ΚΑΒΑΛΑ

ΣΦΓΤ | Εκθεση σύγχρονης τέχνης στην Καβάλα

Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ σε συνεργασία με τον ΔΗΜΟ ΚΑΒΑΛΑΣ και την ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ διοργανώνουν από τις 27 ΜΑΙΟΥ έως τις 05 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022 στα πλαίσια του 6ου ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΜΑΪΟΥ, ΕΚΘΕΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ με τίτλο ΙΧΝΗ / TRACES.

Για την έκθεση αυτή ο Τριαντάφυλλος Τρανός Διδάσκων στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ αναφέρει:

Κατάσταση πραγμάτων.

Στο βιβλίο του Search for the Real, όπου εκθέτει το σετ παρατηρήσεων που έγινε γνωστό με την κωδική ονομασία push/pull και το οποίο συγκροτεί μια πλήρη θεωρία διαχείρισης του ζωγραφικού χώρου, ο Hans Hofmann, παραδειγματική μορφή του μεταπολεμικού ζωγραφικού μοντερνισμού, πέρα από την επιμονή του στην μελέτη της φύσης ως της καταλληλότερης πηγής έμπνευσης για τον καλλιτέχνη και την αταλάντευτη πίστη του στον πνευματικό χαρακτήρα της τέχνης, επιμένει στην medium specificity, δηλ. την σημασία του ειδικού καλλιτεχνικού μέσου, επισημαίνοντας πως κάθε εκφραστικό μέσο αποτελεί από μόνο του ανεξάρτητη και αυτόνομη οντολογική κατηγορία.

Στη συνέχεια μέσα από την η επιρροή του μεταμοντερνισμού η έμφαση στην σύγχρονη παραγωγή-και στον τόπο μας- δόθηκε στις έννοιες και τα αναγνωρίσιμα θέματα που συγκροτούν αυτό που χαιρετίστηκε από πολλούς ως επιστροφή στην τάξη η διαβόητη rappel a l’ordre, περίπου με τον τρόπο που επέστρεψε ο Picasso, μετά την κυβιστική του περίοδο, έστω προσωρινά, στην αναπαραστατική ζωγραφική.

Το πιο ενδιαφέρον ίσως στοιχείο της έκθεσης που παρουσιάζεται στον «6ο Καλλιτεχνικό Μάιο – ΙΧΝΗ/TRACES» είναι η συνύπαρξη έργων που κατάγονται από την πιο ισχυρή παράδοση του μοντερνισμού με έργα των οποίων τα χαρακτηριστικά φαίνεται να προέρχονται από τις διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες περιοχές του ευρύτερου χώρου του μεταμοντερνισμού.

Τις τελευταίες δεκαετίες με την κορύφωση του μεταμοντερνισμού και την επιβολή των νέων μέσων τα οποία χρησιμοποιούν οι περισσότεροι σύγχρονοι καλλιτέχνες και σχεδιαστές, ο χαρακτήρας της σύγχρονης τέχνης περιορίστηκε, παρά τις νέες έννοιες και μορφές που ανέδειξε η συγκυρία, στην διασταύρωση μεταξύ τέχνης και θετικισμού με την έμφαση να δίνεται συχνά στην απλή μόνο διαμεσολάβηση της τέχνης με την επιστήμη και τις νέες τεχνολογίες. Το έργο τέχνης δεν ταξινομείται σε αυτή τη περίοδο πλέον στις παραδοσιακές κατηγορίες αλλά σε ένα ρευστό καινοφανή αστερισμό.

Όμως η εποχή κυριαρχίας του ισχυρού μεταμοντερνισμού που αμφισβήτησε αποτελεσματικά την κυριαρχία του ιδιοδεικτικού μέσου απέρχεται και αυτή.

Η άλλοτε κραταιά επικράτειά του τείνει πλέον να περιορισθεί σε μια υβριδική περιοχή στην οποία κυριαρχεί μια εμφανής προσπάθεια σύνθεσης νεωτερικών και μεταμοντέρνων εννοιών, θεμάτων, υλικών και εκφραστικών μέσων που μέχρι τώρα έδειχναν να είναι ασύμβατα μεταξύ τους.

Αυτός ο συμβιωτικός υβριδισμός εκφράζεται ως σύνθεση των αρχών του μοντερνισμού ως μηχανισμού παραγωγής χειραφετητικής οπτικής ικανότητας και των στοιχείων πολιτικής ορθότητας των καλύτερων εκδοχών του μεταμοντερνισμού.

