Στην πρόσφατη συνεδρίασή του, το Δημοτικό Συμβούλιο Θάσου, με εισήγηση της πλειοψηφίας και στήριξη και των υπολοίπων παρατάξεων που υποτίθεται αντιπολιτεύονται, εκτός της Λαϊκής Συσπείρωσης, ψήφισε το νέο Οργανισμό Λειτουργίας (Οργανισμός Εσωτερικών Υπηρεσιών – ΟΕΥ) του Δήμου με τροποποιήσεις που δεν αγγίζουν την ουσία των προβλημάτων του Δήμου. Πιο συγκεκριμένα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ του 3ου και του 4ου μνημονίου, έπειτα από εβδομάδες κινητοποιήσεων των συμβασιούχων στην καθαριότητα σε όλη τη χώρα και κάτω από την πίεση των οξυμμένων προβλημάτων προχώρησε στην ψήφιση τροπολογίας για τους συμβασιούχους, επί της ουσίας κάνοντας έναν βολικό ελιγμό, πετώντας το μπαλάκι στους Δήμους, λέγοντας ότι εάν θέλετε να κρατήσετε τους συμβασιούχους πρέπει να βρείτε και τα αντίστοιχα έσοδα, να ματώσει και άλλο ο λαός μας δηλαδή! Η κυβέρνηση φυσικά ήξερε ότι θα βρει αρκετούς πρόθυμους, πριν από όλα την ίδια την ΚΕΔΕ, με την οποία – παρά τις επιμέρους κόντρες και «διαφωνίες» – συμπλέουν στρατηγικά στα κεντρικά ζητήματα άσκησης πολιτικής όπως είναι η ολοένα και μεγαλύτερη διασύνδεση των Δήμων με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον τομέα της καθαριότητας γιατί εκεί πλέον βλέπουν τεράστια περιθώρια κερδοφορίας, για να κάνουν μπίζνες και να ξαναπληρώσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Την ίδια στρατηγική συναντίληψη έχει και η Δημοτική Αρχή του νησιού μας.

Για αυτό και αποφάσισε στην ουσία να μην προχωρήσει σε τροποποίηση του ΟΕΥ αλλά να ζητήσει μόνο 6 μόνιμες θέσεις στους οδηγούς οχημάτων στην καθαριότητα, που άλλωστε προβλέπει και ο υπάρχων κανονισμός (προβλέπει 11 και καλύπτονται οι 5). Την ίδια ώρα, από τον προηγούμενο και ανεπαρκέστατο ΟΕΥ, που προέβλεπε 20 θέσεις μόνιμου προσωπικού (εκτός από τους οδηγούς) λείπουν σήμερα οι 4. Αλλά για αυτές τις κενές θέσεις η διοίκηση του Δήμου δεν έπραξε ούτε καν αυτό που έκανε για τις θέσεις των οδηγών. Με λίγα λόγια η Δημοτική Αρχή και οι υπόλοιπες παρατάξεις που υπερψήφισαν μας λένε ότι «φτάνουν και περισσεύουν» οι 16 μόνιμοι εργαζόμενοι στην καθαριότητα για όλο το νησί! Παραβλέπουν ακόμα και το σωματείο εργαζομένων στο Δήμο που εκτιμά ως ελάχιστο αναγκαίο μόνιμο προσωπικό τους 35 εργαζόμενους.

Παράλληλα αποφάσισε τροποποίηση στο σκέλος των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου (δίμηνα κλπ) από 30 θέσεις σε 100. Για ακόμα μια φορά η Δημοτική Αρχή κρύβεται πίσω από τα περί «εποχικότητας», των «οικονομικών πόρων που δεν επαρκούν για μόνιμες θέσεις» κ.ά. δίνοντας άλλοθι στην κάθε κυβέρνηση να συνεχίζει και να διευρύνει το αίσχος των ελαστικών σχέσεων εργασίας (στο όνομα των αναγκών που αυξάνονται το καλοκαίρι), αποδεχόμενη δε το ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο των μνημονίων, χωρίς καμία ουσιαστική διεκδίκηση για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Αν τα χρήματα δεν φτάνουν τότε μια τίμια και φιλολαϊκή Δημοτική Αρχή κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να παλέψει ενάντια στο αντιλαϊκό πλαίσιο που οι κυβερνήσεις νομοθέτησαν, κινητοποιεί το λαό της Θάσου, μπαίνει μπροστά στον αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Τέτοια παραδείγματα ευτυχώς έχουμε σήμερα στους Δήμους που η Λαϊκή Συσπείρωση αναδείχθηκε σε Δημοτική Αρχή.

