΙΚΑ για τις εργασίες και δαπάνες μηχανικού για τυχόν εκδόσεις αδειών, εγκρίσεων ή εκπόνησης μελετών.

Αν και το κόστος μιας ανακαίνισης ποικίλλει σημαντικά, ανάλογα με το είδος των εργασιών, ή ακόμα και την επιλογή επαγγελματία, υπολογίζεται ότι μια μέση τιμή κυμαίνεται μεταξύ των 300 και των 500 ευρώ/τ.μ., αλλά μπορεί εύκολα να προσεγγίσει ακόμα και τα 800 ευρώ/τ.μ. ανάλογα με την ποιότητα των υλικών που θα επιλεγούν και το εύρος των εργασιών. Ασφαλώς, είναι προφανές ότι όσο πιο παλιό το ακίνητο, τόσο περισσότερο συστήνεται να γίνουν και αλλαγές σε υδραυλικά, ή ακόμα και ηλεκτρολογικά, ώστε να αποφευχθούν δαπανηρές επισκευές στο μέλλον. Επίσης, είναι σαφές ότι όσο πιο μεγάλη η επιφάνεια του ακινήτου, τόσο αυξάνεται και το κόστος. Οι ειδικοί συστήνουν πάντως κάθε ανακαίνιση να αφορά τουλάχιστον δύο χώρους, το μπάνιο και την κουζίνα. Είναι δύο από τα σημαντικότερα στοιχεία που εξετάζει ένας πιθανός ενοικιαστής/ένοικος, μαζί φυσικά με τη γενικότερη κατάσταση του ακινήτου.

Στο πρόγραμμα μπορούν να υπαχθούν φυσικά πρόσωπα, ιδιοκτήτες ή επικαρπωτές ακινήτων με χρήση κατοικίας, για ένα ακίνητο με χρήση κατοικίας, εφόσον πληρούνται οι παρακάτω πέντε προϋποθέσεις:

1) Οι δικαιούχοι διαθέτουν την πλήρη κυριότητα ή την επικαρπία του ακινήτου σε ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 50%.

2) Το ακίνητο (διαμέρισμα ή μονοκατοικία) έχει έκταση κύριων χώρων έως 100 τ.μ. και βρίσκεται σε οικιστική περιοχή (δηλαδή εντός γενικού πολεοδομικού σχεδίου ή εντός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου ή εντός ορίων οικισμού ή εντός ζώνης οικισμού όπου υφίστανται ειδικοί όροι δόμησης).

3) Οι δικαιούχοι έχουν ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο, πραγματικό ή τεκμαρτό, εισόδημα που δεν υπερβαίνει τις 40.000 ευρώ και διαθέτουν ακίνητη περιουσία, της οποίας η συνολική αξία δεν υπερβαίνει το ποσό των 300.000 ευρώ. Ως ετήσιο οικογενειακό εισόδημα νοείται το συνολικό ετήσιο φορολογούμενο, πραγματικό ή τεκμαρτό, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα των συζύγων ή των μερών συμφώνου συμβίωσης και των προστατευόμενων τέκνων.

4) Το ακίνητο δεν έχει δηλωθεί ως πρώτη κατοικία, δεν έχει δηλωθεί ως μισθωμένο και δηλώνεται ως κενό στο έντυπο Ε2 που συνοδεύει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος των 3 τελευταίων ετών.

5) Οι δικαιούχοι δεν έχουν λάβει επιδότηση για πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας ή ανακαίνισης σε ακίνητο ιδιοκτησίας τους τα τελευταία 5 έτη και δεν έχουν ενταχθεί σε προγράμματα επιδοτούμενης ενεργειακής εξοικονόμησης για οποιοδήποτε ακίνητό τους, δηλαδή από 1.1.2019 και εφεξής.

Όπως γίνεται εμφανές από τα παραπάνω, η επιδίωξη του προγράμματος είναι να δοθεί μια οικονομική διευκόλυνση και ταυτόχρονα ένα κίνητρο στους ιδιοκτήτες εκείνους, που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να επισκευάσουν τα ακίνητά τους και να τα εκμεταλλευτούν. Οπως αναφέρουν φορείς της αγοράς ακινήτων, πολλοί κληρονόμησαν ακίνητα κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και μετά βίας μπόρεσαν να ανταποκριθούν στον φόρο κληρονομιάς, ώστε να μη χρειαστεί να προβούν σε αποποίηση. Ετσι, τα σπίτια αυτά, εφόσον δεν υπήρχε ζήτημα στέγασης για τους κληρονόμους, έχουν μείνει κλειστά μέχρι σήμερα.

Αν και δεν υπάρχουν πρόσφατα στοιχεία, σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε το Ινστιτούτο για την Ερευνα και την Κοινωνική Αλλαγή Eteron, η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό κενών κατοικιών στην Ευρώπη, με μεγάλες συγκεντρώσεις στα αστικά κέντρα. Το 2011 το ποσοστό των κενών κατοικιών στον ∆ήμο Αθηναίων ήταν 31%, στον ∆ήμο Πειραιά 28% και στον ∆ήμο Θεσσαλονίκης 28,2%.

