Την προστασία του αγροτικού εισοδήματος αλλά και την ανάγκη της αποφυγής επισιτιστικής κρίσης λόγω κορωνοϊού έθεσε με γραπτή του ερώτηση, ο Ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης. 

Τις τελευταίες ημέρες, και ενώ διανύουμε την πρωτοφανή υγειονομική κρίση της πανδημίας του Covid-19, παρακολουθούμε να διαδραματίζεται διεθνώς ένα άκρως παράδοξο γεγονός. Από τη μια έχουμε τους ηγέτες των τριών κορυφαίων διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με την υγεία, τα τρόφιμα και το παγκόσμιο εμπόριο (ήτοι, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου) να εφιστούν την προσοχή στην πιθανή εμφάνιση διατροφικών ελλείψεων στην παγκόσμια αγορά ως συνέπεια των περιοριστικών μέτρων που εφαρμόζονται για την προστασία της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του Covid-19, ενώ παράλληλα μεγάλες ποσότητες αγροδιατροφικών προϊόντων είτε παραμένουν αδιάθετες και απορρίπτονται σε χωματερές, είτε εμφανίζεται αδυναμία συγκομιδής τους λόγω της έλλειψης εργατικών χεριών.

Οι αγροτικές Περιφέρειες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή τους. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, ο περιορισμός στην ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων της αγροδιατροφικής βιομηχανίας λόγω του κλεισίματος των συνόρων από τον covid-19, δημιούργησε έλλειψη στο εργατικό δυναμικό συγκομιδής των καλλιεργειών οπωροκηπευτικών και φρούτων, γεγονός που οδήγησε τον αρμόδιο Υπουργό να απευθύνει έκκληση στους Γάλλους που έμειναν άνεργοι να απασχοληθούν εποχιακά τουλάχιστον με αυτές τις εργασίες. 

Στην Ελλάδα, από την άλλη, καθώς η κατανάλωση έχει μειωθεί εξαιτίας του κλεισίματος των καταστημάτων εστίασης και των ξενοδοχείων, εμφανίζεται μια υπερπληθώρα σε συγκεκριμένα προϊόντα τα οποία αφού δεν διατίθενται προς κατανάλωση δυστυχώς απορρίπτονται σε χωματερές. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την παύση συγκεκριμένων εξαγωγών λόγω του κορωναïού, ανάγκασε Αγροτικούς Συνεταιρισμούς στην Κρήτη για παράδειγμα, να πετούν κηπευτικά προϊόντα όπως ντομάτες και αγγούρια.. 

Τα ανωτέρω προβλήματα ανέδειξε με ερώτησή του ο Ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάσει τα μέτρα που προτίθεται να λάβει προκειμένου αφενός να μην οδηγείται σε χωματερές η αδιάθετη αγροτική παραγωγή, αφετέρου να μην εμφανιστούν στρεβλώσεις στις τιμές εξαιτίας ελλείψεων συγκεκριμένων αγροδιατροφικών προϊόντων. Επιπλέον, ζητά την οικονομική στήριξη γεωργών, κτηνοτρόφων και αλιέων, που κινδυνεύουν να χάσουν το ετήσιο εισόδημά τους εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς κατάστασης. Τέλος, προτείνει να διερευνηθεί η πιθανότητα δημιουργίας ενός μόνιμου ευρωπαϊκού μηχανισμού που θα λειτουργεί στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και θα λαμβάνει δράση ad hoc για την αντιμετώπιση παρόμοιων κρίσεων με σκοπό την αποφυγή της πιθανότητας δημιουργίας επισιτιστικών κρίσεων. 

Ολόκληρη η ερώτηση του Νίκου Ανδρουλάκη, έχει ως εξής:

Οι επικεφαλής της Οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, σε κοινή δήλωσή τους κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου πιθανής «διατροφικής έλλειψης» στην παγκόσμια αγορά, ως συνέπεια των περιορισμών που εφαρμόζονται για την προστασία της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του Covid-19 που όμως διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία της εφοδιαστικής διατροφικής αλυσίδας.

Παράλληλα, κράτη-μέλη της Ένωσης ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με την έλλειψη εργατικών χεριών για τη συγκομιδή αγροτικών προϊόντων, ή τη δυσκολία διάθεσης των προϊόντων τους στην αγορά εξαιτίας της πτώσης της ζήτησης ως αποτέλεσμα του κλεισίματος των εστιατορίων, των ξενοδοχείων και γενικότερα της αλυσίδας εστίασης. 

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται η Επιτροπή:

1.    Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε προκειμένου, αφενός η αδιάθετη παραγωγή να μην οδηγείται σε χωματερές, αφετέρου να μην εμφανιστούν στρεβλώσεις στις τιμές εξαιτίας ελλείψεων συγκεκριμένων αγροδιατροφικών προϊόντων;

2.    Πώς θα στηριχθούν οικονομικά οι γεωργοί, που λόγω της εποχικότητας των καλλιεργειών τους, κινδυνεύουν να χάσουν το ετήσιο εισόδημά τους; Υπάρχουν πρόνοιες για τους κτηνοτρόφους ή τους αλιείς; 

3.    Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας μόνιμος μηχανισμός αντιμετώπισης παρόμοιων κρίσεων που να ενεργοποιείται ad hoc, στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής;