Γιατί η βιομηχανία «επέστρεψε» στο υπουργείο Οικονομίας
Μετά από την πολύπαθη και για πολλούς ακατανόητη μετακίνηση στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης τον περασμένο Ιανουάριο, οι αρμοδιότητες της βιομηχανίας επέστρεψαν ξανά στο υπουργείο Οικονομίας, το οποίο στην ουσία αποτελεί το παλαιό υπουργείο Ανάπτυξης, που με τη σειρά του αποτελούσε μετεξέλιξη του πάλαι ποτέ υπουργείου Βιομηχανίας. Η επιστροφή της αρμοδιότητας για τη βιομηχανία στο υπουργείο Οικονομίας, καθώς και η αναβάθμιση του χαρτοφυλακίου από απλή γενική γραμματεία που ήταν τους τελευταίους επτά μήνες σε αντικείμενο με αρμόδιο υφυπουργό –εν προκειμένω την κα Θεοδώρα Τζάκρη- δεν είναι τυχαία και οι περισσότεροι θα ήθελαν να μην περιοριστεί στο να είναι μόνο συμβολική.
Στο επίπεδο των συμβολισμών, η κυβέρνηση επιθυμεί αν μη τι άλλο να σηματοδοτήσει με αυτή την ενέργεια την έμφαση που δίνει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσα και από τη βιομηχανία, βιομηχανία σύγχρονη και καινοτόμα που θα σέβεται το περιβάλλον και –ας ελπίσουμε- όχι «παλιομοδίτικη» και μη ανταγωνιστική όπως αυτή στην οποία παραπέμπουν τα…φουγάρα που καπνίζουν. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση θέλει να στείλει το ακόλουθο μήνυμα: καλός ο πρωτογενής τομέας, καλός ο τουρισμός, αλλά η χώρα πρέπει να έχει και βιομηχανία, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως βαριά βιομηχανία. Αν και η αποβιομηχάνιση ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80 εντάθηκε τις επόμενες δεκαετίες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι μόνο τα τελευταία 15 χρόνια η βιομηχανική παραγωγή έχει υποχωρήσει κατά 30%.
Η επιστροφή των αρμοδιοτήτων της βιομηχανίας στο υπουργείο Οικονομίας γίνεται βεβαίως και για πρακτικούς λόγους. Ως υπουργείο Ανάπτυξης, με υπουργό ακόμη τον κ. Κωστή Χατζηδάκη, είχε θεσμοθετήσει τον νόμο-πλαίσιο για την απλοποίηση της αδειοδότησης μεταποιητικών δραστηριοτήτων. Ο φιλόδοξος αυτός νόμος στην πράξη εφαρμόζεται ελάχιστα, καθώς οι επόμενες πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου προχώρησαν μόνο σε ελάχιστες από τις υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα που χρειάζονταν για να τεθεί αυτός σε ισχύ. Η μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας σε άλλο υπουργείο, η οποία αποφασίστηκε τον περασμένο Ιανουάριο από την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άφησε στην ουσία αυτή τη διαδικασία στη μέση.
Η απλοποίηση της αδειοδότησης αποτελεί, σημειωτέον, και μνημονιακή υποχρέωση. Βάσει του νόμου 4336/2015 που ψηφίστηκε στις 14 Αυγούστου και περιλαμβάνει στην ουσία τα προαπαιτούμενα για την νέα δανειακή σύμβαση, προβλεπόταν ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015 η κυβέρνηση θα εγκρίνει οδικό χάρτη για τη μεταρρύθμιση της αδειοδότησης των επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένης της ιεράρχησης προτεραιοτήτων. Η κυβέρνηση πρέπει επίσης να θεσπίσει δευτερογενή νομοθεσία σύμφωνα με την εν λόγω ιεράρχηση προτεραιοτήτων έως τον Ιούνιο του 2016 και θα προχωρήσει στη συνέχεια σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Στην εκπόνηση των παραπάνω η ελληνική κυβέρνηση είχε και θα συνεχίσει να έχει βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα.
Η επιστροφή της γενικής γραμματείας Βιομηχανίας στο υπουργείο Οικονομίας αποκαθιστά και ένα πρακτικό ουσιαστικό θέμα. Η ολοκλήρωση της μετεγκατάστασης της γενικής γραμματείας Βιομηχανίας στο κτίριο της Πλατείας Κάνιγγος (εκεί όπου στεγάζεται και η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή) είχε γίνει λίγους μήνες πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου οι εργαζόμενοι και τα στελέχη της εν λόγω γενικής γραμματείας βρέθηκαν ξαφνικά να υπάγονται σε άλλο υπουργείο.
Μένει να αποδειχθεί, βεβαίως, εάν τα βάσανα των υπαλλήλων και πολύ περισσότερο της πολύπαθης ελληνικής βιομηχανίας θα σταματήσουν ή τουλάχιστον θα περιορισθούν το επόμενο διάστημα.
