Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος απηύθυνε χθες, Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2022, ομιλία στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Ειδικής Ομάδος για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή (GSM) της Κοινοβουλευτικής Συνελεύσεως του ΝΑΤΟ που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων.

Στη συνεδρίαση συμμετείχαν οι βουλευτές κ. Σπήλιος Λιβανός, επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας και Αντιπρόεδρος της ΚΣ ΝΑΤΟ,  κ. Μανούσος Βολουδάκης, Αντιπρόεδρος της Ειδικής Ομάδος και προεδρεύων των εργασιών της και κ. Ανδρέας Λοβέρδος, μέλος, καθώς και κοινοβουλευτικοί από τις 30 Χώρες – Μέλη της ΚΣ του ΝΑΤΟ.

Κατά την ομιλία του, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης επισήμανε τα εξής:

«Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό το λέω γιατί και εγώ είμαι εκλεγμένος Βουλευτής στο Κοινοβούλιο της χώρας μου.

Αξιότιμα μέλη της Μόνιμης Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ,

κατά την σημερινή συνάντησή μας θα ήθελα να σας παρουσιάσω τις ελληνικές θέσεις ως προς τις γεωπολιτικές εξελίξεις για την κατάσταση ασφαλείας στην Ουκρανία, την κατάσταση ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.

Επίσης, την ενίσχυση του ρόλου της Συμμαχίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι νέες απειλές και προκλήσεις κατά το στρατηγικό δόγμα το ΝΑΤΟ.

Η γενική εντύπωση είναι ότι υπάρχουν σοβαρές αποσταθεροποιητικές τάσεις στο διεθνές σύστημα, το καταλαβαίνεται αυτό όλες και όλοι.

Ο κόσμος κυρίες και κύριοι, γίνεται ολοένα και πιο ασταθής, ολοένα και πιο απρόβλεπτος, θα έλεγε ολοένα και πιο επικίνδυνος. Ξεκινώ λοιπόν την ομιλία μου με την αναφορά στις τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις και ειδικότερα στην κατάσταση ασφαλείας στην Ουκρανία.

Ο αδικαιολόγητος και απρόκλητος πόλεμος που εξαπέλυσε η Ρωσία, δεν φαίνεται να τελειώνει με βάση τα δεδομένα μέχρι στιγμής, με αποτέλεσμα η κατάσταση στην Ουκρανία να γίνεται όλο ένα και πιο ασταθής κι επικίνδυνη.

Εκτός από το μεγάλο αριθμό απωλειών σε ανθρώπινες ζωές λόγω του πολέμου, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα ενεργειακής και επισιτιστικής επάρκειας, καθώς και την ένταση και επέκταση των αναθεωρητικών ενεργειών και παραβίαση θεμελιωδών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.

Βρέθηκα στο Κίεβο την προηγούμενη εβδομάδα, συνοδεύοντας την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κατά την επίσκεψή της εκεί για μια μέρα και βίωσα από κοντά, πρώτον, την τεράστια καταστροφή που έχει συντελεστεί.

Περιηγηθήκαμε στις περιοχές όπου σημειώθηκαν μάχες, εκεί που σταμάτησε στην ουσία, στα προάστια του Κιέβου η προέλαση των Ρωσικών τεθωρακισμένων.

Είδαμε προάστια βομβαρδισμένα και κατεστραμμένα, ακόμα και εκεί που δεν υπήρχε στρατιωτική δύναμη Ουκρανική για να αντιμετωπίσει το Ρωσικό Στρατό.

Είδα τους τόπους που συντελέστηκαν εγκλήματα πολέμου, όπως την ομαδικό τάφο στην Μπούτσα. Διαπίστωσα το υψηλό ηθικό όχι μόνο των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και του Ουκρανικού λαού, να αντισταθούν, να παλέψουν για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας τους με όλες τους τις δυνάμεις, και να αντέξουν.

