Κώστας Λόβουλος και Αλεξάνδρα Γεωργακούδη | Δύο  κυνηγοί της ομορφιάς στο Καλογερικό

Στο πλαίσιο του «Φεστιβάλ Τεχνών Θάσου 2020» της ΔΗ.Κ.Ε.Θ.  και με σκοπό την ανάδειξη και προβολή  Θασίων δημιουργών, φιλοξενείται στο Καλογερικό Λιμένα Θάσου, από την Πέμπτη 6 Αυγούστου και ώρα 20.00  έως  την Κυριακή (στις 12.00)  Αυγούστου 2020, η  εικαστική έκθεση του Κώστα Λόβουλου και της Αλεξάνδρας Γεωργακούδη.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη, συνεργατική έκθεση ενός  καταξιωμένου και  διακεκριμένου Γλύπτη,  του Κώστα  Λόβουλου και μιας νέας  και ταλαντούχας  Ζωγράφου,  της Αλεξάνδρας Γεωργακούδη, που  τώρα ανοίγει τα φτερά της.

Κοινό τους στοιχείο είναι το  ότι και οι δυο τους είναι «ανελέητοι κυνηγοί» της ομορφιάς καθώς την αναζητούν στη φύση και στον άνθρωπο : την ψάχνουν, την παρατηρούν, την αποτυπώνουν και τη δημιουργούν…
Η Ζωγράφος, Αλεξάνδρα Γεωργακούδη ζει στην Παναγία της Θάσου  και εργάζεται  στον Δήμο Θάσου από το 2009. Αγαπά πολύ την φύση, λατρεύει τις ομορφιές της, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στο έργα της.  Είναι αυτοδίδακτη και  της αρέσει να χρησιμοποιεί τα λάδια στην ζωγραφική. Ξεχωρίζει για την πηγαία και έντονη καλλιτεχνική της φύση.  Η έκθεση αποτελεί την πρώτη απόπειρα επικοινωνίας με το ευρύ κοινό.

Ο Κώστας Λόβουλος, γεννήθηκε και ζει  στα Λιμενάρια της Θάσου, από  οικογένεια του χωριού Κάστρο, που οι πρόγονοί της είχαν  έρθει από την Κωνσταντινούπολη λίγο πριν την άλωσή της το 1453. Ο Λόβουλος στην ηλικία μόλις των πέντε ετών κάνει τα πρώτα του  γλυπτά από γύψο: ένα ρόδι κι ένα μήλο, σημάδι της μοίρας, που θα επιβεβαιωθεί. Τελειώνει το Δημοτικό και το 6/τάξιο Γυμνάσιο στα Λιμενάρια και παρακολουθεί κατόπιν για 2 χρόνια την Δημόσια Σχολή Εργοδηγών Θεσ/νίκης και εκπληρώνει τη στρατιωτική του θητεία από το  1975 ως το 1978. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια σκιτσάρει, ζωγραφίζει, γράφει ποιήματα και  σποραδικά φτιάχνει μικρά γλυπτά. Ανήσυχο μυαλό,  με το ταξίδι του Οδυσσέα πάντα μέσα στο μυαλό του, μπαρκάρει σαν  Μηχανικός στα ποντοπόρα πλοία και ταξιδεύει σ΄ όλο το κόσμο. Το ατέλειωτο διάβασμα και η τέχνη τον κρατούν συντροφιά στα ταξίδια του.  Μετά από  επτά χρόνια επιστρέφει στη Θάσο κι αφιερώνεται πια στη γλυπτική, για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει, αυτοδίδαχτος, το έργο που ξεκίνησε με το ρόδι και το μήλο, τα πρώτα γλυπτά έργα της ζωής του με γύψο  σε ηλικία  μόλις επτά ετών …  μα ο γύψος έγινε πια ξύλο, όνυχας, μάρμαρο…. Έχει πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις, έργα του  κοσμούν  δημόσιους χώρους  σε πολλούς τόπους της χώρας μας, αλλά και ιδιωτικές συλλογές στο εξωτερικό. Ξεχωρίζει η προβολή των έργων του στη Νίκαια και την Κωνσταντινούπολη  στο «Ζωγράφειο Λύκειο», όπου τοποθετήθηκε η  μαρμαρόγλυπτη «Σφίγγα». Ενδεικτικές για το έργο του είναι δύο κριτικές  που γράφτηκαν από πολύ σημαντικές προσωπικότητες.

Ο χώρος που εργάζεται στα Λιμενάρια είναι πάντα φιλόξενος για ανθρώπους της τέχνης, επισκέπτες, τουρίστες και κυρίως για τα παιδιά στα οποία προσπαθεί να μεταδώσει τη φλόγα της τέχνης και να τους μάθει  τη γλυπτική. Ένα χαρακτηριστικό του είναι, εθελοντικά, μόνιμος δάσκαλος γλυπτικής του «Θερινού Σχολείου Τέχνης», επί δέκα χρόνια.

Ενδεικτικές είναι δύο κριτικές για το έργο του, που προέρχονται  από σημαντικές προσωπικότητες: Ο Josef Fillhofer, Γλύπτης και Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών της Βιέννης, μετά  από δέκα μέρες δουλειάς μαζί του δήλωσε-ομολόγησε : «Αν εγώ είμαι καλλιτέχνης, τότε ο Κώστας Λόβουλος, είναι ένας Μαέστρος της Τέχνης». Επίσης, ο HenrykSkolimowski, Φιλόσοφος και συγγραφέας (διατέλεσε επι σειρά ετών,  Καθηγητής του Πανεπιστημίου Michigan) έγραψε για τη γλυπτική του Κώστα Λόβουλου:

«Οι πληγές υπάρχουν και δεν θα έπρεπε να ξεχαστούν. Αλλά η ομορφιά λάμπει μέσα από αυτές. Αυτή είναι η φύση του κόσμου. Όπως και αποτελεί τμήμα της φύσης μας να λάμπει με ομορφιά παρά τις ατέλειες και μέσα από αυτές. Αυτή η νέα έννοια της ομορφιάς που λάμπει μέσα από μορφές οι οποίες δεν είναι σωματικά τέλειες, εκφράζεται εύστοχα μέσα από τη γλυπτική του Kώστα Λόβουλου.

Ποια είναι η άποψη του ίδιου του Κώστα Λόβουλου για όλα αυτά; Η απάντησή του είναι τα λόγια του αγαπημένου του, Γλύπτη, Constantin Brancusi : «Για να ΄σαι καλλιτέχνης πρέπει να ‘σαι πρώτα άνθρωπος».

Η ζωή και το έργο του,  μας  θέτουν ένα ερώτημα; Μήπως ένας σύγχρονος «Θεόφιλος» ζει ανάμεσά μας;

Λοιπόν, μια αλλιώτικη κι ενδιαφέρουσα έκθεση τέχνης σας περιμένει!