Δύο πράγματα ανησυχούν τους υποψηφίους για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Το πρώτο είναι να μπορέσουν τελικά να κάνουν τις εκλογές στις 20 Δεκεμβρίου.

Μια δεύτερη αποτυχία θα οδηγούσε σε πλήρη γελοιοποίηση και πιθανώς θα δρομολογούσε διαδικασίες ακόμη και πολλαπλών διασπάσεων. Ενδεχόμενο που ούτε θέλουν να το σκέφτονται. Και θα κάνουν, λένε, οτιδήποτε περνάει από το χέρι τους για να μην συμβεί. Η συμφωνία που υπάρχει είναι να ξεκινήσει η διαδικασία και εάν τυχόν παρουσιαστούν κατά τη διάρκειά της προβλήματα με τα κομπιούτερ αυτά να αντιμετωπιστούν εκ των ενόντων από τις τοπικές εφορευτικές επιτροπές σε συμφωνία με την ΚΕΦΕ, χωρίς να αποκλείεται και η λύση των χειρόγραφων καταστάσεων σε κάποια εκλογικά τμήματα.

Το δεύτερο είναι τι καιρό θα κάνει εκείνη την ημέρα. Και τούτο επειδή φοβούνται πως αν είναι άσχημος και έχουμε βροχές και χιόνια, κάτι φυσιολογικό για μήνα Δεκέμβριο, η προσέλευση στις κάλπες δεν θα είναι μεγάλη, οπότε ευνοούνται οι υποψηφιότητες εκείνων που έχουν δύναμη στο σκληρό κομματικό πυρήνα. Και για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Δυστυχώς για τον τέως (έστω και μεταβατικό) Πρόεδρο της Ν.Δ. ο καιρός την μεταπροσεχή Κυριακή, σύμφωνα με την πρόγνωση της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, θα είναι καλός. Ασυνήθιστα καλός για τα δεδομένα της εποχής. Θα υπάρχει μεν συννεφιά, αλλά η θερμοκρασία θα φτάνει τους 18° στην Αττική. Εάν οι καιρικές συνθήκες είναι καλές και στην υπόλοιπη Ελλάδα τότε Τζιτζικώστας και Μητσοτάκης, αλλά και Γεωργιάδης έχουν περισσότερους λόγους για να χαμογελούν αφού η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλευση ψηφοφόρων εικάζεται ότι τους ευνοούν και κυρίως τον πρώτο. Το ερώτημα είναι πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν. Οι αισιόδοξοι κάνουν λόγο ακόμη και για 300.000 και τούτο επειδή όπως λένε, “μετά το φιάσκο της 20ης Νοεμβρίου, οι νεοδημοκράτες έχουν πεισμώσει και θέλουν να αποδείξουν πως παρά τα προβλήματα ηγεσίας παραμένουμε ένα μεγάλο κόμμα”. Οι απαισιόδοξοι υποστηρίζουν πως δύσκολα οι εκλέκτορες θα φτάσουν τις 200.000 κι αυτό γιατί “εκτός από το φιάσκο τα όσα απαράδεκτα επακολούθησαν, με τις εκατέρωθεν καταγγελίες, έχουν απογοητεύσει τους οπαδούς μας, ενώ και η ημερομηνία, 20 Δεκεμβρίου, παραμονές Χριστουγέννων, που ο κόσμος φεύγει, πάει διακοπές και στα χωριά του δεν ευνοούν τη μαζική προσέλευση”. Οι αισιόδοξοι αντιτείνουν πως “η Κυριακή παραμονή των Χριστουγέννων είναι καλή ημερομηνία και εφόσον και ο καιρός είναι καλός οι πολίτες-ψηφοφόροι θα συνδυάσουν την έξοδό τους για ψώνια και καφέ με την ψηφοφορία”. Δεν φοβούνται δε την έξοδο, αφού, όπως λένε, “ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να φύγει διακοπές”.

