Στα όρια τους είναι για άλλη μία φορά οι εργαζόμενοι της πρώην Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, που επί έξι μήνες σχεδόν έχουν στα χέρια τους ένα σχέδιο διάσωσης της βιομηχανίας, το οποίο όμως δεν προχωράει λόγω της ελληνικής γραφειοκρατίας.

“Η θερινή ραστώνη της ελληνικής γραφειοκρατίας έρχεται να προσθέσει προβλήματα και όχι να αφαιρέσει δυστυχώς. Επειδή τα δικαστήρια τελούν σε άδεια μέχρι και τις 15 Σεπτεμβρίου από τις 30 Ιουνίου, έως τώρα δεν έχουμε καμία νομική εξέλιξη επί του αιτήματός μας. Υπάρχει μια κατατεθειμένη επενδυτική πρόταση για εξαγορά όποιου περιουσιακού στοιχείου έχει περισσέψει η οποία το ενδιαφέρον της είναι ότι έχει προδιαγράψει εγγράφως το τι θα κάνει μετά.

Όλα αυτά που λέμε για την επαναλειτουργία των εργοστασίων κτλ. Αυτό το πράγμα το οποίο χαίρει της πλήρους υποστήριξης όλων των εργαζομένων δια των νομικών εκπροσώπων τους και χαίρει και της πρόσφατης θετικής παρέμβασης του ΕΦΚΑ δηλαδή του δεύτερου μεγάλου πιστωτή -το πρώην ΙΚΑ που λέει ναι να προχωρήσουμε- περιμένουμε ακόμα να οριστούν ημερομηνίες δημόσιων πλειστηριασμών με τιμή που θα ορίσει το δικαστήριο ώστε να μπορέσουν αυτά να μεταβιβαστούν με την διαδικασία του δημόσιου και διαφανούς πλειστηριασμού στον ενδιαφερόμενο επενδυτή”, αυτή είναι εν συντομία η κατάσταση που επικρατεί, έτσι όπως την περιέγραψε στο ράδιο Χρόνος 87.5fm ο κος Γιάννης Μουσουλίδης που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους και είναι φυσικά ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου “ανάστασης” της πάλαι ποτέ κραταιάς βιομηχανίας.

Όπως εξηγεί ο κος Μουσουλίδης, οι τόσο μεγάλες καθυστερήσεις, έχουν προκαλέσει γκρίνιες, κάτι φυσικά που ήταν αναμενόμενο. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι δεν ζητούν παράκαμψη διαδικασίων ή κάτι εκτός νόμου – απλά ζητούν να προχωρούν οι διαδικασίες με ταχύτερους ρυθμούς: “Όσο ο καιρός περνάει και όσο θετικό να είναι το κλίμα και για την χώρα αλλά και του συγκεκριμένου επενδυτή για τον κλάδο γινόμαστε δέκτες μιας γκρίνιας περί της ελληνικής γραφειοκρατίας που την ζούμε εμείς όλοι μας. Από την μια μεριά μιλάμε για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και ορθώς από την άλλη μιλάμε ότι πρέπει να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα κάπου αυτά θα πρέπει να συμβαδίσουν όχι όσο αφορά το αποτέλεσμα της κρίσης, γιατί αυτό έγκειται στο δικαστήριο αλλά στην ταχύτητα των διαδικασιών, εκεί είναι που έχουμε πρόβλημα”, λέει χαρακτηριστικά.