Επίσης, διεξαγάγαμε συνομιλίες με τον Πρόεδρο Ζελένσκι, τον ομόλογό μου τον Υπουργό Άμυνας Ρέζνικοφ και τους συμβούλους του Προέδρου, όπου αυτό που ζητήθηκε, αυτό που ζητείται σε διαρκή βάση από τους Ουκρανούς και είναι απόλυτα αντιληπτό όπως καταλαβαίνετε, είναι η συνέχιση της αμυντικής βοήθειας προς την Ουκρανία, προκειμένου να πραγματοποιήσει την αντεπίθεσή της με τελικό σκοπό την ανακατάληψη όλων των εδαφών.

Δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Όσο μπαίνει ο χειμώνας η προέλαση στο έδαφος θα είναι όλο και πιο δύσκολη και θεωρώ ότι η στρατιωτική αναμέτρηση κατά τους χειμερινούς μήνες, κυρίως θα εκδηλωθεί σε επίπεδο επιθέσεων από αέρα, είτε με drowns, είτε με πυραύλους και βέβαια αεράμυνας.

Επομένως, η έμφαση όσον αφορά τα αιτήματα των Ουκρανών για αμυντική βοήθεια, επικεντρώνεται πλέον στα συστήματα αεράμυνας. Συμπερασματικά δεν καλούμαστε να διαχειριστούμε μόνο την εισβολή μιας χώρας σε μία άλλη, αλλά να αντιμετωπίσουμε την ανάδειξη μια νέας αναθεωρητικής και επεκτατικής τάσης στο ευρύτερο περιβάλλον μας.

Η οικειοποίηση της οποίας από οιουσδήποτε θα ήθελαν να μιμηθούν τη Ρωσία, δημιουργεί ασφαλώς σοβαρούς κινδύνους ευρύτερης αποσταθεροποίησης στο σύστημα.

Είναι πολύ σημαντικό και αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή όλοι στην Ουκρανία, εκτιμώ ότι είναι να αρθρώσουμε ένα δυνατό «όχι», σε κάθε αναθεωρητισμό, κάθε επεκτατισμό, κάθε προσπάθεια ή φιλοδοξία βίαιης αλλαγής των συνόρων στην Ευρώπη, αλλά και οπουδήποτε.

Η πρόσφατη Ουκρανική επιτυχία με την ανακατάληψη εδαφών στο Χάρκοβο αποτέλεσε έναυσμα για κλιμάκωση από την πλευρά της Ρωσίας σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Με την κήρυξη μερικής επιστράτευσης, ασχέτως του τι επιτυχία είχε αυτή η απόπειρα.

Κάποιες αναφορές λένε ότι οι περισσότεροι Ρώσοι έφυγαν από τη χώρα, εγκατέλειψαν τη χώρα παρά επιστρατεύθηκαν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας.

Κάτι που δείχνει αν θέλετε και κάποιες τάσεις στην κοινωνία της Ρωσίας, στο εσωτερικό της, που όμως δεν θα έλεγα επικοινωνούνται πάρα πολύ προς τα έξω, όπως άλλωστε αντιλαμβάνεστε.

Επαναφορά λοιπόν ρητορικής για χρήση πυρηνικών όπλων ως σημείου αυτής της κλιμάκωσης και βέβαια την εσπευσμένη διεξαγωγή παράνομων δημοψηφισμάτων σε κατεχόμενες περιοχές.

Η Ρωσική απόφαση για κλιμάκωση κατέδειξε την αποτυχία της «ειδικής» στρατιωτικής επιχείρησης, καθώς και τη δυσχερή θέση του Ρώσου Προέδρου.

Στο εσωτερικό δέχεται κριτική για τις πενιχρές στρατιωτικές επιδόσεις και την εντεινόμενη δυσαρέσκεια λόγω της μερικής επιστράτευσης, ενώ στο εξωτερικό αντιμετωπίζει το φάσμα της απομόνωσης, καθώς και της απομυθοποίησης της δύναμης του Ρωσικού στρατού, των Ρωσικών στρατιωτικών δυνατοτήτων.