Ανεξαρτήτως του πόσοι τελικά θα πάνε να ψηφίσουν και αν ο καιρός είναι καλός ή όχι και αν θα παρουσιαστούν ηλεκτρονικά προβλήματα στην ψηφοφορία το πρόβλημα στη Ν.Δ. είναι μεγάλο και αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός ότι σε μια κορυφαία διαδικασία, όπως είναι η εκλογή αρχηγού της, οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από τον καιρό, τα τεχνικά προβλήματα και τις κατηγορίες που εκτοξεύονται εκατέρωθεν για το φιάσκο της 20ης Νοεμβρίου και δεν επικεντρώνεται, ως θα ήταν το φυσιολογικό και αναμενόμενο, στις πολιτικο-ιδεολογικές θέσεις των υποψηφίων και τι σημαίνει για το μέλλον της συντηρητικής παράταξης, αλλά και για την εξέλιξη των πολιτικών υποθέσεων στη χώρα η εκλογή του ενός ή του άλλου αρχηγού. Παρόλα αυτά μπορούμε να πούμε, και μάλλον με αρκετή βεβαιότητα, πως η καθυστέρηση και ο τραγέλαφος με τη διαδικασία εκλογής έβλαψε περισσότερο τον Μεϊμαράκη. Η συμπεριφορά που επέδειξε, με τις ύβρεις και το διχαστικό λόγο έναντι κυρίως του Απόστολου Τζιτζικώστα, του βασικού του δηλαδή αντιπάλου για την ηγεσία, ήταν ήκιστα ελκυστική και, όπως εκτιμάται αλλά και καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, ζημίωσαν την υποψηφιότητά του. Δεν είναι τυχαίο ότι στην τελευταία μέτρηση, της e-voise για τον Ελεύθερο Τύπο, ο Μεϊμαράκης έρχεται δεύτερος σε προτιμήσεις (23% έναντι 27% του Τζιτζικώστα) και μάλιστα νοιώθει και καυτή την ανάσα του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος συγκεντρώνει 20%. Τα προγνωστικά για την 22η Νοεμβρίου έφερναν πρώτο τον Μεϊμαράκη έχοντας μάλιστα αρκετές πιθανότητες να κερδίσει στο δεύτερο γύρο τον Τζιτζικώστα.

Τώρα η εικόνα είναι διαφορετική. Ακόμη κι αν είναι αυτός στο δεύτερο γύρο οι πιθανότητες είναι σαφέστατα υπέρ του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. Και τούτο επειδή, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες το γαλάζιο παρασκήνιο, Γεωργιάδης (σίγουρα) και Κυρ. Μητσοτάκης (λίαν πιθανώς) θα ταχθούν υπέρ του Τζιτζικώστα. Μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν πως έχει επέλθει και συμφωνία των τριών για κοινό μέτωπο, στο δεύτερο γύρο, απέναντι στον Μεϊμαράκη. “Όποιος πάει με τον Βαγγέλη στο δεύτερο γύρο θα κερδίσει”, λένε χαρακτηριστικά αυτοί που γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα στη Δεξιά παράταξη. Όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα η μόνη σοβαρή απειλή για τον Τζιτζικώστα είναι ο Κυρ. Μητσοτάκης. Αν είναι αυτός αντίπαλός του στις 10 Ιανουαρίου τότε θα δυσκολευθεί καθώς οι περισσότεροι απ’ όσους ψηφίσουν τον Μεϊμαράκη εκτιμάται ότι θα κατευθυνθούν προς τον αδελφό της Ντόρας Μπακογιάννη, ενώ οι ψηφοφόροι του Αδ. Γεωργιάδη θα διχαστούν, με τους περισσοτέρους, και σίγουρα τους “σαμαρικούς”, να επιλέγουν τον Τζιτζικώστα. Σε περίπτωση που αντίπαλοι στο δεύτερο γύρο είναι οι Τζιτζικώστας – Μητσοτάκης κρίσιμο ρόλο θα παίξει ποιός εκ των δύο θα μπορέσει να ανασυγκροτήσει τη συντηρητική παράταξη και να κερδίσει τον Αλέξη Τσίπρα στις επόμενες εκλογές. Σαφώς ο Τζιτζικώστας είναι πιό δημοφιλής, ενώ υπέρ του είναι και το γεγονός πως είναι άφθαρτος, έχει επιδείξει τόλμη καθώς συγκρούστηκε και με τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, Καραμανλή και Σαμαρά, και δεν έχει βάψει τα χέρια του με το “αίμα” του μνημονίου. Αντίθετα, ο Κυριάκος πέραν του ότι υστερεί σε δημοφιλία θα πρέπει να ξεπεράσει και τη φθορά που είχε ασκώντας υπουργικά καθήκοντα και λαμβάνοντας επώδυνες για τους πολίτες αποφάσεις, αλλά και το “άχθος” του ονόματος “Μητσοτάκης”, όπως άλλωστε και ο ίδιος έχει παραδεχθεί. Πάντως, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον πως σε περίπτωση που ο Μητσοτάκης είναι στο δεύτερο γύρο με τον Μεϊμαράκη είναι αυτός που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες, όπως και ο Τζιτζικώστας, για να αναδειχθεί Πρόεδρος στη Νέα Δημοκρατία. Ακόμη όμως και να χάσει το σίγουρο είναι πως ο Κυριάκος με την παρουσία του θα έχει κατάφερε να κατοχυρώσει τον “μητσοτακικό συσχετισμό” στη Ν.Δ. και μάλιστα να τον μετεξελίξει, κάτι που δεν μπόρεσε η αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη.