Ο κος Μουσουλίδης βάζει το ζήτημα σε γενικότερη βάση και δηλώνει πως οι τόσο μεγάλες καθυστερήσεις του ελληνικού συστήματος, είναι οιωνεί τροχοπέδη της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, περί ης κόπτονται όλοι. Το μέγα ζητούμενο για τον ίδιο, είναι να βρεθεί μία χρυσή τομή, ώστε και η δικαιοσύνη να πράττει τα δέοντα, αλλά ταυτόχρονα η λειτουργίες να μην είναι τόσο αργές: “Εδώ βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο στάδιο και δεν μιλάω μόνο για την ΕΝΚΛΩ, το μιλάω λίγο γενικότερα, η ΕΝΚΛΩ είναι ένα από τα κομμάτια. Το ότι υπάρχει ένα θετικό κλίμα για την χώρα είναι δεδομένο και αποτυπωμένο, από εκεί και πέρα όμως θα πρέπει και οι οδηγίες που θα οδηγήσουν τις επενδύσεις σε μια φάση να προχωρήσουν χρειάζεται και η σπουδή της ελληνικής Δικαιοσύνης και ελληνικού Δικαίου να είναι σε τέτοιες ταχύτητες που να ευνοούν αυτή την πρόθεση και όχι να την φρενάρουν. Καλό είναι να ακολουθούμε τις διαδικασίες κατά γράμμα, συμφωνούμε απολύτως αλλά αυτά έχουν ένα ορισμένο χρόνο. Δεν μπορεί να συζητάμε για την ΕΝΚΛΩ από πέρσι τον Μάρτιο να έχουμε φτάσει Σεπτέμβριο να ξέρουμε όλοι τι θα γίνει, να συμφωνούμε όλοι και να είμαστε ακόμη στην αναμονή μιας ημερομηνίας, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται, δεν θεωρούνται λογικά.

[…]Το θετικό είναι ότι επενδυτικό ενδιαφέρον για την ελληνική οικονομία και μάλιστα για πτωχευμένες επιχειρήσεις υπάρχει. Πονάμε στο διαδικαστικό. Δηλαδή έρχεται κάποιος να σου δώσει τα λεφτά του, να πιστέψει ότι μπορεί να το κάνει με ένα καινούριο τρόπο και με κοινωνική συναίνεση και με τους εργαζόμενους μέσα και βλέπεις ότι οι διαδικασίες που έχεις ως χώρα δεν είναι ικανές ώστε να μας βγάλουν από αυτή την φάση της ανεργίας και να μας πάνε σε μια άλλη φάση δημιουργίας. Αυτές οι διαδικασίες και με αφορμή την ΕΝΚΛΩ θα πρέπει κάποια στιγμή να προσεγγιστούν με λιγάκι πιο επιχειρηματικό τρόπο, να κινηθούμε γρήγορα”

Παρά ταύτα, όπως είπε ο κος Μουσουλίδης, το ενδιαφέρον του επενδυτή για την ΕΝΚΛΩ είναι ακόμη “ζεστό”, χωρίς βέβαια να διασφαλίζει κανείς τη μονιμότητα αυτής της ζέσης: “Το μνημόνιο συμφωνίας που είχαμε υπογράψει με τον επενδυτή και είχε ορισμένη χρονική διάρκεια μέχρι τα μέσα Ιουλίου έχει μετατραπεί πλέον σε συμφωνία εφαρμογής του επιχειρησιακού σχεδίου, δηλαδή έχουμε ξεπεράσει προς το παρόν τουλάχιστον προβλήματα του να φύγει ο επενδυτής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό θα το κρατήσουμε άλλους δώδεκα μήνες να το συζητάμε, γιατί χάνονται και οι σεζόν.

Αυτό πρέπει να ολοκληρωθεί τώρα με κάθε νομιμότητα για να είμαστε και νομότυποι αλλά πρέπει να τελειώσει τώρα. Είναι γενικότερο το πρόβλημα.

Η κυβέρνηση οφείλει να επιβλέπει τις διαδικασίες και για το κοινωνικό συμφέρον να κάνει αυτό που πρέπει, να κάνει δηλαδή τις έννομες παρεμβάσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι το ελληνικό δημόσιο είναι πιστωτής η κυβέρνηση το εκφράζει το ελληνικό δημόσιο, οπότε θα πρέπει και αυτοί ως πιστωτές να πιέσουν στην επιτάχυνση των διαδικασιών. Με ποιόν τρόπο -έννομο πάντοτε- δεν μπορώ να το πω εγώ γιατί εγώ δεν είμαι νομικός. Εγώ λέω ότι θα πρέπει να εμπλακούν πιο ενεργά στην επιτάχυνση των διαδικασιών. Δεν είναι απλώς να το λέμε αλλά και να το κάνουμε”.

xronos.gr