Η νέα υβριδική τέχνη δημιουργείται από την πιεστική επιθυμία για την υπαγωγή στην ταξινομητική δεξαμενή της συνείδησης όλων των visualities, δηλ. των οπτικών θραυσμάτων συσσωρευμένης εμπειρίας και ταυτόχρονα από την οπτικοποίηση όλων των εννοιών, των συναισθημάτων, αλλά και του κριτικού λόγου γύρω από την τέχνη όπως αναδύονται σε έναν παγκοσμιοποιημένο πλέον κόσμο που δεν τον διακρίνει πλήρης συνείδηση των κινδύνων που τον απειλούν.

Οι ανανεωμένες στρατηγικές έκφρασης που επιστρατεύουν σήμερα οι καλλιτέχνες ενώ αποτελούν ένα σήμα κινδύνου, δεν προκαλούν το κοινό αποκλειστικά συναισθηματικά ή διανοητικά. Απαιτούν από τους θεατές ομοιόσταση, γίνονται αισθητές «διά της συμπαθείας», όπως λέγαμε κάποτε στο μάθημα της Φυσικής. Οι καλλιτέχνες επιχειρούν πλέον να προσεγγίσουν διαφορετικά είδη κοινού, όσο το δυνατόν μεγαλύτερα και ευρύτερα, χρησιμοποιώντας όχι μόνο αυτά που οι θεατές επιθυμούν: το ωραίο, το υψηλό και το ανοίκειο κάποτε, αλλά και την ελαφρότητα που ως αισθητική κατηγορία έχει και αυτή επιβληθεί στη σύγχρονη συνείδηση, όπως υποστηρίζει μάλλον πειστικά η Sianne Ngai στο βιβλίο της Our Aesthetic Categories: Zany, Cute, Interesting.

Οι τόποι, οι τρόποι θέασης, ο ίδιος ο θεατής, δεν συνιστούν πλέον σταθερές αλλά μεταβατικές κατηγορίες. Το κοινό, όπως και να ορίσει κανείς αυτή τη ρευστή έννοια, εδώ και αρκετό καιρό πρέπει να είναι προετοιμασμένο να ασκήσει ενεργητική παρατήρηση και να αναπτύξει κριτική στάση, κάτι που κατάγεται από την πολιτική σκέψη και την ποιητική του 19ου αιώνα, του αιώνα που καθιέρωσε και μας κληροδότησε το μουσείο ως θεσμό.

Ανεξάρτητα από την πιθανή αποστροφή του απέναντι στη θεωρία, ο θεατής για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην πίεση του γνωστικού περιεχομένου και του κριτικού δυναμισμού των έργων τέχνης που έχουν κάποια σημασία σήμερα, υποχρεώνεται να διαχειριστεί πληροφορίες και ερεθίσματα που προέρχονται από όλους τους τύπους «γραφής» και επεξεργασίας των οπτικών κυρίως θραυσμάτων που συγκροτούν τα έργα τέχνης τα οποία οργανώνονται συχνά σε ένα είδος πολυτροπικών δοκιμίων ή μανιφέστων παίρνοντας τη μορφή δυσεπίλυτου γρίφου.

Στην πίεση που ασκεί αυτή η κατάσταση πραγμάτων στους καλλιτέχνες και το κοινό τα έργα που παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση ανταποκρίνονται με τον πλέον έντιμο και εναργή τρόπο.

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

ΚΑΒΑΛΑ

Δήμος Παγγαίου | Διατηρείται ως Περιφερειακή Έδρα Πρωτοδικείου το Ειρηνοδικείο Παγγαίου

Μετά από συντονισμένες προσπάθειες τόσο της Δημοτικής Αρχής Δήμου Παγγαίου, του συνόλου του Δημοτικού Συμβουλίου, των Βουλευτών της Π.Ε Καβάλας, του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας και συναρμόδιων φορέων πετύχαμε μία σημαντική νίκη.

Το Παγγαίο μας ορίζεται, από 16-09-2024, ως Περιφερειακή Έδρα του Πρωτοδικείου Καβάλας. Μία σημαντική παροχή, που εξασφαλίζει την ταχύτητα απόδοσης της δικαιοσύνης και εξυπηρετεί τις ανάγκες των δημοτών και των επιχειρηματιών που ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας. Η αυξημένη ευρύτερη ανάπτυξη της περιοχής, καθώς και η πρόοδος στους ειδικούς τομείς των κατασκευών, των επενδύσεων και του τουρισμού πρέπει να συνοδεύονται από τέτοιου είδους παροχές.