Επίσης, ασφαλώς και τη καταρράκωση του διεθνούς κύρους της χώρας του. Είναι επίσης σημαντικό να επισημανθεί ότι διπλωματικές επαφές για την κατάπαυση του πυρός έχουν διακοπεί εδώ και μήνες, ενώ η παράνομη προσάρτηση Ουκρανικών εδαφών έχει σβήσει κάθε ελπίδα για επανέναρξη αυτών των διπλωματικών επαφών.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η διατήρηση της ενότητας της Δύσης και η ανεπιφύλακτη στήριξη της Ουκρανίας απέναντι στο Ρωσικό εκβιασμό για ενεργειακό στραγγαλισμό της Ευρώπης, καθώς και στις έμμεσες απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων, αποτελούν μια απολύτως κρίσιμη παράμετρο για μία αίσια έκβαση στο Ουκρανικό δράμα, καθώς πρέπει η Συμμαχία να αποδείξει στη Μόσχα ότι οι μακροχρόνιες αντοχές μας είναι μεγαλύτερες από τις δικές της.

Ασφαλώς δεν θα είναι εύκολο και ασφαλώς η πίεση θα υπάρξει και στο εσωτερικών των χωρών μας, από τα προβλήματα κυρίως οικονομικά που αντιμετωπίζουν οι λαοί κυρίως των Ευρωπαϊκών χωρών εξαιτίας των πακέτων κυρώσεων και της μεγάλης εκτόξευσης του ενεργειακού κόστους που συνεπακόλουθα αυξάνει το κόστος διαβίωσης.

Στη λογική των αντοχών της Ρωσίας στηρίζεται ακριβώς και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου να επικρατήσει έναντι της Δύσης σε μια μακρά αναμέτρηση εξάντλησης, θεωρώντας ότι οι προσεχείς χειμερινοί μήνες προσφέρουν ευκαιρίες σταθεροποίησης του μετώπου, ανασύνταξης των Ρωσικών δυνάμεων, ίσως και εν όψει ενός σχεδίου αντεπίθεσης την άνοιξη, αλλά και αύξησης της πίεσης προς τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λόγω του Ενεργειακού.

Οι θέσεις μας, οι θέσεις της Ελλάδας για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που παραδοσιακά ενστερνίζεται τις δυτικές αξίες και στέκεται πάντα στην πλευρά του Διεθνούς Δικαίου.

Κατά συνέπεια για τη χώρα μας η ανεξαρτησία, η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα οποιουδήποτε κράτους αποτελεί αδιαπραγμάτευτη αξία και ζήτημα αρχής. Ενώ οποιεσδήποτε αλλαγές στο χάρτη με χρήση ειδικά στρατιωτικής βίας θεωρούνται αδιανόητες και πέραν κάθε λογικής.

Επιπλέον, πρέπει να σας εκμυστηρευτώ ότι η Ουκρανία και συγκεκριμένα η Οδησσός έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για την Ελλάδα αφού εκεί γεννήθηκε η Φιλική Εταιρεία. Εκεί γεννήθηκε η οργάνωση  που προετοίμασε την επανάσταση του 1821 η οποία οδήγησε στην Ανεξαρτησία της χώρας μας. Ενώ η παρουσία μεγάλων κοινοτήτων, ελληνικών κοινοτήτων στην Ουκρανία, κοινοτήτων που δοκιμάζονται όπως άλλωστε όλος ο ουκρανικός λαός αποτελεί έναν ακόμα λόγο για τη στήριξη που παρέχουμε από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία.

Σε αυτό το πνεύμα λοιπόν από την πρώτη μέρα της ρωσικής επίθεσης στηρίξαμε ανεπιφύλακτα και πολύπλευρα την Ουκρανία και τον δοκιμαζόμενο αλλά και ηρωικό ουκρανικό λαό.

Καταδικάσαμε απερίφραστα την άδικη και ανεπίτρεπτη εισβολή, συμμετείχαμε σε όλα τα πακέτα κυρώσεων κατά της Ρωσίας παρά το σημαντικό αντίκτυπο που υπέστη η εθνική μας οικονομία, κλυδωνισμοί από αυτά από τα πακέτα κυρώσεων.

Ταυτόχρονα, η χώρα μας παρείχε και συνεχίζει να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια προς τον ουκρανικό λαό αλλά και ουσιαστική στρατιωτική βοήθεια στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Κρεβάτια σε στρατιωτικά μας νοσοκομεία διατέθηκαν για την αποκατάσταση και ανάρρωση τραυματισμένων Ουκρανών στρατιωτών.  Παιδιά από την Ουκρανία μαζί βέβαια με τους συνοδούς τους φιλοξενήθηκαν σε στρατιωτικά θέρετρα. Πάνω από δέκα χιλιάδες Ουκρανοί πολίτες φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα.

