Μεγάλη θλίψη έχει προκαλέσει στην κοινωνία της Καβάλας ο θάνατος του Μανώλη Φραντζεσκάκη. Ενος ανθρώπου που όσοι γνωρίσαμε τον θαυμάζαμε για την αγωνιστικότητα και τον ατόφιο χαρακτήρα του. Αυτό το ότι μεταθάνατον όλοι ήταν καλοί άνθρωποι, δεν ισχύει για τον Μανώλη που πραγματικά ήταν καλό παιδί καθ’ όλη την διάρκεια της σύντομης ζωής του. Ο ίδιος πάλεψε για την επικράτηση των θέσεων της ΝΔ στην Τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, ήταν παρόντας σ’ όλα τα μεγάλα γεγονότα ανάπτυξης και πρωτοστατούσε στις εξελίξεις. Για τον δημοσιογραφικό κόσμο, ήταν ο άνθρωπος που ποτέ δεν σου έκλεινε το τηλέφωνο, ήταν εκεί όποτε τον ζητούσες για να αναλύσει και να παρουσιάσει τις θέσεις του κόμματος που με σθένος εκπροσωπούσε. Πάντα είχε άποψη και σίγουρα είχε πολύ μέλλον. Χτυπήθηκε συναισθηματικά μετά τον θάνατο της αγαπημένης του αδελφής Μαρίας που ήταν γιαυτόν αναπάντεχο και πολυ ξαφνικό, με αποτέλεσμα και την γρήγορη επιδείνωση της υγείας του. Το πάλεψε μέχρι το τέλος, όταν με χαμόγελο και μέσω σκάιπ έδινε συνεντεύξεις υποστηρίζοντας τις θέσεις και τις απόψεις του πριν απο ένα χρόνο στις “Εξελίξεις” του Γιάννη Χατζηεμμανουήλ. Ενα μεγάλο κρίμα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…