Ο Δήμος Παγγαίου, κατανοώντας το όφελος της υπηρεσίας, παραχώρησε το δημοτικό κτήριο προς στέγαση, αξιοποίηση και εξυπηρέτηση των δικαστικών υποθέσεων του Ειρηνοδικείου. Υπενθυμίζουμε πως έχει ολοκληρωθεί η ολική ενεργειακή και αισθητική αναβάθμιση του κτηρίου, στο οποίο συστεγάζονται τρεις πολύ σημαντικές υπηρεσίες: Ειρηνοδικείο, ΚΕΠ και το Κέντρο Κοινότητας Δήμου Παγγαίου.

ΚΑΒΑΛΑ

Μήνυμα του Μητροπολίτη Φ.Ν.Θ Στεφάνου για το Πάσχα

Aς εγερθή ο Θεός, και ας σκορπισθούν οι εχθροί του. Ας φύγουν από μπροστά του αυτοί που τον μισούν! Όπως διαλύεται ο καπνός διαλύονται. Έτσι όπως λιώνει το κερί μπροστά στη φλόγα της φωτιάς, έτσι χάνονται οι ασεβείς μπροστά την παρουσία του Θεού.

Αλλά οι δίκαιοι χαίρονται και ευφραίνονται μπροστά στο Θεό, και από χαρά φωνάζουν. Να ψάλλετε στον Θεό, με το ψαλτήριο να υμνήσετε το όνομά του. να ετοιμάσετε τον δρόμο γι΄ αυτόν που ιππεύει τα σύννεφα! Το όνομά του είναι Κύριος. Να αγάλλεσθε μπροστά του. Πατέρας για τα ορφανά και βοηθός στις χήρες είναι ο Θεός στο άγιο κατοικητήριό του. Στους έρημους δίνει οικογένεια ο Θεός, ανοίγει στους κρατουμένους την πύλη της ευτυχίας. Μόνο οι αποστάτες μένουν σε άνυδρη γη» (Ψαλμ. 67, 2-7).

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, η χάρις του αγίου Τριαδικού Θεού μας, και πάλι μας παρουσιάζει το μέγιστο αγαθό της αναστάσεως του Χριστού μας από τους νεκρούς και μας προσανατολίζει στα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα που συνέβησαν για μία και μοναδική φορά στους αγίους Τόπους της Παλαιστίνης, και εχάραξαν την μοναδική και αναστάσιμη πορεία από τον θάνατο στην ζωή. Ευγνώμονες, λοιπόν, και με βαθύτατο σεβασμό, προσπίπτομε στον φρικτό Γολγοθά και στον Πανάγιο Τάφο, εκ του οποίου ανέτειλε, αναστημένος από τους νεκρούς, ο Ήλιος της δικαιοσύνης, το φως το ανέσπερο, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο υιος και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της αγίας Τριάδος.

Αυτό το ουράνιο γεγονός, επάνω στη ταλαιπωρημένη από την αμαρτία γη μας, με μεγαλοπρέπεια μας παρουσιάζει και ο μέγιστος προφήτης, ψαλμωδός και βασιλέας Δαβίδ, με τα παραπάνω λόγια του, στον περίφημο 67ο μεσσιανικό ψαλμό του, τμήμα του οποίου ακούγεται και ψάλλεται συνεχώς κατά την περίοδο του αγίου Πεντηκοσταρίου. Μεγαλειώδης η ουρανία βασιλεία, επίγειος η ανάστασις του Χριστού, όλα φωτισμένα από το άκτιστο φως του Θεού, που διαχέεται μέσα στην ανθρωπότητα όλων των αιώνων. Αυτό άλλωστε θα ψάλλωμε, με μεγαλοπρέπεια σε λίγο : «Ελάτε, να πάρετε φως, από το φως που δεν δύει ποτέ και δοξάσατε τον Χριστό, που ανεστήθη από τους νεκρούς». Η μετοχή μας στο φως αυτό, παρ’ όλη την αναξιότητά μας, καθίσταται εφικτή, μόνον μέσα στην αγία μας Εκκλησία, γι’ αυτό γράφει και ο απόστολος Παύλος, καταγράφοντας μάλιστα και τον 19ο στίχο του παραπάνω ψαλμού : «Ανέβηκε ψηλά, πήρε μαζύ του αιχμαλώτους, έδωσε δώρα στους ανθρώπους.