Επίσης, η Ελληνική Κυβέρνηση έθεσε στη διάθεση του ΝΑΤΟ το ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στο βορειοανατολικό άκρο της χώρας το οποίο έχει επιπλέον καταστεί και ενεργειακός κόμβος καλύπτοντας σημαντικό κομμάτι των αναγκών των βαλκάνιων γειτόνων μας σε φυσικό αέριο και δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο προϋποθέσεις μελλοντικής κάλυψης και αντιστοίχων ουκρανικών αναγκών.

Ο ελληνικός λαός δεν έμεινε ασυγκίνητος από το δράμα των προσφύγων.  Όπως σας είπα ανοίξαμε τα σύνορά μας για την υποδοχή και φιλοξενία μας.

Έχουμε δηλώσει ετοιμότητα συμμετοχής στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τη λήξη του πολέμου.  Με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στην κατεστραμμένη πόλη της Μαριούπολης εφόσον βέβαια τεθεί υπό τον έλεγχο της ουκρανικής Κυβέρνησης.

Επιπλέον στηρίζουμε ενεργά την προσπάθεια ανάδειξης του ιστορικού κέντρου της Οδησσού σε μνημείο παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς της UNESCO.

Ζητήσαμε την πραγματοποίηση ειδικής έρευνας στη Μαριούπολη στο πλαίσιο της διεξαγόμενης διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για ενδεχόμενη τέλεση εγκλημάτων πολέμου από τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Δεν αναγνωρίζει ούτε πρόκειται να αναγνωρίσει ποτέ, αυτό το δήλωσε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας την περασμένη εβδομάδα στο Κίεβο, τα αποτελέσματα παράνομων δημοψηφισμάτων σε περιοχές εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Ουκρανίας.

Κυρίες και κύριοι,

επιγραμματικά ο πόλεμος αυτός μας αφορά όλους διότι ουσιαστικά αποτελεί παραβίαση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου που είναι η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα κάθε κυρίαρχου Κράτους. Πολύ βασικός κανόνας του διεθνούς δικαίου.

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να ανεχθεί την αυθαίρετη και καταχρηστική αλλαγή των συνόρων, ούτε να υποκύψει  στους ρωσικούς εκβιασμούς που εκφράζονται με μοχλό την ενεργειακή κρίση.

Έρχομαι στο επόμενο θέμα να περιγράψω την κατάσταση ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς και το ρόλο της Ελλάδας. Η Ανατολική Μεσόγειος αποτελεί μια περιοχή με μεγάλο στρατηγικό ενδιαφέρον αλλά και ένα ιδιαίτερο  περιβάλλον ασφαλείας.

Η γειτνίαση της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου με περιοχές όπου λαμβάνουν χώρα κάθε λογής αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, η ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση, η ανεργία, η κλιματική αλλαγή, η συνακόλουθη μείωση της παραγωγής τροφίμων στον περίγυρό μας οδηγούν στην απελπισία μεγάλες μάζες πληθυσμών και τροφοδοτούν την τρομοκρατία, την παράνομη μετανάστευση καθώς και άλλες υβριδικές απειλές.

Ταυτόχρονα οι ανταγωνισμοί ισχύος και ο αγώνας για απόκτηση επιρροής σε περιφερειακό επίπεδο, η επιστροφή αυταρχικών τάσεων στην εξουσία και η εκδήλωση ενεργειών αποσταθεροποίησης από συγκεκριμένα κράτη είναι μερικές από τις ανησυχητικές εξελίξεις που υπονομεύουν κάθε προσπάθεια οικοδόμησης ενός σταθερού περιβάλλοντος ασφαλείας.

Η Ελλάδα μέσα σε ένα τόσο ρευστό περιβάλλον ασφαλείας καταβάλει κάθε προσπάθεια να προστατεύσει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα.  Αλλά και να καταστεί ένας πάροχος ασφαλείας για την ευρύτερη περιοχή.