Τούτων δοθέντων μπορούμε μετά βεβαιότητος να πούμε πως τα δεδομένα για την 20η Δεκεμβρίου είναι διαφορετικά από αυτά της 22ης Νοεμβρίου. Η υποψηφιότητα Μεϊμαράκη υποχώρησε, του Τζιτζικώστα κέρδισε κι άλλο έδαφος, ενώ ενισχύθηκε του Μητσοτάκη. Με την υποψηφιότητα του Γεωργιάδη υπάρχει το εξής παράδοξο. Η Ν.Δ. είναι, όπως παραδέχονται άλλωστε όλοι και με πρώτους τους βουλευτές και τα κεντρικά της στελέχη, είναι ένα φθαρμένο προϊόν που χρήζει γενικής ανακαίνισης. Εάν εξελέγετο ο Άδωνις θα είχαμε την απόλυτη ανατροπή. Θα είχαμε το σοκ εκείνο που χρειάζεται η συντηρητική παράταξη για να υπάρξει η απαραίτητη πολιτική ενδοσκόπηση και επανεκκίνηση. Όμως στη Ν.Δ. είναι αρκετά φιλελεύθεροι για να κάνουν αλλαγές -μην ξεχνάμε πως από το 1974 άλλαξε οκτώ αρχηγούς- αλλά και αρκετά συντηρητικοί για να κάνουν ανατροπές. Μπορεί να έχουν απηυδήσει με τα τοτέμ της παράταξης τους, αλλά επ’ ουδενί δεν διανοούνται πως μπορούν να συνεχίσουν χωρίς αυτά -πόσω μάλλον να τα κάψουν. Το αίσθημα της ενότητας είναι πολύ ισχυρό και γι’ αυτό άλλωστε, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να διατηρεί υψηλά ποσοστά ως κόμμα. Η αίσθηση ότι η εκλογή Γεωργιάδη θα οδηγούσε τους καραμανλικούς και τους φιλελεύθερους της Ν.Δ. σε αποχώρηση από το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι αυτή που δεν επιτρέπει σε υποψηφιότητες, όπως αυτές του Γεωργιάδη, να πετάξουν σε υψηλά ποσοστά αποδοχής. Αυτή η αίσθηση είναι που ζημίωσε και την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη μετά τα όσα επακολούθησαν της 20ης Νοεμβρίου. Οι υψηλοί και διχαστικοί τόνοι καθώς και οι απειλές για προγραφές όσων στηρίζουν τον Τζιτζικώστα λειτούργησαν αποσυσπειρωτικά για την υποψηφιότητά του.