Το ανέβηκε όμως, τι άλλο σημαίνει παρά ότι προηγουμένως είχε κατεβεί εδώ κάτω στη γη ; Αυτός που κατέβηκε είναι ο ίδιος που ανέβηκε επάνω από όλους τους ουρανούς, για να γεμίση με την παρουσία του το σύμπαν. Αυτός, λοιπόν, σε άλλους έδωσε το χάρισμα του αποστόλου, σε άλλους του προφήτη, σε άλλους του ευαγγελιστή και σε άλλους του ποιμένα και δασκάλου, για να καταρτίζουν τους πιστούς για το έργο της διακονίας, ώστε να οικοδομήται το σώμα του Χριστού. Έτσι θα καταλήξωμε όλοι στην ενότητα που δίνει η πίστη και η βαθειά γνώση του Υιού του Θεού, θα γίνωμε ώριμοι και θα φθάσωμε στην τελειότητα που μέτρο της είναι ο Χριστός. Δεν θα είμεθα πλέον νήπια, δεν θα κλυδωνιζόμεθα και δεν θα μας πηγαίνη πέρα δώθε ο άνεμος της οποιασδήποτε διδασκαλίας, η ανθρωπίνη δολιότητα και τα τεχνάσματα που μηχανεύεται η απάτη. Αντίθετα, έχοντας την αληθινή πίστη και την αγάπη, ας φθάσωμε σε όλα μας αυτόν που είναι η κεφαλή, δηλαδή τον Χριστό» (Ψαλμ. 67, 19 & Ἐφεσ. 4, 8-15).

Γι’ αυτό το ουράνιο και άκτιστο φως ομιλεί σε ένα θαυμάσιο λόγο του για την φοβερή ημέρα της κρίσεως, ο άγιος Συμεών, ο Νέος Θεολόγος : «Ο ίδιος ο Θεός και Δεσπότης των όλων θα λάμψη τότε με την δόξα της θεότητός του και θα είναι μόνος εκείνος, ημέρα μαζύ και Θεός, αυτός που τώρα είναι σε όλους αόρατος, και αυτός που κατοικεί φως απρόσιτο θα αποκαλυφθή σε όλους ποιος είναι και θα γεμίση τα πάντα με το φως του και δεν θα δύση ποτέ, θα είναι ατελεύτητος και ημέρα αιωνίου χαρμονής για τους αγίους του».

Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού από τους νεκρούς εξυμνεί πολλές φορές και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Γράφει, λοιπόν, σε ένα θαυμάσιο ποίημά του: «Σήμερα, ο μέγας Χριστός από τους νεκρούς που έσμιξε, σηκώθηκε, και του θανάτου έσπασε το κεντρί και τις σκοτεινές πόρτες του αγέλαστου Άδη συνέτριψε, και έδωσε στις ψυχές ελευθερία. Σήμερα, αναπηδώντας από το μνήμα, φάνηκε στους θνητούς, που γι΄ αυτούς γεννήθηκε, πέθανε και αναστήθηκε από τους νεκρούς, ώστε ξαναγεννημένοι, και τον θάνατο ξεφεύγοντας να ανεβούμε μαζύ του καθώς φεύγει από εδώ. Σήμερα, ο ολόφωτος μέγας χορός των αγγέλων σε περιβάλλει ολόχαρος, μέλποντας τον επινίκιο ύμνο. Σήμερα, η φωνή μου αντήχησε, τα κλεισμένα από την σιωπή χείλη, ελευθερώνοντας, και με έχεις κιθάρα υμνητική. Μέσα μου εθυσίασα τον νου μου στον Αιώνιο νου, στο Αιώνιο Λόγο τον λόγο μου, και έπειτα θα θυσιάσω και στο μεγάλο Πνεύμα, εάν θέλη».

