Την Δευτέρα, 15/9/2014, επιτροπή του Ποταμιού Καβάλας συναντήθηκε με  επιτροπή του συλλόγου κτηνοτρόφων Καβάλας, με σκοπό να ενημερωθεί για τα προβλήματα του κλάδου στον νομό μας, αλλά και στην χώρα γενικότερα.

Οι κτηνοτρόφοι αναφέρθηκαν:

Στην έλλειψη βοσκοτόπων και στο νομικό καθεστώς που συνεχώς μειώνει την εκμεταλλεύσιμη γη.

1. Στα προβλήματα αδειοδότησης των κτηνοτροφικών μονάδων, τα οποία οφείλονται στο σύνθετο και μη ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο, στην εμπλοκή πολλών δημόσιων φορέων, και στο μεγάλο οικονομικό κόστος.
2. Στην πλημμελή λειτουργία των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών, στην έλλειψη κτηνιάτρων (μόλις 3 για ολόκληρο το Ν. Καβάλας), καθώς και στο καθεστώς των επιδοτήσεων.

1. Στις ασθένειες των ζώων, στην έλλειψη προληπτικών και έγκαιρων ενεργειών από τη μεριά της πολιτείας για την προστασία του ζωικού κεφαλαίου και τον αναποτελεσματικό τρόπο αποζημίωσης του.
2. Στην αναχρονιστική λειτουργία του ΕΛΓΑ και στην ασύμφορη υποχρεωτική συμμετοχή των κτηνοτρόφων.
3. Στις χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων τους και στον τριπλασιασμό τους μέχρι τον τελικό καταναλωτή.

Στη συνέχεια συζητήθηκαν προτάσεις και των δύο μερών όπως:

Η μαζική οργάνωση των αγροτών σε ομάδες κοινού ενδιαφέροντος (αφού διαφορετική είναι η διαχείριση των βοοειδών από αυτήν των αιγοπροβάτων για παράδειγμα) με σκοπό την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.

1. Ο διαχωρισμός της ζωικής από την φυτική παραγωγή και η δημιουργία από τον ΕΛΓΑ διαφορετικών ασφαλιστικών προϊόντων, ώστε ο κάθε αγρότης να αγοράζει το «πακέτο» που τον ενδιαφέρει.
2. Η δημιουργία «Δημοπρατηρίου» αγροτικών προϊόντων για την διαφύλαξη των τιμών παραγωγού.

Τέλος, και οι δύο πλευρές, δεσμεύτηκαν για μελλοντική συνάντηση, σε μια προσπάθεια διαρκούς επαφής και προσπάθειας εξεύρεσης λύσεων στα προβλήματα των κτηνοτρόφων της Καβάλας.

Για το «Ποτάμι», η πρωτογενής αγροτική παραγωγή (γεωργία και κτηνοτροφία) χρειάζεται άμεση αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμό. Πρέπει να ξεφύγουμε από το μοντέλο γεωργός – βοσκός και να περάσουμε στο μοντέλο αγρότης – επιχειρηματίας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής (δουλεύουμε πάνω σ’ αυτό) καθώς και συνεχής ενημέρωση, εκπαίδευση και επιμόρφωση των αγροτών σε όλες τις νέες αγροτικές εφαρμογές.