Σε αυτή την κατεύθυνση και ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χρόνια έχουν αναληφθεί από την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τεράστιες  προσπάθειες που βασίζονται σε δυο πυλώνες:

Ø Ο πρώτος πυλώνας είναι η ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

Ø Ο δεύτερος είναι η επέκταση του πλέγματος των διεθνών συμμαχιών με την εντατική προώθηση της αμυντικής διπλωματίας. 

Όσον αφορά στον πρώτο πυλώνα: Η Ελλάδα αποσκοπεί στη δημιουργία ισχυρών, αποτελεσματικών και πλήρως εξοπλισμένων Ενόπλων Δυνάμεων τόσο για την αποτροπή υφισταμένων  και αναφυόμενων απειλών καθώς και αναθεωρητικών τάσεων όσο και για την ενεργό συμμετοχή της χώρας στις δομές και στους μηχανισμούς ασφαλείας του ΝΑΤΟ.

Όσον αφορά στο δεύτερο πυλώνα: Η χώρα μας πρωτοστατεί στην προώθηση της Αμυντικής Διπλωματίας με την υπογραφή στρατιωτικών συμφωνιών με χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Γαλλία, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Επεξεργαζόμαστε παρόμοιες συμφωνίες και με άλλες χώρες συμμάχους ενώ συμμετέχουμε και σε πολυμερή συστήματα στρατιωτικής συνεργασίας, αποκλειστικό ζητούμενο των οποίων είναι η αποτροπή της απειλής και η εδραίωση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή καθώς και η ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας του ελληνικού λαού.

Σε αυτό  τον πυλώνα  εντάσσεται και η αναβάθμιση του ρόλου μας στο ΝΑΤΟ.  Πρέπει να υπενθυμίσω ότι η χώρα μας συμβάλει καθοριστικά στη διατήρηση του ιδιαίτερα αυξημένου επιπέδου φιλοδοξίας, του ”level of ambition”, της συμμαχίας διαθέτοντας 3,7% του ΑΕΠ για αμυντικές  δαπάνες κατά το έτος που μας πέρασε, καθώς και με τη διοχέτευση του 37% από αυτές τις αμυντικές δαπάνες σε έρευνα, ανάπτυξη και προμήθειες  νέων οπλικών συστημάτων.

Είμαστε σε θέση να σας πληροφορήσουμε ότι τα παραπάνω ποσά για το τρέχον έτος θα αυξηθούν και εκτιμάται ότι θα ανέλθουν στο 4% του ΑΕΠ και σε 45% περίπου για προμήθειες οπλικών συστημάτων αντιστοίχως.

Η παροχή διευκολύνσεων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπως είπα προηγουμένως, εντείνει το συμμαχικό αποτύπωμα στην ευρύτερη περιοχή διασφαλίζοντας την ειρήνη και τη σταθερότητα, αλλά και την αποτροπή.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στις ημέρες που ζούμε αποκτά ένα ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον για τη Συμμαχία, αφού από εκεί καθίσταται πιο ευχερής η μεταφορά στρατευμάτων προς τη δύσκολη περιοχή, δηλαδή τα σύνορα με την Ουκρανία.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η επέκταση του αγωγού καυσίμων έως την Αλεξανδρούπολη σε πρώτη φάση και ίσως ακολούθως προς την Ουκρανία και τη Ρουμανία, θα υποστηρίξει με καύσιμα ενδεχόμενες συμμαχικές επιχειρήσεις.

Ιδίως στην περίπτωση που θα καταστεί πιο δύσκολη η εκτέλεση αντίστοιχων θαλάσσιων μεταφορών.

Σε αυτό το σημείο οφείλω να υπογραμμίσω για μια ακόμη φορά ότι η Ελλάδα είχε και έχει πάντα ειρηνικές  προθέσεις.  Αυτή η επιθυμία δεν είναι μόνο επιθυμία της Κυβέρνησης αλλά και του ελληνικού λαού για ειρήνη, ευημερία και ανάπτυξη.

Επίσης επαναλαμβάνω ότι σκοπός μας είναι, και σας διαβεβαιώνω για αυτό, η οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας με όλους τους λαούς που συνυπάρχουμε στην περιοχή. 

