Τι ισχύει για τις αποστάσεις, τη χρήση μάσκας και τη χρήση αντισηπτικού

Με ανοιχτές πόρτες λειτουργούν οι ναοί από σήμερα, έπειτα από δύο μήνες χωρίς την παρουσία πιστών, όμως πρέπει να τηρηθούν κάποια μέτρα για την προστασία όλων από τον κορονοϊό.

Ειδικότερα, με ΚΥΑ των υπουργών Παιδείας – Θρησκευμάτων και Υγείας που θα ισχύσει έως και 5 Ιουνίου, ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ατόμων θα καθορίζεται από την αναλογία ένα άτομο ανά 10 τ.μ. Έτσι, για παράδειγμα, σε έναν χώρο λατρείας επιφανείας 300 τ.μ. ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ατόμων θα είναι 30. Επιπλέον, οι παρευρισκόμενοι θα πρέπει να διατηρούν απόσταση 1,5 μέτρου μεταξύ τους. Για τους χώρους λατρείας που είναι άνω των 500 τ.μ., ο αντίστοιχος μέγιστος αριθμός είναι 50.

Τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας που θα πρέπει να τηρούνται θα αφορούν, μεταξύ άλλων, τη σύσταση για χρήση μάσκας, την υποχρεωτική χρήση αντισηπτικού για την υγιεινή των χεριών και συχνό καθαρισμό επιφανειών.

Αναλυτικότερα, από σήμερα στην είσοδο των ναών υπάρχει ένα σύστημα ελεγχόμενης αναμονής πιστών.

Το πρόσωπο που θα ελέγχει στην είσοδο, όπου θα υπάρχουν αντισηπτικά, θα φοράει μάσκα και γάντια.

Ανοιχτά θα είναι τα μεγάφωνα τις ώρες της Θείας Λειτουργίας.

Θα τελούνται περισσότερες Θείες Λειτουργίες όπου υπάρχει η δυνατότητα.

Ο φυσικός εξαερισμός των ναών είναι υποχρεωτικός.

Θα γίνεται συχνή και σχολαστική καθαριότητα.

Τα Ιερά Μυστήρια θα τελούνται εντός του ναού, ενώ δεν θα γίνονται μυστήρια σε ιδιωτικούς ναούς.

«Μας έλειψαν πολύ οι πιστοί μας», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος

Τον Απόστολο Παύλο επικαλείται ο μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος, προκειμένου να αποδώσει μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ τη διάσταση, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που διεγείρει η σημερινή επανεκκίνηση λειτουργίας των χώρων λατρείας του ορθόδοξου πληρώματος της Εκκλησίας.

«”Αδελφοί, όταν μείναμε ορφανοί, διότι αποχωρισθήκαμε από σας προσωρινώς, αν και σας είχαμε στην καρδιά μας, είχαμε ακόμη μεγαλύτερο πόθο να ιδούμε το πρόσωπό σας”, (Θεσ. Α’ 2,17). Αυτά τα λόγια του Αποστόλου των εθνών στους Θεσσαλονικείς ταιριάζουν, πιστεύω, απόλυτα στην επανέναρξη της κανονικής λειτουργίας των Ιερών Ναών μας. Και πράγματι μας έλειψαν πολύ οι πιστοί μας, οι άνθρωποί μας, η οικογένειά μας, η δική μας οικογένεια», τονίζει.

Εν συνεχεία, εστιάζει στο συναίσθημα που γέννησε η αποχή των πιστών από τους ναούς και σημειώνει: «Ορφανοί και μόνοι, στερημένοι από την αγάπη τους, την αγκαλιά τους, την παρουσία τους, τις υποδείξεις τους, τη στήριξή τους, από τα παράπονά τους και τις γκρίνιες τους. Μετά φόβου Θεού στα στασίδια. Μετά φόβου Θεού στο κενό, στο τίποτα. Έτσι επέτρεψε ο Θεός».

Ωστόσο, όπως επισημαίνει, «Η δίμηνη αυτή στέρηση γεννά, όμως, προβληματισμούς και σκέψεις. Ανοίγει δρόμους για συλλογισμούς, αναζητήσεις, προσδιορισμούς, τοποθετήσεις. Πολλά γράφτηκαν, περισσότερα ειπώθηκαν, μελάνι πολύ, το Διαδίκτυο φωτιά». Σε αυτό το σημείο διερωτάται: «Άραγε τι είναι η Εκκλησία για μας; Το οικοδόμημα του ναού ή η Εκκλησία του ζώντος Θεού, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας; Άραγε τι είναι για μας η Ανάσταση του Κυρίου μας; Φως και ζωή αληθινή ή ευκαιρία για ξεκούραση; Άραγε τι είναι για μας η Θεία Λειτουργία; Βαρετή συνήθεια ή μετοχή στη δόξα και τα μεγαλεία του Θεού; Άραγε τι είναι για μας η Θεία Κοινωνία; Μια συνήθεια, ένα έθιμο, μια παράδοση; Στερηθήκαμε και τους ναούς και τις Θείες Λειτουργίες και τη Θεία Κοινωνία. Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον καθένα μας; Στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού μόνο; Δομικά μέρη της ιδιοσυστασίας της Ρωμιοσύνης μόνο; Παράδοση ελληνική μόνο; Έθιμα που τηρούμε, όπως π.χ. το καρναβάλι;».

Καταληκτικά προτρέπει: «Ας προβληματισθούμε. Η απάντηση προσωπική. Αρκεί να είναι ειλικρινής για να είμαστε αυθεντικοί με τον εαυτό μας και τους άλλους».