Η Δημοτική Αρχή και από κοντά και οι υπόλοιπες παρατάξεις που πίνουν νερό στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», της «επιχειρηματικότητας», της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου, της «ανταποδοτικότητας» στην παροχή υπηρεσιών από το Δήμο, που σημαίνει «πλήρωνε αν θέλεις να έχεις», επιχείρησαν για άλλη μια φορά όχι μόνο να βγάλουν λάδι την αντιλαϊκή στρατηγική που υπερασπίζονται και υλοποιούν, αλλά να φυτέψουν ακόμα πιο βαθιά μέσα στο λαό μας την αντίληψη ότι είναι μονόδρομος  η μισοδουλειά και η μισοζωή. Οι συμβάσεις λίγων μηνών και οι συμβάσεις έργου. Οι μισθοί πείνας , η εντατικοποίηση και η κατάργηση του ημερήσιου χρόνου δουλειάς. Η δουλειά χωρίς μέτρα υγείας και ασφάλειας. Η δουλειά μέσα από προγράμματα, μέσα από συμβάσεις και δουλεμπορικά γραφεία, η ενοικιαζόμενη εργασία. Αυτό μας λένε είναι η πρόοδος. Η ανεργία είναι κάτι φυσιολογικό. Φύγε εσύ για να έρθω εγώ. Δυστυχώς, ο θάνατος της εργαζόμενης στην καθαριότητα στο Δήμο Ζωγράφου επιβεβαίωσε με τον πιο σκληρό τρόπο τη σημερινή πραγματικότητα για την εργατική τάξη της χώρα μας. Μια πραγματικότητα που συχνά πυκνά δοκιμάζουν και οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του νησιού που εξαναγκάζονται σε διπλοβάρδιες, εντατικοποίηση δηλαδή στα όρια του ξεζουμίσματος.

Η τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση  και με τα κριτήρια που θέτει οδηγεί στην απόλυση τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων. Στρώνει το έδαφος στην αύξηση των ανταποδοτικών τελών στον τομέα της καθαριότητας, σε συμφωνίες για την είσοδο εργολάβων, σε υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, σε πλήρες ξεχαρβάλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, εντατικοποίηση της εργασίας, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων.

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση διαβεβαιώνει τους συμβασιούχους ότι είναι με το μέρος τους και ότι προσπαθεί προς το συμφέρον τους να βρει λύση, ξεκόβει κάθε συζήτηση για μόνιμη και σταθερή δουλειά και από την άλλη επικαλείται το Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για να τους διατηρεί σε ομηρία. Θα μπορούσε όμως, αν πραγματικά ήθελε να υπηρετήσει το συμφέρον των εργαζομένων, να καταργήσει τους αντεργατικούς νόμους που προβλέπουν την “ευελιξία” σε όλες τις μορφές, ανάμεσα σ’ αυτές και το αίσχος των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Πόσο μάλλον που οι υπηρεσίες καθαριότητας είναι υποστελεχωμένες και η εντατικοποίηση συμβασιούχων και μόνιμων “πάει σύννεφο”. Αντί όμως η κυβέρνηση να καταργήσει τη νομοθεσία για την “ευελιξία”, που απογειώθηκε ιδιαίτερα την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, τη θωρακίζει και ετοιμάζεται να την επεκτείνει και μετά το τυπικό τέλος του τρίτου μνημονίου, στο όνομα της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της μείωσης του λεγόμενου “κόστους εργασίας” που συνεπάγεται για το αστικό κράτος η σταδιακή υποχώρηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, έναντι των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Η προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Διοίκηση που ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 κορυφώνεται τούτη την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Με τη σφραγίδα όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Ψηφίστηκαν και διατηρούνται σε ισχύ ευρωενωσιακές ρυθμίσεις και μνημονιακοί νόμοι, με τους οποίους ενισχύθηκε η ανταποδοτικότητα, ενώ το μόνιμο προσωπικό των Δήμων σταδιακά και μεθοδικά αντικαταστάθηκε από συμβασιούχους και εργαζόμενους μέσω προγραμμάτων που δουλεύουν σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας και με μισθούς πείνας.

Ο στόχος είναι όπως και άλλη φορά αναδείξαμε, να βαθύνει η ακόμα μεγαλύτερη επιχειρηματική λειτουργία των δήμων, η ενίσχυση της φοροληστείας του λαού και της ανταποδοτικότητας, η διεύρυνση της δράσης των επιχειρηματικών ομίλων σε αρμοδιότητες των Δήμων και του κράτους που αποτελούν νέα πεδία κερδοφορίας.

Η Λαϊκή Συσπείρωση σταθερά ήταν και είναι ενάντια σε όλες αυτές τις αναδιαρθρώσεις, υποστηρίζοντας τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα και ταυτόχρονα τους αγώνες ώστε η Τοπική Διοίκηση με κρατικούς πόρους να εξασφαλίζει όσο το δυνατόν τις απαραίτητες υποδομές και υπηρεσίες που έχουν πραγματική ανάγκη τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά. Απ’ αυτή τη σκοπιά υπερασπίζεται και το δικαίωμα κάθε εργαζόμενου στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, όχι μόνο στους ΟΤΑ.

Επιμένουμε στη θέση μας, πως οι υπηρεσίες του Δήμου πρέπει να στελεχώνονται από μόνιμο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα. Για αυτό προτείναμε στο σώμα να ψηφίσει υπέρ της μετατροπής  όλων των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, κάτι που τελικά δεν έγινε αποδεκτό.

Ο λαός της Θάσου έχει τώρα μία επιπλέον απόδειξη για το ποιος είναι με τα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες και ποιος υπηρετεί την κυρίαρχη πολιτική υπέρ του κεφαλαίου!

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση,

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι

ΧΡΥΣΑΦΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΚΥΡΙΑΤΖΙΔΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