Από εκεί και πέρα όμως οφείλω να υπογραμμίσω ότι η ευημερία καθώς και η ασφάλεια και η ειρήνη μπορούν να επιτευχθούν στην περιοχή μας μόνο με συνεργασία, διάλογο και εγκατάλειψη της αμοιβαίας καχυποψίας.

Ως παράδειγμα μπορούσα να αναφέρω την πρόσφατη επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους. 

Η συμφωνία αυτή θα συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο με τις προκλήσεις που ήδη αντιμετωπίζουμε και δείχνει η συμφωνία αυτή ότι η διευθέτηση διαφορών μεταξύ χωρών όσον αφορά στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών είναι δυνατή μόνο αν υπάρχει σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου. Μακάρι αυτή η συμφωνία να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις χώρες της περιοχής.

Και επειδή όλοι, όλες, ίσως αναρωτιέστε τι γίνεται με τους φίλους και συμμάχους μας από την Τουρκία, οφείλω να σας πω ότι επιθυμία δική μας είναι να δουλεύουμε σε επίπεδο κατανόησης και να μειωθούν οι εντάσεις. Οι εντάσεις είναι κακό πράγμα και για τις δυο χώρες αλλά και για τη συνοχή του ΝΑΤΟ ιδίως στη Νοτιοανατολική Πτέρυγα ιδίως σε αυτή τη συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία.

Άρα επιθυμία δική μας είναι να φτάσουμε σε επίπεδο κατανόησης. Έχουμε διαφορές, έχουμε πει ότι μια από αυτές είναι επίδικη, θα μπορούσαμε να τη συζητήσουμε στο αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο, όχι όλες. Οι άλλες καλό θα ήταν να τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης πλην όμως με κάποιες προϋποθέσεις.

Και η βασική προϋπόθεση είναι να εκλείψουν οι επιθετικές ρητορικές, η εχθρική γλώσσα έναντι φίλου και συμμάχου στο ΝΑΤΟ και κάποιες ευθείες, ευθύτατες παραβιάσεις της εδαφικής μας κυριαρχίας. Αναφέρομαι στη σοβαρότερη εξ αυτών τις υπερπτήσεις τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικό έδαφος. Αυτή η παραβίαση είναι σοβαρού τύπου παραβίαση.

Καλό θα ήταν αυτά να μην υπάρχουν προκειμένου να δούμε αν μπορούμε να φτάσουμε σε ένα επίπεδο κατανόησης. Έχω ένα ανοικτό κανάλι επικοινωνίας, μια καλή σχέση προσωπική με τον ομόλογό μου, τον Τούρκο Υπουργό Άμυνας, τον Χουλουσί Ακάρ,

Νομίζω ότι πάνω σε αυτό θα μπορούσαμε να οικοδομήσουμε ακόμα περισσότερο αλλά πρέπει επιτέλους να ισχύσει αυτή η προϋπόθεση: Διάλογος κάτω από απειλές, απειλές μάλιστα που εκτοξεύονται πολύ συχνά από Τούρκους αξιωματούχους ευθέως έναντι της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας, δεν θα οδηγήσει σε κάποιο καλύτερο σημείο στις διμερείς σχέσεις.

Κι έχουν συμβεί αρκετά αυτές τις μέρες, τους τελευταίους μήνες όσον αφορά αυτές τις απειλές. Πρέπει να συνεννοηθούμε, αλλά με συγκεκριμένες προϋποθέσεις κι αυτό, επαναλαμβάνω, είναι καλό όχι μόνο για τις δύο χώρες, δεδομένου ότι εκτιμώ -αν εξαιρεθούν κάποιες ακραίες τάσεις και στις δύο χώρες- είναι και η επιθυμία των δύο λαών.

Ας μη δώσουμε λοιπόν έδαφος σε αυτές τις ακραίες τάσεις, να υπονομεύσουν το μέλλον, τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ανάπτυξη στην περιοχή και για να γίνει αυτό, πρέπει να ισχύσουν οι προϋποθέσεις που σας περιέγραψα.