Κυρίως όμως είναι οι ευθείες βολές που εκτόξευσε κατά της προηγούμενης ηγεσίας, του Αντώνη Σαμαρά. Μέχρι τώρα στη Ν.Δ. ποτέ κανείς Πρόεδρός της δεν έβαλε στο στόχαστρο της πολεμικής τον προκάτοχό του. Όλοι ήταν στο απυρόβλητο. Ο Μεϊμαράκης το έκανε με τον Σαμαρά, και το πληρώνει. Όπως το πλήρωσε και το ΠΑΣΟΚ με τις εχθροπραξίες του Βενιζέλου κατά του Παπανδρέου- με το ταμείο του κόμματος και τις καταγγελίες για τις πολιτικές που άσκησε ο γιός του ιδρυτή του Κινήματος. Αυτές οι εχθροπραξίες είναι που σε σημαντικό βαθμό οδήγησαν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στα Τάρταρα, ενώ αντίθετα της Ν.Δ., και παρά τις αλεπάλληλες ήττες της, συγκρατήθηκαν. Εάν δεν είχαν υπάρξει ενδεχομένως τα ποσοστά του θα ήταν πολύ καλύτερα και σίγουρα διψήφια. Αυτό το φόβο, να γίνουν δηλαδή όπως το ΠΑΣΟΚ, έφερε στην επιφάνεια η συμπεριφορά του Μεϊμαράκη στη Ν.Δ. και αυτή πληρώνει. Ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της ενότητας. Προφανώς, ο Μεϊμαράκης κατάλαβε το λάθος του και γι’ αυτό τις τελευταίες ημέρες προβάλλει το επιχείρημα πως “όποιος και να εκλεγεί πάλι φίλοι θα είμαστε”. Η ζημιά όμως έχει ήδη γίνει. Πλέον ο φόβος της διάσπασης συν ο αέρας της αλλαγής και της ανανέωσης στα κομματικά πράγματα με την οποίαν έχει συνδεθεί η υποψηφιότητα του Τζιτζικώστα είναι αυτή που ισχυροποιεί το προβάδισμα του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. Και σαφέστατα αυτός ο φόβος έχει οδηγήσει και τον Κ. Καραμανλή και τα καραμανλικά στελέχη να κρατούν, επ’ εσχάτης, αποστάσεις από την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη. Δεν είναι μόνον ότι μια ήττα Μεϊμαράκη θα ερμηνευθεί και ως ήττα του καραμανλισμού, αλλά και επειδή ο Κ. Καραμανλής θέλει να παραμείνει ενωμένη η Ν.Δ. ώστε να έχει ένα ισχυρό χαρτί εάν στο μέλλον παρίστατο η ανάγκη να θέσει ο ίδιος υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας σε ένα όμως διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης, αυτό της Προεδρικής Δημοκρατίας.

Τέλος, και παρά το αν μη τι άλλο πολιτικό παράδοξο: ο πρώτος γύρος εκλογής αρχηγού της να γίνεται με διαφορά ενός έτους από το δεύτερο (θα ξεκινήσει το 2015 και θα ολοκληρωθεί το 2016), στη Ν.Δ. δεν φοβούνται τη χρονική απόσταση, αλλά ελπίζουν πως τα Χριστούγεννα σαν γιορτή καταλλαγής που είναι θα ηρεμήσει τα πνεύματα και τα Θεοφάνεια θα φωτίσουν τα μέλη και τους φίλους της να επιλέξουν τον καλύτερο. Απλώς για την ιστορία να σημειώσουμε πως την 20η Δεκεμβρίου, τη μέρα δηλαδή του πρώτου γύρου, γεννήθηκε πριν από 117 χρόνια ο Κωνσταντίνος Δόβας. Και για όσους τον αγνοούν σημειώνουμε πως είναι ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός που το 1961 διενήργησε τις εκλογές της “βίας και νοθείας”.

Βία σίγουρα δεν πρόκειται να υπάρξει, εκ των υστέρων όμως καταγγελίες -όχι φυσικά με καθυστέρηση έξι ετών, όπως αυτές της Ντόρας Μπακογιάννη- για νοθεία δεν μπορούν να αποκλειστούν εάν υπάρξουν τεχνικά προβλήματα και με τη νέα εταιρεία, τη Vodafone που θα διενεργήσει τις εκλογές. Πάντως ο Μεϊμαράκης ήδη με δηλώσεις του προχθές στο MEGA, υποστήριξε ότι το ενδεχόμενο να μην είναι αδιάβλητη τελικά η ψηφοφορία δεν μπορεί να αποκλειστεί. Το ερώτημα είναι αν η δήλωσή του αυτή αποτελεί την προετοιμασία ενός άλλοθι σε μια πιθανή ήττα του ή μπορεί να αξιοποιηθεί για κινήσεις διάσπασης της συντηρητικής παράταξης, που κάποιοι δεν αποκλείουν ότι μπορεί να υπάρξουν ως επακόλουθο του αποτελέσματος της ψηφοφορίας

matrix24.gr