Δημήτρης Εμμανουηλίδης: “Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Ντοστογιέφσκι είχε πει ότι το επίπεδο πολιτισμού μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων. Είναι λυπηρό το ότι δεν βρίσκονται [στην Ολομέλεια] οι συνάδελφοι όλων των άλλων κομμάτων. Κύριε Φορτσάκη, τους εκπροσωπείτε συνολικά. Οι αποστροφές δεν μπορεί να γίνουν παρά σε κενά έδρανα, αλλά ο διάλογος, έστω κι υπ’ αυτή την έννοια, πρέπει να ξεδιπλωθεί.
Οι διαφορές μας, κυρίες και κύριοι, με τη Νέα Δημοκρατία είναι βαθιά πολιτικές, κυρίως όμως, είναι βαθιά πολιτισμικές. Είναι βαθιά πολιτισμικές γιατί ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο καθένας το συνάνθρωπο είναι δείκτης της πολιτισμικής ευαισθησίας και της πολιτισμικής αρματωσιάς του.
Η Νέα Δημοκρατία καθ’ όλη τη διάρκεια της σημερινής ημέρας, εκτός από ακραίες κορώνες που υποδηλώνουν την έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στα ανθρώπινα, κατέδειξε με έναν ξεκάθαρο τρόπο αυτήν την τιμωρητική αντίληψη που έχει για ανθρώπους παραβατικούς.
Θα κάνω μία παρένθεση αναγκαία, για να πω ότι αισθάνομαι απόλυτο σεβασμό στην οδύνη των ανθρώπων που χάθηκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από εγκληματικές ενέργειες. Αυτό, όμως, σε καμιά περίπτωση δεν αίρει την ευθύνη και την υποχρέωση που έχει η οργανωμένη κοινωνία να αντιμετωπίζει ως ανθρώπινες υπάρξεις τις υπάρξεις των παραβατικών ανθρώπων. Αυτό προφανώς το αγνοεί και είναι δείκτης αυτής της πολιτισμικής στάσης που έχει για τα πράγματα.
Ο δικός μας πολιτισμός είναι πολιτισμός που ως βάθρο στις διανθρώπινες σχέσεις έχει την επιείκεια όχι γιατί υπάρχει μεγαλύτερη ευρυχωρία ψυχής, αλλά γιατί υπάρχει μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στο να ανιχνεύσουμε τα ανθρώπινα.
Ξέρουμε πάρα πολύ καλά –μπορώ αυτό να το καταθέσω μετά από μία τριαντάχρονη πορεία μέσα στην τάξη, κύριε Φορτσάκη- ότι όσες φορές σε παραβατικές συμπεριφορές επεδείκνυα αυστηρότητα, το αποτέλεσμα δεν ήταν το ποθούμενο. Όσες φορές επιστράτευα την επιείκεια, έβλεπα ότι πραγματικά ήμουν χρήσιμος λειτουργός, γιατί μέρα με τη μέρα το παραβατικό άτομο, το εν δυνάμει ή το εν πράξει παραβατικό, ήταν αυτό που έχοντας ψιχία ευαισθησίας αυτά τα ενεργοποιούσε και ορθοπλωρούσε στην πορεία της ζωής του.
Αυτά τα πράγματα, νομίζω, είναι όλα περασμένα μέσα στο υπό συζήτηση και προς ψήφιση νομοσχέδιο.
Δυστυχώς -δυστυχώς λέω και το εννοώ- υπάρχει μια αθηρωματική πλάκα από τη μακρόχρονη θητεία στην εξουσία. Η εξουσία είναι Κίρκη. Τους ανθρώπους με το ραβδί τους μετατρέπει σε χοίρους. Εν προκειμένω, αυτή η μακρόχρονη σχέση με την εξουσία έχει δημιουργήσει αυτό το αθήρωμα. Και δεν αντιλαμβάνεστε ότι η στάση αυτή, η απολύτως ανθρώπινη, οξυγονώνει την κοινωνία.
Αυτό είναι το διακύβευμα αυτού του νομοσχεδίου. Και είναι λυπηρό πραγματικά να μην υπάρχουν άνθρωποι εδώ μέσα, συνάδελφοι, που θα έπρεπε κάποιες τέτοιες σκέψεις να τις ακούσουν. Οι κορώνες δεν είναι τίποτε άλλο παρά κύμβαλα αλαλάζοντα. Χρειάζεται περισσότερη ηχηρή σιωπηρή σκέψη και αυτή, δυστυχώς, λείπει δραματικά από τον χώρο της Αντιπολίτευσης.
Νοερά απευθύνομαι και στον απόντα. Βέβαια, ήρθε, μίλησε. «Να έλθουν οι ρήτορες να πουν τα δικά τους». Έτσι λέει κάπου ο Καβάφης. Ήρθε ο κ. Βενιζέλος και είπε τα δικά του και ως σύγχρονη Κασσάνδρα μας διαβεβαίωσε ότι οδεύουμε προς την καταστροφή. Ναι! Μα, η καταστροφή έχει επέλθει. Είναι κοινωνική, είναι οικονομική, είναι πολιτιστική, είναι πολιτισμική, είναι ολόπλευρη και ολοκληρωμένη!
Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που συνηγόρησε και συμπρωταγωνίστησε σε αυτή την καταστροφή, να τολμά να μιλά για επερχόμενη καταστροφή; Η μία είναι βεβαιωμένη, η άλλη είναι προφητεία Κασσάνδρας. Και εάν εννοούμε καταστροφή την πεισματική αυτή στάση στο να διασφαλίσουμε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια ως άτομα και ως λαός, ναι, οδηγούμαστε στην καταστροφή. Μια καταστροφή, όμως, που ποτέ δεν έρχεται, όταν ο άνθρωπος πιστεύει στις δυνάμεις του, πιστεύει στο δίκαιο, πιστεύει στα ιστορικά πεπρωμένα. Ευχαριστώ.”
Μου αρέσει αυτό:
Like Φόρτωση...