Το πρώτο οριστικό lockdown | Κλείνει οριστικά το Centro
Mετά από 24 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας το «εμβληματικό» για τη νυχτερινή διασκέδαση της Καβάλας Café-Bar «Centro» στον πεζόδρομο της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου «κλείνει» οριστικά τις πόρτες του.
Το «Centro» λειτουργούσε από το πρωί σερβίροντας καφέ, αν και ήταν περισσότερο γνωστό για τις νυχτερινές βραδιές που διοργάνωνε και οι οποίες, κάποτε, «κρατούσαν» μέχρι το πρωί. Προφανώς, τα αλλεπάλληλα lockdown που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού καθώς και η αβεβαιότητα για την «επόμενη μέρα» οδήγησε τους ιδιοκτήτες του καταστήματος να βάλουν, οριστικά πλέον, το «λουκέτο»…
Διαβάστε την «αποχαιρετιστήρια» ανάρτηση ενός εκ των ιδιοκτητών του «Centro», του Κώστα Παπαδόπουλου, στο facebook:
«Τέλος εποχής, αρχή μιας άλλης… Έχουν περάσει 24 χρόνια από όταν πήγα για πρώτη φορά για δουλειά στο Centro. Δεν είχα κλείσει καλά καλά τα 18 χρόνια ζωής και όλα μου έμοιαζαν βουνό! Μεγάλο “σχολείο” σε αυτό το αντικείμενο της εργασίας, χαρές και στεναχώριες πέρασαν αλλά πάνω από όλα εξελίχτηκε σε οικογένεια. Γιατί για να δουλέψεις εκεί, εκτός από την γνώση της δουλειάς, έπρεπε πριν από όλα να είσαι καλός άνθρωπος, καλό παιδί που λέμε στην πιάτσα! Είμαι ο τελευταίος που θα μιλήσω (γράψω) για τον Πάνο, τον Τάσο και το μαγαζί σαν οργανισμό, αλλά θα μεταφέρω με δυο λόγια αυτά που έζησα όλα αυτά τα χρόνια.
Λοιπόν, Centro ήταν, ο γάμος του Δημήτρη, το παιδί του Τάσου, η πρόσληψη του Θόδωρου, το πτυχίο που πήρε ο Γιάννης, η πρώτη φορά που έπαιξε μουσική ο Νίκος, οι αρραβώνες της Μαρίας με τον Βασίλη, ο πρωινός καφές της Δέσποινας, τα γενέθλια του Άκη, το χαρτί για το στρατό του Σίμου, η γέννηση του Γαβριήλ, οι καφέδες του Κώστα, τα ποτά του Γιάννη, οι χοροί της Φωτεινής, ο Σταμάτης που γνώρισε την Αγγελική και έκαναν οικογένεια, το κλάμα του Μάριου, ο Νίκος που ερωτεύτηκε, η Κατερίνα που χώρισε, ο Γιώργος που πρώτη φορά ήπιε αλκοόλ, τα σφηνάκια του Τάσου, η προαγωγή του Ηλία και η ανάγκη του καθένα από εμάς να μοιραστούμε τις εμπειρίες-σταθμούς της ζωής μας σε ένα ωραίο, καθαρό και φιλικό περιβάλλον! Παρόλα αυτά τίποτα δεν τελείωσε και η ζωή είναι μπροστά μας με νέες προκλήσεις και στόχους».
