Quantcast
Connect with us

ΑΠΟΨΕΙΣ

Σύνορα της καρδιάς, Γαλάζιες πατρίδες και Πράσινα άλογα…

Η Τουρκία συνυπάρχει στον πλανήτη με εκατοντάδες ακόμα χώρες και δεν μπορεί να συμπεριφέρεται μόνιμα σαν κακομαθημένο παιδί που απαιτεί την ικανοποίηση κάθε αξίωσης – όσο εξωφρενικά παράλογη και αν είναι.

Ζούμε σε μια εποχή που επανεμφανίζεται στην γειτονιά μας ένας επικίνδυνος Χιτλερίσκος «παλιάς κοπής» ο οποίος ονειρεύεται την επανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας κατά τα πρότυπα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή (1494-1566).  

Δεν τον ενδιαφέρει που οι «κατακτήσεις» του επιφανέστερου των 36 σουλτάνων της αυτοκρατορίας κατέρρευσαν με την πάροδο του χρόνου, αλλά ότι συνέδεσε ιστορικά το όνομα του με την μέγιστη γεωγραφική επέκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και το απόγειο της δύναμής της.

Στην σύγχρονη εποχή, ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας που ιδρύθηκε πάνω στα συντρίμμια της οθωμανικής αυτοκρατορίας επιθυμώντας διακαώς να συνδεθεί με τις «επιτυχίες» της αλλά απορρίπτοντας μετά βδελυγμίας τα αναρίθμητα εγκλήματα της, εξελίσσεται ραγδαία σε μια μέγιστη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.

Αν και φανατικός ισλαμιστής, αφού καραδοκούσε υπομονετικά για πάρα πολλά χρόνια, υποδυόμενος τον «μετριοπαθή δημοκράτη», το 2016 με αφορμή ένα αμφιλεγόμενο «πραξικόπημα» έβαλε την Τουρκία στον γύψο με την επιβολή κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» και το 2018 απέκτησε και τυπικά απεριόριστο πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο κάνοντας «εκλογές» με σημαδεμένη τράπουλα.

Ήδη όμως από το 2016, όταν επέβαλε την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», άρχισε να επιταχύνει το πρόγραμμα των Τουρκικών «κατακτήσεων» εν όψει του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, μιλώντας ανοικτά και ξεδιάντροπα για τα «Σύνορα της καρδιάς» του.

Στον κατάλογο των Τουρκικών «κατακτήσεων» δεν είναι μόνο η Κύπρος όπου η εισβολή και η κατοχή Κυπριακών εδαφών έγινε από το 1974 με τις πανίσχυρες πλάτες διαφόρων «συμμάχων» μας, αλλά η Συρία (επίσης με τις πανίσχυρες πλάτες Αμερικής – Ρωσίας), τώρα η Λιβύη και φυσικά η Ελλάδα!

Ειδικότερα όσον αφορά την Ελλάδα, μετά την ταυτόχρονη ένταξη Ελλάδος & Τουρκίας στο ΝΑΤΟ (1952) και μέχρι την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο (1974) το Αιγαίο υπήρξε μια ειρηνική, Ελληνική λίμνη 6.000 περίπου νησιών και βραχονησίδων, με την Τουρκία να σέβεται υποδειγματικά την Ελληνική κυριαρχία. 

Μετά την «επιτυχία» στην Κύπρο, οι Τούρκοι παντουρκιστές άρχισαν να δημιουργούν μονομερώς προβλήματα στο Αιγαίο αν και η Τουρκία ήδη από το 1924 δεν περίμενε ούτε καν να στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές που έβαλε στην Συνθήκη της Λωζάνης και άρχισε να την παραβιάζει ασύστολα, με την ένοχη ανοχή Ελλάδος, έξη ακόμα χωρών που την συνυπέγραψαν και βέβαια των μεγάλων «συμμάχων» μας.  

Βαρλίκι, Πογκρόμ, Απελάσεις* ήταν ένα μικρό μόνο δείγμα των ύπουλων Τουρκικών κτυπημάτων στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Όλα τα χτυπήματα συνοδευόταν από υποκριτικές διακηρύξεις «Ελληνοτουρκικής φιλίας» και πανέμορφα λόγια για την ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης. 

Το σκηνικό άλλαξε ριζικά όταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας υπό απόλυτο έλεγχο την Τουρκία, άρχισε να κάνει πράξη όλες τις φαντασιώσεις του παντουρκισμού όχι με τον μεθοδικό και ύπουλο τρόπο των προκατόχων του, αλλά με την αρρωστημένη μεγαλομανία ενός ηγέτη που επιβάλλεται με την βία!

Στο εσωτερικό της Τουρκίας, μια στυγνή και αμείλικτη δικτατορία για κάθε «αντιφρονούντα» γέμισε τις τουρκικές φυλακές με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και έστειλε στην αυτοεξορία δεκάδες χιλιάδες ακόμα Τούρκων πολιτών.

Στην διεθνή σκηνή, τα καμώματα του Τουρκικού καθεστώτος οδήγησαν σε μια άγνωστη μέχρι σήμερα διεθνή απομόνωση της Τουρκίας, μηδενίζοντας το σύνολο της διπλωματικής επιρροής που ασκούσε για δεκαετίες προκειμένου να επικρατεί καθολική σιωπή για τα συνεχή εγκλήματα της κατά πολιτών, χωρών και εθνών. 

Το καθεστώς Ερντογάν ήδη από το 2012 άρχισε να «προσφέρει» παρασκηνιακά τον ενεργειακό πλούτο Ελλάδος και Κύπρου σε διάφορες χώρες της Μεσογείου(Λίβανο, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λιβύη), προτείνοντας τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών που θα αγνοούν την ύπαρξη ΑΟΖ Ελληνικών νησιών και Κυπριακής Δημοκρατίας με διάφορα ανόητα «επιχειρήματα», επισείοντας διαρκώς την «δύναμη του ισχυρότερου».  

Φυσικά, ουδείς ανταποκρίθηκε στις νέο-οθωμανικές «προτάσεις», όταν στις 28 Νοεμβρίου 2019 έγινε γνωστό πως Τουρκία και Λιβύη «υπέγραψαν μνημόνια συμφωνίας και για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών» χωρίς όμως να έχουν καν κοινά θαλάσσια σύνορα!

Το ένα «μνημόνιο» αφορά μια θαλάσσια περιοχή στην οποία υπάρχουν πολύ μεγάλα Ελληνικά νησιά (όπως Ρόδος, Λέσβος, Κρήτη) και πολλά άλλα μικρότερα, τα οποία δεν λαμβάνονται καθόλου υπ΄ όψη, ώστε η Ερντογανική Τουρκία να αποκτήσει ταχυδακτυλουργικά θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη και να εγκατασταθεί σε περιοχές με τις οποίες δεν έχει καμιά απολύτως σχέση!

Τα «μνημόνια» στο όνομα της Λιβύης υπέγραψε ένα πρόσωπο που δεν είναι εκλεγμένο αλλά διορισμένο από τον ΟΗΕ με στόχο να πετύχει εθνική συμφιλίωση στην σπαρασσόμενη χώρα (Φαγιέζ Μουσταφά αλ-Σαράτζ) και όχι φυσικά να ξεπουλήσει τον εαυτό του και ολόκληρη την Λιβύη στους παντουρκιστές του Ερντογάν!

Ο Αλ-Σάρατζ με τον τίτλο «Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης», όπως και το συμβούλιο που τον περιβάλλει, εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους στην Τρίπολη ενώ ολόκληρη σχεδόν η υπόλοιπη Λιβύη -σύντομα απ΄ ότι φαίνεται και η πρωτεύουσα Τρίπολη- ελέγχεται από τον (αναγνωρισμένο από Γαλλία, Αίγυπτο, Ρωσία κ.α.) στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ του Εθνικού Στρατού της Λιβύης! 

Η κραυγαλέα άκυρη υπογραφή «μνημονίων» στο όνομα της Λιβύης με ανθρώπους που εκπροσωπούν μόνο τα προσωπικά τους συμφέροντα προκειμένου να εξυπηρετηθεί η Ερντογανική μεγαλομανία της «γαλάζιας πατρίδας», οδήγησε σε μια πρωτοφανή διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας με ομοβροντία διεθνών αντιδράσεων – μόνο δειγματοληπτικά:

Ο αξιωματούχος του στρατάρχη Χ. Χαφτάρ Δρ Aref Ali Nayed, πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης, με επείγουσα επιστολή στον ειδικό απεσταλμένο του Γ. Γ. του ΟΗΕ στη Λιβύη Δρ Ghassan Salame, επισήμανε πως «το προεδρικό συμβούλιο της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA)  ποτέ δεν έχει εκλεγεί από τον λαό της Λιβύης και δεν έχει ορκιστεί ενώπιον της Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων (HoR), του μοναδικού νόμιμου κοινοβουλίου στη χώρα», ζητώντας την παρέμβαση του Γ.Γ. ώστε η υπογραφή τέτοιων συμφωνιών και μνημονίων να θεωρούνται άκυρες. 

Το Αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως «Τα δύο μνημόνια δεν έχουν νομική ισχύ, δεν μπορούν να αναγνωρισθούν επισήμως υπό το πρίσμα του άρθρου 8 της Συμφωνίας Skhirat, το οποίο ορίζει ότι η Λιβυκή κυβέρνηση ή το Υπουργικό Συμβούλιο, και όχι ο πρωθυπουργός, έχουν την εξουσία να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες» καθώς επίσης πως «Αυτές οι δύο συμφωνίες δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στα δικαιώματα των χωρών της Μεσογείου ή των θαλάσσιων συνόρων στην περιοχή της Μεσογείου».

Ακολούθησε (30 Νοεμβρίου 2019) ο Αντιπρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, Φατί αλ Μαϊμπάρι, απορρίπτοντας κατηγορηματικά την «συμφωνία» Αλ-Σαράτζ – Τουρκίας, κατηγορώντας τον τελευταίο πως «καταχράστηκε τη διεθνή αναγνώριση της διορισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας».

Ο Saad al-Jamal, αντιπρόεδρος του Αραβικού κοινοβουλίου το οποίο αποτελεί όργανο του Αραβικού Συνδέσμου των 22 χωρών-μελών, δήλωσε πως «Η συμφωνία αποτελεί την ύψιστη προδοσία για τον λαό της Λιβύης» (2 Δεκεμβρίου 2019).

Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης καταδίκασε την συμφωνία Αλ-Σάρατζ – Τουρκίας θεωρώντας την παράνομη επειδή δεν σέβεται τα δικαιώματα των υπόλοιπων χωρών της Α. Μεσογείου και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ο Πρόεδρος του σώματος Αγκίλα Σαλέχ, σε επιστολή του προς Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ, ζητάει την καταδίκη της συμφωνίας σαν «απειλή προς το Λιβυκό κράτος, το μέλλον και την ασφάλεια» (3 Δεκεμβρίου 2019).

Το Αμερικανικό State Department ανακοίνωσε ότι το «μνημόνιο έχει προκαλέσει εντάσεις στην περιοχή, δεν είναι χρήσιμο και είναι προκλητικό», το Ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών «επαναλαμβάνει την πλήρη υποστήριξή του και την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα στις θαλάσσιες ζώνες της και την αντίθεσή του σε κάθε απόπειρα παραβίασης αυτών των δικαιωμάτων», ενώ ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν,  αμέσως μετά τη λήξη της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ δήλωσε πως «Η Τουρκία οφείλει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ» εκφράζοντας «στήριξη στις ανησυχίες της Ελλάδας για τη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας» (4 Δεκεμβρίου 2019).

Την ίδια ημέρα, η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικώνέστειλε ένα αποκαλυπτικό μήνυμα: «Ευελπιστούμε ότι τα μέρη που υπέγραψαν τα προαναφερθέντα μνημόνια θα επιδείξουν πολιτική σύνεση και δεν θα προβούν σε βήματα τα οποία είναι ικανά να οξύνουν ακόμα περισσότερο την ούτως ή άλλως δύσκολη κατάσταση στη Λιβύη και συνολικά στη Μεσόγειο» και πως το μνημόνιο «έδωσε αφορμή για ισχυρισμούς περί αποπειρών της Τουρκίας να νομιμοποιήσει τη στρατιωτική της υποστήριξη προς την κυβέρνηση της Τρίπολης, στην αντιπαράθεσή της με τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό του Χαφτάρ, όπως και μέσω της απροκάλυπτης παραβίασης του εμπάργκο όπλων».

Η εκπρόσωπος του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Άνταμπαρ δήλωσε πως «την θέση αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα και την Κύπρο συμμερίζεται ρητά το Βερολίνο» καλώντας Τουρκία και την Λιβύη «να σεβαστούν την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών μελών της ΕΕ και να ακολουθούν την οριοθέτηση θαλασσίων περιοχών σύμφωνα με το ισχύον διεθνές δίκαιο» (11 Δεκεμβρίου 2019).

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδίκασαν τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης για τα θαλάσσια σύνορα, που θεωρούν ότι παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Το λεγόμενο μνημόνιο κατανόησης Αγκύρας-Τρίπολης «παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται προς το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να έχει νομικά δεσμευτικές συνέπειες για τρίτα κράτη», τονίζεται στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής (13 Δεκεμβρίου 2019).

Ο Γ. Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, μετά από συνάντηση με τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος αποφάσισε «να παραπέμψει το θέμα στις νομικές υπηρεσίες του ΟΗΕ, ώστε να έχει και τη δική τους αντίληψη» (16 Δεκεμβρίου 2019).

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, εκνευρισμένος από την εντεινόμενη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας άρχισε να κατηγορεί την Ρωσία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο ότι «υποστηρίζουν τις δυνάμεις του Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ»! Ποιος; Αυτός που έσπασε πρώτος και αδιάντροπα το εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών στην Λιβύη για να υποστηρίξει τον «υποτακτικό» του, ο οποίος διορίστηκε από τον ΟΗΕ – για άλλο φυσικά σκοπό!   (20 & 24 Δεκεμβρίου 2019).

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Η έξαλλη αντιμετώπιση των συνεπειών μιας προκλητικά επιθετικής πολιτικής με στόχο την ανασύσταση νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας και αρπαγής ξένου φυσικού πλούτου με την  επιβολή «τετελεσμένων», δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα βήμα σε επικίνδυνα αδιέξοδα.

Οι άναρθρες κραυγές του τουρκικού καθεστώτος («Κόβουμε βυθοτεμάχια & ξεκινάμε σεισμικές έρευνες έξω από την Κρήτη», «Τον Γενάρη στέλνουμε στρατεύματα στη Λιβύη», «Για τον East Med πρέπει να πάρετε την άδεια μας», «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι δικαστήριο», «Μπορούμε να κλείσουμε το Ινσιρλίκ» κ.ο.κ.ε.), δείχνουν την απελπιστική διπλωματική απομόνωση της σημερινής Τουρκίας.

Τα τεράστια, μυθικά ενεργειακά αποθέματα που διαθέτει η Ανατολική Μεσόγειος αποτελούν μαγνήτη για τους πολιτικούς και οικονομικούς γίγαντες του πλανήτη μας. Η φύση και το διεθνές δίκαιο δεν παραχωρούν στην Τουρκία κανένα απολύτως όφελος από τον πλούτο αυτό, κάτι που η Ερντογανική Τουρκία προσπαθεί να αποτρέψει με νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις και την απειλή χρήσης βίας.  

Η.Π.Α. και Ρωσία είναι οι χώρες που μπορούν να «ελέγξουν» άμεσα και αποτελεσματικά την αχαλίνωτη επιθετικότητα του Ρ. Τ. Ερντογάν. 

Οι Η.Π.Α. παραμένουν ερωτηματικό κυρίως λόγω της στάσης του Ντόναλτ Τράμπ αλλά τα μεγάλα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιριών σε Κύπρο και Ελλάδα, δεν του αφήνουν μεγάλα περιθώρια ελιγμών.

Η Ρωσία έχει τα ίδια ακριβώς συμφέροντα με την Τουρκία όσον αφορά την ματαίωση ή την παρεμπόδιση του ανταγωνιστικού στην Ρωσία αγωγού φυσικού αερίου  East Med. Έχει όμως αντίθετα συμφέροντα όσον αφορά την υποστήριξη του στρατάρχη Χ. Χαφτάρ τον οποίο η Τουρκία πολεμά λυσσαλέα προς όφελος του υποτακτικού της ο οποίος πρέπει να παραμείνει στην τυπική του «εξουσία», ώστε να επικαλείται τα άκυρα «μνημόνια» που υπέγραψε μαζί του.

Όμως, κοντός ψαλμός αλληλούια:

Η Τουρκία συνυπάρχει στον πλανήτη με εκατοντάδες ακόμα χώρες και δεν μπορεί να συμπεριφέρεται μόνιμα σαν κακομαθημένο παιδί που απαιτεί την ικανοποίηση κάθε αξίωσης – όσο εξωφρενικά παράλογη και αν είναι.

Στις 2 Ιανουαρίου 2020 ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Β. Νετανιάχου, ο Έλληνας και ο Ιταλός ομόλογός του καθώς και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα υπογράψουν στην Αθήνα διακρατική συμφωνία για τον αγωγό East Med.

Στις 4 Ιανουαρίου 2020 θα πραγματοποιηθεί στο Κάιρο τετραμερής συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών Αιγύπτου, Γαλλίας, Κύπρου και Ελλάδος με θέμα τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στις αρχές του 2020 εντατικοποιούνται οι εργασίες Ελλήνων, Αιγυπτίων και Ιταλών προκειμένου να καταλήξουν σε οριστική συμφωνία καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου – Ελλάδος και Ελλάδος – Ιταλίας.

Στις 7 Ιανουαρίου 2020 θα γίνει η συνάντηση του Ν. Τράμπ με τον Έλληνα πρωθυπουργό στον Λευκό Οίκο. Εκεί αναμένεται να διαφανούν οι προθέσεις των Η.Π.Α. – ίσως και μερικά από όσα συζητήθηκαν και δεν ανακοινώθηκαν, στις πολύωρες συσκέψεις Αμερικανών και Τούρκων τον Νοέμβριο, σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο.  

Ενδεχόμενη επιμονή της Τουρκίας σε πειρατικές ενέργειες και επικίνδυνα αδιέξοδα, την οδηγεί ευθέως σε μια διαφαινόμενη από καιρό πορεία προς τα βράχια… 

 

*Ολόκληρη η Τουρκική στρατηγική αφελληνισμού, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία» το οποίο σύντομα θα είναι διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο. Η Αγγλική έκδοση έτους 2019 του βιβλίου (The Miracle – A True Story), έχει ήδη αναρτηθεί δωρεάν στο διαδίκτυο.

 

Του Λεωνίδα Κουμάκη, analyst.gr

Click to comment

Απάντηση

ΑΠΟΨΕΙΣ

Έμφυλη Βία: Ενδοοικογενειακή Βία

Η έμφυλη  βία αποτελεί στις μέρες ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, με τεράστιες   επιπτώσεις, τόσο σε κοινωνικό, οικονομικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το φαινόμενο  αυτό στις μέρες μας τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ οι  επιπτώσεις του φαινομένου αυτού επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα όχι μόνο το άτομο που υφίσταται οποιαδήποτε μορφής βία, αλλά και τον περίγυρο αυτού του ατόμου, όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι.

Μία μορφή βίας είναι και η ενδοοικογενειακή, με την πληθώρα των περιστατικών, να είναι η βία των ανδρών κατά των γυναικών, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ή να παραλείπουμε (εσκεμμένα ή μη) την βία των γυναικών κατά των ανδρών, ή και την βία κατά των παιδιών από το στενό ή ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον.

Η άσκηση βίας μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο κατά την διάρκεια μιας σχέσης ή και μετά από αυτήν. Σεξουαλική, οικονομική, κοινωνική απομόνωση, συνιστούν ένα πλέγμα, που έχει ως υποβόσκων υπόβαθρο την ζήλια, το φθόνο, το μίσος, το θυμό, την απόρριψη και άλλα επαχθή αίτια. Κοινός παρανομαστής όμως η μείωση του ατόμου τόσο σε οικογενειακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 1 στις 3 γυναίκες έχει βιώσει περιστατικό ενδοοικογενειακής ή και σεξουαλικής βίας, ως απόρροια των άνισων σχέσεων μεταξύ των ανδρών και των γυναικών.  Σύμφωνα με μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την διετία 2016 – 2017, εμφανίστηκαν τα εξής:

  • 2 εκατ, θύματα ετησίως
  • 82 γυναίκες και 13 άνδρες έχασαν την ζωή τους, ως αποτέλεσμα ενδοοικογενειακής βίας
  • 30 γυναίκες την εβδομάδα επιχειρούν να αυτοκτονήσουν, εκ των οποίων οι 3 αυτοκτονούν
  • 150000 παιδιά ζουν σε περιβάλλον ενδοοικογενειακής βίας

Τα ποιο απογοητευτικά στοιχεία προκύπτουν κατά την περίοδο του lockdown, για κάθε 3 μήνες, προστέθηκαν  15 εκατομμύρια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση των γυναικοκτονιών σε ποσοστό 100%. Έτσι λοιπόν έχουμε πράξεις που προκαλούν σωματικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά προβλήματα, δημιουργώντας αισθήματα, φόβου, αγωνίας, πανικού, έντονης ντροπής και ανελευθερίας.

Βέβαια δεν θα πρέπει να παραλείπουμε και την σεξουαλική παρενόχληση, που είναι οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης λεκτικής, ψυχολογικής, ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα την προσβολή της προσωπικότητας, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εξευτελιστικού, εχθρικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος, με κύριο σκοπό τον εξευτελισμό, την ταπείνωση  και την διαπόμπευση του θύματος.

Αν και τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης είναι πολλά, το ανησυχητικό είναι ότι ένας μικρός αριθμός δηλώνεται και ακόμα ένας μικρότερος αριθμός αναζητά λύση και αντιμετώπιση στο πρόβλημα.

Όλα αυτά όμως πηγάζουν από τις κοινωνικές τάξεις και τις κοινωνικές σχέσεις, που σαν βασικό στοιχείο είναι η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και η υπεροχή του άνδρα έναντι της γυναίκας. Έτσι λόγω της κυριαρχίας του άνδρα στα καπιταλιστικά κυρίως συστήματα, ο ρόλος της γυναίκας παρέμεινε αρνητικός ως προς τα δικαιώματα της γυναίκας. Με την εμφάνιση της βιομηχανικής επανάστασης και εφόσον  ζητήθηκαν φτηνά εργατικά χέρια, η  γυναίκα ξέφυγε από τον στενό κύκλο της οικογενείας  με αποτέλεσμα να αρχίζει να αποκτά δικαιώματα και ελευθερίες ύστερα όμως από μακροχρόνιους αγώνες για ισότητα και ισονομία.

Βλέποντας όμως αυτή την στροφή της γυναίκας προς την απελευθέρωση, και νιώθοντας ότι η γυναίκα κερδίζει έδαφος ως προς τα κατεκτημένα δικαιώματα έναντι των ανδρών, αρχίζουν και τα φαινόμενα της βίας.

Ένα επίσης σημαντικό κομμάτι βίας αποτελούν  και οι εξής μορφές:

  • Σωματεμπορία
  • Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων
  • Παιδική γάμοι
  • Διαδικτυακοί έμφυλη βία

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ γύρω στα 800 εκατ. γυναίκες έχουν υποστεί  σεξουαλική βία, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, στοιχεία προ πανδημίας, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εκτόξευση της βίας και της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι μόνο το 40 % των γυναικών που υφίσταται βία  ζητά βοήθεια λόγω του φόβου που προκαλεί ο κοινωνικός κυρίως περίγυρος. Επίσης σύμφωνα με άλλα στοιχεία του ΟΗΕ το 40% γυναικών παγκοσμίως έχουν γίνει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ‘όπως επίσης και με τα επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περίπου 3000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας.

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Ή ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ

Η έμφυλη  βία αποτελεί στις μέρες ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο, με τεράστιες   επιπτώσεις, τόσο σε κοινωνικό, οικονομικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το φαινόμενο  αυτό στις μέρες μας τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ οι  επιπτώσεις του φαινομένου αυτού επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα όχι μόνο το άτομο που υφίσταται οποιαδήποτε μορφής βία, αλλά και τον περίγυρο αυτού του ατόμου, όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι.

Εάν και  δεν υπάρχει συγκεκριμένος και νομικά αποδεκτός ορισμός  για την έννοια της έκφυλης βίας,  υπάρχει πληθώρα συμπεριφορών οι οποίες είναι εγκληματικές και στο σύνολό τους συνιστούν διάφορες μορφές βίας.   Η έμφυλη βία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που λαμβάνει  χώρα με διαφορετικές μορφές και ποικίλες συνέπειες. Μπορεί να παρουσιαστεί:

  • με ένα έγκλημα μίσους, στο οποίο η σωματική βία να στοχεύει συγκεκριμένα το φύλο του θύματος, ή
  • ως φαινόμενο ενδοοικογενειακής βίας, στο οποίο να υπάρχουν σκηνές βίας μεταξύ του ζεύγους ή και μεταξύ των γονέων με τα παιδιά τους, που κύρια πηγή εκδήλωσης είναι ο μισογυνισμός και ο μισανδρισμός
  • ως φαινόμενο σεξουαλικής παρενόχλησης, με πολλές εμφανίσεις, ή
  • βία κατά των ανδρών, μέσα στα πλαίσια της οικογένειας ή του έγγαμου βίου, που είναι αποτέλεσμα της βίας που έχει δεχτεί η γυναίκα – σύζυγος, από άνδρες εμπιστοσύνης, όπως ο πατέρας, ο αδελφός ή άλλο μέλος της οικογένειας.

Αναφερόμενη παραπάνω σε δύο σημαντικές έννοιες, οι οποίες σχεδόν περικλείουν το σύνολο των αρνητικών χαρακτηριστικών  – γνωρισμάτων, θα πρέπει να δούμε το βαθύτερο νόημα τους, πως προέκυψαν αυτά και την σημερινή τους ερμηνεία (λανθασμένη ίσως για τους περισσότερους, λόγω άγνοιας περισσότερο)  .

Μισογυνισμός, είναι το μίσος και η δυσαρέσκεια απέναντι στις γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστεί  με πολυάριθμους τρόπους, μεταξύ των οποίων η σεξουαλική διάκριση, η εχθρότητα, οι αντιλήψεις περί ανδρικής υπεροχής, η υποτίμηση των γυναικών και η βία κατά των γυναικών.  Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διαφοροποιηθούμε από την έννοια του σεξισμού, ο οποίος αναφέρεται στην προκατάληψη ή διάκριση σχετικά  με το φύλο ενός ατόμου ( βιολογικό και κοινωνικό ). Η έννοια του σεξισμού  συνδέεται  άμεσα με τα στερεότυπα και τους ρόλους των φύλλων  και μιλάει για την πεποίθηση ότι το ένα φύλο είναι ανώτερο από το άλλο.

Μυσανδρισμός,  είναι το μίσος,  η περιφρόνηση και η προκατάληψη απέναντι στους άνδρες. Ο μισανδρισμός  εκδηλώνεται  με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων λόγω φύλλου, της δυσφήμισης και της βίας. Γενικά θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε  ως τον φόβο, το μίσος, τον θυμό και την περιφρόνηση απέναντι στο ανδρικό φύλλο.  Ο μισανδρισμός μπορεί συχνά  να ταυτιστεί, χωρίς να είναι απαραιτήτως ορθό,  με το φαινόμενο του ακραίου φεμινισμού.

Τα ομόφυλα άτομα και οι γυναίκες βιώνουν τη περισσότερη έμφυλη βία, αν και οποιοδήποτε άτομο μπορεί να γίνει ή να είναι θύμα. Η έμφυλη βία είναι απόρροια των άνισων σχέσεων της εξουσίας που πηγάζει μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, και βασίζεται στην κοινωνική ανισότητα που υπάρχει μεταξύ των φύλλων, καθώς επίσης και στα στερεότυπα που αναπαράγονται  με το πέρασμα των χρόνων από γενιά σε γενιά.

Η έμφυλη βία έχει σοβαρές επιπτώσεις στην σωματική, και ψυχική υγεία του ατόμου που την υφίσταται (την βία). Οι άνδρες θεωρώντας τους εαυτούς τους ανώτερα κοινωνικά όντα, από τις γυναίκες, τις θηλυκότητες και τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, εμφανίζουν συμπτώματα βίας υποκινούμενα από μισογύνια κίνητρα. Φαινόμενα βίας, που σε μεγάλο ή σε ποιο μικρό βαθμό, θα επηρεάσουν την κοινωνική, συναισθηματική, πνευματική και ψυχική υγεία του θύματος, κάνοντάς το νιώθει ότι έχει χάσει τα πάντα και να μην μπορεί να συμμετέχει με ισότητα και αξιοπρέπεια, σε κοινωνικές, πολιτιστικές, αθλητικές και εν γένει κάθε είδους δραστηριότητες, δημιουργώντας του λάθος αισθήματα, οίκτου, συμπόνιας και λύπησης.

 

 

 

 

Continue Reading

ΑΠΟΨΕΙΣ

Γιατί απέχουν οι δικηγόροι από τα καθήκοντα τους;

*Γράφει ο Μάρκος Ζήσσου, δικηγόρος

Ίσως έχετε ακούσει στις ειδήσεις ότι εδώ και κάποιες εβδομάδες οι δικηγόροι Καβαλας (όπως φυσικά και οι δικηγόροι πανελληνίως) απέχουμε απο τις εργασίες μας μεσα σε πλαίσιο αποχής που ορίζεται απο την Γενικη Συνελευση του Δικηγορικού Συλλόγου .
Δυστυχώς όμως για εμας τους δικηγόρους (με ευθύνη κυρίως του πανελλήνιου συνδικαλιστικού οργάνου μας αλλά και την αμεριστη «συμπαράσταση» των ΜΜΕ πανελλήνιας εμβέλειας ) οι λόγοι αυτής της αποχής μας σίγουρα σας είναι παντελώς άγνωστοι με αποτελεσμα μέχρι σήμερα όλη αυτή η κινητοποίηση μας, να έχει κάνει «μια τρύπα στο νερο της δημοσιότητας » επιτρέποντας τις κυβερνητικές επιλογές να νομοθετούνται αφιλτράριστες χωρίς ίχνος πίεσης και έτσι ελεύθερα και απροβλημάτιστα για την κυβέρνηση, να καταλήγουν προβληματικοί νόμοι του κράτους .
Σαν προσωπική αντίδραση σε αυτή την κατάσταση θα προσπαθησω εντελώς συνοπτικα να αναλύσω τους λόγους της αποχής μας ,που τόσο αγνοεί η Ελληνική κοινωνία , η οποια κατα την προσφιλή τακτική της και πάλι κοιμάται τον υπνο του δικαίου .
Περαν λοιπόν των λόγων αποχής μας που αφορούν κάποια καθαρά συνδικαλιστικά ζητηματα των δικηγόρων και τα οποία δεν χρειάζεται να αναλύσω καθώς όπως είναι λογικο και επόμενο, αφήνουν αδιάφορη την κοινή γνώμη, υπαρχουν και οι υπόλοιποι πολύ σοβαροί λόγοι που μας αναγκάζουν να απέχουμε απο την εργασία μας και αυτοι οι λόγοι είναι για θέματα που αγγίζουν τις ζωές όλων . Οι βασικοί λόγοι της πανελλήνιας αποχής μας, αφορούν τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση όπως είναι ο Δικαστικος Καλλικράτης που προβλεπει την ρηξικέλευθη κατάργηση και συγχώνευση δικαστηρίων αλλά και τις επερχόμενες τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση εφαρμογής των ποινών φυλάκισης και την αναδιάρθωση των βαθμών δικαιοδοσίας ,τα οποία στο σύνολο τους πραγματοποιούνται απο το Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς την προηγούμενη εξασφάλιση της τόσο απαραίτητης υποδομής που απαιτείται για τέτοιου είδους καινοτομίες . Για αυτό τον λόγο όλες αυτες οι νέες αλλαγές στη δικαιοσύνη ,και για ακόμα μια φορά, στο τέλος θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα στην καθημερινότητα απο αυτά που υποτίθεται ότι έρχονται για να λυσουν. Η ελληνική δικαιοσύνη διαχρονικά δυστυχώς διοικείται απο ανθρώπους που αγνοούν τις πραγματικές αναγκες της και αυτό έχει περίτρανα επιβεβαιωθεί απο την παταγώδη αποτυχία σχεδόν όλων των μνημονιακών και μετά μνημονιακών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν στο χώρο της δικαιοσυνης τα τελευταία σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Για περισσότερες πληροφορίες κάντε ένα κόπο και αναζητηστε (προσοχή:αντικειμενικά)δημοσιεύματα ,τα οποία αναλύουν επαρκώς αυτά τα θέματα . Αξίζει τον κόπο και τον χρόνο σας…

Continue Reading
Green logo ENA Club with text ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Κατοικία

a house with a green roof and road signs left and right
arrows as a circle symbol of recycling
paint cans
letters AG as logo
gear and tool as logo pavlidis

newsletter



Καιρος

Πρωτοσέλιδα

Χρήσιμα

Δρομολόγια Πλοίων από και προς Καβάλα

Γιατροί ΕΟΠΥΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

espa logo

espa_logo_en