Για τους καρπούς αυτής της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού γράφει σε μία ομιλία του στον 117ο ψαλμό του Δαβίδ ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως : «Αυτή η ημέρα είναι η ημέρα που την έκαμε ο Κύριος. Ας χαρούμε και ας ευφρανθούμε αυτήν την ημέρα. Ημέρα εδώ ονομάζει όχι την πορεία του ηλίου, αλλά τα κατορθώματα που συνέβησαν αυτήν την ημέρα. Διότι, όπως ακριβώς, λέγοντας πονηρή ημέρα δεν ονομάζει την πορεία του ηλίου, αλλά τα κακά που συμβαίνουν κατ΄ αυτήν, έτσι και ημέρα αγαθή ονομάζει τα κατορθώματα που συμβαίνουν κατ΄ αυτήν. Και αυτό που λέγει σημαίνει το εξής. τα κατορθώματα του Θεού που συνέβησαν κατ΄ αυτήν, τα έκαμε ο Θεός. Διότι μόνον εκείνο το χέρι μπορούσε να κάμη εκείνα που συνέβησαν. Τί, δηλαδή ; θα μπορούσε να εξισωθή με την ημέρα αυτή κατά την οποία συνέβη η συμφιλίωση του Θεού με τον άνθρωπο, τερματίσθηκε ο μακροχρόνιος πόλεμος, η γη έγινε ουρανός και οι ανάξιοι άνθρωποι της γης φάνηκαν άξιοι της ουρανίας βασιλείας ; Το κάλλιστο μέρος της φύσεώς μας μετεφέρθη πιο επάνω από τους ουρανούς, ο παράδεισος άνοιξε, αποκτήσαμε και πάλι την αρχαία πατρίδα, η κατάρα εξαφανίσθηκε, η αμαρτία καταλύθηκε, εκείνοι που τιμωρήθηκαν από τον νόμο επέτυχαν την σωτηρία τους χωρίς τον νόμο, όλη η γη και η θάλασσα εγνώρισε τον Κύριό της, και συνέβησαν και άπειρα άλλα, που δεν μπορούμε τώρα να τα παρουσιάσωμε με τον λόγο. Γι’ αυτό, λοιπόν, και ο προφήτης, επειδή τα έφερε στη σκέψη του όλα αυτά, αναθέτει στον Θεό το παν, δηλώνοντας ότι τα όσα συνέβησαν είναι έργα του Θεού. Ας χαρούμε και ας ευφρανθούμε κατ΄ αυτήν, διότι επετύχαμε τόσα μεγάλα αγαθά. Καθ’ όσον και αυτό δεν είναι μικρό κατόρθωμα, το να χαιρώμεθα για τα αγαθά, το να σκιρτάμε από χαρά, το να ευφραινώμεθα και το να δεχώμεθα με ευχαρίστηση τις ευεργεσίες του Θεού».

Ευλαβέστατοι πατέρες, ευλογημένοι χριστιανοί και χριστιανές,

Σήμερα, και πάλι μέσα στη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου και κοντά στο ξημέρωμα της αγίας και μεγάλης Κυριακής του Πάσχα, το άρωμα της αναστάσεως του Χριστού μας από τους νεκρούς, γαληνεύει τις ψυχές μας, και μας οδηγεί στον δρόμο της σωτηρίας, μεταμορφώνει τις ανθρώπινες στιγμές μας και μας χαρίζει την ελπίδα. Την ελπίδα, που μόνο μέσα στην αγία μας Εκκλησία, μπορούμε να συναντήσωμε και να αγκαλιάσωμε. και αυτή είναι ο ίδιος ο Χριστός μας. Ας πετάξωμε από επάνω μας τις καταστροφικές συμπεριφορές μας που οδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα στον θάνατο, στην μοναξιά, στο έγκλημα, στον πόλεμο, στην απαξίωση κάθε ανθρώπου, στην επικράτηση του συμφέροντος χάριν της εξαφανίσεως του συνανθρώπου μας, και ας συναντήσωμε στην πορεία για τον Γολγοθά και τον ουρανό τον βασανισμένο και πληγωμένο συνάνθρωπό μας και ας μετάσχωμε στο αιώνιο και άκτιστο φως του αγίου Τριαδικού Θεού μας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Ευχέτης προς τον δι΄ ημάς Αναστάντα εκ των νεκρών Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΚΑΒΑΛΑ

Πένθιμα εμβατήρια από τη Φιλαρμονική Ελευθερούπολης

Συνθέσεις απόλυτα συνυφασμένες με το Θείο Πάθος θα παιανίσει την Μεγάλη Παρασκευή η φιλαρμονική της Ελευθερούπολης Καβάλας.

Μετά την Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών, στις 12:30 το μεσημέρι, στο προαύλιο της Βασιλικής του Αγίου Νικολάου, τα πένθιμα εμβατήρια της Μεγάλης Παρασκευής, θα συμβάλλουν στην κατάνυξη της Ημέρας.