Εμπόδιο το υψηλό κόστος των εργασιών

Πάνω από το 65% των διαμερισμάτων που διατίθενται σήμερα προς ενοικίαση δεν έχει ανακαινιστεί, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ψηφιακής πλατφόρμας διαχείρισης ακινήτων Protio. Ανάλογη είναι και η κατάσταση σε πολλά από τα ακίνητα που είναι σήμερα κενά, με τους ιδιοκτήτες τους να εμφανίζονται απρόθυμοι, ή χωρίς τα οικονομικά μέσα, προκειμένου να επαναφέρουν τις κατοικίες τους σε λειτουργική κατάσταση. Οπως τονίζουν στελέχη της αγοράς ακινήτων, πολλά από τα κλειστά ακίνητα παραμένουν κενά λόγω του ότι έχουν υποστεί εκτεταμένες φθορές κατά την πορεία των ετών, είτε από «δύστροπους» ενοικιαστές είτε από αμέλεια των ιδιοκτητών τους, λόγω και της οικονομικής κρίσης που μεσολάβησε, ώστε να μην είναι πλέον κατοικήσιμα.

Πρόσφατη ανάλυση της Εθνικής Τράπεζας ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, περίπου 250.000 κατοικίες υποβαθμίστηκαν σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον είναι μη κατοικήσιμες κι έχουν εξέλθει από την αγορά. Αν έστω και το 50% των ακινήτων αυτών επέστρεφε στην αγορά, τόσο για πώληση όσο και για ενοικίαση, θα ήταν εφικτή η εξισορρόπηση μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης, πιέζοντας αντίστοιχα και τις τιμές, διευκολύνοντας έτσι και τη διαδικασία εύρεσης στέγης για πολλά νοικοκυριά.

Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, πολλά ακίνητα μένουν κλειστά λόγω των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η πολυϊδιοκτησία. Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρούνται διαφορές μεταξύ κληρονόμων για τον βέλτιστο τρόπο αξιοποίησης ενός διαμερίσματος, π.χ. κάποιος επιθυμεί την πώληση κι ο έτερος κληρονόμος το αντίθετο, ή προτιμά την ενοικίαση, ενώ ο πρώτος όχι. Αλλες φορές πάλι, οι κάτοχοι των ακινήτων μένουν μόνιμα σε άλλη πόλη κι έτσι δεν ενδιαφέρονται για το ακίνητο, ακόμα κι αν αυτό τους στοιχίζει χρήματα (π.χ. ΕΝΦΙΑ). Αρκετοί ιδιοκτήτες εμφανίζονται και αρνητικοί στη διάθεση των ακινήτων τους μέσω μακροχρόνιας μίσθωσης, λόγω του ότι θεωρούν ότι το νομικό καθεστώς δεν τους προστατεύει επαρκώς, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν καθυστερημένες οφειλές και μεγάλες φθορές των ακινήτων τους από ενοικιαστές. Ετσι, είτε στρέφονται στη βραχυχρόνια μίσθωση (εφόσον το ακίνητο και η περιοχή στην οποία βρίσκεται αυτό το επιτρέπουν) είτε επιλέγουν την οδό του «λουκέτου» μέχρι νεωτέρας. Αλλοι βέβαια προτιμούν την πώληση, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα εισπράξουν σήμερα ένα σεβαστό ποσό, μετά και την αύξηση των τιμών που έχει μεσολαβήσει τα τελευταία χρόνια.

Ασφαλώς, ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται μια ανακαίνιση, όπως επίσης και ο χρόνος που χρειάζεται να αφιερώσει κανείς. Μέχρι σήμερα, αυτά τα δύο στοιχεία αποτελούν και το βασικότερο «εμπόδιο» για να επιστρέψουν ακίνητα στην αγορά, τροφοδοτώντας το απόθεμα και ενισχύοντας την προσφορά.

Ενα πιθανό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι ενδιαφερόμενοι είναι ασφαλώς και η εύρεση των απαιτούμενων τεχνιτών και επαγγελματιών. Στην αγορά υπάρχει σημαντικό πρόβλημα έλλειψης ανθρώπων, λόγω της ανάκαμψης του οικοδομικού κλάδου. Ακόμα όμως κι αν βρεθούν αυτοί, συχνά αρνούνται να συμμετάσχουν σε προγράμματα με κρατική επιδότηση, λόγω του ότι θα πρέπει να εκδώσουν και τα σχετικά παραστατικά. Στελέχη της αγοράς αναφέρουν ότι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις, όπου κάποιοι επαγγελματίες αρνούνται να το πράξουν, προτιμώντας να μην εξυπηρετήσουν τους πολίτες που ενδιαφέρονται να λάβουν επιδοτήσεις.

Πότε είναι η γιορτή της Μητέρας 2024; Πότε καθιερώθηκε η γιορτή; Σε λίγα 24ωρα ξημερώνει η ημέρα που είναι αφιερωμένη σε κάθε μητέρα, τιμώντας με αυτό τον τρόπο την προσφορά όλων των μητέρων τόσο στην κοινωνία, όσο και στον θεσμό της οικογένειας.