Τέλος, το τρίτο σημείο της τοποθέτησής μου έχει να κάνει με την ενίσχυση του ρόλου του ΝΑΤΟ όσον αφορά στην αντιμετώπιση νέων απειλών και προκλήσεων κατά το Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ.

Ø Το νέο Δόγμα αναμφίβολα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο προάσπισης της ασφάλειάς μας, καθώς επιβεβαιώνει πρώτον, τις βασικές αρχές και αξίες της Ιδρυτικής Συνθήκης της Ουάσιγκτον και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Ø Δεύτερον, τις τρεις βασικές αποστολές της Συμμαχίας.

Ø Τρίτον, τη σημασία της ενότητας, της αλληλεγγύης, της συνέπειας και της συνοχής για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του νέου σύγχρονου φάσματος προκλήσεων και απειλών.

Το νέο Δόγμα αντανακλά αφενός τη βούληση της Συμμαχίας να προετοιμαστεί στο δραματικά μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον και στις νέες κοινωνικοοικονομικές τάσεις μέσα στις δημοκρατικές κοινωνίες των χωρών μας και αφετέρου, την περαιτέρω ωρίμανση της Συμμαχίας στο στρατιωτικό πεδίο  και στον τομέα της αποτροπής και της Άμυνας.

Ωστόσο, οι νέες αναδυόμενες τεχνολογίες αιχμής, οι δυνατότητες του κυβερνοχώρου και του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, οι δυνητικές προεκτάσεις της τεχνητής νοημοσύνης και της αναγνώρισης του διαστήματος, ως επιχειρησιακού πεδίου, σε συνδυασμό με τις αναθεωρητικές τάσεις τρίτων χωρών, δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού.

Πρέπει να είμαστε όλοι σε εγρήγορση. Εξαιρετικά απαιτητική αυτή η χρονική περίοδος που διανύουμε, με τις πολυδιάστατες μεταβολές που λαμβάνουν χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, επηρεάζοντας εθνικά συμφέροντα της κάθε συμμαχικής χώρας, καθώς και τις συναφείς προτεραιότητες, σε βαθμό πλέον που δεν μπορεί να αποκλίνουν των συμμαχικών αρχών και αξιών.

Η Ελλάδα παρά τη σημαντική επιβάρυνση που είχε η οικονομία μας εξ αιτίας της πανδημίας, αλλά και εξ αιτίας των επιπτώσεων από την τρέχουσα ενεργειακή κρίση και το πακέτο κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας, το οποίο εφαρμόσαμε στο ακέραιο, συνεχίζει να τηρεί τις δεσμεύσεις της προς τη Συμμαχία, όπως τις ανέφερα παραπάνω.

Και κλείνοντας επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω ότι η Ελλάδα εργαζόμενη στην ίδια κατεύθυνση θα εξακολουθήσει να εξετάζει κάθε δυνατότητα επαύξησης του ποσοστού εκπλήρωσης των συμμαχικών δεσμεύσεων, πάντα βέβαια στο πλαίσιο των επιτρεπομένων ορίων της Ελληνικής Οικονομίας, δεδομένων των προβλημάτων και των πιέσεων που σας ανέλυσα.

Με σεβασμό στις ήδη μεγάλες θυσίες των Ελλήνων πολιτών και βασικό γνώμονα ετοιμότητα να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά οποιαδήποτε απειλή εναντίον της χώρας μας, αλλά και να εκπληρώσουμε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμαχική μας ιδιότητα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Ακολουθούμε και ενστερνιζόμαστε όλες τις αποφάσεις της Συμμαχίας, ιδίως τις σημαντικές αποφάσεις που προέκυψαν από τη Διάσκεψη των Ηγετών στη Μαδρίτη το καλοκαίρι που μας πέρασε για μεγαλύτερη και πιο ενεργή παρουσία των «μαύρων» groups, των ομάδων μάχης, ιδίως στις περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος λόγω της συγκυρίας.

Εκπληρώνουμε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις μας από αυτά, παραμένουμε συνεπής, δραστήριος και αξιόπιστος σύμμαχος, τόσο για το καλό της Συμμαχίας, όσο και για το ευρύτερο ζήτημα της ειρήνης σταθερότητας και ασφάλειας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή.