Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή κόσμου στα όμορφα Λιμενάρια Θάσου από τον σύλλογο Γυναικών Λιμεναρίων εκδήλωση αφιέρωμα για την παγκόσμια μέρα της μητέρας.

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο πρόεδρος της Δηκεθ κος Βασίλης Βασιλούδης, ο οποίος απεύθυνε ένα σύντομο χαιρετισμό , την εκδήλωση παρουσίασε η δημοσιογράφος και αντιπρόεδρος του συλλόγου κα Μαρία Σαλταρη καθώς και η Αργυρώ Παπαλάσκαρη η οποία συντόνισε την νέα μικτή χορωδία του Δήμου Θάσου στην μουσική ήταν η μουσικός κα Πελαγία Αναγνωστάκη η οποία έχει την ικανότητα να γεφυρώνει τις μικρές με τις μεγάλες ηλικίες σε ένα αρμονικό σύνολο μουσικών ήχων ενώ λόγο για την ελληνίδα μάνα εβγαλε η ποιήτρια- πεζογράφος Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου, αισθητή την παρουσία τους έκαναν με θαυμαστά χαριτωμένο τρόπο τα μικρά παιδιά του παιδικού χορευτικού τμήματος του συλλόγου το Κάστρο υπό την σωστή καθοδήγηση και το άγρυπνο μάτι της δασκάλας τους γυμνάστριας κας Πολυτίμης Λιάνας ενώ σπάνια τραγούδια για την μητέρα ακούστηκαν από την καινούργια Χορωδία  Καλυβίων Αγίου Γεωργίου υπό την καθοδήγηση της αοιδού Σταματίου Ελένης, ο δυναμικός σύλλογος γυναικών Λιμεναρίων υπό την καθοδήγηση της προέδρου κας Χατζηπαναγιώτου Μαρίας μοίρασε σε όλους τους παρευρισκόμενους αλλά και στους συνελεστές της εκδήλωσης, λουλούδια ενώ πλούσια εδέσματα προσφέρθηκαν από τα άξια μέλη των γυναικών του παραπάνω συλλόγου.

Η εκδήλωση ήταν μια κατάθεση ψυχής  που αγκάλιασε με όμορφο τρόπο όλους τους συντελεστές που μετείχαν κάτω από έναν ουρανό καθαρά ελληνικό και έναν ήλιο που έμπαινε ίσα στις καρδιές μας, το πιο παρήγορο είναι οτι στην Θάσο φαίνεται πλέον  οτι αλλάζουν τα πράγματα μιας και τα νέα παιδιά  πλησιάζουν από νωρίς στην μουσική στον χορό και στην κάθε εκδήλωση πολιτισμού που μας φέρνει πιο κοντα και μας ενώνει.

Μπράβο στην νεα γενεά, μπραβο και στις μάνες που από νωρίς μπολιάζουν τα παιδιά τους με τις καλές τέχνες.

Αγαπημένες και δραστήριες γυναίκες του Συλλόγου Λιμεναρίων Θάσου σας ευχαριστώ που για άλλη μια φορά με συμπεριλάβατε στην σημερινή σας εκδήλωση αφιερωμένη στην γιορτή της μητέρας. Δεχθείτε τα θερμά μου συγχαρητήρια για την άψογη διοργάνωσή σας, για τα λουλούδια που μοιράσατε σε όλους τους χορωδούς ,τις μανούλες τα πλούσια εδέσματα και πάνω απ ολα την καλή σας διάθεση!

ΜΑΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΗΣΤΕ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ.

Σ αυτά τα χρόνια της βαθιάς Απαξίωσης  όλων των Αξιών καλούμαστε εμείς οι Μάνες να κτίσουμε να κτίσουμε μέσα στην διάλυση να ανοικοδομήσουμε μέσα στην αποσάθρωση να κρατήσουμε τα ακράτητα να μαζέψουμε τα αμάζευτα.

Μάνες ανάψτε το κερί της Ελπίδας ξανά και κυρίως μη χάσετε το χαμόγελό σας, την καλή σας διάθεση.

Ζούμε σε μια εποχή του θεάματος, των ήχων, των κρότων, της εικόνας είμαστε χορτάτοι από θεάματα κι όμως διψάμε διψάμε για λόγια, για λόγια που θα μας χορτάσουν γιατί και σε μιά λέξη επάνω αν χρειαστεί μπορεί να ακουμπήσει ο Ανθρωπος διψάμε για λόγια που θα μας στηρίξουν .

Απλόχερα τα δίνει τα λόγια της η Ελληνίδα Μάνα τις συμβουλές της σαν φακός τα μάτια της φωτίζουν τους δρόμους να βαδίσουν τα παιδιά της…

Ελα, Πάρε, Κάτσε, Δώσε,Σώπα κι εγώ να Κάθομαι, να Φέρνω, να Δίνω ,να Σιωπώ να είμαι διαθέσιμη ,κάθε στιγμή κάθε λεπτό.Δίχως αμοιβή. Δίχως πλήρωμα κανένα.

Δεν είμαι μπάρμαν. Δεν είμαι καμαριέρα. Ποιά είμαι; Ποιά είμαι εγώ;

Είμαι μονάχα μια Μάνα που δουλεύει νύχτα μέρα. Όλα τα αγκάθια για την Μάνα.

Όλα τα αγκάθια για μένα. Όλα τα τριαντάφυλλα παιδί μου. Όλα όλα τα τριαντάφυλλα για σένα.

Σε έναν κόσμο που δείχνει όλο και πιο πολύ να σκοτεινιάζει, χρειαζόμαστε επειγόντως μια νέα τάξη καινούργια μητέρων, μητέρων που θα γεννήσουν μέσα στις ψυχές των παιδιών τους, την Αγάπη,

που θα τα μάθουν να σέβεται το ένα το άλλο, που θα τα μάθουν να αγαπά το ένα το άλλο.

Μονάχα που σήμερα οι μάνες είναι τελείως αβοήθητες, μέσα σε ένα απάνθρωπο κοινωνικό σύστημα που τιμωρεί τους πολύτεκνους, που δεν βοηθάει διόλου τους τρίτεκνους, με χαμένα επιδόματα, με σχολεία που κλείνουνε, με ανεργία με παιδικούς σταθμούς που δέχονται πλέον παιδιά υπό προυποθέσεις, η εργαζόμενη μητέρα δείχνει τελείως αβοήθητη, κατακερματισμένη και ηρωική,τρέχει να τα προλάβει όλα, οι συνθήκες την κάνουν ανταγωνιστική, κι αυτή με την σειρά της δημουργεί παιδιά ανταγωνιστικά, ετσι ο ρόλος της περιορίζεται στο να απαιτεί από τα παιδιά της, να πετύχουν, να πετύχουν στην σταδιοδρομία τους, μαζεύοντας πτυχία.

Ετσι φτάσαμε να θεωρούμε επιτυχημένους μονάχα τους σπουδασμένους και καλά παιδιά τα μελετηρά..

Και σας ρωτώ τώρα επιτυχημένος δεν ήταν κι ο αγγειοχειρούργος που πριν λίγες μέρες πέταξε στα σκουπίδια , γυμνή την μάνα τριών παιδιών που εγχείρησε,για να αποφύγει τις ευθύνες του….

Κάποια μάνα δεν τον γέννησε κι αυτόν και τον καμάρωσε που πήρε εικοσάρια και έγινε γιατρός κι ο άλλος ο τυφλός που βοηθήθηκε από μια φοιτήτρια η οποία είχε πιάσει δουλειά στο σπίτι του την οποία την φίμωσε με ταινία, την βίασε κατ εξακολούθηση την έδειρε και την βασάνισε.. κάποια μάνα δεν τον γέννησε κι αυτόν;

Πού κάνανε λάθος αυτές οι μάνες και βγάλανε τέτοιους ανθρώπους ;

Πού κάναμε Λάθος, μήπως δεν εστιάζουμε πια στην ψυχή των παιδιών μας; Ετσι έχουμε παιδιά που δεν αγαπάει το ένα το άλλο, που θέλει να αρπάξει το ένα από το άλλο το μικρόφωνο της ζωης… μήπως δεν συμφωνούμε με όλα αυτά ,τότε γιατί ζει και βασιλεύει το byling στα σχολεία και οι συμμορίες, εθελοτυφλούμε η θέλουμε να απενοχοποιήσουμε τον κεντρικό ρόλο και την ευθύνη που έχει η Ελληνίδα Μάνα σε αυτό, όχι φίλες μου έχουμε βαριές ευθύνες για όσα συμβαίνουν στα παιδιά μας, τα παιδιά του σήμερα, τα χτίζουμε με τα αγριόχορτα της ψυχής μας, οι δικές μας μικροψυχίες οι ρεμβασισμοί οι κομπασμοί, οι ξιπασμοί και τα κόμπλεξ περνάνε στα παιδιά μας δεν τα χτίζουμε με νέα υλικά δυστυχώς δεν τα μαθαίνουμε το ένα να χαίρεται με την πρόοδο του άλλου τα στηρίζουμε μόνο σε ξερές ακαταλαβίστικες πολλές φορές γνώσεις κι έτσι αυτός ο άκαρδος σκληρός κόσμος διαιωνίζεται μια χαρά και δεν αλλάζει σε τίποτα προς το καλλίτερο αφού τα υλικά είναι παλιά, μπορεί να στεναχωρώ κάποιες εδώ που έχουν μάθει σε λόγους που αποθεώνουν την Ελληνίδα Μάνα συγγνώμη αλλά το να είμαι ευχάριστη δεν είναι ο σκοπός μου…

Λάθη πολλά μας βαραίνουν μάνες και έχουμε πολλές ευθύνες που φθάσαμε ως εδώ΄…

για να μαστε καλές μάνες πρέπει πάνω απ όλα να είμαστε καλοί άνθρωποι ,καλές σύζυγοι, καλές κουνιάδες καλές συνυφάδες, καλές πεθερές καλές κόρες… Ειμαστε πείτε μου είμαστε;

Αλήθεια πως γεννιέται η τόση δυσαρμονία των Ανθρωπίνων Σχέσεων; Πως δημιουργείται το σχολικό bulling;

Θυμηθείτε: Οταν κάποιο παιδί είναι άσχημο στη μορφή, δεν του φερόμαστε σαν ασχημόπαπο;

Όταν πάλι είναι όμορφο πολύ, δεν το ζηλεύουμε;

Όταν κάποιο παιδί είναι υπέρβαρο, δεν το λέμε χοντρό;

Όταν πάλι είναι υπερβολικά αδύνατο, δεν το λέμε σκελετωμένο;

Όταν είναι φτωχό, δεν το περιορίζουμε γι’ αυτό;

Όταν πάλι είναι πλούσιο, δεν το ζηλεύουμε και το θεωρούμε ακατάδεχτο.!

Όταν είναι υιοθετημένο, δεν το φωνάζουμε μπάσταρδο;

Όταν είναι προσφυγόπουλο, δεν το απομονώνουμε;

Εμείς οι μάνες είμαστε υπεύθυνες, όχι μόνο για τα καλά αλλά και για τα κακώς κείμενα,

ας κατεβάσουμε λοιπόν τον εαυτό μας από το Πάνθεον της Τελειότητας και ας αναλάβουμε τις ευθύνες που έχουμε για τον άκαρδο κόσμο που μας περιβάλει και έγινε εν μέρει και από τα δικά μας λάθη με τη λάθος διαπαιδαγώγηση που δώσαμε στα παιδιά μας.

Εμείς είμαστε υπεύθυνες για την Παλιγγενεσία, εμείς και για την Απραξία.

Ας εστιάσουμε, επαναλαμβάνωστις ψυχές των παιδιών μας, με τι Αξίες μεγαλώνουμε σήμερα τα παιδιά μας;

Τα πρότυπα που μας δίνουν τα ΜΜΕ μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης μας λανσάρουν μια πλαστή ομοιομορφία όπως τα σκισμένα τζιν που έγινε η καινούρια σχολική ποδιά και τα οποία τα ακριβοπληρώνουμε μάλιστα. Από την πρώτη στιγμή της γέννησης των παιδιών μας, εμείς οι μάνες βάζουμε πάνω στα κορμάκια τους επώνυμες μάρκες ρούχων σαν να ήταν τα παιδιά μας κρεμαστάρια ξένων εταιρειών και τι να πω για τα ακριβά κινητά, που έχουν στα χέρια τους από τη νηπιακή ηλικία σαν να ήταν γιάπις επιχειρηματίες.

Όσο πιο πολλές είναι οι ενοχές μας, τόσο πιο πολύ τα πνίγουμε σε άχρηστα καταναλωτικά αγαθά.

Και τι να πω για τα ξενύχτια! Παιδιά που γυρίζουνε στις 5-6 το πρωί ενώ θα έπρεπε οι μάνες που έχουν παιδιά ηλικιακά κοντά… ενωμένες όλες μαζί να συμφωνήσουν σε μια συγκεκριμένη ώρα όπου τα παιδιά θα επέστρεφαν.

Εμείς πρώτες, μάνες μου, εγκαταλείψαμε, εμείς δε συγκρατήσαμε. Και τι να πω για τις βεντέτες ανάμεσα σε οικογένειες που δε μιλιούνται με αφορμή τα  μόρια, τους βαθμούς και την σημαία! Ανασκουμπωθείτε λοιπόν. Κάντε αγώνα. Αρχίστε πρώτα από τους συλλόγους γονέων. Ας πάψουν οι σύλλογοι να είναι μόνο οικονομικοί σύλλογοι διεκπεραίωσης της σχολικής εκδρομής. Γιατί έχουμε μετατρέψει το σχολείο σε tourist travel. Ας γίνουν οι σύλλογοι γονέων δημιουργικά ραντεβού των γονιών που θα αντιμετωπίσουν τα αληθινά προβλήματα που δημιουργούνται μέσα στις καρδιές των παιδιών κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Εκτός αν θέλουμε να τρέχουμε και να ακριβοπληρώνουμε ψυχολόγους όπως συνήθως κάνουμε. Χρειαζόμαστε, επαναλαμβάνω μια νέα τάξη μανών.

Χρειαζόμαστε νέες Πηνελόπες που θα χουν πίστη υπομονή και αφοσίώση στην εστία τους και δεν θα εγκαταλείπουν το σπίτι τους με τον πρώτο καυγά.

Χρειαζόμαστε νέες Σπαρτιάτισες που θα πουν στα παιδιά τους ή ταν ή επι τας στο καθήκον.

Χρειαζόμαστε μάνες Ανθούσες που θα γεννήσουν έναν νέο Χρυσόστομο.

Χρειαζόμαστε μάνες Νόνες που θα γεννήσουν ένα Μέγα Βασίλειο.

Χρειαζόμαστε νέες Μακεδονίτισες που θα θρέψουν παιδιά όχι μαμόθρεφτα αλλά Ελληνόπουλα που θα πιάσουν την Σάρισα και θα φτάσουν στις μακρυνές Ινδίες.

Χρειαζόμαστε Ασπασίες που θα γεννήσουν έναν νέο Περικλή, που θα μας δώσει έναν νέο χρυσό αιώνα.

Χρειαζόμαστε Ελληνόπουλα που δε θα τραγουδούν μόνο για την Κων/πολη αλλά θα αντιδρούν δυναμικά όταν ο χότζας μπαίνει μέσα στην Αγιά Σοφιά και ψέλνει σαν να ήταν τζαμί.

Στάξτε μάνες μου πνεύμα από το πνεύμα σας. Διώξτε το δάκρυ από τα μάγουλα των παιδιών σας με δάκρυα από τα μάτια σας.

Φέρτε μια Νέα Ανοιξη μες τον χειμώνα, ζωγραφίστε ξανά την Πόλη της Ευτυχίας της Αρμονίας της Ψυχικής Γαλήνης, όχι με λόγια αλλά με Εργα Αγάπης και Καλοσύνης. Δεν μας σώζει ούτε η μουσική, ούτε ο χορός, ούτε η ποίηση, ούτε οι γνώσεις.

Ο σημερινός άνθρωπος θα σωθεί και θα ανασηκωθεί μονάχα αν ακουμπήσει επάνω  στην  Αγάπη.

Εστιάστε ξανά στις Ψυχές των παιδιών. Ρόδι που σπάζει και κυλάει σε χίλια σπόρια η καρδιά σας. Άστε την να κυλίσει να χρωματίσει να ζεστάνει όλα τα μέλη της οικογένειάς σας. Με τη γλυκύτητα της Παναγίας αναστήστε νέους Χριστούς. Μάνες λαμπαδιάστε σαν τα κεριά της εκκλησίας. Στο τέλος θα έχετε φωτίσει όλο αυτόν τον άχαρο κόσμο.

 Κι αν κάποιοι περίμεναν  από μένα σήμερα να πω ποιήματα, όπως λάθος γράφηκε στην αφίσα, ας με συγχωρέσουν γιατί με τίποτα δεν πιστεύω οτι μας παίρνει να πούμε ποιήματα αλλά να ποιήσουμε επιτέλους τις πολυπόθητες αλλαγές που μονάχα ίσως.. ο καυστικός  λόγος μπορεί  να κινητοποιήσει..

Αλλάξτε κάτι λοιπόν στις συνήθειες σας, για να χουν νόημα όλες αυτές οι γιορτές για την Μάνα!

Γένοιτο.