Η γιορτή της μητέρας γιορτάζεται σε περισσότερες από 50 χώρες στον κόσμο. Ως είθισται, η Γιορτή της Μητέρας εορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, και φέτος πέφτει την Κυριακή 12 Μαΐου.

Η γιορτή της μητέρας στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την Υπαπαντή του Κυρίου, που είναι Δεσποτική και Θεομητορική εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου. Κατά την συγκεκριμένη ημέρα, η Εκκλησία μας τιμά την «προσφορά» του Ιησού στο Ναό από την μητέρα Του Μαρία και τον θετό Του πατέρα Ιωσήφ, σαράντα ημέρες μετά τη γέννησή Του, όπου ο γέροντας Συμεών και η γερόντισσα Άννα αναγνώρισαν στο πρόσωπο του βρέφους τον Μεσσία και προφήτευσαν σχετικά με το λυτρωτικό έργο Του.

Κάτι αντίστοιχο, συμβαίνει και σήμερα, καθώς όταν «σαραντίσει» το βρέφος, οι γονείς του το οδηγούν στην εκκλησία για το ευλογήσει ο ιερέας (Σαραντισμός).

Ο παράλληλος εορτασμός της μητέρας ξεκίνησε το 1929 με προφανή τον συμβολισμό. Όμως κατά την δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της δεύτερης Κυριακής του Μαΐου.

Οι πρώτες αναφορές για την Γιορτή της Μητέρας και της μητρότητας ανάγονται στην αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης, που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά στη συνέχεια στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου.

Η Ρέα λατρεύεται σαν η «Μητέρα των Θεών», καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη, καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.

Η Γιορτή της Μητέρας θεωρείται ένας καλός λόγος για εκδηλώσεις ειλικρίνειας για την αγάπη και την εκτίμηση που τρέφουμε προς το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Ωστόσο, στην σύγχρονη εποχή, η συγκεκριμένη εορτή, έχει τις ρίζες της στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1861- 1865), στην διάρκεια του οποίου οι ανθρώπινες απώλειες στις μάχες ξεπέρασαν τις 600.000, ενώ οι θάνατοι αμάχων ανήλθαν τις 500.000.

Ημέρα μνήμης και πένθους για τα παιδιά που χάθηκαν στον πόλεμο

Έτσι, η Ημέρα της Μητέρας ξεκίνησε ως ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους, και γενναίους στρατιώτες στον πόλεμο. Όταν η επέτειος άρχισε να εμπορευματοποιείται, η μεγαλύτερη υποστηρίκτρια της ιδέας, Anna Marie Jarvis εναντιώθηκε με όλα τα μέσα, καταλήγοντας να πεθάνει μόνη και χωρίς χρήματα σ’ ένα σανατόριο.

Η ιστορία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1850, όταν με διοργανώτρια την μητέρα της Anna, μια εθελοντική ομάδα γυναικών από τη δυτική Βιρτζίνια πρωτοστατούσε για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής, την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας και τον περιορισμό μόλυνσης του γάλακτος, σύμφωνα με την ιστορικό του Wesleyan College, Katharine Antolini. Μέλημα των γυναικών ήταν παράλληλα η φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών και από τα δύο μέτωπα του Αμερικανικού εμφυλίου

Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά τον πόλεμο, η Jarvis και οι υπόλοιπες γυναίκες οργάνωναν πικνίκ «Φιλίας» και πραγματοποιούσαν συμβολικές εκδηλώσεις με σκοπό την ενεργό πολιτική δράση του γυναικείου πληθυσμού για την προώθηση της ειρήνης και τη συμφιλίωση των δύο πλευρών.

Με στόχο ακριβώς έναν ενεργό πολιτικό ρόλο από την πλευρά των γυναικών, πέρα από τη μητέρα της Anna που είχε συνθέσει «Ύμνο μάχης για τη Δημοκρατία» και είχε συντάξει τη Διακήρυξη για τη Γιορτή της Μητέρας, η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε κυρίως, από την κόρη της, Anna. Η ίδια οργάνωσε τον πρώτο εορτασμό της Μέρας της Μητέρας το 1908 καθώς είχε επηρεαστεί έντονα από τον θάνατο της μητέρας της το 1905.

Στις 10 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, είχαν προγραμματιστεί εκδηλώσεις στον τόπο όπου είχε γεννηθεί η Jarvis, στο Grafton της δυτικής Βιρτζίνια. Μια εκκλησία μάλιστα ανάμεσα στα μέρη που έγιναν οι εκδηλώσεις, τώρα έχει μετονομαστεί σε Διεθνή Βωμό της Ημέρας της Γυναίκας.

Μέσω των προσπαθειών της Jarvis, η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε περισσότερες πόλεις μέχρι που ο 28ος πρόεδρος των ΗΠΑ, Woodrow Wilson το 1914 καθιέρωσε ως επίσημη ημέρα, την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.